Ο illustrator Ηλίας Χατζούδης είναι περικλωμένος από pin up κορίτσια με τσαμπουκά και αυτοπεποίθηση και συνεργάζεται με κάποιες από τις μεγαλύτερες εταιρίας στον χώρο των κόμικ, όπως η Red Sonja, Vampirella, Lady Death και Sabrina. Αντιμετωπίζει τη γυναικεία σεξουαλικότητα με σεβασμό χωρίς να κολλάει την ταμπέλα του φθηνού εντυπωσιασμού και βάζει και μία δόση χιούμορ στις φαντασιώσεις. Ξεκίνησε να ασχολείται επαγγελματικά με το σχέδιο και την εικονογράφηση το 2005, σε ένα δημιουργικό γραφείο της Αθήνας. Είναι αυτοδίδακτος σ’ αυτό το χώρο αφού τα επίσημα χαρτιά λένε «γραφίστας» και ανάμεσα στις επιρροές του, θα δεις σίγουρα τον Eric Goldberg και σχεδιαστές κινουμένων σχεδίων, στους οποίους οφείλεται και το καρτουνίστικο στυλ που είχαν τα πρώτα του σχέδια.
Τα τελευταία χρόνια ζει στην Αμερική, στο Concord της πολιτείας New Hampshire που θυμίζει όπως λέει, αμερικάνικο θρίλερ με στοιχειωμένα σπίτια. Ο ίδιος πάλι, είναι σαν πρωταγωνιστής σε μία feel good ταινία που ξεχνιέται στο Orlando της Florida στα πάρκα της Disney και της Universal.
– Τι σε προβληματίζει περισσότερο αυτό το διάστημα και τι σου προκαλεί αισιοδοξία;
Αυτό το διάστημα με προβληματίζει η κατάσταση που βρίσκεται ο πλανήτης με την πανδημία αλλά και τους πολέμους. Ζώντας μια τέτοια περίοδο μακριά από τη χώρα που γεννήθηκα και μεγάλωσα, ήταν και είναι δύσκολο κυρίως το πρώτο χρόνο της όλης ιστορίας με τον κορωνοϊό. Αισιοδοξία, μου δίνει μόνο η δουλειά μου, η οποία τον τελευταίο καιρό δείχνει να αναγνωρίζεται ακόμη περισσότερο.
– Σε ποια δημιουργική φάση είναι τώρα; Ετοιμάζεις ή έχεις ξεκινήσει καινούρια πρότζεκτ;
Είμαι σχετικά εργασιομανής, οπότε ακόμα κι όταν υπότιθεται πως κάνω διακοπές, εγώ εργάζομαι είτε πάνω σε ένα δικό μου προτζεκτ είτε οργανώνοντας τις επόμενες δουλειές μου. Αυτή τη περίοδο, όπως και τα τελευταία χρόνια, ετοιμάζω εξώφυλλα και τις εταιρίες που συνεργάζομαι και κάποιες άλλες καθώς και την προετοιμασία και νέα επαγγελματικά ταξίδια στις ΗΠΑ, μιας και όπως δείχνουν τα πράγματα οδέυουμε σε κάποια κανονικότητα.
– Πώς βλέπεις την εξέλιξη της εικόνας στον χώρο σου από τότε που ξεκίνησες έως τώρα;
Η αλήθεια ειναι πως κάποια πράγματα όπως ειναι φυσικό έχουν αλλάξει από τότε που πρωτοξεκίνησα να ασχολούμαι επαγγελματικά με την εικονογράφηση το 2005. Αν μιλάμε για τον χώρο των κομικς όπου μπήκα το 2011 τα πράγματα ειναι διαφορετικά όσον αφορά την δυναμική που έχουν οι εταιρίες. Έχει πάψει πια να υφίσταται το μονοπώλιο των δύο μεγάλων κολοσσών όπως Marvel και DC. Τα τελευταία 10 χρόνια έχουν βγει πάρα πολλές μικρότερες ανεξάρτητες εταιρίες, οι οποίες έχουν μια αυξητική τάση σε σημείο να θεωρούνται κάποιες μεγάλες, και δικαίως, μιας και πουλάνε πληθώρα αντιτύπων. Πολλοί σχεδιαστές επίσης έχουν τη δυνατότητα να εκδώσουν τις δικές τους δουλειές πολύ πιο έυκολα απ’ότι παλαιότερα. Υπάρχουν σχετικές πλατφόρμες που το κοινό μπορεί να χρηματοδοτήσει μια δουλειά ώστε να εκδοθεί. Βλέπουμε λοιπόν οτι μέσα σε 10 χρόνια ο χώρος υπέστη τρομερές αλλαγές και είμαι πολύ περίεργος για τι θα γίνει τα επόμενα 10.
