Η αγάπη του Ιωακείμ Βασιλειάδη για την underground μουσική της δεκαετίας του ’80 τον οδήγησε το 2014 στη δημιουργία του μονομελούς synth project Misfortunes με έδρα τη Θεσσαλονίκη. Αναμειγνύοντας στοιχεία synthpop και new wave, το project ισορροπεί ανάμεσα στους σκοτεινούς ρυθμικούς synth ήχους και σε ζεστούς τόνους ενώ οι στίχοι εμφωλεύουν τον ρομαντισμό του dark wave με μια ποιητική προσέγγιση. Το τρίτο LP του project με τίτλο Brilliant Endings, θα κυκλοφορήσει σε βινύλιο και ψηφιακά  μέχρι το τέλος του χρόνου από την TONN Recording. Συζητήσαμε με τον Ιωακείμ για τον επερχόμενο δίσκο των Misfortunes, την dark wave σκηνή και για την ολοένα και πιο μικρή αλλά συμπαθητική κοινότητα των wavers της Θεσσαλονίκης.

– Ποιες είναι οι πρώτες σου αναμνήσεις από τη μουσική;

Η συναυλία της Joan Baez στο Θέατρο Δάσους στη Θεσσαλονίκη κάπου στα μέσα του ’80, οι δίσκοι του Σαββόπουλου και του Κηλαηδόνη, ο πατέρας μου να γράφει τους στίχους από το «Στέλλα» του Β. Παπακωνσταντίνου σε ένα τετράδιο και ο «Λιόντας» του Λοΐζου στις οικογενειακές εκδρομές με το αμάξι.

– Με ποιο μουσικό είδος ήρθες αρχικά σε επαφή και πώς εξελίχθηκες μουσικά; Τι ήταν αυτό που σε τράβηξε στο συγκεκριμένο είδος;

Η μουσική άρχισε να με ενδιαφέρει έντονα στα 15 μου. Άκουγα Θάνο Μικρούτσικο, Λοΐζο, Σαββόπουλο και άλλους συνθέτες αυτού του μουσικού είδους. Από τότε είχα αυτή την παθιασμένη σχέση που έχουν οι μουσικόφιλοι με τη μουσική. Αγόραζα cd και τα ρουφούσα μέχρι τέλους, αγόραζα μουσικά περιοδικά, ήξερα τις δισκογραφίες και τους στιχουργούς. Στα 17 μου άκουσα πρώτη φορά Διάφανα Κρίνα, Nick Cave & the Bad Seeds και Tindersticks και άνοιξε ένας νέος κόσμος. Σχεδόν όλα μου τα cd χαρίστηκαν στους γονείς μου και ξεκίνησε ο δεύτερος γύρος που κρατάει μέχρι τώρα.  Ο κόσμος μου όμως συγκλονίστηκε με το Pornography των Cure.  Ένιωσα σαν να βρέθηκε ο χαμένος σύνδεσμος με τον εαυτό μου.  Από τότε το μοναδικό είδος μουσικής με το οποίο ασχολούμαι συστηματικά και προσπαθώ να παρακολουθώ είναι η new/ dark wave σκηνή με τα παρακλάδια της. Η ευαισθησία αυτής της μουσικής εκεί γύρω στα 18-19 μου, με σμίλεψε και με έκανε καλύτερο άνθρωπο.

– Τι μουσική ακούς στο σπίτι ή στο αυτοκίνητο;

Στο σπίτι ακούω κυρίως Zουζούνια. Στο αυτοκίνητο A-ha, Ultravox, Pet Shop Boys, Riki, Doric, Siouxsie & the Banshees, And Also The Trees, Den Harrow, Cinemascope, Kim Wilde, Front 242, Convex Model, Vagina Lips, Μ83, Pan Pan, αλλά πολύ συχνά Zουζούνια και το soundtrack του Sonic The Hedgehog (SEGA, 1991).

– Για ποιον μουσικό/συγκρότημα θα αρνιόσουν πεισματικά να «ανοίξεις» την συναυλία του και γιατί.

Δε θα άνοιγα ποτέ για οποιονδήποτε ρατσιστή, ομοφοβικό, τρανσφοβικό, εθνικιστή, μισογύνη γιατί δεν τους αξίζει ούτε η καλημέρα μου.

Φωτ.: Θέκλα Μαλάμου

– Πιστεύεις ότι οι μουσικοί στην Θεσσαλονίκη είναι λιγότερο προνομιούχοι σε σχέση με όσους βρίσκονται στην Αθήνα;

Όχι. Το Youtube είναι παγκόσμιο. Ο πιο πολύς κόσμος -ειδικά οι μικρότεροι- ακούει μουσική ψηφιακά, οπότε δεν έχει πολύ σημασία που είσαι. Με την ευκαιρία να πω ότι βρίσκω απολύτως θλιβερό να ακούει ο κόσμος μουσική από το Υoutube. Για μένα είναι μια μορφή απαξίωσης της τελετουργίας ακρόασης ενός μουσικού έργου. Σίγουρα η Αθήνα όμως έχει μεγαλύτερο κοινό και περισσότερους χώρους, οπότε για κάποιον που θέλει να κάνει συχνά live και να βιοπορίζεται από αυτό, όντως η Θεσσαλονίκη υστερεί,  αλλά εγώ δεν ανήκω σε αυτή την κατηγορία.

