Ήταν κάποτε απλή η συμβουλή: κράτα το LinkedIn καθαρό και επαγγελματικό, κάνε τα υπόλοιπα social media σου ιδιωτικά ή ακόμα καλύτερα, σβήσ’ τα. Ειδικά αν ήσουν φοιτητής, αν έψαχνες για την πρώτη σου δουλειά, αν είχες ένα παρελθόν με λίγα παραπάνω memes απ’ ό,τι σηκώνει η αγορά εργασίας. Όμως τώρα αυτό που θεωρούνταν κοινή λογική, αρχίζει να γίνεται μειονέκτημα. 

Γιατί σήμερα, το να μην έχεις online παρουσία, μπορεί να θεωρηθεί εξίσου ύποπτο με το να έχεις λάθος παρουσία. Δεν είναι μόνο ότι οι εργοδότες κάνουν scroll στα social για να δουν αν έχεις ποστάρει κάτι μεθυσμένο το 2014. Είναι ότι πλέον, χρησιμοποιούν τεχνητή νοημοσύνη για να ελέγξουν εάν είσαι… πραγματικός άνθρωπος. Και σ’ αυτόν τον κόσμο ένα προφίλ που μοιάζει απαραίτητο. Η απουσία του μπορεί να καταγραφεί ως “ύποπτο”, σαν ένα σημάδι ότι κάτι πας να κρύψεις ή ότι δεν είσαι καν εσύ. 

Σκέψου το αλλιώς. Αν θες να πείσεις κάποιον ότι είσαι αυθεντικός, δεν μπορείς να έχεις μηδενικό ίχνος στο διαδίκτυο. Ένα προφίλ στο LinkedIn που δημιουργήθηκε πριν έναν μήνα με δύο μόνο συνδέσεις, ένα Instagram χωρίς φωτογραφίες, ένα TikTok χωρίς activity, όλα αυτά μπορεί να χτυπήσουν καμπανάκια. Όχι γιατί είσαι επικίνδυνος, αλλά γιατί θα μπορούσες να είσαι κάποιος άλλος. 

Η ανάγκη να αποδείξεις ότι είσαι αυθεντικός προέκυψε από την ίδια την εποχή μας: ένας στους τέσσερις υποψήφιους για δουλειά προβλέπεται να είναι “ψεύτικος” μέχρι το 2028. Ήδη υπάρχουν άνθρωποι που χρησιμοποιούν AI για να δώσουν ψεύτικες συνεντεύξεις. Εταιρείες όπως η Tofu και η Ferretly αναπτύσσουν εργαλεία για να κάνουν αυτό ακριβώς: να ελέγχουν αν το προφίλ σου έχει “ζήσει”, αν έχει ιστορία, likes, likes σε άλλους, φυσιολογική δραστηριότητα, αλληλεπίδραση. Αν είναι αληθινό. 

Και δεν μιλάμε μόνο για μεγάλες πολυεθνικές. Μικρές startups, πανεπιστημιακά ιδρύματα, ακόμα και πολιτικά κόμματα, αρχίζουν να βασίζονται σε αυτά τα εργαλεία. Αλλά και πέρα από το θέμα της αυθεντικότητας, υπάρχει και το ζήτημα της «πολιτισμικής συμβατότητας». Όλο και περισσότεροι εργοδότες χρησιμοποιούν το αποτύπωμά σου στα social media για να καταλάβουν αν “ταιριάζεις” με την κουλτούρα τους. Θέλουν να δουν πώς εκφράζεσαι, τι υποστηρίζεις, τι σε ενδιαφέρει κι εδώ είναι που τα πράγματα γίνονται ακόμα πιο περίπλοκα. 

Γιατί από τη μια, σου λένε «πρόσεξε τι λες». Από την άλλη, αν δεν λες τίποτα μπορεί και πάλι να ερμηνευτεί ως παγίδα και κάπου ανάμεσα κινδυνεύεις να χαθείς: πολύ θορυβώδης ή πολύ αόρατος και στις δύο περιπτώσεις ίσως χάνεις την ευκαιρία να ακουστείς. 

Αν είσαι φοιτητής ή νέος επαγγελματίας, το δίλημμα είναι πραγματικό. Σου έχουν πει τόσα χρόνια να “καθαρίσεις” την ψηφιακή σου ταυτότητα και τώρα σου λένε να έχεις παρουσία, αλλά όχι πολύ έντονη, όχι πολύ πολιτική, όχι πολύ προσωπική. Σαν να σου ζητούν να έχεις άποψη, αλλά να μην τη φωνάζεις. Να είσαι αυθεντικός, αλλά με προσοχή. Να έχεις παρουσία, αλλά όχι θόρυβο. 

Η πλήρης διαγραφή δεν είναι λύση. Το να εξαφανίζεσαι από το διαδίκτυο δεν σε προστατεύει πια. Μπορεί,μάλιστα να σε βάλει στο μικροσκόπιο. Οι πλατφόρμες που χρησιμοποιούνται για προσλήψεις σκανάρουν ακόμα και διαγραμμένα προφίλ. Ναι, καλά διάβασες: καταγράφεται πότε εμφανίστηκε τελευταία φορά ένα προφίλ που τώρα είναι ανενεργό. Μπορεί να μην το βλέπει ο κόσμος, αλλά το βλέπει η μηχανή. 

Τι σημαίνουν όλα αυτά στην πράξη; Ότι πρέπει να δεις τα social media σου όχι σαν κάτι που απλώς πρέπει να “καθαρίσεις”, αλλά σαν κάτι που χτίζεις. Σαν προέκταση της επαγγελματικής σου εικόνας. Όχι ψεύτικη, όχι κατασκευασμένη, αλλά συνειδητή. 

Χρησιμοποίησε το LinkedIn σωστά. Κράτα το Instagram σου ανθρώπινο. Αν έχεις TikTok σκέψου τι ανεβάζεις. Μην κρύβεσαι, αλλά και μην εκτίθεσαι άσκοπα και το πιο σημαντικό: μη σβήνεις τα πάντα επειδή φοβάσαι τι θα σκεφτεί ο επόμενος εργοδότης. Ο φόβος, πλέον, δεν προστατεύει. Η ειλικρίνεια, η συνέπεια και η αυθεντικότητα ναι. 

Το Ίντερνετ έχει μνήμη. Και οι εργοδότες έχουν εργαλεία. Αλλά εσύ έχεις την ευθύνη να δώσεις στο αποτύπωμά σου το χρώμα και το βάθος που θες. Όχι να το εξαφανίσεις. Να το ζωντανέψεις. 

 

 

➪ Ακολουθήστε το OLAFAQ στο Facebook, Bluesky και Instagram.