Ολο το σαββατοκύριακο διάβαζα δεκάδες παράπονα σε σχετικές αναρτήσεις αναφορικά με την επικείμενη συναυλία των Coldplay στην Αθήνα το 2024.

Παράπονα για τις (υπέρογκες) τιμές των εισιτηρίων, παράπονα για την πλατφόρμα από την οποία τα κλείνεις, μέχρι και παράπονα ως προς την ίδια την διαδικασία κλεισίματος των εισιτηρίων που σε κάποιους φάνηκε από δύσκολη μέχρι… υπόπτως δυσχερής.

Βλέπετε, υπήρχε όντως κάποτε μια εποχή που το να βλέπεις τον αγαπημένο σου καλλιτέχνη σε ένα στάδιο ή γήπεδο (η γνωστή stadium rock ή pop φάση) ήταν άκρως προσιτό. Πλέον όμως οι τιμές για τα εισιτήρια για τις συναυλίες κάποιων συγκεκριμένων ονομάτων και συγκροτημάτων έχουν πραγματικά «ξεφύγει».

Η κατάσταση με τους Coldplay δεν είναι καινούργια. Όλα ξεκίνησαν προ λίγων ετών με τις… πάσης φύσεως «περιπλοκότητες» που εμπόδιζαν τους μουσικόφιλους να αγοράσουν εύκολα εισιτήρια για την τότε περιοδεία της Taylor Swift. Όμως το πρόβλημα έχει πλέον μεταφερθεί και στην Beyoncé, στους Coldplay και σχεδόν όλα τα μεγάλα ποπ συγκροτήματα που παίζουν σε στάδια.

Ας πάρουμε για παράδειγμα τον Elton John που το 1975 μπορούσατε να τον δείτε στο στάδιο Wembley του Λονδίνου με μόλις 3,50 λίρες. Δηλαδή 37,56 λίρες Αγγλίας (44 ευρώ) σε σημερινά χρήματα.

Δείτε τα εισιτήρια των τελευταίων του συναυλιών για την αποχαιρετιστήρια περιοδεία του: κάτι 200άρια και 300άρια ευρώ ήταν τα φθηνότερα.

«Η κατάσταση για τους μουσικόφιλους το 2023 δεν είναι καλή, ούτε ευοίωνη», αναφέρει το εκτενές ρεπορτάζ του Euronews.

Ticketmaster εναντίον μουσικόφιλων

Όταν ξεκίνησε η πώληση εισιτηρίων για το βορειοαμερικανικό σκέλος της περιοδείας Eras της Swift το 2022, η ζήτηση ήταν τόσο μεγάλη που η Ticketmaster κατέρρευσε.

«Όταν όμως το Ticketmaster λειτουργούσε, ο αλγόριθμος της «δυναμικής τιμολόγησης» ανταποκρινόταν στην απίστευτη ζήτηση με στόχο να ωθήσει την αξία των εισιτηρίων σε εντελώς ανέφικτες τιμές. Οι οπαδοί ήταν αναμενόμενα αναστατωμένοι με την κατάσταση. Αρκετοί έμειναν χωρίς εισιτήρια και πολλοί από αυτούς που είχαν, είχαν πληρώσει κατά πολύ πάνω από τις αναμενόμενες τιμές για να έχουν την ευκαιρία να δουν την Σουίφτ. Μια ομάδα 26 θαυμαστών κατέθεσε μάλιστα ομαδική αγωγή κατά της Ticketmaster κατηγορώντας την για απάτη, καθορισμό τιμών και παραβίαση της αντιμονοπωλιακής νομοθεσίας», αναφέρει το δημοσίευμα.

