Ο Spyros Rennt ανήκει σε εκείνη την ευγενική, βαθιά ελκυστική, κατηγορία ανθρώπων που ξεχειλίζουν από περιέργεια για τη ζωή, από ανάγκη για επικοινωνία και από λαχτάρα για «αυτοέκφραση κι όπου με βγάλει». Σημασία έχει να γίνουν αφηγητές στη δική τους ιστορία ζώντας τη «φάση» από μέσα. Από τα έγκατά της.

«Κατάγομαι και μεγάλωσα στην Αθήνα, ζω στην Γερμανία εδώ και έντεκα χρόνια – και ακόμα περισσότερα εκτός Ελλάδας» θα μας πει ο ίδιος σε μία πρώτη σύσταση. Τον Spyros τον γνωρίζω πολλά χρόνια, όταν ακόμα ο δρόμος του δεν τον είχε βγάλει φωτογραφία, όμως όλα, μα όλα πάνω του, φώτιζαν την πορεία του παρά την λατρεία και των δυο μας για το ανήλιαγο underground.

«Η φωτογραφία δεν ξέρω αν έτυχε ή πέτυχε πάντως προέκυψε στην ζωή μου πριν από μια πενταετία. Οι σπουδές μου είναι σε ένα αντικείμενο μακριά από την δημιουργικότητα, στον τομέα της μηχανικής, αλλά ως καλλιτέχνης νιώθω πολύ πιο χαρούμενος» θα συμπληρώσει.

Όλα ξεκίνησαν από μια έμφυτη φλόγα, ακούμπησαν στο φιλικό για τη φωτογραφία ίνσταγκραμ και κάπως έτσι γράφτηκε η ιστορία μιας και τα αστέρια λάμπουν καλύτερα τη νύχτα. Ο Spyros φωτογράφιζε και συνεχίζει να φωτογραφίζει εικόνες από την queer και την techno σκηνή των κλαμπς, τη ζωή των φίλων του καθώς και τη ζωή στο δρόμο, όπου δηλαδή χτυπά η καρδιά της ωμής πραγματικότητας. Κανένα φτιασίδωμα, μόνο πάθος για εμπειρίες. Και κάπου εκεί ήρθε και η πρόταση για συνεργασία με τη βιομηχανία της μόδας, η οποία τα τελευταία χρόνια «αντιγράφει» τη ζωή εκεί πέρα έξω, μακριά από τη λάμψη των προβολέων και των προκάτ σκηνικών των studio.

-Πες μου για τη συνεργασία σου με τον οίκο μόδας Courrèges

O Nicolas di Felice, o νέος creative director του οίκου είχε δει την δουλειά μου στο ίνσταγκραμ του άρεσε και ήρθε προσωπικά σε επαφή μαζί μου και μου πρότεινε να συνεργαστούμε. Φωτογράφισα τις δύο τελευταίες καμπάνιες του οίκου (για FW21/22 και SS22) καθώς και την συλλογή Pre Fall 22. Και τις τρεις φορές στο Παρίσι με τεράστιο team συντελεστών και πολλές ώρες δουλειάς. Είναι πάντοτε φοβερά rewarding όταν η καμπάνια κυκλοφορεί μετά από μήνες και ο κόσμος αγκαλιάζει κάτι πάνω στο οποίο δούλεψες.

-Υπάρχουν κυρίαρχες τάσεις στη φωτογράφιση μόδας σήμερα κατά τη γνώμη σου;  

Δεν ξέρω αν θα το έλεγα τάση, αλλά παρατηρώ πως αρκετοί οίκοι συνεργάζονται πλέον με φωτογράφους που δεν προέρχονται από ένα αμιγές fashion background αλλά έχουν απλά ένα χαρακτηριστικό προσωπικό στυλ.

Σχετικά με τη δική μου δουλειά, χαίρομαι όταν την χαρακτηρίζουν τρυφερή και ειλικρινή.

-Πώς έχεις καταφέρει να ξεπεράσεις τον σκόπελο του ίνσταγκραμ που κυνηγάει το γυμνό; 

Το παίζω safe και δεν ποστάρω τίποτα που θα μπορούσε να κυνηγηθεί από την αστυνομία του ίνσταγκραμ. Ένας από τους λόγους που εκδίδω τη δουλειά μου σε μορφή φωτογραφικών βιβλίων είναι ώστε να μπορώ να την παρουσιάζω χωρίς καμία μορφή λογοκρισίας.

