Εκεί, στο στενό της Πλάκας που σου θυμίζει κάποια από τα ωραιότερα θεατρικά μαθήματα, υπάρχει μια χώρα, στην οποία σίγουρα θα ήθελαν πολύ να ζουν οι Monty Python. Πριν την είσοδο εκεί, αξίζει να ειπωθεί σ’ ένα πανηγυρικό πλακάτ πως είναι αυτή η ταλαιπωρημένη θεατρική χρονιά γέμισε με παραστάσεις που εκμηδένισαν όλες τις αποστάσεις μεταξύ μας και και θύμισαν πως ό,τι και να γίνει, το θέατρο θα είναι το καταφύγιο μας.
Μία από αυτές είναι «Η Δημοκρατία του Μπακλαβά», σε σύλληψη και σκηνοθεσία Ανέστη Αζά, η οποία προσγειώθηκε αρχικά για λίγες μέρες στο Φεστιβάλ Αθηνών και Επιδαύρου, είδε όλες τις θέσεις να γεμίζουν και ευτυχώς για όλους όσους δεν το προλάβαμε, επέστρεψε για encore στο Αμφι-θέατρο του Σπύρου Ευαγγελάτου για να αποδείξει ότι θα είναι πάντα επίκαιρη.
Μία Ελληνίδα και ένας Τούρκος αποφασίζουν να μετακομίσουν στο Μεσολόγγι και να δημιουργήσουν τη δική τους, ανεξάρτητη χώρα σε ένα κοντινό νησί με ένα τεράστιο εργαστήριο μπακλαβά, που δεν στηρίζεται σε κανέναν εξωτερικό παράγοντα και προσπαθουν να φτιάξουν μία αυτάρκη κοινωνία. Κι ενώ προσπαθούν να διαδώσουν τη φιλοσοφία τους σε τηλεοπτικές καρικατούρες και αποστειρωμένες zoom συναντήσεις, συγκεντρώνονται όλα τα διαστρεβλωμένα συστατικά της σύγχρονης εποχής που κάνει αντικανονικά φάουλ σε όσους προσπαθούν να γκολ στη μαυρίλα αποθεώνοντας την ομορφιά.
Ενώ στην πραγματικότητα της κανονικότητας επικρατούν κάθε είδους μεσαιωνικές απαγορεύσεις, τραγελαφικές σχολικές αγωγές και υπόγειες τακτικές, υπάρχουν ομάδες όπως αυτή των Gary Salomon, Κατερίνας Μαυρογεώργη, Cem Yigit Üzümoglu και Γιώργου Κατσή, που ξέρουν πώς να απαντούν στην παράνοια του ρατσισμού, των αχρείαστων στερεοτύπων, και του ψυχολογικού Matrix. Ο δικός τους αγώνας πέτυχε γιατί δεν κινούνται ο καθένας ξεχωριστά, είναι σαν ένας ρόλος. Και αποδεικνύουν πως τη στιγμή που λέμε πως μετράμε συνεχώς απουσίες στους εκπρόσωπους της σάτυρας, οι θεατρικές παρέες θα είναι πάντα παρούσες έχοντας πάντα έμπνευση και τη σωστή προσέγγιση στον σχολιασμό της σοφαροφανούς παραπληροφόρησης.
Με ένα πανέξυπνο και συγκινητικό κείμενο, μια σκηνοθεσία που αφήνει ελεύθερη αυτή την επαναστατική τετράδα της «Δημοκρατίας του Μπακλαβά» να απογειωθεί στη σέντρα και το άφιλτρο χιούμορ και μία ολόφρεσκη συνταγή θεατρικής γλώσσας. Και στα μεγάφωνα όλων, μια γαστρονομική διασκευή του Total eclipse of the heart, εξαφανίζει τελείως την κανονική εκδοχή (συγνώμη Bonnie Tyler) βάζοντας στους στίχους, το γλυκό που όλους μας ενώνει και γίνεται το anthem μιας γενιάς. Εκείνης, η οποία ξέρει πολύ καλά πώς να τρολάρει από τη σωστή πλευρά, όσα παράλογα μας περικυκλώνουν.
Η φρίκη του πολέμου, που δεν χωράει σε κάνενα ημισφαίριο του εγκεφάλου, η πραγματική έννοια της επανάστασης και η βομβαρδισμένη από όλες τις γωνίες, συλλογικότητα και οι λαοί που πάντα πληρώνουν τη μεγαλομανία των κουστουμάτων κυβερνήσεων, στοιβάζονται σε ατακαριστούς διαλόγους, hardcore τραγούδια και απροσποίητες ερμηνείε,ς που δεν χρειάζονται υπέρτιτλους και διερμηνέα για να αποδείξουν τη δύναμη τους.
Εδώ, δεν υπάρχουν διλήμματα ούτε δημοψηφίσματα που μπερδεύουν τα όχι με τα ναι και αντίστροφα. Δίνεις τη θετική σου ψήφο σ’ αυτή την παράσταση για την αχρείαστη υπερβολή στον τρόπο περνάει με απόλυτη καθαρότητα το μήνυμα της για την ανάγκη των απο πάνω μας να μας υποτιμούν τη νοημοσύνη μας και την αμεσότητα ενός θιάσου που χάνει ποτέ τον ρυθμό και τον απόλυτο συγχρονισμό με τους θεατές.
Και μπορούμε να λέμε με μεγάλη σιγουριά και χαρά ότι υπάρχουν καλλιτέχνες που λένε δυνατά όσα σκεφτόμαστε και όσα θα θέλαμε να κάνουμε για να αλλάξουμε τους όποιους κανόνες.
ΣΥΝΤΕΛΕΣΤΕΣ
Σύλληψη – Σκηνοθεσία: Ανέστης Αζάς
Κείμενο: Γεράσιμος Μπέκας,Μιχάλης Πητίδης, Ανέστης Αζάς
Βοηθός σκηνοθέτη- Δραματουργική Συνεργασία: Μιχάλης Πητίδης
Σκηνογραφία: Ελένη Στρούλια
Συνεργασία στη σκηνογραφία: Ζαΐρα Φαληρέα
Προσαρμογή Σκηνικών για το Αμφιθέατρο:David Negrin, Γεώργιος Κολιός
Κοστούμια: Βασιλεία Ροζάνα
Φώτα: Ελίζα Αλεξανδροπούλου
Προσαρμογή φωτισμών για το Αμφιθέατρο: Δήμητρα Αλουτζανίδου
Μουσική: Παναγιώτης Μανουηλίδης
Χορογραφία: Ζωή Χατζηαντωνίου
Βίντεο: Δημήτρης Ζάχος
Φωτογραφίες Παράστασης:Πηνελόπη Γερασίμου
Παίζουν: Cem Yigit Üzümoglu, Κατερίνα Μαυρογεώργη, Γιώργος Κατσής,Gary Salomon
Χώρος:Αμφι- Θέατρο, Αγγελικής Χατζημιχάλη 15 & Ανδριανού
Πέμπτη έως Σάββατο στις 21:00, Κυριακή στις 19:00, Σάββατο επιπλέον απογευματινή παράσταση στις 17:00.
