Στην τελευταία ανάρτηση του ενημερωτικού δελτίου Red Hand Files, ο Nick Cave κατέθεσε τις σκέψεις του σχετικά με την τεχνολογία της Τεχνητής Νοημοσύνης στη μουσική βιομηχανία.

Ο Αυστραλός μουσικός απάντησε σε έναν θαυμαστή από τη Νέα Ζηλανδία, ονόματι Mark, ο οποίος έστειλε στίχους για ένα τραγούδι που δημιούργησε το AI bot ChatGPT στο «στυλ του Nick Cave». Ο Cave δεν εντυπωσιάστηκε καθόλου με τους στίχους που του έστειλαν με email και περιλάμβαναν το ρεφρέν:

“I am the sinner, I am the saint, I am the darkness, I am the light, I am the hunter, I am the prey, I am the devil, I am the savior”.

Στην απάντησή του, ο Cave είπε: «Από την έναρξή του τον περασμένο Νοέμβριο, πάρα πολλοί άνθρωποι θαμπωμένοι από ένα είδος αλγοριθμικού δέους, μου έστειλαν τραγούδια “στο ύφος του Nick Cave” που δημιουργήθηκαν από το ChatGPT. Μου στάληκαν δεκάδες από αυτά. Αρκεί να πω ότι δεν αισθάνομαι τον ίδιο ενθουσιασμό για την εν λόγω αυτή την τεχνολογία».

Συνέχισε με καυστικό ύφος: «Καταλαβαίνω ότι το ChatGPT βρίσκεται στα σπάργανα, αλλά ίσως αυτός να είναι ο αναδυόμενος τρόμος της Τεχνητής Νοημοσύνης – ότι θα βρίσκεται για πάντα στα σπάργανα, καθώς θα έχει πάντα περιθώριο να προχωρήσει περισσότερο, και η κατεύθυνση είναι πάντα προς τα εμπρός και πάντα όλο και πιο γρήγορα», συνέχισε. «Δεν μπορεί ποτέ να ανατραπεί ή να επιβραδυνθεί, καθώς μας οδηγεί προς ένα ουτοπικό μέλλον, ίσως, ή προς την ολοκληρωτική καταστροφή μας».

«Ποιος μπορεί να πει ποιο από τα δύο; Κρίνοντας από αυτό το τραγούδι “στο ύφος του Nick Cave” πάντως, δεν φαίνεται καθόλου καλό, Mark. Αυτό το τραγούδι ομολογουμένως είναι χάλια», συμπλήρωσε ο μουσικός.

Σε άλλα μουσικά νέα που σχετίζονται με την Τεχνητή Νοημοσύνη, πέρυσι, η Capitol Records απέσυρε τον ράπερ της ΑΙ FN Meka μετά από δημόσιες αντιδράσεις. Η δισκογραφική εταιρεία κατηγορήθηκε ότι προσπαθούσε να χρησιμοποιήσει τον προγραμματισμό υπολογιστών για να επωφεληθεί από την κουλτούρα των μαύρων και απάντησε κόβοντας σχεδόν αμέσως τους δεσμούς με τον ψεύτικο καλλιτέχνη. Ωστόσο μέσα σε μόνο 48 ώρες προτού ακυρωθεί έγινε viral, δίνοντάς μας μια πρώτη γεύση της μουσικής κουλτούρας που ίσως δημιουργηθεί στο μέλλον.

Διαβάστε ολόκληρη την επιστολή του Cave παρακάτω.

