Βρισκόμαστε στις αρχές του Νοεμβρίου του 1991.

Σε ένα μεγάλο καναπέ στο μεγάλο σαλόνι της τεράστιας έπαυλης Garden Lodge, στον αριθμό ένα της οδού Λόγκαν στο Κένσινγκτον του Λονδίνου, είναι ξαπλωμένος ο ιδιοκτήτης της, ο Φρέντι Μέρκιουρι. Ο 45χρονος τραγουδιστής των Queen έχει μόλις πάρει τη πιο γενναία απόφαση της ζωής του: έχει αποφασίσει να σταματήσει τα φάρμακα που λαμβάνει εναντίον του ιού HIV από τον οποίο πάσχει από το 1987. Είναι κουρασμένος, αποκαμωμένος και βλέπει το τέλος να πλησιάζει. Έχει επιλέξει να πεθάνει –κυρίως όμως, έχει βαρεθεί να κρύβει την ασθένεια του και να διαψεύδει τις φήμες που τον θέλουν βαριά άρρωστο.

Το πρωί της 22ας Νοέμβριου ο Φρέντι καλεί στο σπίτι του τον μάνατζερ της μπάντας, τον Τζιμ Μπιτς. Του αναθέτει να μοιράσει στα ΜΜΕ μία επίσημη ανακοίνωση που είχε γράψει ο ίδιος ο Φρέντι το προηγούμενο βράδυ: «Μετά από την τεράστια έκταση που πήρε το θέμα στο Τύπο τα τελευταία δύο χρόνια, θα ήθελα να επιβεβαιώσω ότι βγήκα θετικός στις εξετάσεις για τον ιό HIV και ότι έχω AIDS. Ένιωθα ότι το σωστό είναι να κρατήσω για μένα αυτές τις πληροφορίες, μέχρι σήμερα για να προστατεύσω τους γύρω μου. Ωστόσο έφτασε ο καιρός οι φίλοι μου και οι οπαδοί σε όλο τον κόσμο, να μάθουν την αλήθεια και ελπίζω όλοι να βοηθήσουνε εμένα, τους γιατρούς και όλους όσους πολεμάνε αυτή την τρομερή αρρώστια».

Τα βρετανικά ΜΜΕ σπεύδουν έξω από την έπαυλη του Φρέντι, σε μια προσπάθεια να αποσπάσουν μια δήλωση από τον ίδιο ή κάποιον από τους οικείους του. Δεν θα προλάβουν: λιγότερες από 48 ώρες μετά τη δημοσιοποίηση αυτής της δήλωσης, το απόγευμα της 24ης Νοέμβριου 1991, ακριβώς στις 6.48 ώρα Αγγλίας ο Φρέντι Μέρκιουρι ή Φαρόκ Μπουλσάρα είχε περάσει στην αθανασία. Λίγο πριν πεθάνει, εκμυστηρεύεται με το γνωστό του σαρκασμό στην κολλητή του φίλη και πρώην συντροφό του, Μαίρη Οστιν, πως «δεν θέλω να το σκέφτομαι καν πως [όταν πεθάνω] θα πάω στο Παράδεισο. Στη Κόλαση θέλω να πάω. Φαντάζομαι πόσους ενδιαφέροντες ανθρώπους θα γνωρίσω εκεί κάτω».

Στο πιστοποιητικό θανάτου του γράφτηκε πως πέθανε από «βρογχοπνευμονία, προερχόμενη από Έιτζ». Ο Φρέντι αποτεφρώθηκε στις 27 Νοεμβρίου στο Κρεματόριο του Δυτικού Λονδίνου στη περιοχή Κένσαλ Γκριν, ενώ στη διαθήκη του, που ανοίχτηκε λίγο μετά, παραχωρούσε στην Όστιν την έπαυλη του καθώς και το 50% της περιουσίας του, που υπολογιζόταν τότε στα 10 εκατ. λίρες, ενώ άφηνε την υπόλοιπη περιουσία του στους γονείς του και την αδελφή του, Κασμίρα.

