Σήμερα, και με αφορμή τον μήνα του Pride, αναζητούμε μερικούς από τους πιο εμβληματικούς και επιδραστικούς LGBTQ+ μουσικούς και ακτιβιστές της μουσικής βιομηχανίας. Αρχής γενομένης λοιπόν από τον Freddie Mercury και τον Elton John μέχρι την Lady Gaga και τον Lil Nas, ιδού ποιους 20 ανθρώπους αναγνωρίζουμε ως πραγματικούς πρωτοπόρους και ακτιβιστές της LGBTQ+ κοινότητας.

Οι 20 πιο επιδραστικοί LGBTQ+ μουσικοί όλων των εποχών

1. Μπέντζαμιν Μπρίτεν

Ο Benjamin Britten είναι ένας από τους μεγαλύτερους κλασικούς συνθέτες του 20ού αιώνα. Ήταν επίσης ανοιχτός για την ομοφυλοφιλία του σε μια εποχή και σε έναν τόπο όπου το να είσαι γκέι ήταν έντονα στιγματισμένο και παράνομο. Το 1953, ο Μπρίτεν ήταν μεταξύ των υπογραφόντων μιας επιστολής προς την εφημερίδα The Observer, η οποία ζητούσε την αποποινικοποίηση της ομοφυλοφιλίας, η οποία τότε τιμωρούνταν με φυλάκιση στο Ηνωμένο Βασίλειο. Πολλά από τα τραγούδια του Μπρίτεν ήταν αφιερωμένα στον εραστή και μούσα του, Πίτερ Πιρς. Ορισμένα από τα έργα του Μπρίτεν, όπως η όπερά του Peter Grimes, πραγματεύονταν θέματα δίωξης και κοινωνικού αποκλεισμού, καθιστώντας τον έναν πρώιμο υποστηρικτή της ορατότητας των ΛΟΑΤΚΙ+.

2. Wendy Carlos

Στην αρχή λοιπόν αυτού που σήμερα αναγνωρίζουμε ως ηλεκτρονική μουσική, υπήρχε μια σπουδαία τρανς γυναίκα. Παρόλο που ο πρωτοποριακός δίσκος της κυκλοφόρησε με το γενέθλιο όνομα της Walter Carlos, περιείχε σε ευδιάκριτο σημείο μια νύξη για την ταυτότητά της. Και βρισκόταν εκεί, στο εξώφυλλο του άλμπουμ της που κυκλοφόρησε το 1968: Trans-Electronic Music Productions, Inc. Presents: Switched-On Bach. Την ιστορία της Carlos μπορεί να διαβάσει κανείς μέσω της ιστοσελίδας της, η οποία εξακολουθεί να είναι ενεργή. Γεννημένη το 1939 σε μια οικογένεια της εργατικής τάξης στο Rhode Island των ΗΠΑ, οι γονείς της που αγαπούσαν τη μουσική δεν είχαν την οικονομική δυνατότητα να αγοράσουν πιάνο. Έτσι, στα έξι της, ο πατέρας της σχεδίασε τα πλήκτρα του πιάνου σε χαρτί για να μπορεί να εξασκείται ανάμεσα στα μαθήματα πιάνου που παρακολουθούσε και στα 10 της χρόνια συνέθεσε το πρώτο της κλασικό έργο, το “A Trio for Clarinet, Accordion, and Piano”. Κατασκεύασε ένα σύστημα hi-fi για τους γονείς της κόβοντας ξύλα και κολλώντας καλώδια, ενώ στα 14 της χρόνια κέρδισε έναν επιστημονικό διαγωνισμό εφευρίσκοντας έναν υπολογιστή. Στη συνέχεια κατασκεύασε το πρώτο της μαγνητόφωνο για τη δημιουργία μουσικής, σαγηνευμένη από την πρωτόλεια ηλεκτρονική μουσική του Pierre Henry και της Bebe Barron. Κατά την ενηλικίωση, περικυκλώθηκε με ήχους που κανείς δεν είχε ακούσει, αυτούς που προέρχονταν από υπολογιστές. Αργότερα, σπούδασε φυσική και μουσική και απέκτησε μεταπτυχιακό στη σύνθεση στο Πανεπιστήμιο Κολούμπια, όπου βρισκόταν το πρώτο κέντρο ηλεκτρονικής μουσικής στις Ηνωμένες Πολιτείες. Το διπλό ενδιαφέρον της Carlos για τη μουσική και τα ηλεκτρονικά την έφερε στη Νέα Υόρκη, όπου γνώρισε δύο ανθρώπους που θα άλλαζαν τη ζωή της για πάντα.

