Όταν είδα για πρώτη φορά στη σκηνή την Anohni (τότε ακόμη Antony μαζί με τους Johnsons του), σε ένα μακρινό, αλλά εντούτοις αξέχαστο Primavera Sound, προ 5-10 ετών, το πρώτο πράγμα που μού είχε κάνει εντύπωση δεν ήταν το επιβλητικό, α λα-Nina Simone, βιμπράτο της φωνής του/της, αλλά η θριαμβική του/της κορμοστασιά: κοντά στο 1.90 ύψος και με αρκετά κιλά, ο Antony Hegarty έμοιαζε, πάνω στο υπερυψωμένο κατά ενάμιση μέτρο, σανίδι της σκηνής σχεδόν θεόρατος.

«Το ήξερα από νωρίς ότι δεν επρόκειτο ποτέ να γίνω μια όμορφη γυναίκα, όπως αντίστοιχα δεν επρόκειτο ποτέ να γίνω άντρας», είχε πει προ ετών η 53χρονη trans μουσικός σε μια συνέντευξή της, προσθέτοντας εμφατικά. «Αλλά η trans κατάσταση είναι ένα όμορφο μυστήριο- είναι μια από τις καλύτερες ιδέες της φύσης. Τι απίστευτη παρόρμηση, που αναγκάζει ένα πεντάχρονο παιδί να πει στους γονείς του ότι δεν είναι αυτό που νομίζουν ότι είναι. Αυτά τα παιδιά μπορούν να ανθίσουν και να είναι ένα τέτοιο δώρο. Δίνουν στους άλλους ανθρώπους την άδεια να εξερευνήσουν βαθύτερα τον εαυτό τους, επιτρέποντας στα χρώματα του δικού τους ψυχισμού να ανθίσουν».

Σίγουρα πάντως, η ίδια η Anohni έχει ανθίσει εδώ και μια 20ετία, όταν βγήκε στην επιφάνεια κερδίζοντας το βραβείο Mercury το 2005 για το άλμπουμ της «I Am A Bird Now» ενώ προ μερικών ετών έγινε μόλις το δεύτερο τρανσέξουαλ άτομο που προτάθηκε για Όσκαρ, με το τραγούδι της Manta Ray, που γράφτηκε για το οικολογικό ντοκιμαντέρ Racing Extinction (η ίδια μποϊκοτάρισε την τελετή αφού δεν της ζητήθηκε να τραγουδήσει).

Είναι περιφρονητική, ωστόσο, για το πώς οι πολιτικοί έχουν κάνει τα δικαιώματα των trans ένα θέμα που δεν ενστερνίζονται απαραίτητα, αλλά μπορεί αν τούς φέρει… ψηφαλάκια: «Αντιλαμβάνονται ότι δεν είναι πολιτικά συμφέρον να κάνουν αποδιοπομπαίους τράγους τα trans άτομα, επειδή είναι τόσο δημοφιλές θέμα στο Χόλιγουντ», λέει η Anohni η οποία μέχρι πρότινος κυκλοφορούσε στο κέντρο του Μανχάταν φορώντας ένα μεταξωτό φόρεμα και μπότες με τις λέξεις «fuck off» [άντε και γαμήσου] γραμμένες στο μέτωπό της, απευθυνόμενη στους περαστικούς που την κοιτούσαν -αυτή την επιβλητική ανδρόγυνη μορφή.

Το τελευταίο, περσινό της άλμπουμ, «My Back Was a Bridge for You to Cross», το οποίο πιστώνεται στους Anohni and the Johnsons (επαναφέροντας το όνομα του συγκροτήματος για πρώτη φορά μετά το άλμπουμ Swanlights του 2010) είναι εξολοκλήρου αφιερωμένο στην trans ακτιβίστρια των ΛΟΑΤΚΙ+, την Μάρσα Τζόνσον.