Ο Φαρόκ Μπουλσάρα γεννήθηκε στις 5 Σεπτεμβρίου 1946 -ημέρα Τετάρτη- στη Ζανζιβάρη, ένα μικρό νησί του Ινδικού ωκεανού κοντά στα παράλια της Τανζανίας. Οι γονείς του ήταν περσικής καταγωγής (δηλαδή Ιρανοί), είχαν όμως και κάποιες ινδικές ρίζες αφού κατάγονταν από τη ινδική πόλη Μπουλσάρ (που πλέον ονομάζεται Βαλσάντ), εξ’ ου και το επίθετο.

Το 1964 η χώρα βρίσκεται σε πολιτική αναταραχή, με τους στρατιωτικούς να έχουν κάνει πραξικόπημα. Φοβούμενος για την τύχη της οικογένειας του, ο Μπόμι πήρε στα τέλη Μαρτίου τη σύζυγο του και τα δυο τους παιδιά και μετακόμισαν στο Λονδίνο και συγκεκριμένα στο προάστιο του Φέλταμ. Ο μικρός Φαρόκ σπούδασε για δύο χρόνια στο Isleworth Polytechnic και το 1966 έγινε δεκτός στο Ealing College Of Art, απ’ όπου αποφοίτησε τον Ιούνιο του 1969 με πτυχίο γραφίστα και σχεδιαστή.

Στα τέλη του 1970 φτιάχνει τους Queen, μαζί με τον φοιτητή αστρονομίας Μπράιαν Μέι, τον φοιτητή βιολογίας Ρότζερ Τέιλορ και τον φοιτητή ηλεκτρολογίας Τζον Ντίκον. Την ίδια περίοδο γνώρισε την Μαίρη Οστιν, μια σχέση που μετεξελίχθηκε σε ερωτικό δεσμό και τελικά κατέληξαν να συζήσουν μαζί έως το 1976. Ο Φρέντι, που ακόμη ονομάζεται Μπουλσάρα, υιοθετεί το επίθετο Μέρκιουρι [από έναν στίχο του τραγουδιού “My Fairy King”] και στις 13 Ιουλίου 1973 σπεύδει να ανακοινώσει στον κόσμο την άφιξη των Queen, μέσα από την κυκλοφορία του ομότιτλου ντεμπούτο άλμπουμ τους.

Ο Φρέντι εξακολουθεί να μένει μαζί με την Οστιν παρόλο που εμφανίζονται τα πρώτα δημοσιεύματα των μουσικών περιοδικών για την ομοφυλοφιλία του. «Η σχέση μου με το Φρέντι άλλαξε λίγο μετά τη κυκλοφορία του πρώτου τους άλμπουμ. Από τις αρχές του 1974 δεν ήμασταν ξανά ποτέ το ίδιο, σε επίπεδο ερωτικής σχέσης. Σε κάποιο σημείο γυρνάει και μου λέει «νομίζω πως είμαι αμφισεξουαλικός», οπότε του απαντάω «μη λες βλακείες: είσαι ομοφυλόφιλος». Δεν είπαμε κάτι άλλο, αγκαλιαστήκαμε κι είπαμε πως εδώ είναι το τέλος», θα πει η Μαίρη.

Ταυτόχρονα, ο Μέρκιουρι ανακαλύπτει την κοκαΐνη. Στις συναυλίες του συγκροτήματος ο Μέρκιουρι αρχίσει να βγάζει έναν διαφορετικό εαυτό, πιο αλαζονικό και λιγότερο συνεσταλμένο. Δεν είναι πλέον ο μικρός Φαρόκ Μπουλσάρα είναι ο μεγάλος και τρανός Φρέντι. Έτσι, δεν διστάζει να αποχαιρετάει το κοινό των συναυλιών τους λέγοντας «ήταν μια ευχαρίστηση να κάνουμε συναλλαγές μαζί σας» ή «σας ευχαριστούμε για τα λεφτά που μας δώσατε».