Η ίδια η Swift ήταν έξαλλη με την Ticketmaster. «Είναι πραγματικά εκπληκτικό το γεγονός ότι 2,4 εκατομμύρια άνθρωποι πήραν εισιτήρια, αλλά με εκνευρίζει πραγματικά το γεγονός ότι πολλοί από αυτούς αισθάνονται σαν να επιβίωσαν από… διαδοχικές επιθέσεις αρκούδας για να τα αποκτήσουν», έγραψε στο Instagram, προσθέτοντας ότι η εταιρεία διανομής την είχε διαβεβαιώσει ότι «θα μπορούσαν να ανταπεξέλθουν στη ζήτηση».

Η Taylor Swift μπορεί τότε να βρέθηκε στο επίκεντρο της συζήτησης γύρω από τις υπέρογκες τιμές των εισιτηρίων, όμως αυτό το φαινόμενο δεν αφορά αποκλειστικά εκείνη.

Όπως αναφέρθηκε προηγουμένως, τα εισιτήρια για τις περιοδείες σε στάδια της Beyoncé, των Coldplay, της Madonna, ακόμη και για την τελευταία περιοδεία του Elton, έχουν όλα περίπλοκες διαδικασίες κρατήσεων και απαγορευτικά ακριβές τιμές.

Αξίζει επίσης να σημειωθεί ότι οι περιοδείες δεν ήταν ποτέ ξανά στο παρελθόν τόσο ακριβές για τους μουσικούς. Η παγκόσμια κρίση του πληθωρισμού επηρεάζει κάθε τομέα της περιοδείας, από την ενέργεια μέχρι τις μεταφορές.

Μια άλλη σκέψη είναι ότι απειροελάχιστοι καλλιτέχνες βγάζουν πλέον χρήματα από τις πωλήσεις των δίσκων τους. Χάρη στις υπηρεσίες streaming, όπως το Spotify, που παρέχουν ελάχιστα δικαιώματα στους καλλιτέχνες, οι περιοδείες και οι πωλήσεις των αναμνηστικών, του γνωστού merchandising, είναι οι κύριες πηγές εσόδων τους.

«Υπάρχουν κάποιοι κατανοητοί και λογικοί λόγοι για την αύξηση των τιμών των εισιτηρίων, αλλά το να περιμένουμε να πληρώσουμε πολλές εκατοντάδες ευρώ για μια ευκαιρία να παρακολουθήσουμε την κάθε μπάντα, αυτό είναι παράλογο. Πριν από την πανδημία, ήταν δυνατόν να δει κανείς τους Muse στο στάδιο Wembley με 45 λίρες το 2009 και 68 λίρες (79 ευρώ) σήμερα. Οι Radiohead το 2012 κόστιζαν 70 λίρες και 95 λίρες (110 ευρώ) σήμερα», συνοψίζει το άρθρο.

Η «κατάρρευση» του συστήματος της Ticketmaster αποκάλυψε την έρευνα που διεξάγει εδώ και καιρό το Υπουργείο Δικαιοσύνης των Η.Π.Α. για την εν λόγω εταιρεία, την οποία οι επικριτές κατηγορούν εδώ και καιρό για «κατάχρηση εξουσίας» στην αγορά εις βάρος των καταναλωτών. Ο κόσμος που εμπιστεύεται την Ticketmaster έχει διαμαρτυρηθεί έντονα για πρόσφατα περιστατικά με σχεδόν ακαριαία sold-out και την εκτίναξη των τιμών στα ύψη, ενώ καλλιτέχνες όπως οι Pearl Jam και ο Bruce Springsteen έχουν έχουν έρθει σε αντιπαράθεση μαζί της τα τελευταία χρόνια.

