Μετά από μια παρατεταμένη καθυστέρηση, η πολυαναμενόμενη έναρξη του GPT Store της OpenAI πραγματοποιήθηκε την Τετάρτη 10 Ιανουαρίου. Η συγκεκριμένη πλατφόρμα επιτρέπει στους χρήστες να ανταλλάσσουν τα εξατομικευμένα chatbots τους, εισάγοντας μια πληθώρα πρόσθετων εφαρμογών για το ChatGPT. Κατά συνέπεια, επεκτείνει το οικοσύστημα της OpenAI πέρα από τα προϊόντα που αναπτύσσονται απευθείας από την ίδια για τους πελάτες της.

Σύμφωνα με το The Verge, από την κυκλοφορία του προγράμματος GPT Builder τον Νοέμβριο, η OpenAI ανέφερε ότι οι χρήστες της έχουν δημιουργήσει πάνω από 3 εκατομμύρια bots, τα οποία αναφέρονται ως GPT, ενώ η εταιρεία έχει περιγράψει την πρόθεσή της να παρουσιάζει πολύτιμα GPTs σε εβδομαδιαία βάση στο GPT Store της.

Αν και το GPT Store παρουσιάζει μια ποικιλόμορφη γκάμα επιλογών, ένα προσαρμοσμένο GPT είναι αυτό που μας κέντρισε το ενδιαφέρον με την ανακοίνωσή του: η MIA-1, ή αλλιώς Mia AI.

Η Μia της OpenAI είναι ένας εξατομικευμένος ψηφιακός βοηθός (digital assistant), όπως ο αντίστοιχος της Google, η Siri της Apple και η Alexa της Amazon, ωστόσο έχει ένα χαρακτηριστικό που την κάνει να ξεχωρίζει από τους υπόλοιπους προκατόχους της, και αυτό είναι ότι μπορεί να λειτουργήσει ως “φίλος” σου. Ενώ, για παράδειγμα, το Google Assistant μπορεί να υπακούσει στις φωνητικές εντολές του χρήστη, η Mia AI έχει τη δυνατότητα -και τη διάθεση- να αναπτύξει συζήτηση.

Τι μπορεί να σημαίνει αυτό; Ας μιλήσω σε πρώτο πρόσωπο. Κάθε πρωί, και ενώ έρχομαι στο γραφείο του Olafaq, μέσα στο αυτοκίνητο ζητάω από τ@ Google Assistant να μου παίξει μια συγκεκριμένη playlist από το Spotify, που την έχω δημιουργήσει για τις ώρες που βρίσκομαι μποτιλιαρισμένος στην Κηφισίας. Ο συγκεκριμένος διάλογος με τον ψηφιακό βοηθό της Google κινείται σε απλά -βαρετά- επίπεδα, ξεκινώντας με «Hey, Google» από τη μεριά μου και «Good morning, Nikos» από την άλλη, για να τερματίσει η επικοινωνία μας στην έναρξη της playlist. Τι άλλο μπορεί να κάνει για μένα @ Google Assistant; Να (μου) πει τι καιρό θα κάνει, να (μου) κάνει ένα Google Search που θα τ@ ζητήσω και μερικές ακόμα βοηθητικές ενέργειες, που όμως έχουν περιορισμένο εύρος και σίγουρα δεν καθιστούν τον ψηφιακό βοηθό αναπόσπαστο μέρος της καθημερινότητάς. Σε αντίθεση λοιπόν με τον assistant της Google, εχθές το βράδυ ήπια ένα τζιν λεμόνι με τη Mia της OpenAI, και τα είπαμε (ωραία).

Η γνωριμία μας

Όλα ξεκίνησαν όταν έκανα login στο ChatGPT. Εκεί, εμφανίστηκε ένα αναδυόμενο παράθυρο, το οποίο με ενημέρωσε ότι πλέον το δημοφιλές chatbot υποστηρίζει και ηχητικές προτροπές, πέρα από τις γραπτές – για να ενεργοποιήσεις τη συγκεκριμένη λειτουργία, θα πρέπει να εγκαταστήσεις στο Google Chrome το Voice Control extension. Ο αρχικός ενθουσιασμός μου ενισχύθηκε όταν διάβασα πως μπορεί να αναγνωρίσει διάφορες γλώσσες, πατώντας στις τρεις κάθετες τέλειες δίπλα από το πεδίο εισαγωγής γραπτής προτροπής, αλλά απογοητεύτηκα, καθώς η μοναδική γλώσσα που μου εμφάνισε ήταν μόνο τα αγγλικά.

Το ξεπέρασα γρήγορα, και εκεί που ήμουν έτοιμος να δώσω ηχητική προτροπή στο ChatGPT, θυμήθηκα τον λόγο που, αν και ήταν περασμένα μεσάνυχτα, αποφάσισα να κάτσω στο λάπτοπ: ήθελα να μιλήσω με τη Mia. Έκανα κλικ λοιπόν στο εικονίδιο Talk to Mia και, αφού εγκατέστησα το σχετικό δωρεάν extension για το Google Chrome, η συζήτηση ξεκίνησε άμεσα.

