Στις 5 Δεκεμβρίου του 2023, το Release Athens έβγαλε ακόμα μία jaw drop ανακοίνωση, όπως λένε οι Αμερικανοί όταν θέλουν να περιγράψουν την αίσθηση της έκπληξης που κάνει το σαγόνι σου να πέσει κάτω. Το σχετικό Δελτίο Τύπου του αγαπημένου μας φεστιβάλ είχε, λοιπόν, δύο μεγάλα ονόματα στην ίδια πρόταση: Thievery Corporation και Black Pumas -αργότερα, προστέθηκαν στο line up και οι Budos Band. Και μπορεί για τους Thievery να μην πέφτουν ακριβως «σάγονια», αλλά σίγουρα πέφτουν κορμιά στα live τους όταν μας επισκέπτονται, για τους Black Pumas δεν ισχύει αυτό.

Από την πρώτη φορά που ακούσαμε στα ραδιόφωνα τα ακόρντα και τη μελωδία του “Colors” [171 εκατ. streams στο Spotify], αυτά εντυπώθηκαν τόσο εύκολα και με ευχαρίστηση μέσα μας, στο μυαλό και στην καρδιά μας, σαν να βρισκόντουσαν από πάντα εκεί. Κάτι αντίστοιχο, βέβαια, έγινε και με τo “Fire” αλλά και το “Black Moon Rising“. Ως κάτι γνώριμο, τα αναγνωρίσαμε και εντυπωσιαστήκαμε με τον τρόπο που κάτι άγνωστο μπορεί να είναι ταυτόχρονα τόσο οικείο. Αυτό ακριβώς είναι και ο ορισμός του επιτυχημένου songwriting, που λίγοι καλλιτέχνες καταφέρνουν με την πρώτη προσπάθεια, στον πρώτο τους δίσκο. Για τους Black Pumas, όμως, αυτό φάνηκε να έγινε χωρίς ιδιαίτερη δυσκολία. Θέλετε, το cool παρουσιαστικό τους που δεν είναι καθόλου επιτηδευμένο; Ότι όλα τα τραγούδια του πρώτου τους ομώνυμου άλμπουμ είναι -από θέμα παραγωγής- άψογα και πιστά στον σκοπό τους; Ή, μήπως, αυτή η απρόσμενη και ασυνήθιστη σύμπραξη, ενός καταξιωμένου μουσικού (Adrian Queasada) και ενός μουσικού του δρόμου (Eric Burton), να είναι η μαγική συνταγή;

Μπορεί να έχουν πέρασει τέσσερα χρόνια από το ντεμπούτο τους, και πολλοί από εμάς να αναρωτιόμασταν κάθε καλοκαίρι «Μα γιατί δεν έρχονται και οι Black Pumas;», αλλά, όπως αποδεικνύεται (ξανά), ποτέ δεν είναι αργά. Τώρα μάλιστα θα μπορέσουμε να ακούσουμε live και το νέο τους υλικό, από το άλμπουμ “Chronicles of a Diamond”, οπότε κανένα παράπονο δε χωρά και να αφορά ένα από τα πιο επιτυχημένα δίδυμα των τελευταίων χρόνων στη μουσική βιομηχανία.

Με αφορμή λοιπόν την ανακοίνωση του Release Athens για τους Black Pumas, γύρισα για λίγο τον χρόνο πίσω, στο 2020, όταν είχα μιλήσει με τον Adrian Queasada και προσπάθησα να καταγράψω το περιπετειώδες μουσικό του ταξίδι. Επιβιβαστείτε.

Θα μπορούσαμε να πούμε πως η μεγάλη περιπέτεια του Adrian Queasada ξεκίνησε όταν το αμάξι του Martin Perna -που το είχε μετατρέψει σε vegetable oil για οικολογικούς λόγους- ξέμεινε κάπου στο Austin του Texas. Το προγραμματισμένο του road trip προς το Mexico δεν ολοκληρώθηκε, αλλά η απρόοπτη αυτή εξέλιξη έφερε κάποια jam sessions με τον Quesada, που είχαν ως αποτέλεσμα την συνεργασία τους για το project των Ocote Soul Sounds. Ένα εξαιρετικό μείγμα απο afrobeat, latin, funk και cumbia, το οποίο υποστήριξε η ESL Music, η δισκογραφική των Thievery Corporation.