3. Sylvester

Στα τέλη της δεκαετίας του 1970, ο Sylvester απέκτησε το προσωνύμιο “Queen of Disco”, ένας όρος που συνέχισε να του αποδίδεται μέχρι και τον 21ο αιώνα. Ο Άγγλος δημοσιογράφος Stephen Brogan τον περιέγραψε αργότερα ως «ριζοσπάστη και οραματιστή όσον αφορά στο queerness, τη μουσική και το φύλο του». Ο Ρεϊνάλντο Άντερσον του Πολιτειακού Πανεπιστημίου Χάρις-Στόου περιέγραψε την επιρροή του Συλβέστερ στην ντίσκο και τη μετέπειτα ηλεκτρονική χορευτική μουσική ως “ανυπολόγιστη”. Ο Sylvester μαζί με άλλους καλλιτέχνες όπως η Wendy Carlos και οι Throbbing Gristle χρησιμοποίησε την ηλεκτρονική μουσική ως ένα όχημα για να εκφράσει τη σεξουαλική του ταυτότητα.

4. Genesis P-Orridge

Η Genesis Breyer P-Orridge, μια πρωτοπόρος queer και μουσικός, γεννήθηκε ως Neil Andrew Megson στο Victoria Park, στο Μάντσεστερ του Ηνωμένου Βασιλείου και μεγάλωσε στο Essex, όπου ως έφηβος άρχισε να ενδιαφέρεται για τον αποκρυφισμό, την πρωτοποριακή τέχνη και τη μουσική. Αφού εγκατέλειψε το κολέγιο του Πανεπιστημίου του Hull, ίδρυσε μια μουσική κολεκτίβα, την COUM Transmissions, και άλλαξε το όνομά της/του σε Genesis P-Orridge. Η P-Orridge σχημάτισε το συγκρότημα Throbbing Gristle, μαζί με τους Chris Carter, Peter “Sleazy” Christopherson και Cosey Fanni Tutti. Οι Throbbing Gristle θα κυκλοφορήσουν εννέα πλήρη άλμπουμ κατά τη διάρκεια μιας καριέρας τους, αν και η πιο διάσημη κληρονομιά της P-Orridge είναι η ιδιότητά της ως μη «εξερευνήτρια του φύλου» που έσπρωξε τα όρια του εαυτού της.

5. Little Richard

Ο Richard Wayne Penniman γεννήθηκε το 1932 και άρχισε να τραγουδά στην εκκλησία σε νεαρή ηλικία. Στις αρχές της δεκαετίας του 1950, άρχισε να εμφανίζεται σε κλαμπ και μπαρ, αναπτύσσοντας τη σκηνική περσόνα του Little Richard. Σήμερα, πολλοί καλλιτέχνες και ιστορικοί αναγνωρίζουν τον Little Richard ως μια προσωπικότητα με μεγάλη επιρροή στο χώρο του ροκ εν ρολ. Όπως το έθεσε ένας συγγραφέας, ο ίδιος ήταν “πολύ μαύρος, πολύ αδερφή και πολύ άγιος” για να γίνει αποδεκτός από το mainstream τη δεκαετία του 1950. Παρά την επιτυχία του στο ροκ εν ρολ με επιτυχίες όπως το “Tutti Frutti” και το “Lucille”, ο Little Richard παρέμεινε συνδεδεμένος με την εκκλησία καθ’ όλη τη διάρκεια της καριέρας του, και μάλιστα έγινε ιερέας το 1957. Ο Little Richard έφυγε από τη ζωή στις 9 Μαΐου 2020, σε ηλικία 87 ετών.

6. Sir Elton John

Ο τραγουδιστής, τραγουδοποιός και πιανίστας Sir Elton John είναι ένας από τους πιο επιτυχημένους και επιδραστικούς μουσικούς όλων των εποχών, με πάνω από 300 εκατομμύρια πωλήσεις δίσκων παγκοσμίως. Γεννημένος ως Reginald Kenneth Dwight το 1947, ο John άρχισε να παίζει πιάνο σε νεαρή ηλικία. Τη δεκαετία του 1960, ο Τζον καθιερώθηκε σε μπαρ και κλαμπ του Λονδίνου, κερδίζοντας τελικά ένα δισκογραφικό συμβόλαιο το 1969. Από τη δεκαετία του 1980, ο Τζον έγινε εξίσου γνωστός για τις φιλανθρωπικές του προσπάθειες, συμπεριλαμβανομένου του έργου του με το Ίδρυμα Elton John AIDS Foundation. Τώρα, θεωρείται ευρέως ένας από τους πιο επιτυχημένους και επιδραστικούς ομοφυλόφιλους μουσικούς όλων των εποχών, κερδίζοντας μέχρι σήμερα πέντε βραβεία Grammy και ένα Όσκαρ για τη δουλειά του στο soundtrack της ταινίας “Ο Βασιλιάς των Λιονταριών”.

