Ο Ντέιβιντ Κρόσμπι ήταν το αμερικανικό αντίστοιχο του Κιθ Ρίτσαρντς: ένας τύπος που στη ζωή του έκανε περισσότερα ναρκωτικά (όλων των ειδών) απ’ όσο μπορούσε να αντέξει ο οργανισμός του και συγκεκριμένα η μύτη και οι φλέβες του, ήπιε περισσότερο αλκοόλ απ’ όσο μπορούσε να αντέξει το συκώτι του και ερωτεύτηκε περισσότερες γυναίκες απ’ οσές μπορούσε να αντέξει η καρδιά του.

Ο Κρόσμπι ήταν ένας τόσο larger than life χαρακτήρας και από τα νιάτα του είχε μπλεξίματα πάσης φύσεως, από φυλακίσεις, αποτοξινώσεις, συλλήψεις κτλ, και έκανε μέχρι τα γεράματά του τόσες καταχρήσεις (κυρίως με μαριχουάνα), ώστε πολλοί αγνοούσαν το ότι ήταν ακόμη ζώντανος, καθώς πίστευαν ότι είχε αποχαιρετήσει τα εγκόσμια αρκετά χρόνια πριν,

Και όμως, κατάφερε να φτάσει μέχρι τα 81 του χρόνια και να δει πολλούς συναδέλφους του με τις διπλάσιες αντοχές από εκείνου, να πεθαίνουν νωρίτερα. Γι’ αυτό άλλωστε και το περιοδικό Rolling Stone τον είχε χαρακτηρίσει πρόσφατα ως τον «πιο αναπάντεχο επιζώντα της ροκ μουσικής».

Μαζί με τον Κιθ Ρίτσαρντς, εννοείται. Ο Κιθ είναι σταθερή αξία. Θα μας θάψει όλους.

Τελικά, προχθές, η καρδιά και το συκώτι του Κρόσμπι δεν άντεξαν άλλο και ο σπουδαίος αμερικανός μουσικός είπε «αντίο», μετά από πολλά προβλήματα υγείας που τον ταλαιπωρούσαν επί χρόνια, όπως χρόνια διαβήτη, δυο (πολλοί λένε και τρεις) καρδιακές προσβολές, 8 συνολικά «μπαλονάκια» στην καρδιά του και μια απαραίτητη μεταμόσχευση ήπατος λόγω Ηπατίτιδας C.

Υπήρξε ιδρυτικό μέλος δυο (ή τριών) συγκροτημάτων που λατρεύτηκαν όσο λίγα την δεκαετία του ’60 και του ’70, των Byrds και των Crosby, Stills & Nash καθώς και των μετέπειτα Crosby, Stills, Nash & Young.

Στα τέλη της δεκαετίας του ’60 ο Κρόσμπι ήταν που σχεδόν επέβαλλε την τότε κοπέλα του, μια καναδή τραγουδοποιό ονόματι Τζόνι Μίτσελ, στο αμερικανικό μουσικό στερέωμα.

Η σχέση του με την Τζόνι όμως πέρασε από χίλια μύρια κύματα, καθώς εκείνη το 1970 τον παράτησε για χάρη του (μοναδικού Βρετανού στους C,S,N&Y) Γκρέιαμ Νας. Ο Κρόσμπι συνέχισε, παρ’ όλα αυτά να την κυνηγάει, αλλά δεν κατάφερε τίποτα: η καρδιά της Τζόνι είχε ήδη πάει αλλού.

Απαρηγόρητος, ξεκίνησε την ηρωίνη προκειμένου να μουδιάζει τον πόνο του χωρισμού τους. Η ηρωίνη έγινε στην πορεία κοκαϊνη και στη συνέχεια ο Κρόσμπι πήρε εντελώς την κάτω βόλτα, καθώς στα τέλη των ’70s και στις αρχές των ’80s ο Κρόσμπι ήταν βασικά… απών από το οτιδήποτε.

Δοκίμασε ένα κέντρο αποτοξίνωσης. Δεν είδε κανένα αποτέλεσμα και ξανάπεσε στην πρέζα.

Δοκίμασε ένα δεύτερο κέντρο αποτοξίνωσης. Δεν είδε επίσης κανένα αποτέλεσμα και ξανάπεσε στην πρέζα.

Το 1983 συνελήφθη για πρώτη φορά. Το 1986 για δεύτερη. Εκεί πια μπήκε στη φυλακή για σχεδόν έξι μήνες και μέσα εκεί κατάφερε να κόψει τα ναρκωτικά.

«Η φυλακή ήταν το καλύτερο πράγμα που μου συνέβη ποτέ», είχε παραδεχθεί κατόπιν, «δεν ξέρω πως αλλιώς θα έκοβα τα ναρκωτικα αν δεν είχα μπει φυλακή».

Αυτό που δεν είναι τόσο γνωστό είναι ότι ο Peter Fonda και ο Dennis Hopper, όταν έγραφαν το σενάριο της ταινίας «Easy Rider» του 1969, είχανε κατά νου τον Κρόσμπι, πάνω στον χαρακτήρα του οποίου βάσισαν την περσόνα του Billy (τον οποίο υποδύθηκε ιδανικά ο Χόπερ).