«Ένα κοινό παράπονο των καταναλωτών, είναι ότι δεν φαίνεται να υπάρχει μια εναλλακτική λύση ή ανταγωνιστής της Ticketmaster, ειδικά μετά τη συγχώνευσή της με την εταιρείας διοργάνωσης συναυλών Live Nation το 2010 (μια αμφιλεγόμενη κίνηση που απαιτούσε έγκριση υπό όρους από το Υπουργείο Δικαιοσύνης των Η.Π.Α). Το 2019, την τελευταία χρονιά της δραστηριότητάς της που δεν επηρεάστηκε από την πανδημία Covid-19, η Live Nation διοργάνωσε 40.000 εκδηλώσεις σε όλο τον κόσμο και πούλησε 485 εκατομμύρια εισιτήρια μέσω της Ticketmaster, σύμφωνα με την ετήσια έκθεση της εταιρείας. Η Live Nation είναι μία από τις μεγαλύτερες δυνάμεις της μουσικής βιομηχανίας στον τομέα της διαχείρισης καλλιτεχνών, δηλαδή των εκπροσώπων που διαπραγματεύονται επιχειρηματικές συμφωνίες για λογαριασμό των καλλιτεχνών. Σύμφωνα με την πιο πρόσφατη ετήσια έκθεσή της, η Live Nation είχε 100 μάνατζερ που εργάζονταν με περισσότερους από 450 καλλιτέχνες, αλλά δεν διαχειρίζεται την Swift», γράφαμε προ μερικών μηνών σε αντίστοιχο άρθρο μας εδώ στο Olafaq.

Ομοίως, και ο Robert Smith των Cure έχει πάρει ανοικτά θέση ενάντια στις υπερβολικά φουσκωμένες τιμές των εισιτηρίων. Η πιο πρόσφατη περιοδεία του θρυλικού συγκροτήματος ήταν η πιο επιτυχημένη σε πωλήσεις και η πιο κερδοφόρα που είχαν ποτέ. Οι Cure δεν χρειάστηκε να βασιστούν στην εκτίναξη των τιμών για να το πετύχουν αυτό όμως. Στην πραγματικότητα, αφού έμαθαν για τα σκηνικά αυτά με τα εισιτήρια της Swift στη Βόρεια Αμερική, το συγκρότημα συνεργάστηκε με την Ticketmaster για να προσφέρει επιστροφή χρημάτων έως και 10 δολάρια (9 ευρώ) στους πελάτες τους και σε όσους αγόρασαν εισιτήρια. Συν τοις άλλοις, ο Smith εξασφάλισε ότι τα εισιτήρια της περιοδείας ήταν όλα προσιτά, κοστίζοντας κατά μέσο όρο 68,54 δολάρια (62,32 ευρώ), περίπου 37% λιγότερο από άλλους παρόμοιους καλλιτέχνες.

Φυσικά, το μόνο που παίζει πίσω από όλα αυτά είναι ένα από τα 7 θανάσιμα αμαρτήματα: η απληστία.

Το χειρότερο σε όλο αυτό είναι ότι αυτοί που πραγματικά χάνουν από όλη αυτή την ιστορία είναι οι ίδιοι οι μουσικόφιλοι.

«Για όσους μπορούν να βρουν εισιτήρια, ξοδεύουν ένα ποσό που πιθανότατα θα σημαίνει ότι δεν θα έχουν την οικονομική δυνατότητα να δουν άλλον καλλιτέχνη αυτής της κλίμακας για πολύ πολύ καιρό. Υπάρχει επίσης η πρόσθετη ψυχολογική πίεση του να προσπαθήσετε πάση θυσία να απολαύσετε τη συναυλία. Είναι άλλο πράγμα να φεύγεις από μια συναυλία αφού πρώτα έχεις ξοδέψει ένα λογικό ποσό με την αίσθηση ότι ήταν απλώς εντάξει. Όταν πρόκειται για το σύνολο του διαθέσιμου εισοδήματός σας για ένα μήνα, είναι πολύ πιο πιθανό να νιώσετε ότι σας… χρωστάνε τη συναυλία της ζωής σας», επισημαίνει το άρθρο, καταλήγοντας εμφατικά ότι:

«Ποια είναι η λύση; Είτε οι ίδιοι οι μουσικόφιλοι να “πατήσουν πόδι” και να αρνηθούν κατηγορηματικά να ξοδέψουν χρήματα ή θα χρειαστούν περισσότεροι καλλιτέχνες να πάρουν τη θέση που πήρε ο Smith».