– Ποια είναι η σχέση σου με τα social media και κατά πόσο επηρεάζουν την προώθηση και την ανάδειξη της δουλειάς σου;
Ανήκω σε μια γενιά που τα social media μπήκαν στη ζωή μου ακριβώς τη περίοδο που τα χρειαζόμουν. Έχω σχεδόν τα πάντα, μέχρι και Tik Tok έκανα πρόσφατα προκειμένου να επικοινωνήσω την δουλειά μου. Πίστευα και πιστεύω πως η τέχνη γενικότερα πρέπει να μοιράζεται και να ταξιδεύει.
Μπορώ να πω οτι όχι απλά αναδεικνύεται η δουλειά μου αλλά είναι και έναυσμα για τους πελάτες μου να μου δώσουν τη δουλειά γιατί θα ξέρουν πως θα έχει μια κάποια απήχηση λόγω των ακολούθων.
– Η αγαπημένη σου στιγμή ενώ ξεκινάς να δημιουργείς κάτι.
Η αγαπημένη στιγμή είναι όταν το σχέδιο αρχίζει να παίρνει μια μορφή πάνω στο χαρτί. Αυτό με ηρεμεί γιατι μετά ακολουθεί μια δημιουργική ρουτίνα. Η όλη φασαρία ειναι να σκεφτώ 2 ή 3 διαφορετικές εκδοχές/πόζες για να καταλήξει ο εκάστοτε πελάτης.
-Ποιους καλλιτέχνες ανακάλυψες πρόσφατα και ενθουσιάστηκες;
Δεν ενθουσιάζομαι εύκολα πια. Όταν ήμουν 20 χρονών ενθουσιαζόμουν και προσπαθούσα να ανακαλύψω τρόπους για να κάνω αυτό που έκαναν κι άλλοι. Έχω δει τόσα πολλά τα τελευταία χρόνια και κυρίως από τότε που εγκαταστάθηκα στην Αμερική, που δε με ενθουσιάζει κάτι πια. Φυσικά υπάρχουν πάρα πολλοί σχεδιαστές που βλέπω δουλειές τους και με κάνουν να αναρωτιέμαι πού βρίσκουν το χρόνο και την υπομονή να βάζουν τόσες λεπτομέρειες σε ένα σχέδιο. Χωρίς να αναφέρω συγκεκριμένο, εννοώ κυρίως εικονογράφους που κάνουν 100% ψηφιακή εικονογράφηση με επιρροές από την ασιατική κουλτούρα, όπως manga και anime, τα οποία θεωρώ πανέμορφα αλλά εκτός της δική μου λογικής.
– Ποιον/ποια συμβουλεύεσαι πρώτο/η όταν δημιουργείς κάτι; (και γιατί)
Όταν είμαι στη μέση του σχεδίου και όταν αυτό έχει τελειώσει, το δείχνω στον συντροφό μου. Πάντα το έκανα γιατί μου αρέσει να παίρνω το vibe και τη κριτική από κάποιον,ο οποίος δεν μπορεί να σχεδιάσει τίποτα αλλά μπορεί σαν απλός θεατής να κρίνει αν βλέπει κάτι λάθος. Αρκετές φορές βλέπει πράγματα που εγώ δεν έχω παρατηρήσει στο σχέδιο. Είτε γιατι πάνω στον οίστρο, το προσπερνάω είτε γιατΊ δίνω σημασία σε άλλο σημείο αμελώντας κάτι άλλο. Θεωρώ οτι έτσι έχω σώσει πολλές δουλειές.
