Εν όψει της μεγάλης συναυλίας για τα 11 χρόνια των Enemy of Reality, το Σάββατο 29 Μαρτίου στο Fuzz Live Music Club, και εμπνευσμένοι από την κινηματογραφική ατμόσφαιρα και τα πλούσια concepts των τραγουδιών τους, αποφασίσαμε να κάνουμε κάτι διαφορετικό. Μιλήσαμε με τον κιθαρίστα και βασικό συνθέτη του σχήματος Στυλιανό Αμοιρίδη και του ζητήσαμε να επιλέξει 10 αγαπημένες του ταινίες και να τις αντιστοιχίσει με ισάρριθμα τραγούδια των Enemy of Reality. Το αποτέλεσμα ήταν εντυπωσιακό, καθώς ανέδειξε -μεταξύ άλλων- και το ιδιαίτερο βάθος των θεματολογιών των τραγουδιών τους. Ένα καλό ορεκτικό, για το κυρίως γεύμα του Σαββάτου, που -φήμες λένε πως- θα ξεδιπλωθεί εν μέσω ενός πλούσιου stage show, που θα περιέχει light show, projection και θεατρικές performances!
“The Bargaining” – Orpheus (1950)
Η ταινία του Jean Cocteau είναι μια σουρεαλιστική εκδοχή του μύθου του Ορφέα και της Ευρυδίκης. Το “Bargaining” αντίστοιχα είναι ένα κομμάτι από τη δική μας τετραλογία που μιλάει για τη συμφωνία Ορφέα και Άδη, ώστε η Ευρυδίκη να επιστρέψει στον κόσμο των ζωντανών.
“Reflected” – Black Swan (2010)
Το “Reflected” είναι μια δική μας αφήγηση βασισμένη στο μύθο του Νάρκισσου. Η αντανάκλασή του και η εμμονή του με την εικόνα, είναι ένα κοινό θέμα που συναντάμε και στην πρωταγωνίστρια του Black Swan. Σταδιακά βυθίζεται στην παράνοια και χάνει την αίσθηση της ταυτότητάς της. Αν και power metal στη βάση του, νομίζω θα χώραγε μία χορογραφία με μπαλέτο.
“Nouthetisis” – Troy (2004)
Το θέμα του κομματιού αναφέρεται σε μια σκηνή του μύθου της Αράχνης. Η θεά Αθηνά μεταμορφωμένη σε μια συνηθισμένη γραία, συμβουλεύει την Αράχνη να μην προκαλεί τους θεούς. Στην ταινία μας, η Κασσάνδρα προειδοποιεί τους Τρώες για το Δούρειο Ίππο, τους Δαναούς και τα δώρα τους, αλλά προφανώς δεν εισακούεται. Ό,τι έκανε κι η δύστυχη Αράχνη δηλαδή.
“Showdown” – The Prestige (2006)
Το “Showdown” μιλάει για τη σκηνή της “μονομαχίας” στην ύφανση ανάμεσα σε Αράχνη και Αθηνά. Αναπαριστά τις σκηνές από τα υφαντά της καθεμιάς τους. Οπότε μιλάει για τον ανταγωνισμό στη δημιουργικότητα και την εμμονή με την τελειότητα. Στην ταινία μας οι δύο μάγοι ανταγωνίζονται με τις ψευδαισθήσεις που δημιουργεί ο καθένας τους, μέχρι που φτάνουν τη σύγκρουση.
“Downfall” – The Exorcist (1973)
Αυτό το κομμάτι πραγματεύεται τη θρησκευτική κρίση, την απελπισία, και την απώλεια πίστης. Στην ταινία ο Δημήτρης Καρράς βιώνει αμφιβολίες για την πίστη του λόγω της ασθένειας της μητέρας του, καθώς και φρικαλεότητες στη διάρκεια του εξορκισμού. Τον βλέπουμε να καταρρέει οριακά σε στιγμές και αυτό θυμίζει την κατάρρευση του ιερέα μας στο Downfall.
“Serenade of Death” – Hellraiser (1987)
Το κομμάτι μιλά για το Φαύνο Μαρσύα που αλαζονικά προκάλεσε το θεό Απόλλωνα και αυτή του η αλαζονεία οδήγησε στο βασανιστικό του θάνατο με γδάρσιμο και ωμή, τελετουργική βία. Ομοίως στην ταινία ο Frank προκάλεσε δυνάμεις έξω από τις δυνατότητές του και τιμωρήθηκε με ακραίο σωματικό διαμελισμό.
