Η έναστρη μαγεία του νυχτερινού ουρανού έχει εμπνεύσει την επιστήμη, τη θρησκεία, τη φιλοσοφία, τη λογοτεχνία και την τέχνη. Τα αστέρια μας υπενθυμίζουν ότι είμαστε μέρος ενός μεγαλύτερου σύμπαντος και η παρατήρησή τους παρέχει μία μοναδική ευκαιρία επανασύνδεσης με τον εαυτό μας και τη φύση.

Ο νυχτερινός ουρανός εμπνέει τέτοιο δέος και η αποτύπωση αυτής της αίσθησης  έχει βρεθεί ότι συμβάλει στην εξέλιξή μας. Η αναζήτηση απαντήσεων στα επίγεια δεινά μας στους ουρανούς είναι ριζωμένη στην ύπαρξή μας καθώς όπως έχει υποστηρίξει και ο διακεκριμένος αστροφυσικός Διονύσης Σιμόπουλος:
«Είμαστε όλοι μας αστρόσκονη, και κάποια μέρα θα ξαναγυρίσουμε στα άστρα. Κάποια μέρα θα υπάρξουν άλλοι κόσμοι, γεμάτοι με άλλα όντα, αστράνθρωποι σαν εμάς, που θα γεννηθούν από τις στάχτες ενός, κάποιου, πεθαμένου άστρου. Ενός άστρου που σήμερα το λέμε Ήλιο».

Όλα αυτά ακριβώς προσπαθεί να αποτυπώσει ο διαγωνισμός του Milky Way Photographer of the Year. Διοργανώνεται από το ιστολόγιο ταξιδιωτικής φωτογραφίας Capture the Atlas, με στόχο να «εμπνεύσει και να μοιραστεί την ομορφιά του γαλαξία μας». Πρόκειται για την έκτη έκδοση του διαγωνισμού φωτογραφίας και οι υποβολές περιείχαν συναρπαστικά τοπία από ερήμους της Ιορδανίας, βουνά στην Παταγονία μέχρι και παραλίες, όλα φωτισμένα από τον εκθαμβωτικό ουρανό του Γαλαξία.

Οι φετινές 25 νικητήριες λήψεις του γαλαξία επιλέχθηκαν από περισσότερες από 5.000 συμμετοχές από 16 χώρες. «Οι σύγχρονες κάμερες μπορούν να καταγράψουν ζωηρές λεπτομέρειες και χρώματα στον νυχτερινό ουρανό πέρα από αυτό που μπορούν να δουν τα μάτια μας», υποστηρίζουν οι διοργανωτές. «Ωστόσο, αυτό που πραγματικά έχει σημασία σε κάθε εξαιρετική εικόνα είναι ο φωτογράφος πίσω από την κάμερα, ο οποίος παρέχει την ιδέα, το σχέδιο και τη δημιουργικότητα για να ζωντανέψει την εικόνα». Οι φωτογράφοι απαθανάτισαν τον γαλαξία μας ανάμεσα σε παγετώνες, ηφαίστεια, ερήμους και πόλεις, αντιπαραθέτοντας τη θολή ζώνη των μακρινών αστεριών με τη ζωή στη Γη.

“Tombolo Milky Way” – Marc Rassel

Lake Superior, Μινεσότα, ΗΠΑ: Έχω επισκεφτεί αυτό το μέρος πολλές φορές και κάθε επίσκεψη είναι μοναδική. Αυτή είναι η γοητεία της όχθης της λίμνης Superior – αλλάζει συνεχώς με τον καιρό και τις εποχές, χωρίς να γερνάει ποτέ. Ωστόσο, αυτή η μεταβλητότητα θέτει μια πρόκληση: ο καθαρός ουρανός για παρατεταμένες περιόδους είναι σπάνιος. Ωστόσο, όλα ευθυγραμμίστηκαν σε μια νύχτα νέας σελήνης.