Ο τίτλος είναι μια υπενθύμιση των θυσιών που έκαναν οι LGBTQ+ πρωτοπόροι όπως η Johnson. «Πολλοί από τους ανθρώπους που έχουν κάνει το πιο ηρωικό έργο για την ΛΟΑΤΚΙ+ κουλτούρα, το έκαναν με μεγάλο κόστος για τη δική τους ζωή», λέει η Anohni σε μια περισνή της συνέντευξη στην Guardian. «Ως queer άτομα, είναι εύκολο να ταυτιστούμε με αυτό. Τα παιδιά στη δεκαετία του ’70 και του ’80 εξακολουθούσαν συχνά να πετιούνται έξω από τα σπίτια τους πριν τελειώσουν το λύκειο. Βρίσκεις τον εαυτό σου να φεύγει σε μια μεγάλη πόλη στην οποία δεν ήσουν ευπρόσδεκτος λόγω της διαφορετικότητας του φύλου σου».

Το προηγούμενο άλμπουμ της Anohni, το «Hopelessness» [Απελπισία] του 2016, κινούταν και αυτό σε παράλληλα κοινωνικοπολιτικά μονοπάτια, όντας μια αδυσώπητη καταδίκη της συστημικής αδικίας που υφίστανται τα ΛΟΑΤΚΙ+ άτομα. «Η συζήτηση γύρω από τα δικαιώματα των τρανσέξουαλ ατόμων έχει αρχίσει να γίνεται χαοτική», παραδέχεται η ίδια, προσπαθώντας, όπως τονίζει εμφατιικά, να «προσφέρει στους ανθρώπους ένα σχέδιο για το πώς να μιλήσουν μέσα από αυτές τις οδυνηρές αλήθειες στις οποίες είμαστε όλοι βυθισμένοι».

H Anohni αναζητά έναν άλλο, καλύτερο κόσμο

Γεννημένη στο Τσίτσεστερ της Αγγλίας, η Anohni και τα τρία αδέλφια της μεγάλωσαν ως καθολικοί. Η μητέρα της ήταν φωτογράφος και ο πατέρας της μηχανικός, η δουλειά του οποίου ανάγκαζε την οικογένεια συχνά να ξενιτεύεται στο εξωτερικό.

Γύρω στα οκτώ της χρόνια συνειδητοποίησε ότι η καθολική εκκλησία δεν αποδέχεται ανθρώπους σαν κι αυτήν. «Ήταν προφανές ότι ήμουν τρανσέξουαλ», δήλωσε το 2016. «Ως εκ τούτου, δεν υπήρχε θέση για μένα στο οικογενειακό τραπέζι». Στο Ηνωμένο Βασίλειο της άρεσε να τραγουδά στη σχολική χορωδία, αλλά οι νέοι συμμαθητές της το θεωρούσαν θηλυπρεπές και ντροπιαστικό. Βρήκε καταφύγιο στη μουσική, καθώς την τράβηξε το νέο κύμα των Yazoo και των Culture Club.

Μετά από ένα διάστημα στην Ολλανδία, η οικογένεια Hegarty εγκαταστάθηκε στο Σαν Χοσέ της Καλιφόρνια, όταν η Anohni ήταν 10 ετών, το 1981. Αναζητώντας διέξοδο, το 1990, η Anohni μετακόμισε στη Νέα Υόρκη και σύντομα έγινε αναπόσπαστο μέλος των Blacklips, μιας καλλιτεχνικής κολεκτίβας που διαργάνωνε έξαλλα events.

Όταν, το 2005, ήρθε επιτέλους η καλλιτεχνική της καταξίωση, η Anohni συνεργάστηκε με την Björk και τη Laurie Anderson. Καθώς το κοινό της μεγάλωνε, άρχισε να χρησιμοποιεί τη φωνή της με διαφορετικό τρόπο. Το 2014, αφού πρόλαβε και κυκλοφόρησε πέντε στούντιο άλμπουμ, η Anohni συνεργάστηκε με τέσσερις καλλιτέχνιδες για το μανιφέστο Future Feminism.