«Με τον Martin όντως προέκυψε ένα αισθητά έντονο μουσικό δέσιμο και έτσι αναπόφευκτα συμμετείχα στο project αυτό. Ο ήχος των Ocote Soul Sounds ήταν φυσικό επόμενο των επιρροών μας απο τις περιοχές που μεγαλώσαμε και από τα είδη μουσικής που μας ενδιέφεραν. Κρατήσαμε την αρχική ιδέα του Marvin, που ήταν η ασάφεια της ψυχεδέλειας, και στην πορεία προσθέσαμε τα υπόλοιπα στοιχεία».

Το ελληνικό κοινό τους έμαθε, κυρίως, το 2016 με το κομμάτι “Tamarindio“, το οποίο αγαπήθηκε αρκετά απο κάποια συγκεκριμένα ελληνικά “εναλλακτικά” ραδιόφωνα, που είχαν ξεκινήσει να πειραματίζονται και να ανακαλύπτουν αυτό το μουσικό ρεύμα -αν και ο δίσκος είχε κυκλοφορήσει χρόνια νωρίτερα. Είχα την περίεργεια να μάθω αν ο ίδιος ή ο Martin Perna είχε την ιδέα να χαρακτηρίσουν ως soundtrack το άλμπουμ τους [σ.σ. “El Niño y El Sol – OST”], αφού ουσιαστικά ταινία δεν υπήρχε…

«Όσο προχωρούσαν οι ηχογραφήσεις, νιώσαμε και οι δυο πως η ατμόσφαιρα του άλμπουμ είναι cinematic, οπότε το διασκεδάσαμε κάπως όταν σκεφτήκαμε πως θα ήταν καλή ιδέα [να μπει] το tag του OST στον τίτλο», μου εξηγεί.

Ο Adrian Quesada με τους Ocote Soul Sounds παρουσίασε ένα κομμάτι του εαυτού του σε ένα ευρύτερο κοινό και, κάποια χρόνια αργότερα, με το πετυχημένο latin συγκρότημα Grupo Fantasma, κέρδισε ένα βραβείο Grammy (2009) στην κατηγορία “Best Latin rock, alternative or urban album” για τον δίσκο “El Existential”. Τα πρώτα χρόνια με τους Grupo Fantasma, είχαν παίξει σε κάποια party στο σπίτι του Prince αλλά είχαν κάνει και live με τον Maceo Parker, τον GZA των Wu-Tang Clan, τους Spoon και μερικούς ακόμα.

«Έχω πολλές και υπέροχες αναμνήσεις απο εκείνα τα χρόνια. Αν και έφυγα απο το συγκρότημα το 2013, είναι ακόμα καλοί μου φίλοι και είμαι τυχερός για την μουσική εμπειρία που είχα μαζί τους», θυμάται.

Σε όλα αυτά, ο κοινός παρανομαστής -εκτός από την καλλιτεχνική αρτιότητα- είναι η πόλη του, που έχει ως moto το «Keep Austin weird», ενώ το επίσημο slogan είναι «The Live Music Capital of the World». Το Austin χαρακτηρίζεται από μια πολυπολιτισμική αύρα, έχει μια πολύχρωμη ελευθεριάζουσα ατμόσφαιρα, ανεξάντλητη φυσική ομορφά και βρίσκεται μόλις 5 ώρες οδικώς απ’ τα σύνορα του Μεξικό. Ο Adrian, εκεί, είχε αρκετά ερεθίσματα για να εμπλουτίσει την μουσικότητα μέσα του.

«Απο νωρίς είχα συνειδητοποιήσει πως έχω μια καλλιτεχνική ροπή αλλά ήμουν σίγουρος πλέον όταν πήγα στο Πανεπιστήμιο. Μετακόμισα στο Austin για τις σπουδές μου και έμεινα εκεί τελικά. Ξεκίνησα να κάνω διάφορες δουλειές και στην πορεία προέκυψαν όλα τα υπόλοιπα. Είχα μεγαλώσει με το MTV, το οποίο ήταν η βασική πηγή ενημέρωσης μου, ενώ ζωγράφιζα αρκετά στον ελεύθερο χρόνο μου. Ως μοναχοπαίδι, βλέπεις, είχα αρκετή ελευθερία επιλογών και έτσι οι ορίζοντες ήταν ανοιχτοί. Άκουγα metal, rock, skate punk, αλλά το είδος που με στιγμάτισε ήταν το hip-hop που το ανακάλυψα μέσω της εκπομπής YO! MTV raps» αφηγείται, και κάπως αυτές οι πληροφορίες συνθέτουν πλήρως το καλλιτεχνικό μωσαϊκό του.

