Ο Φεβρουάριος είναι αγαπημένος θεατρικός μήνας. Οι σκηνές έχουν πάρει φωτιά και φόρα από τις παραστάσεις που έχουν ξεκινήσει τον Οκτώβρη και το Νοέμβρη. Το κοινό έχει εθιστεί στην βδομαδιάτικη ή μηνιαία έξοδό του σε κάποιο θέατρο και η Αθήνα σφύζει από ιδέες, κείμενα, ερμηνείες και δουλειές που, κάθε χρόνο, μας φαίνονται όλο και πιο ευφάνταστες, όλο και πιο ποιοτικές. Τον φετινό Φεβρουάριο, ανάμεσα σε αρκετές αξιόλογες παραστάσεις που ξεκινούν την δική τους διαδρομή, το Olafaq ξεχωρίζει αυτές τις τέσσερις. Μία από αυτές δεν κάνει ακριβώς πρεμιέρα, απλώς αλλάζει θέατρο και δίνει την ευκαιρία σε μεγαλύτερο κοινό να την απολαύσει. Άλλη μία αποτελεί και το σκηνοθετικό ντεμπούτο μιας πολυαγαπημένης καλλιτέχνιδας που ξέρουμε και αγαπάμε χρόνια.

Λοιπόν, ξεκινήστε να κρατάτε σημειώσεις για όποια σας ενδιαφέρει από αυτές. Γιατί όχι και οι τέσσερις!

1. “Μαύρη Μαγεία ή Άσε τους νεκρούς να πεθάνουν” στο Θέατρο Μπέλλος

Πρεμιέρα: 5 Φεβρουαρίου 2024

Κάθε Δευτέρα και Τρίτη στις 21:15

Προπώληση εισιτηρίων εδώ

Ο Κωνσταντίνος Χελιδόνης, ένας ξεχασμένος τηλεοπτικος σταρ μιας οικογενειακής σειράς του ‘90, δέχεται επίσκεψη από τρεις δημοσιογράφους με αφορμή τον πρόσφατο θάνατο της μητέρας του. Επιτέλους, μια ευκαιρία για να βρεθεί ξανά στο προσκήνιο- αυτοί όμως έχουν ένα άλλο, σατανικό σχέδιο στο μυαλό τους. Το έργο «Μαύρη Μαγεία ή Άσε τους νεκρούς να πεθάνουν» είναι το δεύτερο έργο του συγγραφέα και σκηνοθέτη Γιάννη Αποσκίτη, μετά τους «Προβοκάτορες». Μια εφιαλτική φαρσοκωμωδία η οποία διαπραγματεύεται τα προβλήματα της ελληνικής σκληροπυρηνικής οικογένειας και την «διεστραμμένη» ενηλικίωση της γενιάς των millennials, που μεγαλώνοντας με το όνειρο μιας βέβαιης «συνταγής επιτυχίας», με ένα «σίγουρο μέλλον» που κατακρημνίστηκε, και κάνοντας αυτό που διδάχθηκαν πως είναι σωστό, κατέληξαν να κοιτούν με αμηχανία την ιστορία να τους προσπερνά με ιλιγγιώδη ταχύτητα, σε έναν κόσμο που φαντάζει όλος λάθος.

Κείμενο-Σκηνοθεσία : Γιάννης Αποσκίτης
Συνεργάτης Δραματουργός-Video: Πέτρος Καλφαμανώλης
Πρωτότυπη μουσική σύνθεση: ΝΕΚΡΟΤΣΟΥΛΗΘΡΑ
Σκηνογραφία: Νίκος Κατσαμπάνης, Καλύδημη Μούρτζη
Ενδυματολογία: Όλγα Ευαγγελίδου
Σχεδιασμός φωτισμού: Σωτήρης Ρουμελιώτης
Επιμέλεια Κίνησης: Μαίρη Γιαννούλα
Βοηθός Σκηνοθέτη: Θέλμα Χασάπη
Διεύθυνση Παραγωγής: Κωνσταντίνος Αποσκίτης
Παραγωγή: IZVERIBAD Theatre Company

Παίζουν οι: Νίκος Γιαλελής, Γιώργος Κατσής, Ελένη Κουλογιάννη, Κωνσταντίνος Πλεμμένος