«Με βαθιά θλίψη έμαθα πως έφυγε ο φίλος μου Ντέιβιντ Κρόσμπι», ανέφερε σε ανακοίνωσή του ο Γκρέιαμ Νας, συνεργάτης του επί χρόνια, παρότι οι δυο τους είχαν συχνά σφοδρές μάχες. «Ξέρω πως ο κόσμος τείνει να επικεντρώνεται στο ότι συγκρουόμασταν κατά καιρούς, αλλά αυτό που μέτραγε πάντα περισσότερο για τον Ντέιβιντ και για μένα ήταν η αγνή χαρά της μουσικής που δημιουργούσαμε και η βαθιά φιλία που μοιραστήκαμε», πρόσθεσε ο Νας.

Πράγματι, σύμφωνα με το ντοκιμαντερ «David Crosby: Remember My Name», σε παραγωγή του Cameron Crowe, κανένας από όσους έπαιξε μαζί, δεν του μιλούσε μέχρι το τέλος της ζωής του. Ο Κρόσμπι ήταν διαβόητος για τον δύστροπο χαρακτήρα του και για την ανικανότητά του να κάνει φιλίες. Ήταν, οριακά, απόμακρος. Αλλά, ταυτόχρονα, και φοβερά γενναιόδωρος, σε όποιον κατάφερνε να «σπάσει» την σκληρή, ανθρώπινη «πανοπλία» του.

Υπήρχαν, βέβαια, και άνθρωποι που τον αγαπούσαν πολύ: το 1998 ο ίδιος ο Phil Collins πλήρωσε από την τσέπη του για να του κάνουν μεταμόσχευση συκωτιού λόγω προβλημάτων που προέκυψαν από την Ηπατίτιδα C, ενώ ήταν δωρητής σπέρματος για δύο παιδιά που γέννησε η σύντροφος της τραγουδίστριας της ροκ Μελίσας Έθεριτζ.

Άλλο ένα από τα παιδιά του, υιοθετήθηκε και δεν γνώρισε τον πραγματικό του πατέρα παρά αφού πάτησε τα τριάντα. Αυτό το παιδί, ο Τζέιμς Ρέιμοντ, θα γινόταν εν τέλει ο πιο πιστός συνεργάτης του μέχρι το τέλος. Συνολικά άφησε πίσω του έξι παιδιά. Και μια σειρά από αγώνες για τα κοινωνικά και πολιτικά δικαιώματα της δεκαετίας του ’60.

Αναφερόμενος στα χρόνια εκείνα, ο Κρόσμπι δήλωνε στο περιοδικό Time το 2006 πως «είχαμε δίκιο για τα αστικά και πολιτικά δικαιώματα, είχαμε δίκιο για τα ανθρώπινα δικαιώματα, είχαμε δίκιο για τον πόλεμο και για την ειρήνη. Αλλά δεν ξέραμε την τύφλα μας για τα ναρκωτικά και αυτό μας κόστισε πάρα πολύ ακριβά».

Ο Κρόσμπι μεγάλωσε στο Hollywood σε μια εύπορη οικογένεια καθώς ήταν γιος του
κινηματογραφιστή Floyd Crosby, ο οποίος είχε κερδίσει Όσκαρ το 1931. Μεγάλωσε στο Λος Άντζελες και τη Σάντα Μπάρμπαρα αλλά δεν τελείωσε το κολέγιο για να ακολουθήσει την κλίση του στην μουσική. Το γεγονός ότι προερχόταν από μεγαλοαστική οικογένεια ήταν αυτό που τον έκανε αλαζόνα, υπερόπτη και, συχνά, τραχύ και απότομο απέναντι στους συνεργάτες του.

Αυτός ήταν και ο λόγος που οδήγησε τα άλλα μέλη των Byrds να τον απομακρύνουν από τις τάξεις τους, αμέσως μετά το 1964 και αφού πρώτα η μπάντα γνώρισε την πρώτη της επιτυχία διασκευάζοντας το «Mr. Tambourine Man» του Μπομπ Ντίλαν.

Λίγο μετά την αποχώρησή του από τους Byrds έφτιαξε το σούπερ γκρουπ των Crosby, Stills & Nash, που όπως μαρτυρά το όνομά τους, αποτελούταν από τον Ντέιβιντ Κρόσμπι, τον Στιβεν Στιλς και τον Γκράχαμ Νας, ενώ αργότερα στο σχήμα μπήκε και ο Νιλ Γιανγκ και κάπως έτσι, μετονομάστηκαν σε Crosby, Stills, Nash & Young.

Συνέθεσαν και ηχογράφησαν μαζί κάποιους φανταστικούς δίσκους όπως το «Déjà Vu» του 1970, στο οποίο ο Κρόσμπι έγραψε πέρα από το ομώνυμο κομμάτι και το «Almost Cut My Hair» και στην συνέχεια, λόγω τριγμών και διαφωνιών μεταξύ τους, διαλύθηκαν.

Ο πρώτος σόλο δίσκος του Κρόσμπι ήταν το «If I Could Only Remember My Name» του 1971, ένα από τα πιο υπέροχα folk country αριστουργήματα της δεκαετίας του ’70, ενώ το τελευταίο του άλμπουμ ήταν το «For Free» που κυκλοφόρησε το 2021.

Ο Ντέιβιντ Κρόσμπι μπήκε δύο φορές στο Rock and Roll Hall of Fame, τόσο ως ιδρυτικό μέλος των Byrds, όσο και των Crosby, Stills, Nash & Young.