Αν και οι Fundracar έχουν εμφανιστεί δισκογραφικά από το 2008, μπήκαν στην ζωή μου σχετικά αργά. Συγκεκριμένα μόλις πέρσι, όταν ένας φίλος μου πρότεινε να ακούσω το «Αγάπη Ψάχνεις (λοβ)», στο οποίο συμμετέχει και ο Εισβολέας, για να το εντάξω στα dj set. Όπερ και εγένετο δηλαδή, ή αλλιώς, όπως και έγινε – για να μιλήσουμε σε μία πιο «σύγχρονη» γλώσσα, όπως άλλωστε κάνουν και οι Fundracar.

Η μπάντα/μουσική κολλεκτίβα που συνδυάζει στον ήχο της ένα σωρό μουσικά στοιχεία και γλωσσικά ιδιώματα, με τέτοιο τρόπο που οι φαινομενικά ασύνδετες επιρροές τους δημιουργούν μια σχέση μεταξύ τους σαν να γεννήθηκε η μία για την άλλη. Τζαμάικα και Ήπειρος, rock και λαϊκό, rap και punk, ’90s και ’00s, όλα συνδυάζονται άψογα μιλώντας την γλώσσα του «τώρα». Ήθελα από καιρό να τους «γνωρίσω» – έστω απομακρυσμένα, να συζητήσουμε για τη μουσική τους και για άλλα θέματα – κοινωνικά κυρίως, καθώς ως μπάντα δεν έχουν κρυφτεί πίσω από το ψυχαγωγικό κομμάτι του μουσικού πάρτι που φέρει ο ήχος τους (για παράδειγμα το κομμάτι Μπάτσοι και Ναρκωτικά).

Έτσι, με αφορμή το επικείμενο αιρετικό και εορταστικό σκηνικό που θα στήσουν στο Gagarin, το Σάββατο 17 Δεκεμβρίου, το Olafaq μίλησε με τον Μάριο Νταβέλη των Fundracar – ιθύνοντα νου της μπάντας.

– Μιλήστε μας λίγο για το πώς δημιουργήθηκε η μπάντα σε πρώτη φάση και υπό ποιες συνθήκες. Απαρτίζεται ακόμη από τα ίδια μέλη;

Η μπαντα ξεκινησε το μακρινό 2008 από μια παρέα φιλων δίνοντας μουσική σε εμπνευσεις δικών μου στίχων και μελωδιών. Υπήρχε μεγάλη ανάγκη εκφρασης και αποκωδικοποίησης του τι συνεβαινε γύρω μας.Τα μέλη απο τότε είναι διαφορετικά. Η τωρινη σύνθεση υπάρχει εδώ και 5 χρόνια και είναι η καλύτερη εβερ.

– Τι σημαίνει Fundracar;

Την εποχή της γέννησης της μπάντας, ήταν η αρχή αυτού που μετά ονομάστηκε «οικονομική κρίση». Ακούγαμε λοιπόν παντού για funds και για funds of funds με όλη την αρνητική χροιά που είχε αυτό. Κατακλείστηκε η καθημερινότητά μας με οικονομικούς όρους που κανείς δεν καταλάβαινε. Φτιάξαμε λοιπόν το  δικό μας “fund” που σκοπό είχε την επένδυση συναισθημάτων, χρόνου και κόπου στην δική μας μουσική. Χωρίς όρια και συμβιβασμούς.

– Έχετε κυκλοφορήσει τρία άλμπουμ μέχρι στιγμής, χωρίς την βοήθεια και την υποστήριξη κάποιου label: Το «Πλακώσου!» το 2011, το “Lux” αργότερα και το “Alpha Frequency” πριν δύο χρόνια.  Σωστά; Σκέφτομαι, πώς από μία πλευρά, το να μην έχετε ανάμειξη με δισκογραφικές σας δίνει ελευθερία και ορίζεται από μόνοι σας την «τύχη» σας. Ταυτόχρονα, όλος ο διαδικαστικός φόρτος εργασίας – που δεν είναι πάντα καλλιτεχνικός – πέφτει επάνω σας. Αυτό δεν σας απορροφά ενέργεια; Θα κάνατε «έκπτωση» στο έργο σας για να μπείτε σε ένα label όπου δεν είχατε τον πρώτο και τον τελευταίο λόγο, αλλά παράλληλα, θα κάνατε μόνο μουσική;