– Ποια είναι τα πιο αστεία κλισέ που έχει ακούσει όταν αναφέρεσαι στην ιδιότητα σου;
Κλασικά το πρώτο πράγμα ειναι “εμένα πότε θα με ζωγραφίσεις;” ή το “οκ, και η δουλειά σου ποια ειναι;” εννοώντας Ότι από την δουλειά μου δεν μπορώ να βιοποριστώ και οτι ασχολούμαι με τη βιομηχανία των κόμικ για χόμπι.
– Ένα top5 με τα άλμπουμ που σε εμπνέουν περισσότερο.
Έτυχε να πέσεις σε άνθρωπο που ακούει τα πάντα κυριολεκτικά αναλόγως την περίσταση.
-Το soundtrack της ταινίας Exodus
-Two Steps from Hell – Invincible
-Two Steps from Hell -Nero
–Το Γειά της Δέσποινας Βανδή (για προσωπικούς λόγους)
– Save Rock and Roll – Fall Out Boy feat. Elton John
– Ποιο είναι το πιο «δικό σου» σημείο στην πόλη που ζεις κι αν μας ξεναγούσες σε ποια μέρη θα πηγαίναμε οπωσδήποτε;
Ζω στη πόλη του Concord της πολιτείας New Hampshire. Πρόκειται για μια πολύ μικρή πολή, σαν αυτές που βλέπουμε στις αμερικάνικες ταινίες κυρίως τα θρίλερ όπου υπάρχει ένα στοιχειομένο σπίτι σε μια ήσυχη πόλη. Η πολιτεία μας και γενικά όλες οι βορειονατολικές φημίζονται για το εκπληκτικό φθινόπωρο γιατί τα δέντρα που έχουμε εδώ γίνονται, κόκκινα, πορτοκαλί και κίτρινα εκείνη την περίοδο. Οπότε θα επέλεγα μια βόλτα δίπλα στο ποτάμι μας κρατώντας έναν καφέ στο χέρι και απολαμβάνοντας τα υπέροχα χρώματα των δέντρων. Νομίζω ειναι μια εμπειρία που πολλοί από εμάς που μεγαλώσαμε στην Αθήνα δε μπορούμε να ζήσουμε και είναι κάτι που αξίζει να το δει κάποιος.
– Με ποιον ήρωα/ηρωίδα από ταινία ή σειρά θα μπορούσατε να είστε κολλητοί;
Θα ήμουν κολλητός ή θα ήθελα να ήμουν τουλάχιστον, με τον Sheldon Cooper από το The Big Bang Theory. Νομίζω ότι ο ένας θα συμπλήρωνε τον άλλον.
– Η αγαπημένη σου ιστορία από ένα ταξίδι.
Δεν νομίζω πως έχω αγαπημένη ιστορία. Έχω όμως αγαπημένο μέρος, το Orlando Florida στα πάρκα της Disney και της Universal. Όταν πάω εκεί, ξεχνάω ποιος είμαι, πού πάω και τι κάνω. Όσες φορές πήγα, πέρασα απίστευτα.
– Με τι/ποιον γελάς στην καθημερινότητα σου;
Συνήθως μπορεί να γελάω με μια καλή κωμική ταινία αν και δεν έχω δε και τίποτα καλό τελευταία. Αυτό που με κάνει να γελάω ειναι κάποια αστεία βίντεο που βρίσκω στο Tik Tok με ζωάκια ή φάρσες.
– Ποια λέξη ή φράση σε χαρακτηρίζει απόλυτα και θα μπορούσε να είναι το σύνθημα σου;
Όταν κάτι δε το κάνεις καλά, μη το κάνεις καθόλου.