Μετά από μια διαδρομή 4,5 ωρών βόρεια, παλεύοντας με τη σύγχυση της θερινής ώρας, έφτασα ακριβώς στην ώρα για να ανέβει ο πυρήνας. Με ρυθμισμένο τον εξοπλισμό μου, έτρεξα με τον χρόνο για να καταγράψω όλα τα καρέ πριν από την αυγή. Το σύντομο σκοτεινό παράθυρο τον Μάρτιο ήταν μια άλλη πρόκληση. Παρόλα αυτά, κατάφερα να ολοκληρώσω τα ουράνια καρέ και τα περισσότερα προσκήνια. Η τελική επεξεργασία απαιτούσε την απρόσκοπτη ανάμειξη του προσκηνίου καθώς πλησίαζε το λυκόφως. Το αποτέλεσμα αποτυπώνει τέλεια την ομορφιά και τη γαλήνη των ακτών της λίμνης Superior.

“Lightning Lake” – Tom Rae

Aoraki, Εθνικό Πάρκο Mount Cook, Νέα Ζηλανδία: Ο Γαλαξίας αναδύεται από το ψηλότερο βουνό της Νέας Ζηλανδίας, το Aoraki/Mount Cook, μια χειμωνιάτικη νύχτα – μια φωτογραφία που λαχταρούσα να τραβήξω, γνωρίζοντας ότι θα περικλείει τέλεια τα βουνά και τα στοιχεία του ουρανού. Σε σπάνιες αλπικές καιρικές συνθήκες, ξεκίνησα ένα ταξίδι στην παγετώδη κοιλάδα μια νύχτα. Φτάνοντας στη λίμνη, η σκηνή που εκτυλίχθηκε με έκανε να νιώσω σαν να είχα προσγειωθεί σε άλλο πλανήτη. Αυτή η νύχτα, ανάμεσα σε πολλά που πέρασα για να καταγράψω αυτό το απίστευτο μέρος του κόσμου, ξεχωρίζει για μένα.

Ενσαρκώνει την αφοσίωση, τις άγρυπνες νύχτες και την εκπλήρωση της ολοκλήρωσης του οράματός μου. Η εικόνα παρουσιάζει παγόβουνα στην κυανό-μπλε παγετώδη λίμνη, κόκκινη λάμψη αέρα που ζωγραφίζει τον ουρανό και τη λάμψη δισεκατομμυρίων αστεριών στον Γαλαξία μας – μια ματιά στην απεραντοσύνη πέρα από αυτό.

“The Lions Den” – Lorenzo Rranieri

Έρημος Ατακάμα, Χιλή: Αυτή η εικόνα τραβήχτηκε κατά τη διάρκεια μιας περιπετειώδους νύχτας στο οροπέδιο της ερήμου Atacama, μια δυνητικά επικίνδυνη περιοχή λόγω του χαρακτηρισμού της ως καταφύγιο του ορεινού λιονταριού. Μετά από ένα ολόκληρο απόγευμα αναζήτησης συνθέσεων, έπεσα πάνω σε αυτόν τον αξιοθαύμαστο όγκο βράχων στολισμένους με τούφες χόρτου, καμμένους πλέον από το σκληρό περιβάλλον.

Η περιοχή ήταν γεμάτη με οστά μικρών ζώων και ίχνη σημαντικού μεγέθους, υποδεικνύοντας την παρουσία άγριας ζωής που δεν συνδέεται συνήθως με ειρηνικά πρόβατα. Το να περάσετε τη νύχτα εκεί ήταν ομολογουμένως λίγο αγχωτικό, αλλά η ευκαιρία να φωτογραφίσεις μια τέτοια ομορφιά το έκανε να αξίζει τον κόπο. Η αψίδα του Milky Way, σε όλο της το μεγαλείο, υψώνεται πάνω από το παρθένο τοπίο, δημιουργώντας μια πραγματικά μαγευτική σκηνή.

