Τι σχέση έχει η υποκριτική με την τέχνη της πορνείας; Συνδυάζουν και οι δύο πνεύμα με σώμα για πλάσουν αισθήσεις και παραισθήσεις. Παράγουν εικόνες. Στήνουν παραστάσεις. Χορογραφούν το μυαλό. Προσγειώνουν τη φαντασία πάνω στη γη. Κάνουν ορατά τα αόρατα. Πλάθουν σε απτή μορφή τις δυνάμεις που μας απογειώνουν. Γεφυρώνουν το όνειρο με την πραγματικότητα.

Αυτός ο δυναμικός διάλογος θα έπρεπε να αναδείξει την σεξεργασία (σε όλες τις μορφές της) σε κεφάλαιο του Πολιτισμού. Να μια τέχνη της Υποκριτικής που όχι μόνο σπάει τον τέταρτο τοίχο αλλά εισβάλλει στο μυαλό σου και διαλύει τις αισθήσεις. Δεν είναι λοιπόν τυχαίο που ο ήρωας που υποδύεται ο Πάνος Ζυγούρος στις “Πατούσες”, στο Θέατρο 104, είναι ηθοποιός. Πασχίζει να επιβιώσει, όταν δεν έχει δουλειά στο θέατρο. Πουλάει το σώμα του ως εικόνα στα ίντερνετ. Συγκατοικεί με μια επίδοξη τραγουδίστρια της Όπερας (Μαριάμ Ρουχάτζε). Κάνει και κείνη δουλειές του ποδαριού. Όχι μόνο μεταφορικά.

Οι δυο επισφαλείς ήρωες επιδεικνύουν τις πατούσες τους στα ηδονοβλεπτικά μάτια του διαδικτύου για να πληρώσουν τα χρέη τους, να τα βγάλουν πέρα με το νοίκι και να μείνουν αφοσιωμένα την Τέχνη τους. Έτσι, στήνουν μια παράσταση μέσα στην παράσταση. Σκηνές γέλιου, τρυφερότητας και ανεμελιάς -που θυμίζουν sitcoms της Νέας Υόρκης- εναλλάσσονται με στιγμές αγωνίας, πειραματισμού και εφιάλτη. Πόσο μακριά μπορείς να πας για να μείνεις πιστός στη Μούσα σου;

Φωτ.: Χρήστος Συμεωνίδης

Αυτό το δίλημμα ζωγραφίζεται στο εύθραυστο αλλά και ευέλικτο σώμα των πρωταγωνιστών. Ο Ζυγούρος τη μια στιγμή μελαγχολικός σαν κλόουν και την άλλη υπερκινητικός σαν κινούμενο σχέδιο, ενσαρκώνει όλη τη γκάμα των συναισθηματικών περιδινήσεων – αλλάζει ήθος, χρώμα και διάθεση όπως άλλοι άνθρωποι αλλάζουν κάλτσες και εσώρουχα. Η Ραχούτζε συνδιαλέγεται μαζί του σαν στρόβιλος κεφιού και αισθαντικότητας και σαν αγέρωχη, αλλά ευάλωτη, Νταρντάνα της Όπερας.

Πάνω στο stage οι ατμόσφαιρες αλλάζουν και εκρήγνυνται. Τη μια στιγμή νομίζεις ότι βλέπεις ασπρόμαυρες χολιγουντιανες φάρσες της κλασικής σειράς “Χοντρός και Λιγνός” να αρπάζουν χρώμα και να εισβάλλουν στη σκηνή του σήμερα. Την άλλη στιγμή προσγειώνεσαι σε ένα δραματικό ντοκιμαντέρ για τη ζωή, τη φιλία, το ρίσκο, το σκοτάδι και τα όνειρα στην ζωή της πόλης στην εποχή της (μόνιμης) κρίσης. Λόγος, μουσική, χρώμα και φυσικά σώμα δημιουργούν μια τραγικωμωδία του παρόντος. Μια παράσταση που ίσως είδες στον ύπνο σου λίγο πριν ξυπνήσεις άνεργος, άεργος αλλά  αποφασισμένος να φιλήσεις στο στόμα τους φόβους σου.

Η παράσταση είναι αστεία και μελαγχολική, ονειρική και κυριολεκτική, τοπική και διεθνής. Και οι ήρωες οικείοι τη μια στιγμή και αιθέριοι την επόμενη. Νομίζεις ότι αν απλώσεις το χέρι σου για να τους αγγίξεις θα ακουμπήσεις κάτι από τις οπτασίες που βλέπεις στον καθρέφτη σου όταν ξυπνάς έντρομος ή ερεθισμένος από ένα καλό-κακο όνειρο. Φεύγοντας από το θέατρο, το δίλημμα που αντιμετώπισες πάνω στη σκηνή, θα σε πάρει από πίσω σαν γλυκός φίλος και σαν σκιά των των παρορμητικών σου αποφάσεων. Μη σταματάς. Συνέχισε να περπατάς.

Ή μήπως όχι;

Φωτ.: Χρήστος Σιμεωνίδης

ΙΝΦΟ: Η παράσταση “Πατούσες” θα παίζεται ακόμη για 2 ΠΣΚ: 21,22,23/6 και 28,29,30/6 στο Θέατρο 104. 

Προπώληση εισιτηρίων: https://www.more.com/theater/patouses-tou-panou-zygourou/