Το 2022 φτάνει στο τέλος του και μεταξύ μας πολύ καλά κάνει. Λίγο, πριν υποδεχτούμε τη νέα χρονιά παρουσιάζουμε τις θεατρικές παραστάσεις που δεν πρέπει να χάσετε. Μετά από δύο δύσκολες σεζόν τα θέατρα άνοιξαν με πάνω από 250 έργα να παίζονται αυτή τη στιγμή στις αθηναϊκές σκηνές. Οι επιλογές είναι πολλές αν και όχι απαραίτητα εγγυημένες. Διασκευές, μεταφορές κινηματογραφικών επιτυχιών, μιούζικαλ, σε ένα πολυφωνικό καμβά που επιμένει θεατρικά. Πολλές είδαμε, αρκετές μας άρεσαν και καταλήξαμε στο top 10+1.

Αυτές είναι οι παραστάσεις που πρέπει να δεις τις γιορτές!!

“Ο Θείος Βάνιας” του Άντον Τσέχωφ σε σκηνοθεσία Δημήτρη Καραντζά – ΘΕΑΤΡΟ ΠΡΟΣΚΗΝΙΟ

Ο Δημήτρης Καραντζάς δημιουργεί έναν τόπο συνάντησης όπου διαψεύσεις και προσδοκίες συναντούν το ελάχιστο της ανθρώπινης ύπαρξης όπως αυτό υπογραμμίζεται στη δραματουργία του Τσέχωφ. Οι άνθρωποι πεινασμένοι για ζωή μα αδύναμοι να την διεκδικήσουν καθηλώνονται σε μια μη πραγματικότητα αναμένοντας κάτι να αλλάξει. Καταπιεσμένα συναισθήματα που κατατρώγουν τους ήρωες σε ένα παρόν που αναζητά κάτι να πιαστεί. Ίσως η πιο εύστοχη ανάγνωση του Θείου Βάνια.

“Το Σχολείο της Ανυπακοής” του Πάκο Μπεθέρα σε σκηνοθεσία Αποστόλη Ψαρρού – ΘΕΑΤΡΟ ΦΟΥΡΝΟΣ

Δυο γυναίκες υπερασπίζονται το δικαίωμα τους στην επιλογή. Σε μια κοινωνία όπου η επιθυμία είναι απαγορευμένη η Σουζάν και η Φασόν προσπαθούν να υπάρξουν. Η απόλαυση, το σεξ και η ελευθερία αντιστέκονται στις κοινωνικές νόρμες με τρόπο προκλητικά αθώο. Η παράσταση παρουσιάζεται για πρώτη φορά στην Ελλάδα και ερμηνεύεται από δύο άντρες ηθοποιούς και έναν μουσικό επί σκηνής. Κείμενα του 15ου και του 16ου αιώνα δημιουργούν συνδηλώσεις με το τώρα σε μια παράσταση που τα βάζει με την έμφυλη βία αγγίζοντας τρυφερά κάθε θηλυκότητα.

“… Καλά, εσύ σκοτώθηκες νωρίς” του Χρόνη Μίσσιου σε σκηνοθεσία Σοφίας Καραγιάννη – ΘΕΑΤΡΟ 104

Το αυτοβιογραφικό πεζογράφημα του Χρόνη Μίσσιου “… Καλά, εσύ σκοτώθηκες νωρίς” μεταφέρεται για πρώτη φορά στη σκηνή από την Ομάδα GAFF και τη Σοφία Καραγιάννη. Λόγος πολιτικός και βαθιά ανθρώπινος σε μια εξομολόγηση που μνήμες και πρόσωπα ζωντανεύουν με τρόπο αριστουργηματικό. Μια γενναία και καλοδουλεμένη παράσταση σε ένα κείμενο που όταν δημοσιεύτηκε για πρώτη φορά προκάλεσε αντιδράσεις. Μια από τις καλύτερες παραστάσεις της σεζόν.