Δεν είμαστε εργαλεία ψυχαγωγίας αλλά τσιμέντο ανάπλασης χαρακτήρων for life! Η θεματολογία μας όπως γνωρίζεις είναι πάντα επίκαιρη, επικίνδυνη και ιδιαίτερα δύσκολη καθώς καυτηριάζει την πραγματικότητα σε πολλαπλά επίπεδα. Ενδεχομένως, αυτός να είναι και ένας λόγος που μια δισκογραφική δεν θα ήθελε να επενδύσει σε παραπάνω μπελάδες. Από μακριά και αγαπημένοι λοιπόν.

– Τι είναι αυτό που σας κινητοποιεί καθημερινά ως μουσικούς και σας εμπνέει να μην το βάζετε κάτω;

Η μουσική είναι το βίωμά μας, η επαφή, η επικοινωνία, η απάντηση και η δήλωση μας στην πραγματικότητα του τώρα. Είναι ό,τι μας έχει μείνει σαν σταθερό σημείο σε έναν κόσμο φλασαριστό που όλα τρέχουν πια με ασύλληπτες ταχύτητες. Cool down, find yourself.

– «Κολασμένα κιθαρίστικα riffs, βουκολικά πνευστά, rave σύνθια, ψυχεδελικό reggae παραλήρημα» αναφέρετε στο site σας πολύ εύστοχα. Η μουσική σας συνδυάζει στοιχεία από αρκετά είδη και μπλέκει διάφορες παραδόσεις. Υποθέτω πως σας αρέσει μέσω της τέχνης σας να παραβιάζετε κανόνες και να σπάτε νόρμες. Η αντικομφορμιστική σας προσέγγιση, συνδυάζεται και με κάποια ανάλογη κοσμοθεωρία;

Η μουσική μας όντως συνδυάζει πολλά στοιχεία κι από πολλές κουλτούρες, πολλές φορές αντίθετες μεταξύ τους, όχι για να παραβιάζουμε κανόνες και να σπάμε νόρμες, αλλά για να εξελισσόμαστε και να ανακαλύπτουμε νέους τρόπους να κάνουμε μουσική. Μην ξεχνάμε ότι είμαστε από τις πρώτες μπάντες που άφησαν ταμπέλες και αυστηρά μουσικά στυλ μπλέκοντας τα όλα σε ένα. Κάποτε, μας έλεγαν τρελούς. Αλλά να που η μουσική μετά από δεκαετία πια είναι αυτό. Μπλέξιμο από διαφορετικούς κόσμους με σκοπό τη δημιουργία νέων καταστάσεων χωρίς ταμπού.

– Ποια όμως είναι εκείνα τα συγκροτήματα που σας έχουν στιγματίσει και συνέβαλαν στην διαμόρφωση του ήχου σας;

Stereo Nova, Τρύπες, Παπάζογλου, Σιδηρόπουλος, Frank Zappa, Hawkwind, η ελληνική πανκ σκηνή, ο Μάκης Χριστοδουλόπουλος, ο Τάκης ο Σούκας, οι Cure, οι Clash, οι Duran Duran. Θέλουμε να βλέπουμε την έκπληξη στα πρόσωπα [του κοινού] όταν παρουσιάζουμε νέα κομμάτια μας, όπως το «Βάσανα» που έρχεται σαν προπομπός του νέου μας δίσκου.

– Υπάρχουν προσδοκίες ή τυχόν εσωτερικές πιέσεις που νιώθεις ή νιώθετε ως σύνολο, όταν κυκλοφορείτε νέο υλικό;

Σίγουρα υπάρχουν προσδοκίες. Είναι η αρρώστια της μουσικής. Πάντα θέλεις όταν βάζεις κόπο και χρόνο σε ένα πρότζεκτ να γίνεται αποδεκτό. Τελικά, μας ζει σαν συγκρότημα η αναμονή και η προσδοκία της αποδοχής (ή και όχι) των νέων μας κομματιών. Κοιτάμε να προκαλούμε βραχυκύκλωμα με τις νέες μας δουλειές.