Ζήτησα από το Chat GPT να γράψει ένα τραγούδι στο ύφος του Nick Cave και αυτό είναι το αποτέλεσμα. Πώς σας φαίνεται;

In the depths of the night, I hear a call
A voice that echoes, through the hall
It’s a siren’s song, that pulls me in
Takes me to a place, where I can’t begin

I am the sinner, I am the saint
I am the darkness, I am the light
I am the hunter, I am the prey
I am the devil, I am the savior

I walk the streets, with my head held high
I’ve got my demons, but I’ll make them fly
I’ll dance with the devil, and I’ll play his game
I’ll be the one, to call his name

I am the sinner, I am the saint
I am the darkness, I am the light
I am the hunter, I am the prey
I am the devil, I am the savior

I’ve got the blood of angels, on my hands
I’ve got the fire of hell, in my eyes
I’m the king of the abyss, I’m the ruler of the dark
I’m the one that they fear, in the shadows they hark

I am the sinner, I am the saint
I am the darkness, I am the light
I am the hunter, I am the prey
I am the devil, I am the savior

So come with me, to the edge of the night
Where the darkness and the light collide
We’ll walk the line, between the good and the bad
And we’ll see, who comes out on top in the end.

Mark Christchurch, Νέα Ζηλανδία

Αγαπητέ Mark,

Από την έναρξή του τον περασμένο Νοέμβριο, πάρα πολλοί άνθρωποι θαμπωμένοι από ένα είδος αλγοριθμικού δέους, μου έστειλαν τραγούδια “στο ύφος του Nick Cave” που δημιουργήθηκαν από το ChatGPT. Μου στάληκαν δεκάδες από αυτά. Αρκεί να πω ότι δεν αισθάνομαι τον ίδιο ενθουσιασμό για την εν λόγω αυτή την τεχνολογία.

Καταλαβαίνω ότι το ChatGPT βρίσκεται στα σπάργανα, αλλά ίσως αυτός να είναι ο αναδυόμενος τρόμος της Τεχνητής Νοημοσύνης – ότι θα βρίσκεται για πάντα στα σπάργανα, καθώς θα έχει πάντα περιθώριο να προχωρήσει περισσότερο, και η κατεύθυνση είναι πάντα προς τα εμπρός και πάντα όλο και πιο γρήγορα». Δεν μπορεί ποτέ να ανατραπεί ή να επιβραδυνθεί, καθώς μας οδηγεί προς ένα ουτοπικό μέλλον, ίσως, ή προς την ολοκληρωτική καταστροφή μας.

Ποιος μπορεί να πει ποιο από τα δύο; Κρίνοντας από αυτό το τραγούδι «στο ύφος του Nick Cave» πάντως, δεν φαίνεται καθόλου καλό, Mark. Αυτό το τραγούδι ομολογουμένως είναι χάλια.

Αυτό που είναι το ChatGPT, σε αυτή την περίπτωση, είναι η αντιγραφή ως παρωδία. Το ChatGPT μπορεί να είναι σε θέση να γράψει μια ομιλία ή ένα δοκίμιο ή ένα κήρυγμα ή μια νεκρολογία, αλλά δεν μπορεί να δημιουργήσει ένα γνήσιο τραγούδι. Θα μπορούσε ίσως με τον καιρό να δημιουργήσει ένα τραγούδι που, επιφανειακά, δεν θα διακρίνεται από το πρωτότυπο, αλλά θα είναι πάντα μια αντιγραφή, ένα είδος μπουρλέσκ.

Τα τραγούδια προκύπτουν από τον πόνο, με αυτό εννοώ ότι βασίζονται στον πολύπλοκο, εσωτερικό ανθρώπινο αγώνα της δημιουργίας και, λοιπόν, απ’ όσο γνωρίζω, οι αλγόριθμοι δεν αισθάνονται. Τα δεδομένα δεν υποφέρουν. Το ChatGPT δεν έχει εσωτερική ύπαρξη, δεν έχει βρεθεί πουθενά, δεν έχει υπομείνει τίποτα, δεν είχε την τόλμη να φτάσει πέρα από τους περιορισμούς του, και ως εκ τούτου δεν έχει την ικανότητα για μια κοινή υπερβατική εμπειρία, καθώς δεν έχει περιορισμούς για να υπερβεί. Ο μελαγχολικός ρόλος του ChatGPT είναι ότι είναι προορισμένο να μιμηθεί και δεν μπορεί ποτέ να έχει μια αυθεντική ανθρώπινη εμπειρία, όσο απαξιωμένη και ασήμαντη κι αν γίνει με τον καιρό η ανθρώπινη εμπειρία.

