Ραντεβού λίγο πριν τις επτά, «εκεί γύρω από το Σύνταγμα» – ο ήλιος ακόμα καυτός. Όταν φτάνω οι εθελοντές τινάζουν μια τεράστια σημαία ουράνιο τόξο πάνω από τα σκαλιά της πλατεία Συντάγματος. Τα κρουστά δίνουν παλμό, τα άρματα είναι συγκεντρωμένα μπροστά από την Βουλή, ο κόσμος μαζεύεται, τα μηνύματα στα κινητά δίνουν και παίρνουν, το γκλίτερ επίσης. «Πού είστε ακριβώς;». «Που να σου εξηγώ» είναι η σωστή απάντηση. Δίπλα στον γυμνό από τη μέση και πάνω τύπο που κρατάει το πανό «το μόνο σεξ που είναι καταδικαστέο είναι αυτό χωρίς συναίνεση» ή πίσω από την κοπέλα με το T-Shirt «smash the patriarchy». Όπου κι αν κοιτάξεις μια αχτίδα έμπνευσης κι ελπίδας ότι μπορούμε να τα καταφέρουμε. Ότι ο άνθρωπος θα κερδίσει στο τέλος. Ότι η κοινωνία θα φωτιστεί.
Τα μηνύματα εμψυχώνουν και ενθουσιάζουν. Τα ντυσίματα βρίσκονται στην πιο εκτοξευμένη DIY ωρίμανσή τους. Όλα φωνάζουν αυτοδιάθεση. Η λέξη pride ζωγραφίζεται στα πρόσωπα με κραγιόν, τα χρώματα του ουράνιου τόξου διεγείρουν.
«Μέσα σε μια σταγόνα βροχής η αλληλεπίδραση της ενέργειας του φωτός με την ύλη είναι τόσο στενή ώστε οδηγούμαστε κατευθείαν στην κβαντομηχανική και στη θεωρία της σχετικότητας…» ξεκινά μία μελέτη πάνω στο ουράνιο τόξο και ταιριάζει γάντι. Έτσι ξεκινούν όλα, τελικά. Το κάθε φυσικό φαινόμενο, η κάθε διεκδίκηση.
Κάποιοι κρατούν homemade πλακάτ, άλλα χιουμοριστικά, άλλα γλυκά, κάποια με πολιτική χροιά, η Ζάκι δεν θα ξεχαστεί τόσο εύκολα όπως φαίνεται. Λίγο μετά τις επτά, η παρέλαση αρχίζει να κινείται. Οι παύσεις είναι πολλές κι έτσι μας δίνεται η δυνατότητα να κινηθούμε από άρμα σε άρμα, να ανακαλύψουμε τις θεματικές, να χορέψουμε με τη μουσική που αρέσει καλύτερα στην παρέα. Ταυτόχρονα πέφτουμε συνέχεια πάνω σε φίλους και γνωστούς –«τι θα κάνετε μετά;» η συνήθης απορία.
Ο κόσμος διασκεδάζει, οι drag queens παρελαύνουν δίπλα σε κουίρ τινέιτζερ και οικογένειες με παιδιά. Όταν στρίβουμε στην Σταδίου, ο ήλιος έχει πια πέσει, όλοι είναι πιο χαλαροί, πιο ευδιάθετοι, ψιλοκουνιόμαστε στο ρυθμό της μουσικής, η οποία καμιά φορά μπλέκεται μεταξύ αρμάτων δημιουργώντας ένα αλλόκοτο ηχητικό ντελίριο.
Στην Κλαυθμώνος διάλειμμα στο περίπτερο για νερά και μπύρες. Χωρίς να το καταλάβουμε έχουμε φτάσει πάλι Σύνταγμα με τεράστια χαμόγελα στα πρόσωπα. Κάποιοι αράζουν στα γκαζόν, άλλοι παίρνουν θέση μπροστά από το main stage περιμένοντας την Παπαρίζου, άλλοι αναχωρούν για να τσιμπήσουν κάτι, αλλά όλοι συνηγορούν ότι το Πράιντ ήταν υπέροχο!