«Παρά την όποια πρόοδο στο θεμα, πολλά ΛΟΑΤΚΙ+ άτομα δεν αισθάνονται ασφαλείς στη Βρετανία. Αυτός ο αντι-trans εφιάλτης υπάρχει ακόμη στο Ηνωμένο Βασίλειο. Το Ηνωμένο Βασίλειο είναι μία από τις πιο μισογυνικές χώρες στον κόσμο. Ήταν από τότε που ήμουν παιδί, γιατί θυμάμαι πώς επηρέασε τη μαμά μου, πώς επηρέασε την αδελφή μου, πώς επηρέασε την οικογένειά μου, πώς επηρέασε εμένα», τονίζει η Anohni που δείχνει διατεθειμένη σπάσει κοινωνικά αποστήματα δεκαετιών και να αντιπαρατεθεί σε αυτή την συστημική αδικία κατά των trans ατόμων, όπως η ίδια.

Πιστεύει ακόμη στην ύπαρξη ενός καλύτερου κόσμου. «I need another world, this one’s almost gone», όπως άλλωστε τραγούδησε στο «Another World», το 2008. Και θα παλέψει και με την τελευταία ικμάδα των καλλιτεχνικών της δυνάμεων, προκειμένου να τον βρει.

➪ Info

Η ANOHNI έρχεται στο Ωδείο Ηρώδου Αττικού στο πλαίσιο του Φεστιβάλ Αθηνών Επιδαύρου.

Μείνετε συντονισμένοι με το facebook event της συναυλίας.

Οι τιμές των εισιτηρίων ξεκινούν από 40 ευρώ και φθάνουν τα 170 ευρώ. Συγκεκριμένα:

Κάτω Διάζωμα
VVIP: 170 ευρώ
VIP: 150 ευρώ
Ζώνη A: 130 ευρώ
Ζώνη B: 100 ευρώ
Ζώνη Γ: 80 ευρώ

Άνω Διάζωμα
Ζώνη Δ: 70 ευρώ
Ζώνη E: 65 ευρώ
Ζώνη ΣΤ: 53 ευρώ
Ζώνη G: 40 ευρώ
ΑμεΑ: 40 ευρώ

Για τα ΑμεΑ υπάρχει ειδικά διαμορφωμένος χώρος (ΚΑΤΩ Διάζωμα, Κερκίδα Α, Σειρές 1 – 3). Τα εισιτήρια κοστίζουν 40 ευρώ. Το εισιτήριο των συνοδών κοστίζει 40 ευρώ. Κρατήσεις στο [email protected] και στο τηλέφωνο 210 4834 913, Δε-Πα 10:00 – 17:00.

Επίσημα σημεία πώλησης εισιτηρίων

Δίκτυο: more.com
Τηλεφωνικά: 211 7700 000
Δίκτυο μεταπωλητών
Nova | Public | Ευριπίδης | Viva Spot Τεχνόπολης | αθηνόραμα.gr

ΚΕΝΤΡΙΚΑ ΕΚΔΟΤΗΡΙΑ Φεστιβάλ Αθηνών Επιδαύρου
Λειτουργούν στην Πλατεία Συντάγματος
This is Athens – info point Δήμου Αθηναίων
Ωράριο Λειτουργίας: Δευτέρα – Παρασκευή: 10:00 – 16:00

Στο Θέατρο ΠΑΛΛΑΣ (πώληση εισιτηρίων για όλες τις εκδηλώσεις του ΦΑΕ)

Δευτέρα- Τρίτη – Παρασκευή: 10:30-14:30 | Πέμπτη 12:00-20:00

Τηλεφωνικό κέντρο Φεστιβάλ Αθηνών Επιδαύρου
Ωράριο: Δευτέρα – Παρασκευή: 10:00 – 18:00 | Τηλ: +30 2118008181

ONLINE Booking: www.aefestival.gr

Ταμείο Ηρωδείου: Δευτέρα-Παρασκευή: 10:00-18:00