Και ενώ σε όλη του την καριέρα έχει ασχοληθεί με διάφορα πρότζεκτς, όπου στον πυρήνα τους έχουν κάποια είδη μουσικής με έντονα τοπικά στοιχεία (afro, latin, cumbia κ.λπ.), το hip-hop κομμάτι του εαυτού του εμφανίζεται μόνο με τους Third Root. Μια κολλεκτίβα μουσικών με έντονο πολιτικό και κοινωνικό στίχο. Αναρωτιέμαι αν ο καλλιτέχνης οφείλει να μιλάει στο έργο του για αυτά τα θέματα.

«Ένας σημαντικός παράγοντας που δουλεύω σε αυτό το project είναι το μήνυμα που προσπαθούν να περάσουν. Η μόνη υποχρέωση που έχει ο καλλιτέχνης είναι να μιλάει γι’ αυτό που νιώθει. Αν εκφράζεται με τον τρόπο που το κάνουν οι Third Root, τότε η φάση είναι win-win για όλους».

Εμψυχωτικό μήνυμα, με σκοπό την ενδυνάμωση και την σύμπλευση για μια κοινωνία που έχει ανάγκη απο ενότητα και ισότητα, φέρει και το τραγούδι “Colors” των Black Pumas, το μεγάλο και άκρως επιτυχημένο πρότζεκτ του. Αλλά θα μιλήσουμε περισσότερο στην πορεία για τους “Μαύρους Πάνθηρες”.

«Πιστεύω στους δυνατούς στίχους του “Colors”, τους οποίους έγραψε ο Eric. Η ιδεά της ενότητας μεταξύ των ανθρώπων είναι πολύ σημαντική και ειδικά σε εποχές όπως αυτή που ζούμε, όπου κυριαρχεί ο αρνητισμός, ο ρατσισμός και ο αποκλεισμός της ιδιαιτερότητας» τονίζει ο Queasada, και στο πίσω μέρος του μυαλό μου παίζει η μελωδία του τραγουδιού σε λούπα.

Το παράδοξο με το συγκεκριμένο τραγούδι, είναι πως το πνεύμα ανθρωπισμού του χρησιμοποιήθηκε απο την “απάνθρωπη” Bank of America σε ένα διαφημιστικό της spot για την αμερικανική τηλεόραση. Τα νοητά σύνορα για τους marketing assistants πολυεθνικών και τραπεζών πολλές φορές καταργούνται με σκοπό να προσεγγίσουν τα χρηματοπιστωτικά ιδρύματα μια μεγάλη μερίδα κόσμου, προκειμένου να αγκαλιάσουν το προϊόν τους. Και η μουσική του Adrian Queasada, αλλά και των Black Pumas, μπορεί να το κάνει αυτό. Γλωσσικοί περιορισμοί δεν υπάρχουν, αφού σε αρκετές δουλειές του υπάρχουν τραγούδια στην πορτογαλική, αγγλική και ισπανική γλώσσα, και πειραματίζεται μεδιάφορους ήχους και μουσικά είδη. Όπως για παράδειγμα με τους The Echocentrics.

«Μεγάλωσα κοντά στα σύνορα των ΗΠΑ με το Μεξικό, και έτσι συνήθισα, με τέτοιον τρόπο, που δεν αντιλαμβάνομαι τα γλωσσικά (και όχι μόνο) σύνορα. Είναι κάτι που δεν υφίσταται για μένα».

Αναρωτιέμαι, πόσα πράγματα έχουν αλλάξει μέχρι σήμερα, απο την εποχή των The Echocentrics που πρωτογνωριστήκαμε [σ.σ. τότε είχαν κυκλοφορήσει το άλμπουμ τους “Sunshadows”, εγώ έτρεχα τον B-Side web radio, και έτσι είχαμε συνεργαστεί για ένα ραδιοφωνικό spot με την φωνή του]. «Πολλά περισσότερα ταξίδια για συναυλίες και πλέον έχω συγκεντρωθεί περισσότερο από ποτέ σε ένα συγκεκριμένο πρότζεκτ, στους Black Pumas».