2. “Ο Eλέφας” στο Σύγχρονο Θέατρο

Πρεμιέρα 2 Φεβρουαρίου 2024

Τετάρτη, Παρασκευή, Κυριακή 21:00 & Σάββατο 18:30

Προπώληση εισιτηρίων εδώ

Μετά το Δημοτικό θέατρο Πειραιά οι παραστάσεις συνεχίζονται στο Σύγχρονο Θέατρο. Μια πικρή κωμωδία, ένα ανελέητα σαρκαστικό δράμα, ένα έργο αντιθέσεων είναι “Ο Ελέφας”. Βλέπουμε ήρωες αστοιχείωτους αλλά κομπορρήμονες, ανήθικους αλλά ηθικολόγους, βίαιους αλλά και ευαίσθητους. Όλοι θλιβερές φιγούρες που αποτυπώνουν μια, όχι και τόσο μακρινή, ελληνική πραγματικότητα. Η κακοποίηση του άλλου έχει γίνει συνήθεια μέσα στην καθημερινότητάς τους αλλά και τρόπος επιβίωσης.

Μια γυναίκα απεγνωσμένα προσπαθεί να διασωθεί ηθικά αλλά μέσα από μια απονενοημένη πράξη τελικά, που κανείς δεν θα περίμενε. Μέσα από μια λοξή ματιά το τελευταίο έργο του Μποσταντζόγλου ακτινογραφεί ένα σκοτεινό αλλά υπαρκτό κομμάτι της ελληνικής κοινωνίας. «Ο ελέφαντας δεν ξεχνά έχει μνήμη και εκδικείται το κακό που θα του ‘κανες». Αυτή η σκέψη κινεί τη βασική ηρωίδα του Μποσταντζόγλου να αναζητήσει τη λύτρωση της. Είναι μια γυναίκα εγκλωβισμένη μέσα σε ένα τοξικό περιβάλλον και η εκδίκηση είναι η μόνη λύση που βρίσκει για να απαλλαγεί, για να καταφέρει να σταματήσει να βλέπει στον ύπνο της εφιάλτες, όπως λέει μας και η ίδια. Νιώθει σαν ένας ελέφαντας που έχει μνήμη και εκδικείται. Ο συγγραφέας με σκληρό χιούμορ μας περιγράφει μια κοινωνία που διακατέχεται από αντιλήψεις ρατσιστικές. Η ημιμάθεια των ηρώων, τους οδηγεί λανθασμένα να πιστεύουν πως τα ξέρουν όλα. Η ενδοοικογενειακή βία, η έλλειψη ηθικών αξιών και η απειθαρχία έναντι στους βασικούς νόμους στη λειτουργία μιας πολιτείας, αποτελούν κύρια χαρακτηριστικά της καθημερινότητας τους. Είναι άνθρωποι που δεν έχουν αισθητική, που χωρίς καμιά αιδώ κακοποιούν την ελληνική γλώσσα, που δεν αγαπούν το ωραίο κι αυτό δεν μπορεί να μην έχει αντίκτυπο και στην ομορφιά που έχουν μέσα στην ψυχή τους. Άνθρωποι που έχουν μάθει να κρίνουν και να κατηγορούν, χωρίς καμία διάθεση αυτοκριτικής, σε μια κοινωνία όπου η αξιοπρέπεια και ο αλληλοσεβασμός νοσούν.

Ένα ταπεινό πιάτο φακές και ένας διακοσμητικός τσιμεντένιος κύκνος αποτελούν για τον συγγραφέα, όχι τυχαία, τα σύμβολα του έργου. Όλοι μας, κλεισμένοι στον μικρόκοσμό μας, θεωρούμε ότι αυτές οι συμπεριφορές δεν μπορεί να υπάρχουν πια στην σύγχρονη ελληνική κοινωνία. Κι όμως, η πραγματικότητα είναι διαφορετική. Είναι υπαρκτές και αβυσσαλέα ισοπεδωτικές για τις συνειδήσεις των ανθρώπων.

Κείμενο:Κώστας Μποσταντζόγλου
Σκηνοθεσία : Λευτέρης Γιοβανίδης
Σκηνικά – Κοστούμια: Ελένη Μανωλοπούλου
Μουσική: Δημήτρης Ροϊδης
Επιμέλεια κίνησης: Αλέξης Φουσέκης
Φωτισμοί: Αλέκος Αναστασίου
Βοηθός Σκηνοθέτη: Χρύσω Χαραλάμπους
Οπτική Ταυτότητα: Λουκάς Ζιάρας & Χρήστος Καλαϊτζόγλου
Πρωταγωνιστούν: Μπέσυ Μάλφα, Γιώργος Γιαννόπουλος, Βαγγέλης Δαούσης, Στεφανία Ζώρα.

