Η ραγδαία άνοδος της Τεχνητής Νοημοσύνης (ΑΙ) και η αλγοριθμική πραγματικότητα μπορεί να διευκολύνει σε μεγάλο βαθμό εταιρίες κολοσσούς, ωστόσο προκαλεί μεγάλη σύγχυση και προβληματισμό στους εργαζομένους. Υπάρχει μεγάλη επιφυλακτικότητα όταν γνωρίζει κανείς που διεκδικεί μία θέση πως στο πρώτο στάδιο θα τον αξιολογήσει μία μηχανή που είναι αρκετά πιθανό να κάνει μία λάθος προσέγγιση. Είναι ιδιαίτερα επικίνδυνο κάποιος που έχει πάρει τη θέση να αξιολογείται μετά από ένα διάστημα επίσης από μία μηχανή αντίστοιχων πιθανοτήτων σφάλματος. Ειδικά για ανθρώπους που έχουν προσφέρει για χρόνια χάνεται η αίσθηση των αγώνων τους και κρίνονται με βάση τους παρόντες στόχους.

Στις Ηνωμένες Πολιτείες υπάρχει ήδη ένα μεγάλο ρεύμα παραιτήσεων που ένας από τους λόγους στους οποίους οφείλονται είναι κι αυτός. Οι άνθρωποι απαιτούν μία συνθήκη που θα σέβεται τον κόπο και τα προσόντα που με τόσο κόπο έχουν καταφέρει να αποκτήσουν με θυσίες τα προηγούμενα χρόνια. Δεν είναι ενάντια στην κρίση της δουλειάς τους, αλλά επιθυμούν να υπάρχει ένα άλλο μοντέλο πιο κοντά σε αυτούς με μεγαλύτερη ευελιξία και δυνατότητα αναθεώρησης και συζήτησης σε πραγματικό χρόνο. Προς ώρας οι μεγάλες εταιρείες εθελοτυφλούν και κωφεύουν βλέποντας τις μονάδες ως αναλώσιμα γρανάζια. Για πόσο ακόμα όμως;

Σύμφωνα με έρευνα της Consumer Reports η συντριπτική πλειοψηφία των ερωτηθέντων (83%) δήλωσε ότι θα ήθελε να γνωρίζει ποια δεδομένα χρησιμοποιήθηκαν για να καθοδηγήσουν μια απόφαση που πάρθηκε με AI, ενώ το 91% θα ήθελε να έχει τη δυνατότητα να διορθώσει τα δεδομένα σε περιπτώσεις όπου χρησιμοποιήθηκε αλγόριθμος. Οι άνθρωποι νιώθουν αδύναμοι να ελέγξουν το ψηφιακό τους αποτύπωμα, καθώς οι εταιρείες και οι κρατικές υπηρεσίες υιοθετούν την τεχνολογία AI για να λαμβάνουν αποφάσεις που επηρεάζουν τη ζωή τους κι αυτό μοιάζει να τους ξεπερνάει.

Μία άλλη κατηγορία επαγγελματιών που πλήττονται από το μέγεθος της αυτοματοποίησης της εποχής είναι αυτοί που δουλεύουν με βάση πλατφόρμες όπως αυτές της Meta (Facebook, Instagram). Εκεί προκειμένου να βρουν τη φόρμουλα για να λύσουν ένα πρόβλημα που έχουν πρέπει να περάσουν από διαδοχικά βήματα που λειτουργούν ακριβώς με αυτόν τον τρόπο. Σπάνια κάποιος μπορεί να βρει πραγματικά λύση αν κι ακόμα από λάθος διαγραφεί ο λογαριασμός και χάσει κόπο χρόνων αναίτια. Οι ψηφιακοί δημιουργοί αποτελούν μία κατηγορία που συχνά αντιμετωπίζουν παρόμοιες καταστάσεις, ειδικά μετά από συντονισμένες αναφορές haters που ξεγελούν τον αλγόριθμο και προκαλούν τη ζημιά που έχουν βάλει ως στόχο.

Με την ανάπτυξη του Διαδικτύου οι αποστάσεις μικραίνουν, ειδικά στο κομμάτι της τεχνολογίας τα σύνορα θολώνουν. Υπάρχει μία παγκόσμια κοινότητα που συνεχώς εξελίσσεται και ελάχιστοι μπορούν να δουν πίσω από τα λίγα που φτάνουν στις οθόνες ή απλά στα αυτιά τους. Στη χειρότερη μοίρα βρίσκονται οι αρνητές αυτής της επανάστασης της τελευταίας εικοσαετίας. Συνηθέστερα καταλήγουν μοναχικοί Δον Κιχώτες που αδυνατούν να επηρεάσουν ακόμα και τον πολύ κοντινό τους περίγυρο. Δεν είναι εύκολη υπόθεση να κάνεις κάποιον να μείνει πίσω όταν αντιλαμβάνεται πως κάτι κινείται προς τα μπροστά κι αυτό είναι ικανό να μεταβάλλει τη ζωή του προς το καλύτερο. Σημασία έχει ο τρόπος, το μέτρο και η ενημέρωση. Η διαρκής επαγρύπνηση που ελάχιστοι έχουν την πολυτέλεια να έχουν, καθώς παλεύουν καθημερινά απλά για την επιβίωση.

Εν κατακλείδι θα μπορούσαμε να πούμε πως η πλειοψηφία είναι υπέρ της τεχνολογικής ανόδου στην μεγάλη εικόνα των πραγμάτων. Αυτό που όμως επιζητούν στο νέο περιβάλλον είναι ανθρωπιά, αξιοπρέπεια και διαφάνεια. Θέλουν να νιώσουν σημαντικοί και να προσφέρουν τις υπηρεσίες τους κι όχι να βρίσκονται καθημερινά σε καθεστώς αξιολόγησης και αμφισβήτησης. Μπορεί ο νεοφιλελευθερισμός να είναι μία έκφανση ενός αδυσώπητου συστήματος, ωστόσο ακόμα και σήμερα υπάρχουν ρομαντικοί που δεν παραιτούνται και προσπαθούν γεμάτοι γνώσεις και προσόντα να προσαρμόσουν όλη αυτή την κατάσταση και να τη φέρουν πιο κοντά στον παράγοντα άνθρωπο και πιο μακριά από τις απρόσωπες μηχανές.

*Με στοιχεία από το EFF.

 

➸ Ακολουθήστε το OLAFAQ στο Facebook, Twitter και Instagram.