7. Freddie Mercury

Καθώς οι Queen έγιναν διάσημοι τη δεκαετία του 1970 χάρη σε επιτυχίες όπως τα “Bohemian Rhapsody”, “We Will Rock You” και “We Are The Champions”, το ενδιαφέρον επικεντρώθηκε στον γκέι τραγουδιστή τους, Freddie Mercury. Στα τέλη της δεκαετίας του 1980, ο Mercury διαγνώστηκε με AIDS, μια ιδιαίτερα στιγματισμένη και παρεξηγημένη ασθένεια. Ο θάνατός του σε ηλικία 45 ετών τον Νοέμβριο του 1991 συγκλόνισε εκατομμύρια θαυμαστές, αλλά οδήγησε επίσης σε μεγαλύτερη κατανόηση των επιπτώσεων της ασθένειας, φέρνοντας το θέμα στην επικαιρότητα και εκτός της γκέι κοινότητας. Σήμερα, ο Mercury θεωρείται πρωτοπόρος για την ορατότητα των LGBTQ+.

8. George Michael

Ο Άγγλος τραγουδιστής, τραγουδοποιός και παραγωγός George Michael έγινε διάσημος ως μέλος του ποπ ντουέτου Wham! με επιτυχίες όπως τα “Wake Me Up Before You Go-Go”, “Careless Whisper” και “Last Christmas”. Το 1987, ξεκίνησε σόλο καριέρα με το άλμπουμ Faith, το οποίο γέννησε ακόμα περισσότερες παγκόσμιες επιτυχίες όπως το ομώνυμο τραγούδι, το “Father Figure” και το “One More Try”. Τη δεκαετία του 1990, ο Michael ασχολήθηκε με τον ακτιβισμό για το HIV/AIDS, αφού ο σύντροφός του, Anselmo Feleppa, πέθανε από επιπλοκές που σχετίζονταν με το AIDS. Εργάστηκε για την ευαισθητοποίηση σχετικά με το HIV/AIDS, δωρίζοντας συχνά τα έσοδα από τις συναυλίες του σε φιλανθρωπικά ιδρύματα που υποστηρίζουν άτομα με την ασθένεια. Το 1992, ερμήνευσε μια εκδοχή του “Don’t Let the Sun Go Down on Me” με τον Elton John σε μια φιλανθρωπική συναυλία για το Ίδρυμα Elizabeth Taylor AIDS. Απεβίωσε στις 25 Δεκεμβρίου 2016, αλλά η μουσική του και ο LGBTQ+ ακτιβισμός του συνεχίζουν να εμπνέουν τους θαυμαστές του.

9. Rob Halford

Ο Rob Halford είναι περισσότερο γνωστός ως ο τραγουδιστής του βρετανικού heavy metal συγκροτήματος των Judas Priest. Ο Halford αποκάλυψε ότι είναι ομοφυλόφιλος σε συνέντευξή του στο MTV News το 1998, καθιστώντας τον έναν από τους πρώτους γνωστούς heavy metal μουσικούς που δήλωσαν ανοιχτά ότι είναι queer. Αρχικά φοβήθηκε ότι η αποκάλυψη του σεξουαλικού του προσανατολισμού θα απομάκρυνε τους οπαδούς των Judas Priest, οι οποίοι είναι γνωστοί για την «μάτσο» εικόνα τους. Ωστόσο, οι φόβοι του Halford αποδείχθηκαν αβάσιμοι  και ο ίδιος επαινέθηκε ευρέως για το θάρρος και την ειλικρίνειά του. Συνέχισε να εμφανίζεται με τους Judas Priest και η δημοτικότητα του συγκροτήματος αυξήθηκε. Το coming out του θεωρείται πλέον ως μια κομβική στιγμή προς την κατεύθυνση της μεγαλύτερης αποδοχής και της LBGTQ+ ορατότητας στη metal κοινότητα.

9. Big Freedia

Η Big Freedia είναι η “βασίλισσα του Bounce”, ένα στυλ μουσικής που προέρχεται από τη Νέα Ορλεάνη και χαρακτηρίζεται από uptempo beats. Η επιρροή της στη μουσική, ειδικά στο χώρο του hip-hop και της R&B, εδραιώθηκε με τις συνεργασίες της με καλλιτέχνες όπως η Beyonce (στο “Formation”) και ο Drake (αρκετά τραγούδια, συμπεριλαμβανομένου του “Nice For What”). Η μουσική της Big Freedia εξυμνεί από το 1978 μέχρι σήμερα τη μαύρη, queer και transgender κουλτούρα.

