Η βαμπιρική εμμονή της σύγχρονης μουσικής βιομηχανίας με τη νεολαία, και το αξίωμα των ψηφιακών πλατφορμών ότι η μουσική είναι μια “νεανική κουλτούρα”, ομολογώ ότι δεν μου κάθεται κάλα. Βλέπετε, εγώ (και πολλοί άλλοι φαντάζομαι) μεγαλώσαμε με ένα σωρό άλλα κριτήρια με τα οποία κρίναμε τα άλμπουμ που καμάρωναν στα καλύτερα της χρονιάς που πέρασε. Σε όλα αυτά τα χρόνια, λοιπόν, που πέρασαν ακούγοντας και απολαμβάνοντας την μουσική, όσο και αν βοήθησαν κάποτε οι λίστες του Ήχου, το προσωπικό γούστο ήταν και παραμένει για μένα το πρωταρχικό κριτήριο. Μετά, ακολουθούν η καλλιτεχνική αλήθεια, η πολιτιστική συνάφεια, οι ευρηματικές δομές, οι νέες μουσικές ιδέες, η συναισθηματική απήχηση, καθώς και αμέτρητοι άλλοι παράγοντες.

Η δημιουργία μιας λίστας, όποιας λίστας, απαιτεί να αποφασίσεις ότι ένας από αυτούς τους παράγοντες είναι πιο σημαντικός από τον άλλο. Αλλά, όταν ξεκίνησα να φτιάχνω αυτήν εδώ την λίστα, το έκανα με έναν κανόνα που είχα και έχω πάντα στο κεφάλι μου: να “κολλάνε” όλα τα κομμάτια μεταξύ τους, σαν την πιο πολύτιμη κασσέτα που θα έγραφα ποτέ σε φίλο.

Βουτιά, λοιπόν στον μουσικό ωκεανό του 2022 και μερικά από τα πιο ενδιαφέροντα άλμπουμ που θα θυμίζουν πάντα μια χρονιά με πολλές εκπλήξεις. Καλή Χρονιά!