Το έργο του Lewis Hine αποσκοπούσε στην προώθηση κοινωνικών μεταρρυθμίσεων. Τα θέματά του επικεντρώθηκαν στη φτώχεια, τις συνθήκες εργασίας, την έλλειψη σχολείων αλλά και στην παιδική εργασία. Μεταξύ του 1908 και του 1911, ο φωτογράφος ταξίδεψε στις ΗΠΑ για λογαριασμό της Εθνικής Επιτροπής για την Παιδική Εργασία (NCLC). Στόχος της Επιτροπής ήταν να αναδείξει τις αρνητικές ηθικές επιπτώσεις τόσο στα ίδια τα παιδιά όσο και στο κοινωνικό σύνολο και να πιέσει την κυβέρνηση για νομοθετική ρύθμιση της παιδικής εργασίας. Επί δέκα περίπου χρόνια ο Hine ταξίδευε σε διάφορες περιοχές των ΗΠΑ καταγράφοντας την παιδική εργασία – σε εργοστάσια, υφαντουργεία, κονσερβοποιεία και ανθρακωρυχεία αλλά και στους δρόμους των μεγαλουπόλεων, εστιάζοντας ιδιαίτερα στο Piedmont της Καρολίνας.
Η πρόσβαση στους χώρους αυτούς δεν ήταν πάντοτε εύκολη. Έτσι ο Hine χρησιμοποιώντας διάφορα τεχνάσματα, παριστάνοντας άλλοτε τον περιπλανώμενο φωτογράφο που εργαζόταν σε κάποια εταιρία παραγωγής καρτών, άλλοτε τον ελεγκτή της πυροσβεστικής, τον πωλητή ασφαλειών ζωής, ακόμα και τον δημοσιογράφο που ενδιαφερόταν για τις μηχανές και την κατασκευή των εργοστασίων.
Οι σύνθετες φωτογραφίες του Hine
Μεταξύ των εκατοντάδων φωτογραφιών που τράβηξε εκείνη την περίοδο είναι και αυτή η μοναδική σειρά σύνθετων φωτογραφιών με εργάτες βαμβακοβιομηχανιών του Νότου που παρουσιάζεται παρακάτω. Κάθε εικόνα δημιουργήθηκε με σκόπιμη επαναφωτογράφηση πολλών εργατών στην ίδια φωτογραφική επιφάνεια. Η ιδέα της επικάλυψης πορτραίτων με αυτόν τον τρόπο δεν ήταν χωρίς προηγούμενο. Η τεχνική εφευρέθηκε τη δεκαετία του 1880 από τον Sir Francis Galton, ο οποίος χρησιμοποίησε πολλαπλές εκθέσεις για να δημιουργήσει ένα «μέσο» πορτρέτο από πολλά διαφορετικά πρόσωπα. Για τον Galton, ο πρωταρχικός σκοπός της μεθόδου ήταν να προωθήσει τις απόψεις του σχετικά με τους ιδανικούς ανθρωπότυπους, και θα μπορούσε να υποστηριχθεί ότι ο Hine τη χρησιμοποίησε με παρόμοιο τρόπο (αν και αποσυνδεδεμένος από το κάπως ύποπτο πλαίσιο της φρενολογίας), για να γενικεύσει τις παρατηρήσεις του σχετικά με τις βλαβερές σωματικές επιπτώσεις της εξαντλητικής εργοστασιακής εργασίας στα παιδικά σώματα. Ωστόσο, το γεγονός ότι ο Hine επικαλύπτει πρόσωπα με αρκετά διαφορετική σωματική διάπλαση ίσως υποδηλώνει ένα πιο λεπτό κίνητρο, που ίσως είναι περισσότερο προσανατολισμένο στη στοιχειωτική ποιότητα της τελικής εικόνας.
Οι σύνθετες αυτές φωτογραφίες δεν δημοσιεύτηκαν ποτέ όσο ζούσε ο Hine, αν και τα πορτρέτα των ίδιων παιδιών που χρησιμοποιήθηκαν σε αφίσες για το NCLC συνοδευόμενα από λεζάντες όπως «Making Human Junk: Πώς επιτρέπουμε στη βιομηχανία να επιβαρύνει την κοινωνία με αυτό το κόστος;». Από το 1913 και μετά, το έργο του Hine περιέλαβε το σύνολο της παραγωγής της Επιτροπής, τόσο για την ανάδειξη του προβλήματος της παιδικής εργασίας, όσο και για την προβολή της επιτυχίας των προσπαθειών της NCLC. Στο διάστημα αυτό η νομοθεσία για την παιδική εργασία άλλαξε σημαντικά. Εκτιμάται πως οι φωτογραφίες του επηρέασαν την κοινή γνώμη καθώς μπόρεσε για πρώτη φορά να δει παιδιά που εργάζονται στα χωράφια, στα εργοστάσια και στους δρόμους. Σε γενικές γραμμές, οι σπαρακτικές εικόνες του Hine από την εποχή που εργαζόταν στο NCLC -συχνά βάζοντας τη ζωή του σε κίνδυνο- βοήθησαν στην αναθεώρηση αρκετών νόμων, συμπεριλαμβανομένου του νόμου Keating-Owen για την παιδική εργασία του 1916.
Η παιδική εργασία σήμερα
Ο αιώνας έχει αλλάξει όμως η παιδική εργασία εξακολουθεί να υπάρχει. Σίγουρα πιο εκσυγχρονισμένα, όμως στη βάση της, είναι η ίδια. Παιδιά φτωχά, αναλφάβητα που παλεύουν για ένα αύριο που να είναι απλώς λίγο καλύτερο από το σήμερα. Παιδιά που δεν μπόρεσαν ποτέ να ζήσουν ως παιδιά. Σήμερα τα παιδιά εργάζονται συνήθως ως καθαριστές, μάγειρες, κηπουροί, ή έχουν την φροντίδα άλλων παιδιών και ηλικιωμένων, ενώ συχνά εργάζονται υπό εξαιρετικά επικίνδυνες συνθήκες.
Σήμερα 10,5 εκατομμύρια παιδιά σε όλο τον κόσμο αναγκάζονται να εργαστούν, σύμφωνα με τον Διεθνή Οργανισμό Εργασίας. Περίπου 6,5 εκατομμύρια είναι ηλικίας 5 έως 14ων ετών ενώ πάνω από το 71% είναι κορίτσια τα οποία είναι και τα πλέον απροστάτευτα. Οι ανήλικοι εργαζόμενοι συχνά απομονώνονται από τις οικογένειές τους και εξαρτώνται σε μεγάλο βαθμό από τους εργοδότες τους, οι οποίοι συχνά δεν τους πληρώνουν και κάνουν σοβαρές διακρίσεις εις βάρος τους, ενώ ταυτόχρονα η φύση της εργασίας καθιστά αυτά τα παιδιά ευάλωτα σε φυσική, ψυχολογική και σεξουαλική βία.
Σήμερα, καθώς παιδιά σε όλο τον κόσμο εξακολουθούν να εργάζονται κάτω από άθλιες συνθήκες, το έργο του Hine αποδεικνύεται πιο επίκαιρο από ποτέ.
Περισσότερες φωτογραφίες του Lewis Hine από την περίοδο που εργαζόταν στην Εθνική Επιτροπή για την Παιδική Εργασία (NCLC):