-Για ποιο λόγο η εποχή έχει πάρει τόσο σεμνότυφη στροφή τουλάχιστον στην mainstream κουλτούρα; 

Θα έδινα σίγουρα ένα μερίδιο ευθύνης σε φέισμπουκ και ίνσταγκραμ, τις δύο εταιρίες που εξουσιάζουν τις ζωές μας πολύ βαθύτερα από ότι αντιλαμβανόμαστε.

-Ποιο είδος τέχνης σε γοητεύει και πώς θα χαρακτήριζες τη δική σου φωτογραφική ματιά;  

Αγαπώ κυρίως τους καλλιτέχνες. Θέλει κότσια να εκθέτεις τον εαυτό σου και τα πάθη του δημόσια (γιατί αυτό είναι καλή τέχνη για μένα). Σχετικά με τη δική μου δουλειά, χαίρομαι όταν την χαρακτηρίζουν τρυφερή και ειλικρινή.

Για κάποιον που ζει στην Αθήνα, συμμετέχω σε μια ομαδική έκθεση στο Haus N στη στοά Καΐρη με τίτλο “Jupiter in Pisces” (σε επιμέλεια Αμαλίας Βεκρή) – η έκθεση είναι on view μέχρι 30 Απριλίου.

-Προσωπικά έχω κολλήσει ώρες σε κάποιες εικόνες σου προσπαθώντας να καταλάβω τι προηγήθηκε της λήψης ή τι ακολούθησε. Πόσο εύκολο είναι να τραβήξεις αυτές τις εικόνες; Είναι η ίδια σου η ζωή; 

Μάλλον αναφέρεσαι σε προσωπικές στιγμές, όντως. Όταν έχεις την εμπιστοσύνη των ανθρώπων που φωτογραφίζεις τότε θα καταγράψεις ενδιαφέρουσες καταστάσεις.

-Πως τραβάς φωτογραφίες; Με μηχανή ή με κινητό; Ή και με τα δυο;

Φωτογραφίζω συνήθως με διάφορες αναλογικές μηχανές αλλά καμία κάμερα δεν αποτελεί φετίχ για μένα. Ο σκοπός αγιάζει τα μέσα!

-Πες μου για τα βιβλία σου και για τις εκθέσεις που έχεις λάβει μέρος.

Το πρώτο μου βιβλίο “Another Excess” κυκλοφόρησε το 2018 και μπούσταρε πολύ την καριέρα μου γιατί πολύς κόσμος το ανακάλυψε και το αναζήτησε. Το δεύτερο “Lust Surrender” βγήκε το 2020. Και τα δύο βιβλία καλύπτουν προσωπικά μου βιώματα, αλλά επειδή ζω τη ζωή μου ως queer άτομο, οι queer άνθρωποι βλέπουν συχνά κάτι από τη δική τους ζωή στις φωτογραφίες μου. Εκθέσεις αγαπημένες πολλές. Η πρώτη μου ατομική το 2018 στο Βερολίνο με τίτλο “Another Excess” (όπως το πρώτο βιβλίο), μια ομαδική το Φεβρουάριο του ‘20 (λίγο πριν την πανδημία) με τίτλο “Disconstruction” (με θέμα το βερολινέζικο nightlife σε επιμέλεια Βασιλείας Κάγκα), η τελευταία μου ατομική “Body Heat” σε μια γκαλερί στο Μιλάνο το Νοέμβριο του ‘21. Για κάποιον που ζει στην Αθήνα, συμμετέχω σε μια ομαδική έκθεση στο Haus N στη στοά Καΐρη με τίτλο “Jupiter in Pisces” (σε επιμέλεια Αμαλίας Βεκρή) – η έκθεση είναι on view μέχρι 30 Απριλίου.

-Υπάρχει κάποια στιγμή της ημέρας που δεν τραβάς φωτογραφίες; 

Όταν ήμουν στην αρχή του φωτογραφικού μου έργου, τράβαγα πραγματικά φωτογραφίες παντού. Έπαιρνα την μηχανή μαζί μου ακόμα και στο σουπερμάρκετ. Πλέον θέτω εγώ ο ίδιος τα όρια στον εαυτό μου (επειδή και οι δημιουργικές στιγμές είναι επί της ουσίας δουλειά) και η κάμερα μένει πιο συχνά στο σπίτι.

instagram.com

instagram

 

Δείτε αυτή τη δημοσίευση στο Instagram.

 

Η δημοσίευση κοινοποιήθηκε από το χρήστη Spyros Rennt (@spyressence)

Ακολουθήστε το OLAFAQ
στο Google News