Ο κατακλυσμός της ΑΙ σαβούρας δεν λέει να κοπάσει, αντιθέτως, έχει αρχίσει να “πιτσιλάει” και εκείνους τους ιντερνετικούς μικρόκοσμους όπου κάποτε βρίσκαμε παρηγοριά, απόσπαση, ή έστω μια αξιοπρεπή μουδιασμένη απόδραση από την πραγματικότητα του γραφείου και της καθημερινής δουλειάς: τις YouTube playlists με μουσική «για να συγκεντρωθείς, να χαλαρώσεις, να γράψεις…».

Μιλάω, φυσικά, για τις “lo-fi” λίστες, ναι, αυτές με τα thumbnails όπου ένα anime κορίτσι με γουρλωτά μάτια έχει μπλέξει με το διάβασμα εδώ και αιώνες, με ακουστικά, καφέ και μια γάτα που κοιμάται στο διάστημα. Μόνο που τώρα, το soundtrack της εφηβείας της δεν το έγραψε κάποιος μαύρος beatmaker στο LA, αλλά ένας αλγόριθμος που έφαγε πολύ study beats για πρωινό και έφτυσε πίσω κάτι που μοιάζει με μουσική όσο κι ένα φαστφουντάδικο με “vegan επιλογές” μοιάζει με σύγχρονη γρήγορη κουζίνα.

Κι αν νομίζεις πως τη γλίτωσες επειδή ακούς jazz, ambient ή neoclassical, λυπάμαι. Το AI έχει ήδη γράψει τη συμφωνία της μοναξιάς σου. Και την παίζει σε loop.

Η κατάσταση έχει φτάσει σε τέτοιο σημείο, που οι επιμελητές playlists έχουν αρχίσει να κοτσάρουν στις περιγραφές τους τη στάμπα “No AI”, λες και μιλάμε για βιολογικά αυγά ή για κοτόπουλα ελεύθερης βοσκής. Βέβαια, το ότι το γράφουν δεν σημαίνει ότι δεν λένε και ψέματα με τη χάρη ενός deepfake χαμόγελου. Άλλωστε, ποιος θα κάτσει να τσεκάρει αν το synth pad που παίζει στο τρίτο λεπτό προήλθε από ανθρώπινη ψυχή ή από μια μηχανή που έφαγε τα metadata της μουσικής μας κουλτούρας για πρωινό;

Ό,τι και να ‘χεις στο ambient μενού σου, είτε είναι βροχή από κρακς σε παλιό βινύλιο είτε lo-fi beats για το «πτυχίο που ποτέ δεν πήρα», το πιθανότερο είναι πως το YouTube θα σου προτείνει ένα κομμάτι-σούπα-νερόβραστη γραμμένο από μια τεχνητή νοημοσύνη με ρομαντικό όνομα και καθόλου συνείδηση.

Το κερασάκι στο αλγοριθμικό γλυκό ήρθε από τον TikTok-ήρωα Derrick Gee, που στα τέλη της περσινής χρονιάς ανακάλυψε ότι ένα δημοφιλές lo-fi κανάλι αποτελούνταν εξ ολοκλήρου από κομμάτια που πιθανότατα συνέθεσε… ένας AI-αόρατος καλλιτέχνης. Τα τραγούδια δεν ακούγονταν απλώς νερόβραστα, πράγμα αναμενόμενο για μουσική-χαλί που παίζει όσο κοιτάς το ταβάνι και αναρωτιέσαι γιατί ζεις, αλλά δεν υπήρχε ούτε μία αναφορά σε πραγματικό καλλιτέχνη. Τίποτα. Μηδέν. Σαν τα credits μιας άσκησης ηθικής ευθύνης.

Και για να μην έχουμε καμιά αμφιβολία: ο δημιουργός του καναλιού είχε κάνει και like σε ένα σχόλιο που έλεγε ότι η μουσική «μοιάζει με κομμάτια που έφτιαξε το Suno», ένα από τα πιο δημοφιλή AI εργαλεία. Ή, αν προτιμάς, ένα Ableton του μέλλοντος με πλήρη αμνησία.

Και το χειρότερο; Το κανάλι που τσάκωσε ο Gee είναι απλώς ένα από τα πολλά, ούτε καν το πιο θρασύ. Υπάρχουν ολόκληρα spam-farms του YouTube που ξεφουρνίζουν καινούριες playlists κάθε δύο μέρες, σαν εργοστάσια φασόν για τις εσωτερικές μας σιωπές. Κάθε φορά με φόντο μια AI ζωγραφιά που θυμίζει ταυτόχρονα anime, cyberpunk και φτηνό LSD trip, και φυσικά χωρίς ίχνος tracklist, γιατί ποιος νοιάζεται για τον δημιουργό όταν έχεις τόσο συναίσθημα σε ταπεράκι;

