Με το παρατσούκλι “Texas Cannonball“, ο Freddie King ήταν ένας από τους πιο επιδραστικούς Αμερικανούς μουσικούς στην ιστορία της μπλουζ. Συχνά αναφέρεται ως ένας από τους «τρεις βασιλιάδες» της ηλεκτρικής μπλουζ κιθάρας, μαζί με τον Albert King και τον B.B. King. Ήταν ο νεότερος από τους τρεις.

Γεννημένος στο Gilmer του Τέξας, ο King γνώρισε την κιθάρα σε ηλικία μόλις έξι ετών. Άρχισε να μαθαίνει κιθάρα από τη μητέρα του και τον θείο του. Όταν ήταν έφηβος μετακόμισε στο Σικάγο κι εκεί δημιούργησε το πρώτο του συγκρότημα Every Hour Blues Boys με τον κιθαρίστα Jimmie Lee Robinson και τον ντράμερ Frank Sonny Scott. Καθώς απορρίφθηκε επανειλημμένα από την Chess Records , υπέγραψε τελικά συμβόλαιο με την Federal Records με την οποία κυκλοφόρησε το single Have You Ever Loved a Woman και το instrumental Hide Away, που έφτασε στο νούμερο πέντε στο Billboard του chart του περιοδικού Rhythm and Blues το 1961. Αργότερα έγινε πρότυπο μπλουζίστα, με το στυλ της κιθάρας του να αντλεί κυρίως επιρροές από το Τέξας και το Σικάγο, ενώ παράλληλα υπήρξε ένας από τους πρώτους μπλουζίστες που δημιούργησε μια πολυφυλετική μπάντα με την οποία έπαιζε στις ζωντανές του εμφανίσεις.Το άλμπουμ Freddy King Sings ανέδειξε το ταλέντο του στο τραγούδι και περιλάμβανε τις επιτυχίες των δίσκων You’ve Got to Love Her with a Feelingκαι I’m Tore Down.

Είναι περισσότερο γνωστός για singles όπως το Have You Ever Loved A Woman του 1960 και το Top 40 hit του, Hide Away του 1961.

Είναι επίσης γνωστός για άλμπουμ όπως το πρώιμο Let’s Hide Away and Dance Away with Freddy King του 1961, και το μεταγενέστερο, Burglar του 1974, το οποίο ανέδειξε την ωρίμανση και την  ευελιξία του King τόσο ως οργανοπαίκτη όσο και ως τραγουδιστή σε blues και funk στυλ.

Ενέπνευσε Αμερικανούς μουσικούς όπως τον Jerry Garcia, τον Stevie Ray Vaughan και τον αδελφό του, Jimmie Vaughan. Η επιρροή του ήταν επίσης αισθητή στο Ηνωμένο Βασίλειο, σε μουσικούς με μπλουζ αναφορές όπως ο Eric Clapton, και ο Peter Green.

Ωστόσο, οι ασταμάτητες  περιοδείες του είχαν και το τίμημά τους καθώς ο King βρισκόταν στο δρόμο σχεδόν 300 ημέρες το χρόνο, ενώ το 1976 άρχισε να υποφέρει από στομαχικό έλκος. Η υγεία του επιδεινώθηκε γρήγορα και τελικά πέθανε στις 28 Δεκεμβρίου του 1976 από επιπλοκές και οξεία παγκρεατίτιδα σε ηλικία  42 ετών.

Σύμφωνα με όσους τον γνώριζαν, ο πρόωρος θάνατος του King οφειλόταν τόσο στο άγχος όσο και στην κακή διατροφή, καθώς συνήθιζε να καταναλώνει Bloody Marys αντί για στερεό φαγητό, ώστε να μη χάνει χρόνο κατά το στήσιμο των συναυλιών.

Το 2012 εισήχθη στο Rock and Roll Hall of Fame, ενώ πολύ νωρίτερα, το 1982 στο Blues Hall of Fame. Το instrumental του “Hide Away” συμπεριλήφθηκε στη λίστα του Rock and Roll Hall of Fame με τα “500 Songs that Shaped Rock”. Κατετάγη 25ος στην έκδοση του 2003 του περιοδικού Rolling Stone για τους «100 καλύτερους κιθαρίστες όλων των εποχών».