10. Lil Nas X

Ο Lil Nas X έγινε διάσημος το 2019, όταν το country-rap τραγούδι του “Old Town Road” κατέκτησε την κορυφή πολλών charts σε όλα τα είδη. Λίγο αργότερα, έκανε το outing ως ομοφυλόφιλος στο “c7osure”. Στη συνέχεια έγινε αγαπητός στους θαυμαστές του συζητώντας ανοιχτά και ειλικρινά τη δυσκολία του να αποδεχτεί τον δικό του σεξουαλικό προσανατολισμό.

11. Ricky Martin

Γνωστός παγκοσμίως ως ο τραγουδιστής του “Livin’ La Vida Loca”, ο Ricky Martin αποκάλυψε ότι είναι ομοφυλόφιλος το 2010. Παραδέχτηκε ότι παρέμεινε σιωπηλός για χρόνια λόγω του φόβου μήπως βλάψει την καριέρα του, αλλά τελικά αποφάσισε ότι το να ζει αυθεντικά ήταν πιο σημαντικό για τον ίδιο. Μετά το coming out, ο Martin υποστηρίζει ενεργά τα LGBTQ+ δικαιώματα και μάλιστα ίδρυσε το δικό του ίδρυμα, το Ricky Martin Foundation.

12. Madonna

Η Μαντόνα είναι γνωστή για τη συνεχή επανεφεύρεση και την ευελιξία της στη μουσική παραγωγή, τη σύνθεση τραγουδιών και την καλλιτεχνική έκφραση. Κατά τη διάρκεια της 40ετούς καριέρας της στη μουσική, έχει διευρύνει τα όρια γύρω από κάθε τι ταμπού – από κοινωνικά ζητήματα, μέχρι πολιτικά, σεξουαλικά και θρησκευτικά θέματα σε όλα τα μουσικά βίντεο, τις ζωντανές εμφανίσεις και τις συνεντεύξεις της. Από την εφηβική της καριέρα στη μουσική και το χορό, η Μαντόνα είναι μια ενεργή φωνή για την LGBTQ κοινότητα, καταγγέλλοντας την ομοφοβία σε όλο τον κόσμο, ενώ παράλληλα κάνει έκκληση για ίσα δικαιώματα και την ανάγκη για συμμαχία. Σήμερα, θεωρείται ένα από τα μεγαλύτερα LGBTQ είδωλα στον κόσμο, καθώς ο ρόλος της έφερε την ομοφυλοφιλική κουλτούρα στα mainstream μέσα ενημέρωσης.

13. Lady Gaga

Από τότε που ξεκίνησε την καριέρα της, η Stefani Joanne Angelina Germanotta, γνωστή ως Lady Gaga, έχει γίνει ένα διεθνές είδωλο από το πρώτο hit single της, το “Born This Way” του 2011, το οποίο συνεχίζει να αποτελεί ύμνο για την LGBTQ κοινότητα, καλώντας όλους τους ανθρώπους να ενστερνιστούν τη μοναδικότητά τους. Ως ανοιχτά αμφιφυλόφιλη γυναίκα η ίδια, η Lady Gaga συνεχίζει να υποστηρίζει την ισότητα στην queer κοινότητα.

14. Cyndi Lauper

Η Cyndi Lauper έχει αναδειχτεί σε μουσικό είδωλο, τόσο μέσω του τραγουδιού, όσο και μέσω της υποκριτικής και της ακτιβιστικής της συνεισφοράς. Το άλμπουμ της She’s So Unusual του 1983 της χάρισε την αναγνώριση ως η πρώτη γυναίκα καλλιτέχνης που πέτυχε τέσσερις, κορυφαίες επιτυχίες στο Billboard Hot 100 και έκτοτε έχει κυκλοφορήσει 11 στούντιο άλμπουμ. Παράλληλα με την επιτυχημένη καριέρα της, η Lauper υπήρξε ενεργός υποστηρικτής των δικαιωμάτων των LGBTQ, κάνοντας εκστρατεία για την ισότητα μέσω διαφόρων φιλανθρωπικών οργανώσεων και εκδηλώσεων gay pride σε όλο τον κόσμο. Το 2008, συνίδρυσε την οργάνωση True Colors United, η οποία εργάζεται για τον τερματισμό της έλλειψης στέγης των νέων με έμφαση στους LGBTQ νέους.