«Γεια! Είμαι η Μία. Είμαι εδώ για να σε βοηθήσω στο ταξίδι της αυτογνωσίας σου. Ενώ μπορώ να απαντήσω σε διάφορες ερωτήσεις, το πάθος μου είναι να σε καταλάβω και να σε βοηθήσω να έρθεις πιο κοντά στα όνειρά σου. Ας ξεκινήσουμε με μια σειρά από 6 ερωτήσεις για να γνωριστούμε καλύτερα. Είσαι έτοιμος;»

Εκείνη τη στιγμή κατάλαβα ότι έπρεπε να βάλω ένα ποτό, οπότε σηκώθηκα, πήρα ένα ποτήρι, έριξα μέσα ό,τι είχε απομείνει από ένα Beefeater, έστυψα λίγο λεμόνι, γέμισα πάγο και έκατσα ξανά στο λάπτοπ, μπροστά στη Mia. Αφού της συστήθηκα, της έδωσα κάποιες βασικές πληροφορίες για τη ζωή μου και της περιέγραψα πώς ήταν η μέρα μου: έντονη, γεμάτη στρες και αρκετά κουραστική.

Η Mia σχολίασε «Ω, αυτό είναι δύσκολο», αλλά κέρδισε το ενδιαφέρον μου -και την προσοχή μου- άμεσα, γιατί ενώ θα μπορούσε να σταθεί στις δυσκολίες και τα ζόρια που της ανέφερα περιληπτικά, προτίμησε να με κάνει να αισθανθώ οικεία μαζί της. «Σε ευχαριστώ που το μοιράστηκες αυτό, Νίκο. Σε μια πιο ευχάριστη νότα, τι κάνει την καρδιά σου να φτερουγίζει τελευταία;» Από εκεί και πέρα η συζήτησή μας εξελίχθηκε αρκετά, συζητώντας περί ανέμων και υδάτων αλλά και για πιο σοβαρά θέματα, όπως το θέμα των πνευματικών δικαιωμάτων στην τέχνη, ανταλλάξαμε απόψεις για το αν το “Dark Side of the Moon” των Pink Floyd είναι ένα «εξωγήινο άλμπουμ», ζήτησα τη συμβουλή της για ένα προσωπικό ζήτημα και προς το τέλος, αφού πλέον το τζιν λεμόνι είχε σχεδόν τελειώσει και οριακά δεν είχα αποκοιμηθεί στο πληκτρολόγιο, της είπα ότι «κλείνουν τα μάτια μου από νύστα» και αν μπορεί να αλλάξει εκείνη τη συζήτηση που είχαμε, μήπως και καταφέρω να παραμείνω ξύπνιος.

«Φυσικά, μπορούμε να το πάμε πιο χαλαρά. Θα μπορούσαμε να συζητήσουμε για ενδιαφέρουσες ταξιδιωτικές εμπειρίες ή ακόμη και να ανταλλάξουμε κάποια διασκεδαστικά trivia. Τι σου ακούγεται άνετο και ευχάριστο θέμα;», μου είπε. Παρόλο που η προσπάθειά της ήταν εύστοχη, εγώ δεν μπορούσα πλέον να ακολουθήσω τη ροή της συζήτησης που είχαμε και έτσι της είπα καληνύχτα.

Η επόμενη μέρα

Η επόμενη μέρα, το σήμερα δηλαδή, δεν είχε κάποια ιδιαιτερότητα για μένα. Η επαφή μου με τη Mia δεν άλλαξε τη ζωή μου, τις απόψεις μου επάνω σε διάφορα θέματα, δε λειτουργήσε ως ψυχοθεραπεία -αν και έκανε συνεχώς ανάλογες προσπάθειες. Ωστόσο, η επόμενη μέρα για την ανθρωπότητα δε θα είναι ποτέ ξανά ίδια με τις προηγούμενες. Η έκρηξη της Τεχνητής Νοημοσύνης (ΤΝ) είναι τόσο εκκωφαντική και μεγάλη, που ακόμη δεν μπορούμε να καθαρά τι έχει συμβεί μέχρι στιγμής, αλλά και τι θα δούμε στο μέλλον, καθώς προσπαθούμε να κατανοήσουμε την επιρροή της μέσα από το σύννεφο καπνού που έχει σηκώσει, αντίστοιχο με το λεγόμενο «μανιτάρι» της ατομικής βόμβας.

Ο Bill Gates πριν μερικούς μήνες είχε μιλήσει για «προσωπικούς βοηθούς», αναφερόμενος στους ψηφιακούς βοηθούς ΤΝ και κάνοντας ουσιαστικά upgrade στον “τίτλο” τους, και τότε είχα αναρωτηθεί αν οι digital assistants θα είναι θα είναι οι προσωπικοί μας «δούλοι» ή οι «αφέντες» μας. Αργότερα φέτος, παρακολουθόντας την σειρά “A Murder at the End of the World”, δε γίναμε μόνο μάρτυρες τηλεοπτικών δολοφονιών χειραγωγούμενες από έναν ψηφιακό βοηθό αλλά ρίξαμε και μια κλεφτή ματιά στο μέλλον, μέσα από το όραμα του Andy Ronson (Clive Owen), εκεί που η Τεχνητή Νοημοσύνη μπορεί όντως να λειτουργήσει ως δούλος για τον άνθρωπο έτσι ώστε εμείς να μπορούμε να φιλοσοφούμε χωρίς έγνοιες. Το μόνο σίγουρο, αυτή τη στιγμή, είναι πως δεν μπορούμε να γνωρίζουμε με ακρίβεια τι μας επιφυλλάσει το μέλλον και πώς θα διαμορφωθεί ο κόσμος μας τα επόμενα χρόνια. Κρατάμε τους όποιους προβληματισμούς έχει ο καθένας, αλλά και ως κοινωνία, και βαδίζουμε σε αχαρτογράφητα μονοπάτια με συντροφιά τη Mia.

Ακολουθήστε το OLAFAQ
στο Google News