“Ever-lusting” – Eyes Wide Shut (1999)
Το “Ever-lusting” μιλάει για τη σαρκική ηδονή ως υπέρτατη εμπειρία, με εικόνες που θυμίζουν διονυσιακές τελετές και παγανιστικές λατρείες του σώματος. Η κρυφή κοινωνία που εξασκεί ερωτικές τελετές με απόλυτη σεξουαλική ελευθερία και ανακαλύπτεται από τον Τομ Κρουζ θυμίζει την ατμόσφαιρα του κομματιού, και λατρεύει την ηδονή ως ύψιστη αλήθεια.
“The Vineyard Song” – Sideways (2004)
Το θέμα του κομματιού είναι το κρασί, η απόλαυση και η ξέγνοιαστη μέθη. Η ταινία είναι ύμνος στην απόλαυση του κρασιού και την απελευθέρωση που αυτό φέρνει. Οι ηθοποιοί χάνουν τις ανησυχίες τους με το αλκοόλ, ακριβώς όπως στο τραγούδι.
“Tears of Echo” – The Elephant Man (1980)
Το κομμάτι περιγράφει το μύθο της Ηχούς, τη μοναξιά και τη θλίψη της. Όπως εκείνη είναι καταδικασμένη να επαναλαμβάνει τα λόγια των άλλων χωρίς να μπορεί να εκφραστεί, έτσι και ο κεντρικός ήρωας της ταινίας βιώνει την απόλυτη απομόνωση. Ένα πλάσμα που λαχταρά για αγάπη και επαφή αλλά είναι παγιδευμένο στη μοίρα του.
“Deliverance” – The Seventh Seal (1957)
To τελευταίο κομμάτι μιλάει για την αγωνία της ύπαρξης, την τυχαιότητα της ανθρώπινης ζωής και την έλλειψη νοήματος. Ο ιππότης της ταινίας αναζητά απελπισμένα νόημα στη δική του ζωή, ενώ παίζει σκάκι με το Θάνατο και πιάνουν κουβεντούλα.
ΙΝΦΟ για το σκονάκι σου:
Οι Enemy of Reality εμφανίζονται ζωντανά για την επέτειο των 11 ετών ύπαρξής τους, αυτό το Σάββατο 29 Μαρτίου στο Fuzz Live Music Club, μαζί με τους Lazy Man’s Load και τους Deus Culpa.
Εισιτήρια προπωλούνται μέσω της more.com και του δικτύου καταστημάτων της, ενώ διαθέσιμα θα είναι και στην είσοδο του συναυλιακού χώρου.
➪ Ακολουθήστε το OLAFAQ στο Facebook, Bluesky και Inst
Εν όψει της μεγάλης συναυλίας για τα 11 χρόνια των Enemy of Reality, το Σάββατο 29 Μαρτίου στο Fuzz Live Music Club, και εμπνευσμένοι από την κινηματογραφική ατμόσφαιρα και τα πλούσια concepts των τραγουδιών τους, αποφασίσαμε να κάνουμε κάτι διαφορετικό. Μιλήσαμε με τον κιθαρίστα και βασικό συνθέτη του σχήματος Στυλιανό Αμοιρίδη και του ζητήσαμε να επιλέξει 10 αγαπημένες του ταινίες και να τις αντιστοιχίσει με ισάρριθμα τραγούδια των Enemy of Reality. Το αποτέλεσμα ήταν εντυπωσιακό, καθώς ανέδειξε -μεταξύ άλλων- και το ιδιαίτερο βάθος των θεματολογιών των τραγουδιών τους. Ένα καλό ορεκτικό, για το κυρίως γεύμα του Σαββάτου, που -φήμες λένε πως- θα ξεδιπλωθεί εν μέσω ενός πλούσιου stage show, που θα περιέχει light show, projection και θεατρικές performances!
“The Bargaining” – Orpheus (1950)
Η ταινία του Jean Cocteau είναι μια σουρεαλιστική εκδοχή του μύθου του Ορφέα και της Ευρυδίκης. Το “Bargaining” αντίστοιχα είναι ένα κομμάτι από τη δική μας τετραλογία που μιλάει για τη συμφωνία Ορφέα και Άδη, ώστε η Ευρυδίκη να επιστρέψει στον κόσμο των ζωντανών.
“Reflected” – Black Swan (2010)
Το “Reflected” είναι μια δική μας αφήγηση βασισμένη στο μύθο του Νάρκισσου. Η αντανάκλασή του και η εμμονή του με την εικόνα, είναι ένα κοινό θέμα που συναντάμε και στην πρωταγωνίστρια του Black Swan. Σταδιακά βυθίζεται στην παράνοια και χάνει την αίσθηση της ταυτότητάς της. Αν και power metal στη βάση του, νομίζω θα χώραγε μία χορογραφία με μπαλέτο.