3. “Οιδίπους – Η άλλη αναπαράσταση” στο θέατρο Βαφείο 

Πρεμιέρα: Πέμπτη 1 Φεβρουαρίου 2024 στις 21.00

κάθε Πέμπτη στις 21:00 για 8 παραστάσεις

Κρατήσεις:6932418945

«Ένα δραματικό δημοτικό τραγούδι, ροκ ρεμπέτικη “παραλογιά” παραδοσιακή», περιγράφει ο σκηνοθέτης Κώστας Μεσσάρης. “Οιδίπους – Η άλλη αναπαράσταση”: μια μουσική, λαϊκή και βιωματική παράσταση. Ένα σημερινό αστυνομικό δράμα με φόντο μια αθηναϊκή γειτονιά. Γύρω από την παλιά φθαρμένη καρέκλα καφενείου του Οιδίποδα σύμβολο εξουσίας και θανάτου, έρωτα και ζωής, ο τυφλός ντετέκτιβ Οιδίπους Τύραννος ψάχνει το φονιά του Λάιου και του εαυτού του για να βρει πως ο φονιάς είναι αυτός. Είμαστε εμείς, που σκοτώνουμε τον άλλον δικό γνωστό ή ξένο πρόσφυγα, σκοτώνοντας τον καλύτερο εαυτό μας.

Αθώοι γιατί δεν ξέρουμε, ένοχοι που δεν θέλουμε να ξέρουμε πως εμείς είμαστε κι οάλλος και πως το αίνιγμα της σφίγγας παραμένει πάντα άλυτο.Η άλλη αναπαράσταση είναι το βαθύ ταξίδι του ατόμου στο χάος της συνειδητότητας του ανθρώπινου χαρακτήρα. Μια επικίνδυνη πλεύση μέσα στο ανταριασμένο πλήθος, συχνά τον όχλο και πυξίδα την κοινωνία αλληλεγγύης και έναν τρόπο να διαχειριστούμε το αμετάκλητο για τον καθένα, το βιολογικό τέλος. Το λιμάνι του τέλους που χρειάζεται κάθε ανθρώπινη οντότητα.

Μετάφραση, μετάπλαση, διδασκαλία: Κώστας Μεσσάρης

Σκηνικά κοστούμια: Κατερίνα Δελαπόρτα
Μουσική: Γιώργος Κομπογιάννης
Φωτισμοί: Αντώνης Συμεωνάκης
Κίνηση: Γεωργία Τρίτση
Σάζι – Λύρα: Κωνσταντίνος Παπαθύμνιος
Ήχος, φως, κονσόλα: Σάββας Σουρμελίδης

Παίζουν

Οιδίπους: Λουκάς Κούτρας
Κρέων και Άγγελος: Γιάννης Παπαθύμνιος
Τειρεσίας: Νίκος Τουλιάτος
Ιοκάστη: Έμμυ Στυλιανίδου
Εξάγγελος: Κώστας Μεσσάρης
Βοσκός: Στέλιος Κεχριώτης

Χορός

Κορυφαίες
Γιώτα Βέη
Χρυσηίδα
Κατερίνα Παπαδημητρίου
Στέλιος Κεχριώτης
Γεωργία Τρίτση

4. “Burn this” στο Θέατρο του Νέου Κόσμου

Πρεμιέρα: 14 Φεβρουαρίου στις 21:00

κάθε Τετάρτη 20:00, Πέμπτη και Παρασκευή 21:00, Σάββατο 21:15 και Κυριακή στις 18:30

(Από 28 Φεβρουαρίου οι παραστάσεις διαμορφώνονται ως εξής:Τετάρτη 20:00, Πέμπτη 21:00, Σάββατο 18:30 και Κυριακή 21:15)