Η δεκαετία του 1980 ξεκινάει στραβά για τη μπάντα: οι καυγάδες είναι ολοένα και πιο συχνοί όχι μόνο στο στούντιο, αλλά και στις συναυλίες τους, με τα μέλη να απομακρύνονται το ένα από το άλλο. «Ήταν φανερό πως οι καταχρήσεις και η υπερβολή που ζούσαμε στην καθημερινότητα μας είχε αρχίσει να έχει αντίκτυπο τόσο στις μεταξύ μας σχέσεις, όσο και στην δημιουργική διαδικασία των τραγουδιών», επισημαίνει ο Mπράιαν Mέι.

Η απόσταση μεταξύ του Μέρκιουρι και των τριών Queen μεγάλωνε επειδή ο Φρέντι επέμενε, στα 35 του χρόνια, να συνεχίσει να κάνει τη ζωή ενός 20αρη, ενώ οι άλλοι τρεις είχαν οικογένειες και παιδιά και δεν μπορούσαν να τον ακολουθούν πάντα στις καταχρήσεις του, όπως το ότι ξόδευε 1.000 λίρες την εβδομάδα για κοκαΐνη. «Ήταν η εποχή που μισούσαμε ανοικτά ο ένας τον άλλον», λέει ο Μέι για το 1982.

Το 1985 θα ξεκινούσε ευτυχισμένα για το Φρέντι, αφού θα γνώριζε τον άντρα που έμεινε μαζί του περισσότερα χρόνια απ’ τον καθένα: ο Τζιμ Χάτον ήταν ένας ιρλανδός κουρέας τον οποίο γνώρισε σε ένα γκέι κλαμπ του Λονδίνου κι από τον Μάρτιο της χρονιάς αυτής ήταν επισήμως μαζί. Στις 29 Απριλίου κυκλοφόρησε το Mr. Bad Guy, το πρώτο προσωπικό του άλμπουμ, ενώ τον Σεπτέμβριο γιορτάστηκαν με κάθε επισημότητα τα 39α γενέθλια του Φρέντι: ο Mέρκιουρι έκλεισε για ένα βράδυ ένα κλαμπ του Μονάχου και μετέφερε με δικά του έξοδα από το Λονδίνο 300 καλεσμένους, τους οποίους κατόπιν έβαλε να μείνουν στο Hilton της βαυαρικής πόλης. Ο λογαριασμός ξεπέρασε τις 50.000 λίρες, ενώ το πρωινό της 6ης Σεπτεμβρίου 1985 βρήκε τους… 300 του Φρέντι να επιστρέφουν στο ίδιο κλαμπ για να γυρίσουν το βιντεοκλίπ του “Living On My Own”.

Με το που μπαίνει το 1986 αποφασίζει πως η έξαλλη ζωή φτάνει σιγα σιγά στο τέλος της και οι καταχρήσεις δεν γίνεται να συνεχιστούν άλλο –προφανώς, έχει αρχίσει να διαισθάνεται πως κάτι έχει αλλάξει όσον αφορά στην υγεία του. Τον Απρίλιο του 1987 ο Μέρκιουρι έκανε εξετάσεις και βγήκαν θετικές: ήταν πλέον επίσημο πως είχε AIDS.

Η κατηφόρα της υγείας του είχε μόλις ξεκινήσει.

Τριανταδύο χρόνια μετά, ένα πράγμα είναι ακόμη σίγουρο: ότι ο Freddie Mercury «πουλάει» ακόμη, είτε μιλάμε για τη μουσική του παρακαταθήκη, είτε για μια τεράστια συλλογή με 30.000 προσωπικά του αντικείμενα που βγαίνουν σε δημοπρασία από τον οίκο δημοπρασιών Sotheby’s στο Λονδίνο.