Η λίστα των ονομάτων με καλλιτέχνες που έχει συνεργαστεί είναι πολύ μεγάλη. Μέχρι στιγμή ήδη έχουμε μιλήσει για αρκετούς απ’ αυτούς, αλλά δεν έχουμε αναφερθεί ακόμα στον Shawn Lee με τον οποίο είχαν κυκλοφορήσει δύο άλμπουμ στην Ubiquity Records, για το project τους The Electric Peanut Butter Company, και τον Steve Berlin των Los Lobos για το project των Brownout. Πως προέκυψαν άραγε αυτές οι δουλειές;

«Για οποιονδήποτε λόγο αν συνεργαστείς με τον Shawn Lee, είναι ένας “καλός λόγος”. Ξεκινήσαμε να ανταλλάσουμε με e-mail κάποια ηχητικά αποσπάσματα που γράφαμε ο καθένας στο στούντιό του, και στο τέλος αποφασίσαμε να τα ενώσουμε για να δημιουργήσουμε κάτι από κοινού. Ήταν η πρώτη φορά που δεν μοιράστηκα το στούντιο με κάποιον άλλον και όλα έγιναν απομακρυσμένα. Με τον Steve Berlin μας ενώνει μια δυνατή φιλία και είναι ο μέντορας μου. Έχει τόσο μεγάλη μουσικη εμπειρία, που στις ηχογραφήσεις με τους Brownout δεν δίσταζε να μας πει την γνώμη του χωρίς δεύτερες σκέψεις. Αυτό μας βοήθησε αρκετά και ανέδειξε το ταλέντο όλων των μουσικών στη μπάντα. Το άλμπουμ θα ονομάζεται “Berlin Sessions”, όχι γιατί ηχογραφήθηκε στο Βερολίνο, αλλά γιατί η παραγωγή του Steve Berlin είναι το βασικό στοιχείο του δίσκου».

Φτάνοντας στο μεγάλο κεφάλαιο των Black Pumas νιώθω αναμφισβήτητα πως θα έχει πολλά να πει, να διηγηθεί αρκετές ιστορίες για το background τους αλλά και για πιο “διάσημες” στιγμές τους. Όπως για την παρουσία τους στις εκπομπές του Jimmy Kimmel, της Ellen DeGeneres, του Jimmy Fallon και πώς κατάφεραν να φτάσουν ως εκεί, αλλά και στην απονομή των Grammy που ήταν υποψήφιοι στην κατηγορία “Best new artist”.

«Όλοι οι παρουσιαστές που συναντήσαμε στα shows τους ήταν πολύ ευγενικοί και ειλικρινέις θα έλεγα. Δεν μπορείς τυχαία να βρεθείς στα πλατό αυτών των εκπομπών. Για να καταφέρεις να μεταφέρεις τη μουσική σου σε όσο περισσότερο κόσμο γίνεται, εφόσον αυτό θες, απαιτείται δουλειά 365 μέρες τον χρόνο. Παράλληλα, οι ομάδες στο κομμάτι του management που συνεργαζόμαστε και η δισκογραφική που μας υποστηρίζει είναι πολύ δυνατές και υπέροχες. Η βραδιά στα Grammy ήταν εξωπραγματικά καλή αλλά ίσως λίγο μεγάλη σε διάρκεια. Γνωρίσαμε αρκετούς ανθρώπους της μουσικής βιομηχανίας και σίγουρα αυτό που θα θυμάμαι για πάντα είναι η στιγμή που μοιραστήκαμε την σκηνή για ένα jam με τους Roots».

Όπως είπε και ο ίδιος απαιτείται σκληρή δουλειά για να φτάσεις σε αυτό το σημείο και να αναγνωριστεί η μουσική σου. Όμως με μια πρώτη επιφανειακή ματιά, οι Black Pumas δεν είχαν κάποιο χαρακτηριστικό που να έδειχνε αυτή την δυναμική τους. Ο Eric Burton (φωνή – στίχοι) ήταν μουσικός του δρόμου και αρκετοί ίσως θα ήταν διστακτικοί μαζί του σε κάποια συνεργασία. Ο Adrian είχε ήδη περισσότερες απο 10 δισκογραφικές παρουσίες σε διάφορα project και αυτό το “πάντρεμα” θα μπορούσε να είναι… εκρηκτικό. Προσωπικά, δεν θα πόνταρα πως το άλμπουμ τους θα ήταν και το πιο ώριμο πρότζεκτ του. Ευτυχώς δεν βρέθηκα στην θέση κάποιου στελέχους εντός μεγάλης δισκογραφικής για να τους απορρίψω (λανθασμένα).