– Έχετε ικανοποιήσει τα «θέλω» σας μέχρι στιγμής; Είστε ευχαριστημένοι με όσα έχετε πετύχει;

Ο ήχος της μπάντας μετά από δέκα χρόνια μουσικής ύπαρξης – χωρίς προώθηση και υποστήριξη από Μέσα επιβολής του τι πρέπει να ακούμε – είναι πλέον αναγνωρίσιμος. Έχει αποκτήσει ταυτότητα ξεχωριστή και αυτό οφείλεται στην αναγνώριση από τον κόσμο και την ταύτιση του με αυτό που δίνουμε μουσικά και στιχουργικά. Αυτό είναι μια κατάκτηση που έχει ιδιαίτερη σημασία όταν παλεύεις μόνος σου. Άπληστοι δεν είμαστε, απλά η μουσική και η εξέλιξη της δεν έχει ταβάνι. Επίσης, τα «θέλω» μας δεν μεταφράζονται οικονομικά. Έχουμε αποδεχτεί ότι δεν θα ζήσουμε από την μουσική των Fundracar και ούτε αυτός ήταν ο σκοπός μας αρχικά.

– Έχετε πιάσει τον «παλμό» της νέας γενιάς – κάποιου ποσοστού τουλάχιστον. Μιλάτε τη γλώσσα τους, αναφέρεστε σε θέματα που την απασχολούν, δεν είστε απολιτίκ, κάνετε και χαβαλέ. Υπάρχουν όμως επιπτώσεις; Νιώθετε ποτέ εγκλωβισμένοι δημιουργικά εκπροσωπώντας μια «φάση»;

Επιπτώσεις υπάρχουν πάντα και παντού. Καθετί κρύβει μια ευλογία και μια κατάρα. Ο τρόπος αντίληψης και η οπτική γωνία θα καθορίσουν το τελικό αποτέλεσμα και θα διαμορφώσουν την άποψη. Οπότε, γίνεται μεγάλη προσπάθεια να αναγνωρίζουμε τα πλην και να δουλεύουμε πάνω σ’ αυτά, να μελετούμε τα συν καλλιεργώντας και εξελίσσοντάς τα. Όχι, δεν αισθανόμαστε εγκλωβισμένοι. Έχουμε καλλιεργήσει την σχέση μας με το κοινό μας.

– Ποια είναι η καλύτερη μουσική συμβουλή που λάβατε ποτέ και ποια είναι η καλύτερη που θα δίνατε;

Δεν είχαμε μέντορες ή προφέσορες μέχρι τώρα. Θέλαμε να είμαστε ειλικρινείς και ουσιαστικοί σε ότι κάνουμε. Η φάση είναι να έχεις το θάρρος να είσαι ο εαυτός σου μουσικά, χωρίς να νοιάζεσαι για τα νούμερα. Άλλωστε, αυτό είναι η τέχνη. Τρέλα και ρίσκο. Να το πηγαίνεις «μπροστά», κουβαλώντας συνειδήσεις και μυαλά. Με μια λέξη, true!

– Η εποχή που ζούμε είναι ζόρικη από όλες τις απόψεις. Κυριαρχεί το #ΤΨΡΜ [“Τι Ψηφίσατε Ρε Μαλάκες” με ξεκάθαρη απάντηση] σε εγχώριο επίπεδο, αλλά στο «Τι ζούμε ρε μαλάκες;» ποια θα ήταν η περιγραφή σας;

Κβαντική εποχή, μηδαμινή συμμετοχή, απουσία και αποχή. Είμαστε μπροστά στην αφετηρία τεράστιων αλλαγών σε παγκόσμιο επίπεδο. Είμαστε νεάτερνταλ της τεχνολογίας με την τεχνητή νοημοσύνη πάνω από τά κεφάλια μας να αντικαθιστά βασικές λειτουργίες σε όλα τα επίπεδα. Drones αστικού ελέγχου.