– Θεωρείς ότι υπάρχει ακόμα εύφορο έδαφος για την dark synth σκηνή, ότι έχει πράγματα να δώσει, ή ότι είναι ένα είδος που επιβιώνει ως νοσταλγικό άκουσμα μιας μικρής μερίδας κάποιων ρομαντικών τύπων που αναβιώνουν το παρελθόν;

Δεν θεωρώ ότι σώνει και καλά πρέπει κάποιος να κάνει κάτι πρωτοποριακό για να αξίζει να το κυκλοφορήσει. Υπό αυτό το πρίσμα σε μεγάλο βαθμό υπάρχει ένα έντονα νοσταλγικό/ αναβιωτικό στοιχείο, αλλά πολύ συχνά αυτό δίνεται με μια πιο σύγχρονη οπτική δημιουργώντας κάτι λιγότερο ή περισσότερο φρέσκο. Ωστόσο, προσωπικά είμαι ευχαριστημένος με καλλιτέχνες που δεν έχουν τίποτα καινούργιο να προσθέσουν. Μου αρκεί να γράφουν καλά τραγούδια.

– Θα ήθελες να μου πεις λίγες πληροφορίες για τον δίσκο σου που θα κυκλοφορήσει  μέχρι το τέλος του χρόνου από την TONN Recordings;

Το τρίτο μου LP θα έχει τίτλο Brilliant Endings. Θα κυκλοφορήσει σε βινύλιο και ψηφιακά. Είμαι πάρα πολύ ευχαριστημένος με τον τρόπο που δουλεύτηκαν αυτά τα τραγούδια. Αισθάνομαι ότι τα τραγούδια του δίσκου έχουν πολλά στρώματα για να ανακαλύψει ο ακροατής σιγά σιγά. Εφάρμοσα νέα κόλπα κατά η σύνθεση των τραγουδιών που μου άρεσαν πολύ. Επίσης νομίζω ότι πέτυχα αρκετά καλά τη συνεκτικότητα των κομματιών κάτι που με είχε προβληματίσει στους προηγούμενους δίσκους μου. Η συνειδητοποίηση ότι αυτό που κάνω δεν έχει καμία απολύτως σχέση με οτιδήποτε minimal αλλά είναι ακριβώς το αντίθετο, με απελευθέρωσε.

Οι στίχοι των στενών μου συνεργατών είναι για ακόμη μια φορά πολύ δυνατοί. Εγώ για πρώτη φορά την σκαπούλαρα και δεν έγραψα καθόλου στίχους για αυτό τον δίσκο. Η συγγραφή των στίχων είναι για μένα μια διαδικασία που δεν μου βγαίνει αβασάνιστα. Ζορίζομαι πολύ για να γράψω κάτι που να μου αρέσει.

Μία γεύση του δίσκου μπορεί κανείς να πάρει από το ψηφιακό single “When the night falls” που κυκλοφόρησε τον Φλεβάρη του 2022 από την TONN Recordings.

Φωτ.: Θέκλα Μαλάμου

– Τι προσδοκίες ή τυχόν πίεση νιώθεις εσωτερικά μέσα σου κάθε φορά που κυκλοφορείς έναν καινούργιο δίσκο ή τραγούδια;

Έχω ένα μείγμα αγωνίας και χαράς για να ακουστεί και να αρέσει. Μια εσωτερική πίεση να κυκλοφορήσει ο δίσκος για να μπορέσω να γράψω καινούργια τραγούδια την έχω σε όλες μου τις κυκλοφορίες.

– Πού πιστεύεις ότι κρύβεται το μέλλον της dark wave/synth σκηνής της Θεσσαλονίκης ;

Στα σκοτεινά σοκάκια και σε αυτήν την ολοένα και πιο μικρή αλλά συμπαθητική κοινότητα των wavers.

– Είσαι στο θάλαμο θανατοποινιτών. Ποιο δίσκο/άλμπουμ ακούς πριν πεθάνεις.

Το Disintegration των Cure. “Disintegration is the best album ever!” φώναξε ο Kyle στο South Park και συμφωνώ μαζί του.

– Κλείνοντας, θα ήθελες να μοιραστείς κάτι άλλο μαζί μας;

Θέλω να μοιραστώ την απογοήτευση μου από την κυριαρχία του βινυλίου στα φυσικά format. Έχουν ακριβύνει τόσο πολύ που δεν έχει πια καθόλου μα καθόλου πλάκα. Μακάρι να επιστρέψει το cd και να παραμείνει στις τιμές που είναι τώρα. Επιπλέον, σύντομα θα ανακοινώσω μια ζωντανή εμφάνιση στη Θεσσαλονίκη. Θέλω επίσης να σε ευχαριστήσω για αυτή τη συνέντευξη!