❈ Για όποιον ενδιαφέρεται να δει περισσότερες εικόνες του Spyros Rennt τρέχει η έκθεση Portraits launch/exhibition στο Hyper Hypo, Βορέου 10 στην Αθήνα
Ραντεβού λίγο πριν τις επτά, «εκεί γύρω από το Σύνταγμα» – ο ήλιος ακόμα καυτός. Όταν φτάνω οι εθελοντές τινάζουν μια τεράστια σημαία ουράνιο τόξο πάνω από τα σκαλιά της πλατεία Συντάγματος. Τα κρουστά δίνουν παλμό, τα άρματα είναι συγκεντρωμένα μπροστά από την Βουλή, ο κόσμος μαζεύεται, τα μηνύματα στα κινητά δίνουν και παίρνουν, το γκλίτερ επίσης. «Πού είστε ακριβώς;». «Που να σου εξηγώ» είναι η σωστή απάντηση. Δίπλα στον γυμνό από τη μέση και πάνω τύπο που κρατάει το πανό «το μόνο σεξ που είναι καταδικαστέο είναι αυτό χωρίς συναίνεση» ή πίσω από την κοπέλα με το T-Shirt «smash the patriarchy». Όπου κι αν κοιτάξεις μια αχτίδα έμπνευσης κι ελπίδας ότι μπορούμε να τα καταφέρουμε. Ότι ο άνθρωπος θα κερδίσει στο τέλος. Ότι η κοινωνία θα φωτιστεί.
Τα μηνύματα εμψυχώνουν και ενθουσιάζουν. Τα ντυσίματα βρίσκονται στην πιο εκτοξευμένη DIY ωρίμανσή τους. Όλα φωνάζουν αυτοδιάθεση. Η λέξη pride ζωγραφίζεται στα πρόσωπα με κραγιόν, τα χρώματα του ουράνιου τόξου διεγείρουν.
«Μέσα σε μια σταγόνα βροχής η αλληλεπίδραση της ενέργειας του φωτός με την ύλη είναι τόσο στενή ώστε οδηγούμαστε κατευθείαν στην κβαντομηχανική και στη θεωρία της σχετικότητας…» ξεκινά μία μελέτη πάνω στο ουράνιο τόξο και ταιριάζει γάντι. Έτσι ξεκινούν όλα, τελικά. Το κάθε φυσικό φαινόμενο, η κάθε διεκδίκηση.
Κάποιοι κρατούν homemade πλακάτ, άλλα χιουμοριστικά, άλλα γλυκά, κάποια με πολιτική χροιά, η Ζάκι δεν θα ξεχαστεί τόσο εύκολα όπως φαίνεται. Λίγο μετά τις επτά, η παρέλαση αρχίζει να κινείται. Οι παύσεις είναι πολλές κι έτσι μας δίνεται η δυνατότητα να κινηθούμε από άρμα σε άρμα, να ανακαλύψουμε τις θεματικές, να χορέψουμε με τη μουσική που αρέσει καλύτερα στην παρέα. Ταυτόχρονα πέφτουμε συνέχεια πάνω σε φίλους και γνωστούς –«τι θα κάνετε μετά;» η συνήθης απορία.
Ο κόσμος διασκεδάζει, οι drag queens παρελαύνουν δίπλα σε κουίρ τινέιτζερ και οικογένειες με παιδιά. Όταν στρίβουμε στην Σταδίου, ο ήλιος έχει πια πέσει, όλοι είναι πιο χαλαροί, πιο ευδιάθετοι, ψιλοκουνιόμαστε στο ρυθμό της μουσικής, η οποία καμιά φορά μπλέκεται μεταξύ αρμάτων δημιουργώντας ένα αλλόκοτο ηχητικό ντελίριο.
Στην Κλαυθμώνος διάλειμμα στο περίπτερο για νερά και μπύρες. Χωρίς να το καταλάβουμε έχουμε φτάσει πάλι Σύνταγμα με τεράστια χαμόγελα στα πρόσωπα. Κάποιοι αράζουν στα γκαζόν, άλλοι παίρνουν θέση μπροστά από το main stage περιμένοντας την Παπαρίζου, άλλοι αναχωρούν για να τσιμπήσουν κάτι, αλλά όλοι συνηγορούν ότι το Πράιντ ήταν υπέροχο!
❈ Για όποιον ενδιαφέρεται να δει περισσότερες εικόνες του Spyros Rennt τρέχει η έκθεση Portraits launch/exhibition στο Hyper Hypo, Βορέου 10 στην Αθήνα