Κάποια τραγούδια είναι φανερά, στην tracklist του εκάστοτε άλμπουμ – άλλα πάλι, οι δημιουργοί τους επιλέγουν να τα κρύψουν στις πιο δυσπρόσιτες γωνιές των δίσκων τους.

Αυτά είναι δέκα κομμάτια καταχωνιασμένα στο τέλος κάποιων γνωστών άλμπουμ, τόσο ξεχωριστά πλέον, που πλέον ανήκουν και αυτά στην ευρύτερη ποπ κουλτούρα.

R.E.M. – This World Is Big
Είναι το ενδέκατο κομμάτι του πιο «οικολογικού» δίσκου των Αμερικανών και αυτό που κλείνει το άλμπουμ τους με τίτλο «Green», του πρώτου τους για την πολυεθνική Warner. Μιλάει κι αυτό, όπως κι όλος ο υπόλοιπος δίσκος, για θέματα σχετικά με την «πράσινη» ατζέντα της εποχής.

The Afghan Whigs – Miles Iz Ded

Το «Congregation» μπορεί να ήταν το τρίτο άλμπουμ των Afghan Whigs, αλλά ήταν το πρώτο πραγματικά αξιόλογο της μπάντας. Ηχογραφημένο κατά τη διάρκεια του καλοκαιριού του 1991 με εξαίρεση το 12ο (και μη «φανερό») κομμάτι στο τέλος του «Congregation». Γραμμένο και ηχογραφημένο την ημέρα του θανάτου του σπουδαίου τζαζίστα Miles Davis (28 Σεπτεμβρίου 1991), η έμπνευση του κομματιού προέρχεται από δύο μηνύματα στον τηλεφωνητή του frontman Greg Dulli από το στέλεχος της δισκογραφικής τους εταιρείας, David Katznelson, τα οποία έλεγαν: «Ο Miles είναι νεκρός. Μην ξεχάσετε το αλκοόλ».

Bloc Party – Every Time Is the Last Time

Ονειρικό και όμορφο σαν δροσερό αεράκι που έρχεται σε αντίθεση με το υπόλοιπο κιθαριστικό υπόβαθρο του ντεμπούτου άλμπουμ τους «Silent Alarm». Το συγκεκριμένο τραγούδι ακούγεται σαν ένα μουσικοηχητικό αντίδοτο στους κιθαριστικούς βρυχηθμούς της βρετανικής μπάντας.

Nirvana – Endless, Nameless
Το «Something in the Way» τελειώνει και εσύ βγάζεις το άλμπουμ απ’ τη σιντιέρα. Σωστό; Λάθος! Ξαναβάλτο 17 λεπτά μετά το «Something in the Way» και θα ακούσεις το 7λεπτο «Endless, Nameless», το οποίο ήταν μια προσπάθεια του μακαρίτη του Cobain να κοροϊδέψει στους υπεύθυνους της δισκογραφικής του εταιρίας που του είχαν φάει τα συκώτια.

Guns N Roses – Look At Your Game Girl
Εξαιρετική περίπτωση hidden track, αυτό εδώ είναι ένα κομμάτι που ο Axl απαίτησε να μπει στο τέλος του άλμπουμ τους «The Spaghetti Incident», καθότι ήταν σύνθεση του αγαπημένου ήρωα (;) του Axl και παραφρόνα δολοφόνου της Sharon Tate, του Charles Manson, από το πρώτο του άλμπουμ «Lie: The Love and Terror Cult» (1967).

Pet Shop Boys – Postscript
Τέσσερα λεπτά μετά το τέλος του «Go West» ο Chris Lowe – σε μια απ’ τις ελάχιστες στιγμές που παίρνει ο ίδιος το μικρόφωνο – τραγουδάει έναν απολογητικό παιάνα αφιερωμένο σε έναν φίλο τους, ο οποίος εκείνη την εποχή βρισκόταν στα τελευταία στάδια του AIDS και πέθαινε.

The Stone Roses – The Foz
Το δεύτερο άλμπουμ των Stone Roses ήταν μια, τρόπον τινά, «καυτή πατάτα» και κανείς μας δεν θέλει να το θυμάται, παρά μόνο για δυο λόγους: για το σπουδαίο «Ten Storey Love Song» και για το hidden track το οποίο, ελλείψει John Squire, ήταν μια ενδιαφέρουσα μείξη φολκ και τζαζ, με μια τζούρα από κλασικούς Stone Roses.

Nine Inch Nails – Physical / Suck
To EP Broken (1992) περιέχει επτά κομμάτια. Μετά το τέλος τους μεσολαβεί μια σιωπή δυο δευτερολέπτων και το cd πετάγεται απευθείας στο track 97 κι 98, όπου οι ΝΙΝ διασκευάζουν με τον γνωστό τους, βιομηχανικό, τρόπο δυο κομμάτια: το «Physical» του Adam Ant και το «Suck» των, συναδέλφων τους στον industrial ήχο, Pigface.

Pink – Hooker
Η Pink εξαπολύει έναν δριμύ φιλιππικό εναντίον της, βασικής, την εποχή εκείνη, ανταγωνίστριας της στο μουσικό στερέωμα, της Christina Aguilera, κατηγορώντας της για ανάρμοστες πράξεις, στο κομμάτι αυτό με τον τυπικό Pink-ικό τίτλο, που βρίσκεται καταχωνιασμένο στο τέλος του άλμπουμ της «Try This» (2003).

Ash – Sick Party
Για το τέλος, κρατάμε το καλύτερο που δεν είναι καν τραγούδι. Στο φινάλε του ντεμπούτου άλμπουμ των Ash, «1977», κι αφού έχουν μεσολαβήσει μπόλικα δευτερόλεπτα απ’ το επίσημο τέλος του, αρχίζουν να ξανακούγονται ήχοι. Είναι η μπάντα που μπαίνει στο σπίτι του Tim, μετά από ένα επικό night out και ένα μεθύσι άνευ προηγουμένου. Έχουν μαζί και τον ηχολήπτη τους, ο οποίος με ένα μικρόφωνο καταγράφει τις αντιδράσεις του Tim και των υπολοίπων, οι οποίες, φυσικά, τέτοια ώρα, τέτοια λόγια, είναι ένας πραγματικός μαραθώνιος όπου ο ένας ξερνάει μετά τον άλλον και μετά ξεκαρδίζονται όλοι μαζί στο γέλιο.