Προπώληση εισιτηρίων εδώ

Ένα από τα γνωστότερα έργα του Μπρόντγουεϊ ανεβαίνει στο Θέατρο του Νέου Κόσμου. Η Νάντια Κοντογεώργη παρουσιάζει την πρώτη σκηνοθεσία της στο θέατρο με το Burn this του Λάνφορντ Γουίλσον, σε μετάφραση Γεράσιμου Ευαγγελάτου. Ένα έργο για τη σαρωτική δύναμη του έρωτα, τη φιλία, την ομοφοβία, το πένθος και την προσωπική εξέλιξη, με πρωταγωνιστές τέσσερις ανθρώπους που προσπαθούν να κατακτήσουν όσα ονειρεύονται. Πόσο μπορεί να μας μετακινήσει η δύναμη του έρωτα και πόσο ορμητικά μας διαμορφώνει η καλλιτεχνική δημιουργία; Και τελικά, πώς αξίζει να ζει κανείς; Η Άννα και ο Λάρρυ θρηνούν τον απροσδόκητο χαμό του φίλου και συγκατοίκου τους Ρόμπι, που σκοτώθηκε σε ναυτικό δυστύχημα με τον σύντροφό του. Η Άννα ανακαλύπτει στην κηδεία του πως η οικογένειά του δεν έχει ιδέα πως ο Ρόμπι ήταν ομοφυλόφιλος, ούτε βέβαια πως εργαζόταν σαν χορευτής. Στις δύσκολες στιγμές που ακολουθούν, αποδεικνύεται πως ο επί σειρά ετών σύντροφός της, Μπάρτον, επιτυχημένος σεναριογράφος του Χόλλυγουντ, αποτυγχάνει να σταθεί στο ύψος των περιστάσεων. Μετά από λίγο, ο αδερφός του Ρόμπι, o Πέιλ, εισβάλει στο σπίτι, ανατρέποντας τα δεδομένα και δημιουργώντας νέες δυναμικές και συναισθήματα. Μια θυελλώδης σχέση ανάμεσα σ’ αυτόν και την Άννα γεννιέται, πέρα από τη ζώνη ασφαλείας και των δύο. Ένας έρωτας, στον οποίο και οι δύο αντιστέκονται σθεναρά, επαναλαμβάνοντας διαρκώς πως δεν τον θέλουν.

Καθώς η απώλεια κλονίζει τους τέσσερις ήρωες, αποδεικνύεται πως αποτελεί ταυτόχρονα και σημαντικο παράγοντα για την αλλαγή τους. Η παράσταση μιλάει για το πώς ένα τραυματικό γεγονός μπορεί να μετακινήσει έναν άνθρωπο. Ταυτόχρονα, απογειώνει την έννοια της δημιουργίας, τονίζοντας την καταλυτική της δύναμη στην εξέλιξη των ηρώων. Η Άννα προετοιμάζει και ξεκινά την καριέρα της ως χορογράφος, ενώ ο Μπάρτον μετουσιώνει τον πόνο του γράφοντας για πρώτη φορά το σενάριο για μια ιστορία αγάπης. Το Burn this, μέσα από πολλή μουσική (Δήμητρα Τρυπάνη) και τραγούδι, μιλάει τελικά για μια παρέα ανθρώπων που μέσα από την θλίψη και τον διαρκή αγώνα για τις ανθρώπινες σχέσεις εξερευνούν τον τρόπο για να ζήσουν. Άλλωστε, στα ελληνικά, το «κάψ’το» μπορεί να σημαίνει ταυτόχρονα καταστροφή και διασκέδαση!

Κείμενο: Λάνφορντ Γουίλσον
Μετάφραση: Γεράσιμος Ευαγγελάτος
Σκηνοθεσία: Νάντια Κοντογεώργη
Σκηνικά: Μαίρη Τσαγκάρη
Κοστούμια: Γεωργίνα Γερμανού
Μουσική: Δήμητρα Τρυπάνη
Σχεδιασμός φωτισμών: Στέφανος Δρουσιώτης
Βοηθός σκηνογράφου: Αλίκη Σπανουδάκη
Φωτογραφίες: Πάτροκλος Σκαφίδας
Βοηθός σκηνοθέτη: Θάνος Μήλιος
Παίζουν (αλφαβητικά):
Κίμωνας Κουρής – Πέιλ
Μάριος Σαραντίδης – Λάρρυ
Ιβάν Σβιτάιλο – Μπάρτον
Ιωάννα Τριανταφυλλίδου – Άννα