Η βιομηχανία της ροκ μουσικής έμοιαζε πάντα να είναι σε αντίθεση με τη διδασκαλία του Θεού, αν λάβουμε υπόψη τον στερεοτυπικό τρόπο ζωής της παραφροσύνης και της υπερβολής των σταρ. Ωστόσο, η αλήθεια είναι ότι αρκετοί καλλιτέχνες είναι βαθιά πνευματικοί και έχουν εξερευνήσει την πίστη τους σε πολλά από τα έργα τους.

Η μουσική είναι συχνά ο καλύτερος τρόπος για να εξετάσουμε τη σχέση μας με οτιδήποτε βρίσκεται πέρα από μας. Όχι μόνο είναι μια λυρική μορφή τέχνης στην οποία μπορούν να τεθούν ερωτήματα, αλλά και οι μουσικοί συχνά νιώθουν ότι το χάρισμά τους για το τραγούδι ή το παίξιμο ενός οργάνου είναι πράγματι ένα δώρο από μια ανώτερη δύναμη.

Υπάρχουν αρκετοί πιστοί καλλιτέχνες που πρόσκεινται σε μεγάλη ποικιλία θρησκειών. Ο Λέοναρντ Κοέν για παράδειγμα είναι Εβραίος στην καρδιά, αλλά χειροτονήθηκε επίσης βουδιστής μοναχός στην ενηλικίωσή του. Το θρησκευτικό υπόβαθρο του Cat Stevens περιλαμβάνει ελληνορθόδοξες, βαπτιστικές, καθολικές και ισλαμικές επιρροές.

Λοιπόν, συμπεριλαμβανομένων αυτών των δύο «λαϊκών ηρώων» της σύγχρονης μουσικής που αναφέρθηκαν παραπάνω, ας ρίξουμε μια γρήγορη ματιά σε πέντε κομμάτια που, με τα λόγια του Trent Reznor, μπορούν να «μας φέρουν πιο κοντά στον Θεό».

Prince – Let’s Go Crazy!

Σε όλη τη διάρκεια της καριέρας του, ο Prince επέδειξε μια ακλόνητη πίστη στον Θεό. Στο κομμάτι του Purple Rain του 1984 Lets Go Crazy!, εκφώνησε το κήρυγμα «Αγαπητέ μου, είμαστε συγκεντρωμένοι εδώ σήμερα για να ξεπεράσουμε αυτό το πράγμα που λέγεται ζωή», συνοδευόμενο από ένα σόλο εκκλησιαστικού οργάνου. Ο εμβληματικός μουσικός αποκάλυψε ότι το τραγούδι αντιπροσώπευε τη μάχη μεταξύ καλού και κακού, μεταξύ Χριστού και Σατανά. Είπε, «Το Let’s Go Crazy!’» ήταν ο ίδιος ο Θεός για μένα. Σήμαινε «Μείνετε χαρούμενοι, μείνετε συγκεντρωμένοι και μπορείτε να νικήσετε τον διάβολο. Θα τον αφήσουμε να μας ρίξει; Φυσικά και όχι!»

The Who – Baba O’Riley

Το κλασικό τραγούδι των Who Baba O’Riley πήρε το όνομά του από τον πνευματικό οδηγό του Pete Townshend, τον Ινδό γκουρού Meher Baba. Προκειμένου να έρθει πιο κοντά στον Baba, ο Townshend «τάισε» δεδομένα σχετικά με το “Avatar” σε έναν υπολογιστή που στη συνέχεια παρήγαγε το εμβληματικό synth riff του τραγουδιού. Ο Townshend αφιέρωσε επίσης τη ροκ όπερά του, του 1969, Tommy στον πνευματικό του δάσκαλο. Χρόνια αργότερα, μετά την κυκλοφορία του Baba O’Riley το 1971, ο κιθαρίστας ηχογράφησε επίσης πολλά άλμπουμ αφιερωμένα στον Baba, συμπεριλαμβανομένων των I Am, Happy Birthday, With Love και Who Came First.

Cat Stevens – Miles From Nowhere

Ο Cat Stevens είναι ένας από τους πιο πνευματικούς μουσικούς του 20ου αιώνα. Γεννήθηκε ως Στίβεν Γεωργίου από Ελληνορθόδοξο πατέρα και Βαπτίστρια μητέρα και φοίτησε σε καθολικό σχολείο στα νιάτα του. Το 1977, ο Stevens ασπάστηκε το Ισλάμ και πήρε το όνομα Γιουσούφ Ισλάμ, με το οποίο είναι γνωστός σήμερα. Στο υπέροχο κομμάτι του Miles From Nowhere, ο Stevens εξετάζει την εσωτερική πνευματική του ζωή και εκφράζει την ευγνωμοσύνη του που μπόρεσε να ζήσει τα καλά και τα κακά που μας φέρνει η ζωή. Οι στίχοι Lord my body has been a good friend/But I won’t need it when I reach the end» είναι ιδιαίτερα δηλωτικοί.

David Bowie – Silly Boy Blue

Ο David Bowie εξέφρασε ενδιαφέρον στη δεκαετία του 1960 για τον Θιβετιανό Βουδισμό. Το 1966 είπε, «Έπεσα τυχαία, πάνω στη Βουδιστική Εταιρεία στο Λονδίνο όταν ήμουν περίπου 17. Μπροστά μου καθόταν ένας Θιβετιανός λάμα, σήκωσε το βλέμμα του και είπε, “Με ψάχνεις;” καταλάβαινε λίγο Αγγλικά και, στην πραγματικότητα, έλεγε, “Ποιον ψάχνεις;”» Αλλά πραγματικά χρειαζόμουν να ακούσω κάποιον να μου λέει: «Με ψάχνεις».

Ο Bowie είχε σκεφτεί να γίνει μοναχός πριν ξεκινήσει η μουσική του καριέρα και το τραγούδι του Silly Boy Blue του 1965 περιγράφει ένα ταξίδι σε ένα μοναστήρι. Ειδικά ο τελευταίος στίχος δεν έχει λέξεις που να αντιπροσωπεύουν κάποια επίτευξη φώτισης και οι λέξεις, συνεπώς, δεν έχουν κανένα νόημα.

Leonard Cohen – You Want It Darker

Ένα από τα καλύτερα τραγούδια της δεκαετίας του 2010 ήταν σίγουρα το You Want It Darker του Leonard Cohen, βγαλμένο από το ομώνυμο άλμπουμ που κυκλοφόρησε ο Cohen μόλις 17 ημέρες πριν από το θάνατό του. Ο Κοέν ήξερε ότι το τέλος της ζωής του ήταν ορατό, και το τραγούδι περιγράφει πως αποδέχεται αυτή την «κρίση του Κυρίου» πριν ανέβει στη μετά θάνατον ζωή.

Το τραγούδι περιλαμβάνει το επαναλαμβανόμενο κάλεσμα “Hineni, hineni”, που μεταφράζεται σε «Εδώ είμαι» στα εβραϊκά, επαναλαμβάνοντας ότι ο Κοέν σχεδόν αγγίζει τις πύλες του ουρανού καθώς τραγουδά το τραγούδι, αφήνοντας το θνητό του πηνίο μια για πάντα. Πραγματικά συναρπαστικά ιδιοφυές, όπως θα περιμέναμε από έναν μεγάλο ποιητή.