“Blue Lagoon Under the Stars” – Yuri Beletsky

Έρημος Ατακάμα, Χιλή: Αποτύπωσα αυτή τη θέα σε μια από τις απομακρυσμένες τοποθεσίες της ερήμου Atacama στη Χιλή. Το Γαλαξιακό Κέντρο έλαμπε ήδη ψηλά στον ουρανό, με το Ζωδιακό φως να το συμπληρώνει υπέροχα στα δεξιά. Το μπλε χρώμα ήταν τόσο αληθινό όσο τα αστέρια στον ουρανό, προσθέτοντας μια νότα μαγείας στη σκηνή. Ήταν μια απολύτως απίστευτη εμπειρία!

Εκείνη τη στιγμή, το μόνο που μπορούσα να κάνω ήταν να απαθανατίσω την ομορφιά που ξεδιπλώνεται μπροστά μου. Η φωτογραφία αυτή λειτουργεί ως υπενθύμιση για τα υπέροχα αξιοθέατα που υπάρχουν στον κόσμο και την ατελείωτη ομορφιά που μπορούμε να βρούμε όταν κοιτάμε απλά τον νυχτερινό ουρανό. Ήταν μια στιγμή που με έκανε να νιώσω βαθιά συνδεδεμένος με τον κόσμο γύρω μου και το σύμπαν πέρα από αυτό.

“Bluff Hut” – Rachel Roberts

Κοιλάδα του ποταμού Mungo, δυτική ακτή, Νέα Ζηλανδία: Μερικές φορές, οι καλύτερες εικόνες έρχονται εντελώς απρογραμμάτιστες, όπως ακριβώς συνέβη σε αυτό το ταξίδι στο Bluff Hut, που βρίσκεται στις νότιες Άλπεις στο νότιο νησί της Νέας Ζηλανδίας. Προσβάσιμο μόνο με μια απαιτητική πεζοπορία ή πτήση με ελικόπτερο, δεν είχα σκοπό να καταλήξω εδώ, καθώς είχα προγραμματίσει μια διαφορετική λήψη σε άλλη καλύβα.

Ωστόσο, με τον καιρό να πλησιάζει στην τοποθεσία που είχαν σαν στόχο και χωρίς εφεδρικό σχέδιο, εμπιστεύτηκα τον πιλότο του ελικοπτέρου να επιλέξει το καλύτερο σημείο για καθαρό ουρανό εκείνο το βράδυ. Ευτυχώς, δεν με απογοήτευσε και μπόρεσα να απαθανατίσω τον Γαλαξία να αψιδώνει μεγαλοπρεπώς πάνω από την καλύβα σε ένα από τα πιο σκοτεινά μέρη του πλανήτη.

“Desert Bloom” – Marcin Zajac

Goblin Valley State Park, Γιούτα: Αγριολούλουδα ανθίζουν μπροστά σε μια συστάδα βράχων που ονομάζονται “Three Sisters” Αδελφές στο Goblin Valley State Park στη Γιούτα. Το πάρκο, που βρίσκεται σε μια απομακρυσμένη γωνιά του οροπεδίου του Κολοράντο και μακριά από τα μεγάλα αστικά κέντρα, αποδίδει έναν από τους πιο επιβλητικούς σκοτεινούς ουρανούς της χώρας.

“Caradhras – Milky Way Arch Above Vrsic Pass” – Matej Mlakar

Πέρασμα Vrsic, Σλοβενία: Το πέρασμα Vršič είναι ένα ψηλό βουνό πέρα από τις Ιουλιανές Άλπεις στη βορειοδυτική Σλοβενία. Είναι το υψηλότερο πέρασμα στη Σλοβενία, καθώς και το υψηλότερο στις Ανατολικές Ιουλιανές Άλπεις. Συνδέει την Άνω Καρνιόλα με την κοιλάδα Trenta στη Slovene Littoral. Μία από αυτές τις κορυφές είναι η Prednje robičje (1941 μ.), από όπου τραβήχτηκε αυτή η εικόνα. Το απόγευμα της Κυριακής, ο φίλος μου Νίνο Φρέλι και εγώ ήμασταν ακόμα αρκετά αναποφάσιστοι για το πού να πάμε.

