«Η φωτογραφία είναι ένα ατύχημα» θα πει ο ίδιος κάποια στιγμή θέλοντας να εστιάσει στο ατόφιο ταλέντο και όχι στις τυχάρπαστες δημόσιες σχέσεις και στις ευγενείς συμπάθειες του καλλιτεχνικού σύμπαντος. Ένα τέτοιο ευτυχές ατύχημα οδήγησε και τον ίδιο στη φωτογραφία αφήνοντας πίσω του μεγαλειώδεις εικόνες, ανυπέρβλητου κάλλους έχοντας τη χαρά να «τρακάρει», για να χρησιμοποιήσουμε τον συνειρμό του, με τα μοντέλο των μοντέλων, με τις αιθέριες υπάρξεις που όρισαν την κάστα των top model όταν η θηλυκότητα χτυπούσε τιλτ.
Γεννημένος κοντά στο Παρίσι, το 1943, σε μια ταπεινή, μεσοαστική οικογένεια, ο Ντεμαρσελιέ πέρασε τα παιδικά του χρόνια στη Χάβρη της Νορμανδίας με τη μητέρα του και τα τέσσερα αδέλφια του. Για τα δέκατα έβδομα γενέθλιά του, ο πατριός του του αγόρασε την πρώτη του φωτογραφική μηχανή, μια Eastman Kodak. Αυτό ήταν. Από ένα τυχαίο γεγονός αποκαλύφθηκε μια μεγάλη καλλιτεχνική αλήθεια. Ίσως για αυτό να πιστεύει τόσο στα γυρίσματα της μοίρας. Ο Ντεμαρσελιέ, λοιπόν, έμαθε πώς να εμφανίζει φιλμ, να ρετουσάρει αρνητικά και άρχισε να ζητάει από τους φίλους του να ποζάρουν για αυτόν. Σύντομα πέρασε στους γάμους.
«Ο πατριός μου μου χάρισε μια φωτογραφική μηχανή Kodak όταν ήμουν 17 ετών. Άρχισα να εργάζομαι σε ένα τοπικό φωτογραφείο στη Χάβρη της Γαλλίας, βγάζοντας φωτογραφίες διαβατηρίων και φωτογραφίζοντας γάμους» έχει παραδεχθεί.
Όταν ο μικρός Πατρίκ έγινε μεγάλος
Το 1975, ο Πατρίκ έφυγε από το Παρίσι για τη Νέα Υόρκη για να ακολουθήσει μια φίλη του και την τύχη του. Ανακάλυψε τη φωτογραφία μόδας δουλεύοντας ως ανεξάρτητος φωτογράφος, μαθαίνοντας από και συνεργαζόμενος με φωτογράφους όπως ο Henri Cartier-Bresson, ο Terry King και ο Jacque Guilbert. Η δουλειά του τράβηξε την προσοχή των περιοδικών Elle, Marie Claire και 20 Ans Magazine. Ο Ντεμαρσελιέ είδε την πριγκίπισσα Νταϊάνα πιο κοντά από όλους τους φωτογράφους καταφέρνοντας να γίνει ευρέως γνωστός ανά τον πλανήτη μέσα από τα οικεία πορτραίτα της, τα οποία βοήθησαν στην καθιέρωση της δημοτικότητάς της και της προσιτής δημόσιας εικόνας της.
Αργότερα εργάστηκε για τη Vogue και το Harper’s Bazaar, για πρώτη φορά τον Σεπτέμβριο του 1992, γεγονός που είχε ως αποτέλεσμα μια 12ετή συνεργασία. Ο Ντεμαρσελιέ έχει φωτογραφήσει διεθνείς διαφημιστικές καμπάνιες για τους οίκους Dior, Louis Vuitton, Celine, Chanel, Donna Karan, Yves Saint Laurent, Tommy Hilfiger, Carolina Herrera, Moschino, Vera Wang, Elizabeth Arden, H&M, Sam Edelman, Zara, Calvin Klein, Ralph Lauren κ.ά.
«Ο πατριός μου μου χάρισε μια φωτογραφική μηχανή Kodak όταν ήμουν 17 ετών. Άρχισα να εργάζομαι σε ένα τοπικό φωτογραφείο στη Χάβρη της Γαλλίας, βγάζοντας φωτογραφίες διαβατηρίων και φωτογραφίζοντας γάμους»
Από τα τέλη της δεκαετίας του 1970 και μετά έχει φωτογραφίσει τα εξώφυλλα σχεδόν όλων των μεγάλων περιοδικών μόδας, συμπεριλαμβανομένης της αμερικανικής, της βρετανικής και της παρισινής Vogue. Έχει επίσης φωτογραφίσει εξώφυλλα για τα Rolling Stone, Glamour, Life, Newsweek, Elle και Mademoiselle. Έχει φωτογραφίσει πολλές διαφημιστικές καμπάνιες, όπως το σαμπουάν της Farrah Fawcett το 1978, την κούκλα Brooke Shields το 1982, την Lauren by Ralph Lauren, την Cutty Sark και μια διαφήμιση του Calvin Klein με την Talisa Soto και τους Giorgio Armani, Chanel, GAP, Gianni Versace, L’Oréal, Elizabeth Arden, Revlon, Lancôme, Gianfranco Ferré.