Αυτό που κάνει ένα σπουδαίο τραγούδι σπουδαίο δεν είναι η στενή ομοιότητά του με ένα αναγνωρίσιμο έργο. Το να γράφεις ένα καλό τραγούδι δεν αφορά τη διαδικασία του μιμητισμού, ούτε αντιγραφή, είναι το αντίθετο. Είναι μια πράξη αυτοκααστροφής που καταστρέφει όλα όσα έχει προσπαθήσει κανείς να παράγει στο παρελθόν. Είναι αυτές οι επικίνδυνες, συγκλονιστικές αναχωρήσεις που εκτοξεύουν τον καλλιτέχνη πέρα από τα όρια αυτού που αναγνωρίζει ως τον γνωστό του εαυτό. Αυτό είναι μέρος του αυθεντικού δημιουργικού αγώνα που προηγείται της επινόησης ενός μοναδικού στίχου πραγματικής αξίας- είναι η χωρίς ανάσα αντιμετώπιση της ευαλωτότητας, της επικινδυνότητας, της μικρότητας του ατόμου, αντιμέτωπη με την αίσθηση μιας ξαφνικής συγκλονιστικής ανακάλυψης- είναι η λυτρωτική καλλιτεχνική πράξη που συγκινεί την καρδιά του ακροατή, όπου ο ακροατής αναγνωρίζει στην εσωτερική λειτουργία του τραγουδιού το δικό του αίμα, τον δικό του αγώνα, τον δικό του πόνο. Αυτό είναι που μπορούμε να προσφέρουμε εμείς οι ταπεινοί άνθρωποι, που η τεχνητή νοημοσύνη μπορεί μόνο να μιμηθεί, το υπερβατικό ταξίδι του καλλιτέχνη που παλεύει για πάντα με τις δικές του αδυναμίες. Εδώ βρίσκεται η ανθρώπινη ιδιοφυΐα, βαθιά ενσωματωμένη μέσα σε αυτούς τους περιορισμούς, αλλά και φτάνοντας πέρα από αυτούς.

Μπορεί να ακούγεται σαν να τα παίρνω όλα αυτά λίγο πολύ προσωπικά, αλλά είμαι ένας τραγουδοποιός που ασχολείται, αυτή τη στιγμή, με τη διαδικασία της σύνθεσης τραγουδιών. Είναι μια δουλειά που απαιτεί  αίμα και κότσια, και που απαιτεί επίσης να δώσω κάτι από το είναι μου για να ξεκινήσει η νέα και φρέσκια ιδέα. Απαιτεί την ανθρωπιά μου. Ποια είναι αυτή η νέα ιδέα, δεν ξέρω, αλλά είναι κάπου εκεί έξω και με ψάχνει. Με τον καιρό, θα βρούμε ο ένας τον άλλην.

Mark, ευχαριστώ για το τραγούδι, αλλά με όλη την αγάπη και τον σεβασμό του κόσμου, αυτό το τραγούδι είναι μαλακία, μια γκροτέσκα παρωδία του τι σημαίνει να είσαι άνθρωπος, και, λοιπόν, δεν μου αρέσει καθόλου – αν και, περίμενε!, ξαναδιαβάζοντάς το, υπάρχει μια γραμμή εκεί μέσα που μου μιλάει -«Έχω τη φωτιά της κόλασης στα μάτια μου» .

– λέει το τραγούδι «στο ύφος του Nick Cave», και αυτό είναι κάπως αλήθεια. Έχω τη φωτιά της κόλασης στα μάτια μου – και είναι ChatGPT.

Με αγάπη, Nick