Σε μια νέα συνέντευξη με τον Zane Lowe της Apple Music, ένας καλοντυμένος Young και ένας ξυπόλητος – όπως πάντα – Rubin κάθισαν στον βροχερό κήπο των Shangri La Studios στο Malibu της Καλιφόρνια και ένα από τα πρώτα θέματα που συζητήθηκαν ήταν το πώς ηχογραφήθηκε το νέο άλμπουμ “World Record” των Crazy Horse.

«Πρόκειται για ένα υβρίδιο», λέει ο Young. «Έγινε σε κασέτα και αμέσως μετατράπηκε σε ψηφιακή μορφή, οπότε ήταν σε κασέτα μόνο για ένα κλάσμα του δευτερολέπτου – μετά έγινε ψηφιακό. Αλλά έχουμε ακόμα την αυθεντική κασέτα».

Ο Young αναφέρεται στη μετάβαση στο ψηφιακό πεδίο ως «αυτό το σκοτεινό βήμα όπου τίποτα δεν είναι πραγματικό». Ωστόσο, «ήταν [πραγματικό] πριν φτάσουμε εδώ», προσθέτει. «Οι αρχικοί μας ήχοι προήλθαν από αναλογικές πηγές πριν περάσουμε σε έναν ψηφιακό ήχο, όπου δουλέψαμε με τον ψηφιακό ήχο και τον αναμείξαμε με τον αναλογικό».

Αν όμως δεν τους αρέσει να δουλεύει ψηφιακά, γιατί ο Young και ο Rubin επέλεξαν αυτή τη μέθοδο; Η απάντηση, όπως προκύπτει, είναι ο έλεγχος.

«Υπάρχουν πολλά που μπορείς να κάνεις με την ψηφιακή τεχνολογία (και είναι πραγματικά βολικό), τα οποία δεν μπορείς να κάνεις με την αναλογική», λέει ο Rubin. «Ή – δεν θέλω να πω ότι δεν μπορείς να το κάνεις με το αναλογικό – αν το έκανες με το αναλογικό, δεν θα είχες το ίδιο όφελος που θα είχες αν το έκανες ψηφιακά».

Υπήρχε και ένα ακόμη στοιχείο σε αυτή την υβριδική μέθοδο παραγωγής, λέει ο Rubin: «Κάναμε ξανά μίξη σε αναλογική μορφή αφού περάστηκε το υλικό στο ψηφιακό πεδίο. Κάναμε μίξη σε αναλογική κασέτα».

Παρά τη μερική μετακίνησή τους προς τη «σκοτεινή πλευρά» της ψηφιακής τεχνολογίας, ο Young εξακολουθεί να πιστεύει στα πλεονεκτήματα της ηχογράφησης σε αναλογική ταινία, αλλά παραδέχεται ότι μπορεί να είναι ένα ιδιότροπο μέσο για να δουλέψεις με αυτό. «Όταν περνάς πάνω από την αναλογική κεφαλή [της ταινίας] ηχογραφώντας κάτι αναλογικά και μετά το καταγράφεις αμέσως, δεν είναι το ίδιο με το να περνάς πάνω από την αναλογική κεφαλή, να το καταγράφεις και μετά να πας πίσω και να το ξαναπαίξεις, για να το ακούσεις, επειδή άλλαξε τη δεύτερη φορά που παίζεται. Δεν είναι πρωτογενές».

Για τον Neil Young, που βρίσκεται σε μία αέναη κατάσταση δημιουργίας, η καλλιτεχνική «παύση» δεν είναι κομμάτι της ζωής του. Ξεκίνησε με τους Buffalo Springfield και αφού διαλύθηκαν το 1968, δεν έχει σταματήσει να γράφει μουσική και στίχους. O δίσκος “World Record” είναι 42ος του Καναδού καλλιτέχνη και κυκλοφόρησε φέτος τον Νοέμβριο, έναν χρόνο αργότερα από το προηγούμενο άλμπουμ του με τίτλο “Barn”.  Παραγωγός στο “World Record” είναι ο Rick Rubin, και κυκλοφόρησε μέσω της Reprise. Όπως και οι υπόλοιπες δουλειές του Young, έτσι και αυτή, δεν είναι διαθέσιμη μέσω Spotify, αλλά μπορείτε να ακούσετε τα τραγούδια στο YouTube και το Apple Music.