Το όνομα του Ντεμαρσελιέ αναφέρεται στην ταινία The Devil Wears Prada του 2006, όταν η «δράκαινα» Miranda Priestly (η θρυλική Μέριλ Στριπ), ρωτάει την Andy (Aν Χαθαγουέι), την πρώτη κιόλας μέρα της δουλειάς της, «Επιβεβαίωσε ο Ντεμαρσελιέ;», αφήνοντάς την εντελώς σαστισμένη. Η πρώτη βοηθός Emily αναλαμβάνει ήρεμα δράση και τηλεφωνεί στο γραφείο του, απαντώντας: «Έχω τον Πάτρικ!». Ο Γάλλος φωτογράφος εμφανίζεται επίσης στο ντοκιμαντέρ The September Issue που αφορά την Άννα Γουίντουρ και την αμερικανική Vogue. Κλήθηκε να κάνει φωτογραφίες της τελευταίας στιγμής για την Grace Coddington, αφού οι φωτογραφίες του Edward Enninful δεν επαρκούσαν.
Ο Ντεμαρσελιέ έκανε ένα cameo πέρασμα στην κινηματογραφική εκδοχή του Sex and the City -εμφανίζεται να φωτογραφίζει κατά τη διάρκεια ενός shooting της Carrie Bradshaw για το περιοδικό Vogue, ενώ τον Μάρτιο του 2013 ο Guardian τον συμπεριέλαβε στη λίστα με τους πενήντα πιο καλοντυμένους άνω των 50 ετών.
Τι κλικ που χάλασε όλα τα προηγούμενα
Και φτάνουμε στο 2018, όταν το κίνημα #metoo έχει ρίξει άπλετο φως στα σκοτεινά συμβάντα του παρελθόντος ακόμα κι αν αυτά φλερτάρουν με τη λάμψη της μόδας και της σόου μπιζ, οπότε το όνομα του Πατρίκ Ντεμαρσελιέ χαλάει. Αποκτά κόκκο, όπως μια λάθος εικόνα. Ο Γάλλος φωτογράφος κατηγορείται για σεξουαλική παρενόχληση από αρκετές γυναίκες, οι μαρτυρίες των οποίων έγιναν γνωστές μέσα από την εφημερίδα Boston Globe, η οποία επικαλείται κυρίως μια πρώην βοηθό του 74χρονου τότε φωτογράφου. Η γυναίκα αυτή, η οποία δεν κατονομάζεται, εξηγεί ότι ενέδωσε στην επίμονη παρενόχληση του Ντεμαρσελιέ φοβούμενη ότι αν συνεχίσει να του αρνείται θα θέσει σε κίνδυνο το επαγγελματικό της μέλλον. Η ίδια συμπλήρωσε ότι ζήτησε αμέσως μετά από την καλλιτεχνική διευθύντρια του ομίλου Conde Nast, την ιέρεια της παγκόσμιας μόδας Άννα Γουίντουρ, να μην αφήσει πλέον τον φωτογράφο να εργάζεται με νεαρά μοντέλα.
Η Boston Globe γράφει επίσης για την περίπτωση έξι ακόμη γυναικών που όλες τους κατηγορούν τον Ντεμαρσελιέ για σεξουαλική παρενόχληση. Μια από αυτές αναφέρει χαρακτηριστικά ότι ο φωτογράφος έβαλε το χέρι του στα γεννητικά της όργανα, και άλλη ότι ο φωτογράφος έπιασε το στήθος της. Όταν ρωτήθηκε από το AFP, ο Ντεμαρσελιέ απάφυγε να δώσει κάποια συνέχεια. Η έρευνα για τον κόσμο της μόδας που ακολούθησε έβαλε κι άλλα ονόματα στο τραπέζι, όπως τους φωτογράφοuς Σεθ Σάμπαλ, Αντρέ Πάσος, Μπρους Γουέμπερ, Τέρι Ρίτσαρντον, Μάριο Τεστίνο. Αρκετοί από τους πελάτες τους, όπως ο κραταιός όμιλος Conde Nast, δήλωσαν δημόσια ότι δεν επιθυμούν πλέον να συνεργάζονται με αυτούς.
Και κάπως έτσι ο Ντεμαρσελιέ έφυγε από τα φώτα τέσσερα χρόνια πριν χαθεί για πάντα από αυτά, στα 78 του. Το ερώτημα των τελευταίων ετών όμως, παραμένει: διαχωρίζουμε το έργο από τον καλλιτέχνη όταν το πρώτο αποδειχθεί τρανό αλλά ο χαρακτήρας του δεύτερου μπάζει νερά;