«Όταν γνώρισα τον Eric μέσω κάποιου κοινού μας φίλου, κατάλαβα αμέσως πως έχει κάτι ιδιαίτερο. Όμως, όλο αυτό που καταφέραμε, ξεπερνάει τις προσδοκίες μου! Ήμασταν απλά ένα studio project για περίπου 6 μήνες. Δεν σκέφτηκα ποτέ ότι έδωσα κάποια ευκαιρία στον Eric επειδή πριν ήταν μουσικός του δρόμου. Ήταν μια αμφίδρομη κατάσταση, όπου ο καθένας πρόσεφερε στον άλλον αυτό που είχε. Όταν ξεκινήσαμε τις ηχογραφήσεις στο Electric Deluxe Recorders, που είναι το studio μου, είχαμε συγκεντρώσει ήδη αρκετό υλικό απο τα jams και κάποια live που είχαμε κάνει. Ήταν ένας συνδυασμός τραγουδιών και στίχων του Eric, με την δική μου ιδέα για το μουσικό ύφος που ήθελα να έχουμε. Και όλα αυτά με έντονη δημιουργικότητα», μου αφηγείται και συνεχίζει:

«Νομίζω πως κάποιες φορές όλα συμβαίνουν για κάποιον λόγο στη σωστή χρονική στιγμή. Το γεγονός πως ο κόσμος αγκάλιασε τόσο πολύ την δουλειά μας είναι μια απόδειξη για την δύναμη που έχει η soul μουσική, αλλά και επιβραβεύει την προσεχτική διαδικασία παραγωγής που ακολούθησα για το άλμπουμ. Με χαροποιεί πάρα πολύ».

Τον πέτυχα σε μια περίοδο λίγο μετά τα βραβεία Grammy και ενώ είχαν δώσει ακόμα μερικά live σε διάφορες πολείς των ΗΠΑ. Ταυτόχρονα, ο ίδιος ήταν λίγο άρρωστος. Ποια είναι τα επόμενα σχέδια του; Κρίνοντας από την μέχρι στιγμής καριέρα του, συνήθως πρέπει να είναι απασχολημένος με κάτι. Υπάρχει περιθώριο ξεκούρασης και πώς ο ίδιος μοιράζει τον χρόνο του ανάμεσα στα επαγγελματικά και τα προσωπικά;

«Έχουμε σχεδιάσει κάποια live για τους Black Pumas, αλλά τα περισσότερα festival αυτή την στιγμή ακυρώνονται ή αναβάλλονται [σ.σ. βρισκόμασταν στις πρώτες φάσεις της πανδημίας], οπότε όλα είναι ρευστά. Βέβαια αυτό ίσως μας δώσει παραπάνω χρόνο στο στούντιο για την ηχογράφηση και την παραγωγή του επόμενου δίσκου μας [σ.σ. κυκλοφόρησε πριν λίγες μέρες]. Μελετάω και ακούω αρκετή μουσική, αλλά με τους ρυθμούς που έχω, συνήθως, το κάνω μέσω κάποιας streaming υπηρεσίας και όχι τόσο μέσω βινυλίου. Δεν προλαβαίνω, γιατί αφιερώνω και χρόνο στην οικογένεια μου και τα δυο παιδιά μου. Είμαι απόλυτα αφοισιωμένος σε αυτά και το απολαμβάνω».

➪ Info

Οι Black Pumas θα εμφανιστούν μαζί με τους Thievery Corporation στο Release Athens 2024, σε μία ημέρα αφιερωμένη στους ήχους της downtempo / dub / electronica και της soul.

Περισσότερα ονόματα θα ανακοινωθούν σύντομα.

Η διάθεση των εισιτηρίων ξεκίνησε την Πέμπτη 7 Δεκεμβρίου στις 12:00 και για περιορισμένο αριθμό προς 33€. Μετά την εξάντλησή τους, θα συνεχιστεί στα 35€. Οι επόμενες φάσεις θα ανακοινωθούν στην πορεία.

Επίσης, διατίθεται περιορισμένος αριθμός VIP εισιτηρίων, με πρώτη τιμή τα 120€.

Διάθεση εισιτηρίων:
Τηλεφωνικά στο 211770000
Online / releaseathens.gr + more.com
Φυσικά σημεία: Καταστήματα Νova, Public, Ευριπίδης και Viva Spot Τεχνόπολης
Όλες οι πληροφορίες (τιμές, πρόγραμμα, πρόσβαση) στο releaseathens.gr

Follow Release Athens:
Official Website
Facebook
Instagram
Χ
TikTok
YouTube
Spotify