“Θέλω να σου κρατώ το χέρι” του Τάσου Ιορδανίδη σε σκηνοθεσία Θάλειας Ματίκα – ΘΕΑΤΡΟ ΑΛΦΑ

Ένα παράνομο ζευγάρι συναντιέται σε ένα ξενοδοχείο ημιδιαμονής. Και οι δύο είναι παντρεμένοι και γονείς. Οι σχέσεις των ανθρώπων στο μικροσκόπιο. Μια γυναίκα και ένας άντρας που προσπαθούν να αγγίξουν ο ένας τον άλλον και την ίδια στιγμή να ανακαλύψουν ξανά τον εαυτό τους. Ένα ερωτικό bras de fer που θα αποκαλύψει την πιο τρυφερή αλήθεια. Μπορεί να υπάρξει τόπος για αυτούς τους δυο εραστές;

“Κωλόκαιρος” του Αντώνη Τσιοτσιόπουλου σε σκηνοθεσία Γιώργου Παλούμπη – ΘΕΑΤΡΟ ΤΖΕΝΗ ΚΑΡΕΖΗ

Καιρός το θέατρο να πετάξει το περιτύλιγμα της σοβαροφάνειας και να συνομιλήσει με την πραγματικότητα. Ο Αντώνης Τσιοτσιόπουλος έγραψε ένα έργο που κοιτάζει στα μάτια τις παθογένειες της ελληνικής κοινωνίας. Η γλώσσα είναι προκλητική, οι ήρωες γυμνοί, οι ηθοποιοί από τους καλύτερους της γενιάς τους και όλα αυτά κάτω από τη σκηνοθετική μπαγκέτα του Γιώργου Παλούμπη. Τι άλλο θέλετε;

“Εύθυμες Κυράδες“ του Γεράσιμου Ευαγγελάτου σε σκηνοθεσία Λευτέρη Γιοβανίδη – ΔΗΜΟΤΙΚΟ ΘΕΑΤΡΟ ΠΕΙΡΑΙΑ

Ώρα για μιούζικαλ και το πιο ξέφρενο πάρτι της πόλης σας καλεί να ερωτευτείτε μαζί του. Ο Γεράσιμος Ευαγγελάτος (κείμενο και στίχοι) και ο Θέμης Καραμουρατίδης (μουσική) διασκευάζουν τις Εύθυμες κυράδες του Ουίνδσορ του Γουίλιαμ Σαίξπηρ και μας γυρνάνε στη δεκαετία των 80’s΄. Ο Λευτέρης Γιοβανίδης σκηνοθετεί ένα θίασο 15 ηθοποιών και έξι μουσικών. Πάθη, ζήλιες, αμαρτωλές επιθυμίες… όλα υπάρχουν σε αυτή την μικρή πόλη της Αγγλίας και το μόνο που έχετε είναι να τα ανακαλύψετε.

“Ο κύκλος των χαμένων ποιητών” του Τομ Σούλμαν σε σκηνοθεσία Κωνσταντίνου Ασπιώτη – ΘΕΑΤΡΟ ΒΡΕΤΑΝΙΑ

Oh Captain, My Captain, Carpe Diem και κάπως έτσι οι μαθητές της ταινίας “Dead Poets Society” μας έκλεψαν την καρδιά. Ο Κωνσταντίνος Ασπιώτης -σε μετάφραση της Νικολέτας Κοτσαηλίδου- διασκευάζει και σκηνοθετεί ένα από τα πιο τρυφερά έργα της εφηβείας μας. Ο Άκης Σακελλαρίου στο ρόλο του αντισυμβατικού καθηγητή Τζον Κήτινγκ και ο Τάσος Χαλκιάς στο ρόλο του συντηρητικού διευθυντή Νόλαν εμπνέουν μια νέα γενιά ηθοποιών και για άλλη μια φορά η ποίηση είναι αυτή που θα μας σώσει.