Στο επίκεντρο της πώλησης των περιουσιακών στοιχείων του Μέρκιουρι βρίσκεται ένα μαύρο, λακαριστό πιάνο με ουρά μάρκας Yamaha, στο οποίο ο Φρέντι Μέρκιουρι συνέθεσε και ανέπτυξε μερικές από τις μεγαλύτερες επιτυχίες των Queen, συμπεριλαμβανομένου του ύμνου «Bohemian Rhapsody», το οποίο και θα εκτίθεται στον οίκο δημοπρασιών στο κέντρο του Λονδίνου για μερικές ακόμη εβδομάδες.

Την απόφαση την πήρε η Μέρι Οστιν, με τις εκτιμήσεις για τις τιμές των 30.000 αυτών προσωπικών αντικειμένων κυμαίνονται από περίπου 23 ευρώ για ένα απλό στολίδι από πορσελάνη, έως και 3,5 εκατομμύρια ευρώ για το πιάνο. Η έκθεση οργανώνεται θεματικά σε 15 γκαλερί του οίκου Sotheby’s.

Ανάμεσα στα 30.000 αντικείμενα φιγουράρουν έργα τέχνης, είδη ένδυσης και έπιπλα, φωτογραφίες, χειρόγραφοι στίχοι, και άλλα αντικείμενα, σε μια δωρεάν έκθεση που συγκεντρώνει από τους χρυσούς και πλατινένιους δίσκους του και τα πολυτελή κοστούμια σκηνής, μέχρι τις προσωπικές του φωτογραφίες πολαρόιντ, τα φλασκιά για αλκοόλ που είχε στις τσέπες του, μέχρι και ένα παιχνίδι Scrabble, που ο Φρέντι έπαιρνε μαζί του στις περιοδείες του με τους υπόλοιπους Queen.

«Ο Φρέντι ήταν συλλέκτης αντικειμένων. Δεν πετούσε τίποτα. Τα υπάρχοντά του μας δίνουν μια εκπληκτική τρισδιάστατη εικόνα 360 μοιρών του ανθρώπου, από την παιδική του ηλικία μέχρι το θάνατό του», λέει στην Guardian ο Τόμας Γουίλιαμς, διευθυντής του Sotheby’s.

Συνολικά η δημοπρασία αναμένεται να αποφέρει μεταξύ 8,8 και 13 εκατομμυρίων ευρώ, «αλλά πλήθος κόσμου θα είναι σε θέση να υποβάλει προσφορά για ένα μικρό κομμάτι του Φρέντι», λέει ο Γουίλιαμς.

Ενα μόνο δωμάτιο είναι αφιερωμένο στο πάθος του Μέρκιουρι για την ιαπωνική τέχνη και τα αντικείμενά της, που συγκεντρώθηκαν κατά τη διάρκεια επτά επισκέψεών του στη χώρα του ανατέλλοντος ηλίου. «Ερωτεύτηκε τη χώρα και την κουλτούρα της και εκείνη είχε σαφή επιρροή στις σκηνογραφίες του. Υπήρχε μια ροή μεταξύ της τέχνης που συνέλεγε και της τέχνης που δημιουργούσε», ισχυρίζεται ο Γουίλιαμς.

Ενα από τα βασικά εκθέματα είναι ένα πολύχρωμο, φωτισμένο τζουκμπόξ Wurlitzer του 1941. Ο Φρέντι το μετακινούσε γύρω από το σπίτι του, προτού εγκατασταθεί μόνιμα στην κουζίνα του. Το μηχάνημα έπαιζε μερικούς από τους αγαπημένους του δίσκους, όπως το «Hallelujah, I Love Her So» του θρυλικού Ρέι Τσαρλς ή το «Rip It Up» του Λίτλ Ρίτσαρντ.

«Μου αρέσει να περιτριγυρίζομαι από υπέροχα πράγματα… [να επικρατεί] μια εξαίσια ακαταστασία», έλεγε ο Μέρκιουρι στην όστιν πριν πεθάνει.

*Η έκθεση «Freddie Mercury, A World of His Own» θα είναι ανοιχτή για το κοινό στον οίκο Sotheby’s, στην οδό Νιου Μποντ του Λονδίνου, μέχρι τις 5 Σεπτεμβρίου.