Ήξερα ότι ήθελα να αποτυπώσω πιθανώς την τελευταία χειμερινή αψίδα του Milky Way της σεζόν πάνω από χιονισμένες κορυφές και αυτή η τοποθεσία ήταν μια ιδέα της τελευταίας στιγμής ενώ οδηγούσαμε προς το πέρασμα Vršič. Μερικές φορές αξίζει να είσαι λίγο πιο αυθόρμητος.

“The Vanity of Life” – Mihail Minkov

Έρημος Wadi Rum, Ιορδανία: Η ιδέα πίσω από αυτό το πλάνο είναι να τονίσει την έντονη αντίθεση μεταξύ της απεραντοσύνης του σύμπαντος και της μικροσκοπικής φύσης της ανθρωπότητας. Η σύνθεση προσελκύει σκόπιμα την εστίαση του θεατή σε μια μικρή φιγούρα, υπογραμμίζοντας την ασημαντότητά μας στο μεγάλο σχήμα του σύμπαντος, ενώ ο μαγευτικός πυρήνας του Milky Way κυριαρχεί στο φόντο.

Κάθε φορά που τολμώ να απαθανατίσω τον νυχτερινό ουρανό, γεμίζω με μια αίσθηση ταπεινότητας και ευγνωμοσύνης για την ύπαρξή μου. Είναι σαν να μειώνονται τα προβλήματά μου, και μου θυμίζει την απέραντη αγάπη που τρέφω για την οικογένειά μου και την ομορφιά της ίδιας της ζωής, κάνοντας όλα τα άλλα να φαίνονται ασήμαντα.

“A Clear Welcome” – Francesco Dall’Olmo

Laguna de los Tres, Παταγονία, Αργεντινή: Αυτή ήταν η πρώτη φωτογραφία που τράβηξα στην Παταγονία. Σε αντίθεση με τις προσδοκίες για κρύο, βροχή και αέρα, η αρχική μας συνάντηση με αυτά τα τοπία ήταν ασυνήθιστη: σχεδόν τρεις ημέρες καθαρού ουρανού. Φτάνοντας στη λιμνοθάλασσα γύρω στις 7 το πρωί, απαθανάτισα αμέσως πλάνα του ουρανού. Λίγο αργότερα, φωτογράφισα το πρώτο πλάνο, όπου το λυκόφως είχε ήδη μπει. Αυτό το ξεκάθαρο καλωσόρισμα μου χάρισε μια σπάνια φωτογραφία του Fitz Roy πλαισιωμένη από την αψίδα του Milky Way.

“Saoseο” – Alexander Forst

Graubuenden, Switzerland: Αυτή η λίμνη είναι μια από τις πιο όμορφες της Ελβετίας, γνωστή για το εντυπωσιακό μπλε χρώμα της, ιδανική για φωτογράφιση του Γαλαξία από τα τέλη Ιουλίου. Βρίσκεται σε υψόμετρο 2000 μέτρων, κάνει πολύ κρύο μετά τη δύση του ηλίου. είχαμε ξεχάσει τα μπουφάν μας στο αυτοκίνητο 1,5 ώρα μακριά.

Για να ζεσταθούμε, περπατήσαμε γύρω από τη λίμνη περιμένοντας τη μαγεία να χαραχτεί στον ουρανό. Σύννεφα πηγαινοέρχονταν, απειλώντας να κρύψουν τα αστέρια, αλλά η τύχη ήταν με το μέρος μας. Είχα καθαρή θέα στον Γαλαξία για μόλις 30 λεπτά πριν εξαφανιστεί ξανά πίσω από τα σύννεφα.

➸ ΙΝΦΟ για το σκονάκι σου: Capture The Atlas

 

 

View this post on Instagram

 

A post shared by LX-PhotoN (@lxphoton)

Ακολουθήστε το OLAFAQ
στο Google News