Ο ιδρυτής της Oculus και νυν εργολάβος αμυντικών συστημάτων, Πάλμερ Λάκι, ανοίγεται για τη σχέση του με τον απρόβλεπτο δισεκατομμυριούχο Έλον Μασκ – και για τα πολιτικά ανορθόδοξα θέματα που συζητούν μεταξύ τους. Σε μια συνέντευξή του στο podcast “What’s News” της Wall Street Journal, ο Λάκι, που πλέον δραστηριοποιείται στην κατασκευή έξυπνων όπλων, ανέφερε ότι, αν και δεν είναι σίγουρος αν ο Musk τον θεωρεί πραγματικά φίλο, οι δυο τους ανταλλάσσουν μηνύματα αρκετά συχνά.

Παρά το γεγονός ότι αμφότεροι έχουν υπάρξει μεγάλοι χρηματοδότες του Ντόναλντ Τραμπ, η τελευταία τους συνομιλία μέσω μηνυμάτων δεν είχε σαφώς πολιτικό χαρακτήρα.

«Το τελευταίο πράγμα που συζητούσαμε ήταν το γεγονός ότι το βραβευμένο με Grammy τραγούδι των Black Eyed Peas, “Let’s Get Retarded”, έχει αφαιρεθεί από όλες τις μουσικές πλατφόρμες», είπε ο Λακι, που φημίζεται για την αγάπη του στα χαβανέζικα πουκάμισα. «Και έχει αντικατασταθεί από την παιδική, ασφαλή εκδοχή που προοριζόταν για παιδικούς αθλητικούς αγώνες, το ‘Let’s Get It Started’».

Δεν είναι μυστικό ότι οι δισεκατομμυριούχοι έχουν τις δικές τους ανησυχίες. Εκεί που κάποιος απλός πολίτης αγχώνεται για το πώς θα πληρώσει το ενοίκιο, ο Πάλμερ Λάκι της Oculus και ο Έλον Μασκ ανταλλάσσουν μηνύματα για την… πολιτική ορθότητα των Black Eyed Peas. Το σκηνικό είναι σχεδόν καρτουνίστικο: ένας πρώην «θαυματουργός» της εικονικής πραγματικότητας, που τώρα παίζει τον ρόλο του εμπόρου όπλων, και ο αυτοαποκαλούμενος «τεχνοβασιλιάς», που έχει μετατρέψει το Twitter σε γηροκομείο αντιδραστικών σκέψεων.

Η ουσία του «διαλόγου» τους; Ένα μοιρολόι για το ότι το αρχικό τραγούδι “Let’s Get Retarded” των Black Eyed Peas αντικαταστάθηκε από το λιγότερο προσβλητικό “Let’s Get It Started”. Λες και η ιστορία της λογοτεχνίας, της μουσικής, ή των κοινωνικών κινημάτων δεν είναι γεμάτη από αλλαγές και επαναπροσδιορισμούς. Η ειρωνεία είναι ότι οι ίδιοι αυτοί άνθρωποι που θρηνούν για την πολιτική ορθότητα είναι οι πρώτοι που επιβάλλουν τους δικούς τους γλωσσικούς νόμους όταν τους βολεύει: ο Μασκ, για παράδειγμα, αποφάσισε ότι η λέξη «cis» είναι προσβλητική – γιατί έτσι.

Αυτός ο διάλογος μεταξύ Λάκι και Μασκ δεν είναι απλώς μια μπουρδολογία μεταξύ πλούσιων βαρεμένων. Είναι μια ακτινογραφία του πώς η νέα ελίτ της τεχνολογίας αντιλαμβάνεται την πραγματικότητα: ως ένα διαδικτυακό τσίρκο όπου μπορούν να ξαναγράψουν τους κανόνες κατά το δοκούν. Ο Μασκ έχει καταστήσει σαφές ότι η λέξη “Retarded” (μια λέξη που χρησιμοποιείται απαξιωτικά για ανθρώπους με νοητική αναπηρία) είναι μέρος του λεξιλογίου του, την ίδια στιγμή που προωθεί μια κουλτούρα όπου η κριτική στην ταυτότητα φύλου θεωρείται «απαράδεκτη».

Δεν χρειάζεται να δούμε απομαγνητοφωνημένα μηνύματα για να καταλάβουμε ότι ο Έλον Μασκ έχει ιδιαίτερη αδυναμία στη χρήση της «R-λέξης»—και τη χρησιμοποιεί με άνεση στην πλατφόρμα κοινωνικής δικτύωσης που ενισχύει ακροδεξιές και νεοναζιστικές αφηγήσεις.

Από το να προσβάλλει τη νοημοσύνη ενός αστροναύτη με τον οποίο διαφώνησε, μέχρι το να κάνει «αστεία» εις βάρος του εαυτού του χρησιμοποιώντας την ίδια προσβλητική λέξη, ο πλουσιότερος άνθρωπος στον κόσμο δείχνει να απολαμβάνει ιδιαίτερα το συγκεκριμένο επίθετο.

Ακόμη χειρότερα, η χρήση του όρου από τον Μασκ συνδέεται άμεσα (και πιθανότατα έχει ενισχύσει) μια αυξανόμενη διαδικτυακή τάση που επιδιώκει να επανεισάγει τη λέξη ως αποδεκτή—παρόλο που μέχρι πρόσφατα θεωρούνταν ταμπού, χάρη σε επιτυχημένες εκστρατείες ενημέρωσης για τις νοητικές αναπηρίες.

Το Twitter (ή ό,τι έχει απομείνει από αυτό) έχει πλέον μετατραπεί σε ένα άντρο του alt-right ακροατηρίου, όπου οι λέξεις δεν είναι εργαλεία επικοινωνίας, αλλά όπλα για την πολιτιστική φθορά. Εκεί που άλλοτε η πολιτική και η κοινωνία συζητούσαν για την πρόοδο, τώρα η Silicon Valley ξοδεύει τα απογεύματά της στέλνοντας μηνύματα για το αν ένα τραγούδι του 2003 υπέστη «λογοκρισία».

Αν αναρωτιέσαι πού πάνε οι κοινωνίες όταν η εξουσία περνάει σε χέρια ανθρώπων σαν τον Μασκ και τον Λάκι, η απάντηση είναι απλή: σε μια δυστοπία όπου το τι θεωρείται προσβλητικό ή όχι είναι θέμα προσωπικής ευαισθησίας του εκάστοτε δισεκατομμυριούχου. Όταν όμως ο πολιτισμός μετατρέπεται σε κουτσομπολιό μεταξύ πλούσιων εφήβων που δεν ενηλικιώθηκαν ποτέ, το μέλλον μοιάζει λιγότερο με επιστημονική φαντασία και περισσότερο με εφιάλτη.

*Με στοιχεία από το Futurism. 

 

 Ακολουθήστε το OLAFAQ στο FacebookBluesky και Instagram.