Είναι προφανές: η μηχανή που γράφει μουσική χωρίς ταλέντο αλλά με καύσιμο την προσοχή μας, αποδίδει. Και αποδίδει καλά. Το κανάλι που τσέκαρε ο Gee γεννήθηκε μόλις τον Σεπτέμβριο του 2024 και μέχρι τον Νοέμβριο είχε ήδη τιγκάρει στους 130.000 συνδρομητές, σύμφωνα με τα νούμερα του SocialBlade. Κάποια από τα βίντεο του είχαν πιάσει εκατομμύρια views, γιατί όχι άλλωστε, αφού τίποτα δεν λέει «ουσιαστική ζωή» όπως το να χαζεύεις επί ώρες έναν σκύλο ρομπότ να κοιμάται δίπλα σε ένα ψεύτικο παράθυρο ενώ παίζει ένα κομμάτι που μοιάζει με το “Lo-fi Study Beat #247”, μόνο που είναι το “Lo-fi Study Beat #248”.

Κι αν όλα αυτά σου φαίνονται λίγο δυστοπικά, θυμήσου: δεν ζούμε πια στο μέλλον. Ζούμε σε ένα post-φόντο του μέλλοντος, όπου ακόμα κι η απλή επιθυμία να ακούσεις κάτι «ανθρώπινο» για να συγκεντρωθείς, έχει γίνει αφορμή για data mining. Με lo-fi ρυθμό, φυσικά.

Tο YouTube παίζει μουσική για φαντάσματα από φαντάσματα

Σε απλά λόγια; Κάποιοι τύποι κονομάνε χοντρά πουλώντας μουσική σαβούρα. Κυριολεκτικά. Τα views σε αυτές τις ψευτο-lo-fi λίστες εκτός από αριθμοί, είναι και μετρητά. Τα πολύωρα βίντεο είναι ιδανική πλατφόρμα για διαφημίσεις, και όταν η μουσική γράφεται από AI, πετάς στα σκουπίδια τη βαρετή διαδικασία του να δημιουργήσεις ή να επιμεληθείς κάτι, και ταυτόχρονα αποφεύγεις νομικά μπερδέματα με πνευματικά δικαιώματα. Τζακ ποτ.

Το αποτέλεσμα; Ένα νέο “είδος” βίντεο-απάτης γεννιέται, όπου AI avatars σε καθοδηγούν με ύφος YouTube γκουρού στο πώς να στήσεις το δικό σου εργοστάσιο μουσικής-κλώνο. Δηλαδή ένα AI σου δείχνει πώς να χρησιμοποιήσεις AI για να βγάλεις λεφτά από άλλους που ακούν μουσική φτιαγμένη από AI. Δηλαδή, ό,τι πιο κοντά έχουμε φτάσει μέχρι σήμερα στην πορνογραφία της παραίτησης.

Και ο Gee μπορεί να ρωτάει: έχει ευθύνη το YouTube να βάλει φρένο σ’ αυτή τη σαπίλα, ή μήπως αυτό είναι πλέον το κανονικό; Και κάπου εκεί, η Google (aka η μητρική ασπίδα) σηκώνει τους ώμους. Από τον Νοέμβριο του 2023 υποτίθεται ότι θα απαιτούσε «δηλώσεις χρήσης AI» από τους δημιουργούς. Στην πράξη; Ένα τίποτα με σάλτσα, γιατί ο εντοπισμός AI είναι ακόμα μια τεχνολογία-μάντης με σύνδρομο Tourette, και γιατί… έλα τώρα, μιλάμε για μια εταιρεία που έχει μεγαλύτερη σχέση με την τεχνητή νοημοσύνη απ’ ό,τι με την ανθρώπινη ευθύνη.

Κι ενώ όλα αυτά συμβαίνουν, η Google όχι μόνο κάνει τα στραβά μάτια, τους δίνει και γυαλιά VR. Αντί να βάλει ένα φρένο στη σαβούρα, τους κερνάει κι άλλο: Dream Screen για να φτιάχνεις AI βιντεάκια-κάρβουνο για Shorts, Dream Song για να ντύνεις την ηχητική σου ασημαντότητα με τα αποφάγια της μηχανής. Ό,τι πρέπει δηλαδή για να γεμίσει η πλατφόρμα με τα ψηφιακά ισοδύναμα μιας κονσέρβας με σούπα που γράφει «χειροποίητη με φρέσκα λαχανικά».

Αν αυτό είναι δείγμα του τι έρχεται, τότε το AI-slop δεν έχει καν ζεσταθεί. Το blender του μέλλοντος μόλις πήρε μπρος, και στροβιλίζει ό,τι απέμεινε από τη δημιουργικότητα σε έναν πολτό με γεύση… monetization. Γι΄αυτό κάτσε στο YouTube, φάε το content σου και μην μιλάς.

➪ Ακολουθήστε το OLAFAQ στο Facebook, Bluesky και Instagram.

 

 

Ακολουθήστε το OLAFAQ
στο Google News