“Nouthetisis” – Troy (2004)
Το θέμα του κομματιού αναφέρεται σε μια σκηνή του μύθου της Αράχνης. Η θεά Αθηνά μεταμορφωμένη σε μια συνηθισμένη γραία, συμβουλεύει την Αράχνη να μην προκαλεί τους θεούς. Στην ταινία μας, η Κασσάνδρα προειδοποιεί τους Τρώες για το Δούρειο Ίππο, τους Δαναούς και τα δώρα τους, αλλά προφανώς δεν εισακούεται. Ό,τι έκανε κι η δύστυχη Αράχνη δηλαδή.
“Showdown” – The Prestige (2006)
Το “Showdown” μιλάει για τη σκηνή της “μονομαχίας” στην ύφανση ανάμεσα σε Αράχνη και Αθηνά. Αναπαριστά τις σκηνές από τα υφαντά της καθεμιάς τους. Οπότε μιλάει για τον ανταγωνισμό στη δημιουργικότητα και την εμμονή με την τελειότητα. Στην ταινία μας οι δύο μάγοι ανταγωνίζονται με τις ψευδαισθήσεις που δημιουργεί ο καθένας τους, μέχρι που φτάνουν τη σύγκρουση.
“Downfall” – The Exorcist (1973)
Αυτό το κομμάτι πραγματεύεται τη θρησκευτική κρίση, την απελπισία, και την απώλεια πίστης. Στην ταινία ο Δημήτρης Καρράς βιώνει αμφιβολίες για την πίστη του λόγω της ασθένειας της μητέρας του, καθώς και φρικαλεότητες στη διάρκεια του εξορκισμού. Τον βλέπουμε να καταρρέει οριακά σε στιγμές και αυτό θυμίζει την κατάρρευση του ιερέα μας στο Downfall.
“Serenade of Death” – Hellraiser (1987)
Το κομμάτι μιλά για το Φαύνο Μαρσύα που αλαζονικά προκάλεσε το θεό Απόλλωνα και αυτή του η αλαζονεία οδήγησε στο βασανιστικό του θάνατο με γδάρσιμο και ωμή, τελετουργική βία. Ομοίως στην ταινία ο Frank προκάλεσε δυνάμεις έξω από τις δυνατότητές του και τιμωρήθηκε με ακραίο σωματικό διαμελισμό.
“Ever-lusting” – Eyes Wide Shut (1999)
Το “Ever-lusting” μιλάει για τη σαρκική ηδονή ως υπέρτατη εμπειρία, με εικόνες που θυμίζουν διονυσιακές τελετές και παγανιστικές λατρείες του σώματος. Η κρυφή κοινωνία που εξασκεί ερωτικές τελετές με απόλυτη σεξουαλική ελευθερία και ανακαλύπτεται από τον Τομ Κρουζ θυμίζει την ατμόσφαιρα του κομματιού, και λατρεύει την ηδονή ως ύψιστη αλήθεια.
“The Vineyard Song” – Sideways (2004)
Το θέμα του κομματιού είναι το κρασί, η απόλαυση και η ξέγνοιαστη μέθη. Η ταινία είναι ύμνος στην απόλαυση του κρασιού και την απελευθέρωση που αυτό φέρνει. Οι ηθοποιοί χάνουν τις ανησυχίες τους με το αλκοόλ, ακριβώς όπως στο τραγούδι.
“Tears of Echo” – The Elephant Man (1980)
Το κομμάτι περιγράφει το μύθο της Ηχούς, τη μοναξιά και τη θλίψη της. Όπως εκείνη είναι καταδικασμένη να επαναλαμβάνει τα λόγια των άλλων χωρίς να μπορεί να εκφραστεί, έτσι και ο κεντρικός ήρωας της ταινίας βιώνει την απόλυτη απομόνωση. Ένα πλάσμα που λαχταρά για αγάπη και επαφή αλλά είναι παγιδευμένο στη μοίρα του.
“Deliverance” – The Seventh Seal (1957)
To τελευταίο κομμάτι μιλάει για την αγωνία της ύπαρξης, την τυχαιότητα της ανθρώπινης ζωής και την έλλειψη νοήματος. Ο ιππότης της ταινίας αναζητά απελπισμένα νόημα στη δική του ζωή, ενώ παίζει σκάκι με το Θάνατο και πιάνουν κουβεντούλα.
ΙΝΦΟ για το σκονάκι σου:
Οι Enemy of Reality εμφανίζονται ζωντανά για την επέτειο των 11 ετών ύπαρξής τους, αυτό το Σάββατο 29 Μαρτίου στο Fuzz Live Music Club, μαζί με τους Lazy Man’s Load και τους Deus Culpa.
Εισιτήρια προπωλούνται μέσω της more.com και του δικτύου καταστημάτων της, ενώ διαθέσιμα θα είναι και στην είσοδο του συναυλιακού χώρου.
➪ Ακολουθήστε το OLAFAQ στο Facebook, Bluesky και Inst