15. Frank Ocean

Το coming out του Ocean ήταν μια τεράστια υπόθεση, όταν αυτό έλαβε χώρα. Ο Ocean έγραψε μια ανοιχτή επιστολή στις 4 Ιουλίου 2012, στο blog του στο Tumblr. Έκτοτε, ο Ocean έχει μιλήσει ανοιχτά για τη σεξουαλικότητά του σε τραγούδια όπως τα “Chanel”, “Self Control”, “Siegfried” και “Forrest Gump”.

16. Leonard Bernstein

Ο διάσημος συνθέτης του West Side Story, του Peter Pan και του On the Waterfront ήταν ομοφυλόφιλος. Μετά από χρόνια απόκρυψης της ομοφυλοφιλίας του, έχοντας σχέσεις με γυναίκες (μεταξύ των οποίων και ο γάμος με την ηθοποιό Felicia Cohn Montealegre), ο Bernstein έκανε τελικά την αποκάλυψη το 1976 και επιδίωξε σχέσεις με άνδρες. Κατά τη διάρκεια της ζωής του, ο Μπερνστάιν έλαβε επτά βραβεία Emmy, δύο βραβεία Tony, δεκαέξι βραβεία Grammy (συμπεριλαμβανομένου του βραβείου Lifetime Achievement) και το βραβείο Kennedy Center Honor.

17. Tyler, the Creator 

Ο Tyler, the Creator από μέλος του συγκροτήματος Odd Future -γνωστό για τους αμφιλεγόμενα βίαιους, σεξιστικούς, μισογυνιστικούς και ομοφοβικούς στίχους του- έφτασε να δημιουργήσει ένα από τα καλύτερα LGBTQ+ άλμπουμ όλων των εποχών, το Igor (2019). Δεν είναι το μόνο μέλος των Odd Future που έκανε coming out ως bisexual (ο άλλος είναι ο Frank Ocean), αλλά από όλα τα μέλη της κολεκτίβας, έχει γίνει ο πιο επιτυχημένος εμπορικά.

18. Rufus Wainwright

Γνωστός για επιτυχίες όπως η διασκευή του στο “Hallelujah” του Leonard Cohen και το “Going to a Town”, ο Rufus Wainwright είναι ανοιχτά ομοφυλόφιλος από την αρχή της καριέρας του.  Η μουσική του συχνά εξερευνά θέματα αγάπης και ταυτότητας από μια queer οπτική γωνία. Η αυθεντικότητα και το ταλέντο του Wainwright τον έχουν καταστήσει αγαπητή φιγούρα τόσο στη μουσική, όσο και στην LGBTQ+ κοινότητα.

19. Tom Robinson Band

Στα τέλη της δεκαετίας του ’70, με την ομοφοβία να κυριαρχεί στο Ηνωμένο Βασίλειο, o Tom Robinson αναδείχθηκε ως ένας εξέχων ακτιβιστής για τα δικαιώματα των ομοφυλοφίλων σε μια εποχή που αυτό ήταν πολύ επικίνδυνο. Επίσης, ήταν ο τραγουδιστής, συνθέτης και μπασίστας του τετραμελούς συγκροτήματος που έφερε το όνομά του. Οι Tom Robinson Band σχηματίστηκαν το 1976 και έγιναν γνωστοί κατά τη διάρκεια της έκρηξης του πανκ, το οποίο ήταν πολύ πιο ανεκτικό και παρείχε ένα βήμα από το οποίο μπορούσαν να εκφραστούν αντιδημοφιλείς απόψεις. Οι TRB δεν ήταν punk συγκρότημα – στην καλύτερη περίπτωση ήταν new wave – αλλά ο Robinson ήταν ένας πολύ ικανός τραγουδοποιός: π.χ. ακούστε το ντεμπούτο single τους «2-4-6-8 Motorway», το οποίο πήγε στο Νο 5 των charts ή τον gay-friendly ύμνο «Glad To Be Gay».

20. Janelle Monáe

Η Monáe (που χρησιμοποιεί τις αντωνυμίες they/them και she/her) το 2022 αποκάλυψε ότι είναι non-binary, χρησιμοποιώντας τα social media της για να αναδείξει queer αφηγήσεις και αμέσως μετά κυκλοφόρησε το εξαιρετικό άλμπουμ The Memory Librarian. Η Monáe δήλωσε στο Variety σε συνέντευξή της το 2020: «Πάντα προσπαθούσα να απαλλαγώ από όλα αυτά τα πράγματα – οποιεσδήποτε ταμπέλες – και να δουλέψω πάνω στο προσωπικό ταξίδι μου, όποιο και αν αυτό είναι».