“Μπαμπάδες με ρούμι” των Θανάση Παπαθανασίου & Μιχάλη Ρεππα – ΘΕΑΤΡΟ ΑΛΙΚΗ

Μετά από 26 χρόνια ο Θανάσης Παπαθανασίου και ο Μιχάλης Ρέππας επιστρέφουν με την πιο τρελή κωμωδία. Το “Μπαμπάδες με ρούμι“ είναι ένα αστεία μακάβριο έργο που από το 1996 έως και σήμερα σατιρίζει την ελληνική κοινωνία. Έξι εγκληματικές φυσιογνωμίες που με το βιτριολικό τους χιούμορ σας σερβίρουν τους πιο κολασμένους “Μπαμπάδες με ρούμι“. Μένει να δούμε ποιος στο τέλος θα μείνει ζωντανός…

“Η μάνα αυτουνού… Έλλη Ζάχου Ταχτσή” της Κικής Μαυρίδου σε σκηνοθεσία Βαγγέλη Λάσκαρη – ΠΟΛΥΧΩΡΟΣ VAULT

Για δεύτερη χρονιά -κι αν βρείτε θέσεις θα είστε τυχεροί- ο μονόλογος της Κικής Μαυρίδου σε σκηνοθεσία Βαγγέλη Λάσκαρη μας συστήνει τη μητέρα του Κώστα Ταχτσή. Το πρόσωπο που βασίστηκε το αυτοβιογραφικό “Τρίτο Στεφάνι“ αποκαλύπτεται μέσα από την καθηλωτική ερμηνεία της Ράνιας Σχίζα.

“Ο Μισάνθρωπος” του Μολιέρου σε σκηνοθεσία Σοφίας Μαγκανάρη – Θησείον, ΕΝΑ ΘΕΑΤΡΟ ΓΙΑ ΤΙΣ ΤΕΧΝΕΣ

Κρατώντας τον έμμετρο λόγο του κειμένου η Μαρία Μαγκανάρη μεταφέρει τη δράση της ιστορίας στις δεκαετίες του ‘80 και του ’90. Ένας ψεύτικός κόσμος που γυαλίζει και ένας άλλος που επιμένει στην αλήθεια. Ο Αλσέστ είναι ένας ειλικρινής ήρωας που διαμαρτύρεται για τα κακώς κείμενα της εποχής του. Μιας εποχής που δεν διαφέρει και πολύ από τη δική μας. Και κάπου εκεί ο έρωτας έρχεται να διαταράξει όλες τις ισορροπίες.

Και για τους μικρούς μας φίλους…

“Είμαστε Πάτσι” & “Μορμόλης” από τη Συντεχνία του Γέλιου σε σκηνοθεσία Βασίλη Κουκαλάνι – ΣΥΓΧΡΟΝΟ ΘΕΑΤΡΟ

Η ανατρεπτική θεατρική ομάδα της Συντεχνίας του Γέλιου έρχεται να ξεσηκώσει τους μικρούς θεατές με δύο έργα. Η νέα κωμωδία “Είμαστε Πάτσι“ πραγματεύεται την ισότητα των φύλων καταρρίπτοντας κάθε στερεότυπο. Αγόρια και κορίτσια μπλέκουν στην πιο απίθανη ιστορία και όλα αυτά με τρόπο παιδαγωγικά προσεγμένο που σέβεται τα παιδιά.

Ο “Μορμόλης“ επανέρχεται σε σκηνοθεσία Γιώργου Παλούμπη και Βασίλη Κουκαλάνι μαζί με τα θρυλικά τραγούδια του Γιάννη Σπανού. Ένα πολιτικό παραμύθι ενηλικίωσης για τη δύναμη της φαντασίας και πως αυτή αιφνιδιάζει τον κόσμο των μεγάλων. Στην Ελλάδα πρώτη φορά ανέβηκε το 1973 από την παιδική σκηνή της Ξένιας Καλογεροπούλου. Και επειδή ο “Μορμόλης είναι ο Μορμόλης“ και είναι πολλά περισσότερα από ένα κουτί το μόνο που έχετε να κάνετε είναι να αφεθείτε στη μαγεία του!