– Το underground υποτίθεται πως λειτουργεί απορριπτικά και αποδομεί τα συντηρητικά στοιχεία μιας κοινωνίας. Πώς αυτό έχει ενσωματωθεί στον ψηφιακό μας κόσμο και τι διαστάσεις έχει πάρει; Μπορείς να θεωρείσαι μέρος της αντικουλτούρας αλλά ταυτόχρονα να βρίσκεσαι σε μια πλατφόρμα streaming μαζί με mainstream καλλιτέχνες;

Σωστή ερώτηση. Θεωρητικά, underground ονομάζεται κάτι μη εμπορικό. Στην δική μας εποχή των μεγάλων αλλαγών, της καθαίρεσης μουσικών δεινοσαύρων από την εμπορίλα και το mainstream, κάτι τέτοιο δεν ισχύει. Μας αρέσει αυτή η αλλαγή που δείχνει το μέλλον της μουσικής. Η trap που όλοι κράζουν είναι η μουσική του «τώρα». Αντικατοπτρίζει το σήμερα. Η εμπορική αξία του hip-hop, ο Λεξ που μπήκε σφήνα στο matrix τους, δείχνουν τον δρόμο. Ότι ο καθένας με ένα bedroom στούντιο μπορεί να κάνει το hit. Αρκεί όμως αυτό; Εμείς σαν Fundracar ψάχνουμε το κλάσικ και την διάρκεια στο χρόνο.

– Αν έπρεπε να διαλέξετε έναν στίχο και μια μελωδία (ξεχωριστά) από τα τραγούδια σας που θα έμπαιναν στην «ταυτότητα» της μπάντας, ποια θα ήταν αυτά;

Το ριφάκι από το «Γκόμενες Φάνκυ», μουσικά το “Obi-Wan Kenobi”. Στιχουργικά, «Τα βάσανά μου δεν μου φτάνουν θέλω κι άλλα / Βαριά ζεϊμπέκικα χορεύω Κορεγιάλα» από τη νέα μας κυκλοφορία.

– Είστε ένα δυναμικό συγκρότημα, με άπλετη ενέργεια να ρέει από τα τραγούδια σας. Δεν σας έχω παρακολουθήσει live, αλλά μπορώ να υποθέσω τι μπορεί να συμβαίνει σε αυτά. Υπάρχει κάποιο μέρος που θα θέλατε οπωσδήποτε, σαν όνειρο ζωής για τη μπάντα, να παίξετε;

Αρχικά, σε περιμένουμε στο επόμενο live μας που είναι στο Gagarin στις 17 Δεκέμβριου. Δεν υπάρχει κάποιο όνειρο σχετικά με συγκεκριμένο χώρο για live. Aπλά θέλουμε να φτάνει το μουσικό μας μήνυμα σε όλο και περισσότερα αυτιά. Ίσως το Wembley ή στο Super Bowl στην Αμερική…

– Έχετε κάποιο «τελετουργικό» στα backstage πριν ανεβείτε στην σκηνή;

Υπάρχει η έξαψη και η ανυπομονησία της στιγμής, να πατήσουμε στο stage και να γίνουμε για δύο ώρες όλοι ένα. Είναι ένα συναίσθημα που δεν περιγράφεται αν δεν το ζήσεις και θέλεις να επαναλαμβάνεται αφού το ζήσεις.

[Info]
Η Laika Productions παρουσιάζει:
Σάββατο 17 Δεκεμβρίου 2022
An Athenian X – MAS ceremony
Fundracar + Holy Special Guests @Gagarin 205
opening act: The Bonnie Nettles
Τιμή εισιτηρίου
Early bird:10 ευρώ (τα πρώτα 100 εισιτήρια)
Προπώληση: 12 ευρώ
Ταμείο: 15 ευρώ
Διάθεση: ηλεκτρονικά στο www.viva.gr , τηλεφωνικά στο 11 876 και στα καταστήματα Wind, Public, Media Markt, Ευρυπίδης , αθηνόραμα.gr , Yolenis