Σαράντα χρόνια μετά, η μισή ηλεκτρονική σκηνή της δεκαετίας του ’80, του ’90 και του σήμερα χρωστάει πολλά στο «Blue Monday» των New Order, ένα τραγούδι που κυκλοφόρησε ως 12ιντσο στις 7 Μαρτίου του 1983 – και έγινε το πλέον ευπώλητο 12ιντσο όλων των εποχών με πωλήσεις άνω των 3 εκατ αντιτύπων.

Ο τίτλος για το τραγούδι προήλθε από μια ζωγραφιά του βιβλίου «Breakfast of Champions» του Kurt Vonnegut από τα μέσα της δεκαετίας του ’70 -ήταν ένα από τα αγαπημένα των New Order.

Την ίδια στιγμή, την μουσική έμπνευση για τη δημιουργία του «Blue Monday» την έδωσε (ποιος άλλος; Ο πάντα πρωτοπόρος Τζόρτζιο Μορόντερ, ο οποίος συνέθεσε) το κομμάτι «Our love» της Donna Summer, μέσα από το άλμπουμ «Bad Girls».

Αυτό είναι το ένα – ίσως το πιο αδύναμο – σκέλος της έμπνευσής του, όσον αφορά στον ρυθμό του sequencer.

Γιατί το έτερο σκέλος, το ισχυρό και αυτό από το οποίο έκλεψε όλη την κεντρική μελωδία, είναι ένα άγνωστο τραγούδι από μια άγνωστη βρετανική μπάντα (συμπτωματικά, συντοπιτών των New Order από το Μάντσεστερ).

Ακούστε το παρακάτω τραγούδι των Gerry and The Holograms από το 1979 – τέσσερα χρόνια πριν το «Blue Monday» και αναγνωρίστε τις ομοιότητες:

Ανάμεσα στα παραλειπόμενα της κυκλοφορίας του τραγουδιού, είναι ότι η μπάντα… έχανε χρήματα κάθε φορά που αγοραζόταν ένα σινγκλ του «Blue Monday».

Το δε εμβληματικό εξώφυλλό του σχεδιάστηκε από τον γραφίστα Peter Saville (γνωστό για τον σχεδιασμό του άλμπουμ «Joy Division», των Unknown Pleasures), το οποίο διαμορφώθηκε μετά από μια δισκέτα.

Τελικά, το συγκρότημα αποφάσισε να χρησιμοποιήσει τα όποια χρήματα προέκυψαν από τις εισπράξεις του «Blue Monday» για να ανοίξουν το κλαμπ «The Hacienda» στο Μάντσεστερ.