Σύγχρονη αισθητική με νοσταλγικές (και ορχηστρικές) νότες, όχι απαραίτητα ηλιόλουστες ή εύκολες μελωδίες, αλλά έξι σημαντικά νέα άλμπουμ για όποιο@ ψάχνει να ακούσει κάτι διαφορετικό και να ντύσει την ατμόσφαιρα ενός καλοκαιριού που τελειώνει.

ANOHNI and the Johnsons: My Back Was a Bridge for You to Cross (Rough Trade Records)

Έχουν περάσει 13 χρόνια από τότε που η Αγγλίδα τραγουδοποιός ANOHNI έκανε ένα άλμπουμ με το συγκρότημά της, τους Johnsons, όταν μιλούσαν για φαντάσματα, θάνατο και αγάπη με λεπτότητα και εξορθολογισμένη ζωντάνια. Τώρα το νέο της άλμπουμ κοσμεί το πορτρέτο της Marsha P. Johnson, της επαναστάτριας τρανς ακτιβίστριας, η οποία πέταξε το πρώτο τούβλο στο Stonewall το 1969 και αργότερα ίδρυσε τη ριζοσπαστική ομάδα Street Transvestite Action Revolutionaires (S.T.A.R.) μαζί με τη Sylvia Rivera. Η φωνή της ANOHNI σε αυτά τα 10 κομμάτια είναι σταθερά συγκινητική και αξιοσημείωτη, και ο τρόπος με τον οποίο ανασκάπτει μια βαθιά, αμείλικτη αγάπη μέσα από μια εντυπωσιακή πρόζα είναι μαγνητικός και περίπλοκος. Τέλος, από στιχουργικής πλευράς, το άλμπουμ αυτό επιτελεί μια εξωτική ισορροπία που τόσο σπάνια συναντάμε στη σύγχρονη μουσική.

Sigur Rós: Átta (Krunk)

Μετά από μια δεκαετία, το ισλανδικό συγκρότημα επιστρέφει με ένα άλμπουμ μίνιμαλ μουσικής σε «μαξιμαλιστικές» εκτελέσεις μαζί με μια 40μελή ορχήστρα, μπόλικη κλιματική απελπισία και φυσικά τα αμίμητα φωνητικά του Jónsi. Mε τα έγχορδα της London Contemporary Orchestra στο προσκήνιο, το σύνολο τείνει προς ένα αργό ambient πέπλο, ναι, αναμφισβήτητα όμορφο, αλλά με λίγες εντυπωσιακές κορύφωσεις, και σταθερά παγιδευμένο σε μια (απογοητευτικά) κλισαρισμένη ομοιογένεια.

Rósa Lind: Kandisky Kunstwerke (All That Dust)

H βετεράνος Αυστραλή συνθέτης Rósa Lind πέρασε περισσότερα από 20 χρόνια συνθέτοντας τους τέσσερις κύκλους του Kandinsky Kunstwerke, τρεις από τους οποίους συγκεντρώνονται σε αυτό το νέο άλμπουμ. Η συνθέτρια χρησιμοποίησε μια χούφτα πίνακες του ομώνυμου ζωγράφου ως αφετηρία για τη γραφή της, ενώ κάθε κύκλος περιλαμβάνει πυκνές αναφορές σε ιστορικές και διεπιστημονικές συσχετίσεις.

Anais: Ηospital Mixtape: Anais (Hospital Records)

To να μπολιάζεις εκρηκτικούς ρυθμούς με ποπ μελωδίες μπορεί να μην αποδειχτεί και πολύ έξυπνο κόλπο, ειδικά όταν συνδυάζεται με μια υπερπαραγωγή και πολλά κόλπα. Αλλά η Anaïs, από την καρδιά του drum & bass, το Bristol, καταλαβαίνει ότι το να διατηρείται το groove είναι υψίστης σημασίας. Σε αυτήν τη συλλογή/mixtape για την Hospital Records, δείχνει πώς ξέρει να ανατρέχει πολύ πίσω στις ρίζες και το πιο σημαντικό να κρατάει το μομέντουμ από την αρχή μέχρι το τέλος.

Current Affairs: Off the Tongue (Tough Love Records)

Από το 2017, η μπάντα διαπρέπει σε ένα συγκεκριμένο pop-post-punk είδος, ενώ τα τραγούδια τους είναι γεμάτα με κολλητικά hooks και επιβλητικά φωνητικά από την Joan Sweeney. Θυμίζοντας αρκετά την Siouxsie Sioux, τα αιχμηρά φωνητικά τρυπήματα της Sweeney είναι ταυτόχρονα γοτθικά και σπαρταριστά, μαγευτικά μέσα στη δύναμή τους. Το πιο αισιόδοξο “Right Time” ξεχωρίζει, με την ονειρική μπασογραμμή και το κολλητικό, επαναλαμβανόμενο ρεφρέν του.

Hyunhye Seo: Eel (Room 40)

Η Hyunhye Seo των Xiu Xiu διευθύνει το avant-garde πιάνο και τον drone θόρυβο που εννοιολογικά σχετίζεται με τον μυστηριώδη κύκλο ζωής των χελιών, στο 2ο προσωπικό της άλμπουμ για τη Room 40. Το Eel θέλει να μας μιλήσει για τη γοητεία της Hyunhye με μακριά γλιστερά αντικείμενα, ένα concept που ενοποιείται στα δύο συστατικά του μέρη. Ενώ το προηγούμενο άλμπουμ της Strands αμφιταλαντευόταν ανάμεσα στη διαμάχη του drone και του πιάνου, το Eel μοιάζει να τις συνδέει αυτές τις δύο πλευρές με μια αργή, καυτή, κοχλάζουσα ένταση και πιο ψυχεδελικές ευαισθησίες, με αποτέλεσμα τα ωκεάνια κύματα θορύβου να πλακώνουν την ψυχωτική έκβαση του piano discord στο ‘Eel I’, ενώ η φαινομενική ανάπαυλα της ηρεμίας (λίγο πριν από την καταιγίδα) στο ‘Eel II’, δεν μπορεί τελικά να διασωθεί από την χιονοθύελλα του βιομηχανικού θορύβου που την περιμένει στη γωνία.