Το καλό design δεν αφορά μόνο τα καλοφτιαγμένα προϊόντα, αλλά είναι μια αντανάκλαση του πώς αντιλαμβανόμαστε τον κόσμο γύρω μας.

Το σουτιέν

Ο σουτιέν ή στηθόδεσμος είναι ένα αριστούργημα του αποθηκευτικού design. Όχι ότι πιο βολικό για να γυναικεία στήθη αλλά σίγουρα πολύ ελκυστικό. Μια μορφή στηθόδεσμου υπήρχε και στους αρχαίους Αιγύπτιους ενώ διάφορες παραλλαγές του εμφανίστηκαν και εξαφανίστηκαν στο πέρασμα των χρόνων όμως ήταν ο 19ος αιώνας που έφερε το σουτιέν στο προσκήνιο ως αντικαταστάτη τον ασφυκτικών κορσέδων που έδιναν σχήμα στη γυναικεία φιγούρα. Τα πρώιμα σουτιέν δεν κολάκευαν και κατά κάποιο τρόπο ένωναν ασφυκτικά τους δύο μαστούς παρουσιάζοντας τους ως έναν. Το 1910 η κοσμική Caresse Crosby σχεδίασε το δικό της σουτιέν, που διαχώριζε τα στήθη αναδεικνύοντας το σχήμα τους. Το στιλιστικό προφίλ της μοντέρνας γυναίκας μόλις είχε δημιουργηθεί.

Το μπουκάλι της Coca Cola

Το 1915 η εταιρεία έψαχνε να φτιάξει ένα μπουκάλι που με το μοναδικό του σχήμα θα ξεχώριζε αμέσως το προϊόν από τα αντίστοιχα ανταγωνιστικά προϊόντα και έτσι σχεδιάστηκε ένα μπουκάλι που κάποιος θα μπορούσε να το αναγνωρίσει ακόμη και με κλειστά μάτια. Το φημισμένο μπουκάλι, που άνετα μπορεί να θεωρηθεί το πιο επιτυχημένο αποθηκευτικό προϊόν στην ιστορία του design, δημιουργήθηκε στα πρότυπα του σχήματος των καρπών κόλα και των φύλλων κόκας, όπως αυτά αποτυπώνονται στην εγκυκλοπαίδεια Britannica. Αυτά σχεδιάστηκαν σε μια μορφή που να φέρνει στο μυαλό τη γυναικεία φιγούρα και ο άνθρωπος πίσω από όλα αυτά ήταν o Alexander Samuelson, ένας σουηδός τεχνικός γυαλιού που ζούσε στην Ιντιάνα.

Η φωτογραφική μηχανή Ur-Leica

Πριν από την εμφάνιση της Leica οι σοβαρές φωτογραφικές μηχανές έμοιαζαν περισσότερο με συσκευές εργοστασίων παρά με προσωπικά αντικείμενα καθώς ο βαρύς εξοπλισμός που τις συνόδευε έκανε την μεταφορά τους μια εξαιρετικά δύσκολη υπόθεση. Ο Oskar Barnack έφερε τα πάνω κάτω. Ο οξυδερκής φωτογράφος, που ήταν ασθματικός, δεν μπορούσε να κουβαλά τον εξοπλισμό. Γι’ αυτό σκέφτηκε κάτι άλλο και πέρασε στη δράση. Το 1923 δημιούργησε κασέτες συμπυκνωμένου φιλμ 35mm που δανείστηκε από τις κινηματογραφικές κάμερες

Η καρέκλα CH24

O Hans Wegner ήταν ο γιος ενός ταπεινού τσαγκάρη, που έφερε καλλιτεχνικά στοιχεία στο σχεδιασμό καρεκλών. Η καρέκλα CH24, που δημιουργήθηκε το 1949, ήταν το αποτέλεσμα της πρώτης του συνεργασίας με τον κατασκευαστή από την Κοπεγχάγη Carl Hansen. Την εμπνεύστηκε από φωτογραφίες που απεικόνιζαν Δανούς εμπόρους να κάθονται σε καρέκλες της δυναστείας Μινγκ. Η καρέκλα CH24 γνώρισε παγκόσμια αναγνώριση.

Το αυτοκίνητο Mini

Το Mini του 1959 είναι το πιο επιδραστικό αυτοκίνητο που έχει υπάρξει μέχρι τώρα. Η αλήθεια είναι πως το Model T της Ford ήταν πιο δημοφιλές αλλά κανείς δεν μπήκε στον κόπο να το αντιγράψει. Από το 1959 και μετά κάθε μικρό αυτοκίνητο είναι, σε κάποιο βαθμό, μια εκδοχή του Mini. Δημοκρατικό και μοντέρνο, αντανακλούσε τις κοινωνικές πολιτισμικές που έρχονταν με τη νέα δεκαετία και έγινε το πρώτο διαχρονικό μικρό αυτοκίνητο. Σχεδιαστής του ήταν ο Alec Issigonis.

Η μίνι φούστα

Η Mary Quant ονόμασε την αγαπημένη της κοντή φούστα μίνι, εμπνεόμενη από το αγαπημένο της αυτοκίνητο το Mini Cooper γιατί και τα δύο ήταν εξ ίσου «αισιόδοξα, πληθωρικά, νεανικά, flirty». Όπως το αυτοκίνητο του Issigonis εκδημοκράτισε την οδήγησε η φούστα της Quant εκδημοκράτισε την μόδα. Ήταν απίστευτα σέξι και αποτέλεσε το αξέχαστο σύμβολο του Λονδίνου, της swinging περιόδου σύμφωνα με το περιοδικό Time, το 1966. Ο γάλλος σχεδιαστής André Courrèges διεκδίκησε την πατρότητα του σχεδίου όμως η Mary Quant θα μείνει για πάντα στην μνήμη μας ως εκείνη που απελευθέρωσε τα γυναικεία πόδια.

Το εξώφυλλο του Sgt. Pepper’s Lonely Hearts Club Band

Το 1956 ο Reid Miles ξεκίνησε να εικονογραφεί τα εξώφυλλα κλασικών τζαζ δίσκων για λογαριασμό της δισκογραφικής Blue Note, όμως η ροκ και η ποπ μουσική δεν είχαν γνωρίσει ακόμη τέτοια μεγαλεία.  Το 1967 κάνει την εμφάνιση του το αριστούργημα των Beatles “Sgt. Pepper’s Lonely Hearts Club Band”, ο πρώτος θεματικός δίσκος στην ιστορία της μουσικής. Ο ποπ καλλιτέχνης Peter Blake αναλαμβάνει την εικονογράφηση του εξωφύλλου˙ το δημιούργημα του έμεινε στην ιστορία της ποπ μουσικής ως έργο τέχνης.

Το Walkman της Sony

Ένα αριστουργηματικό επίτευγμα της ιαπωνικής, εκκεντρικής σκέψης: ένα μαγνητόφωνο που δεν μαγνητοφωνεί. Παρότι ήταν ένα προϊόν του αναλογικού κόσμου το Walkman έφερε στοιχεία της επικείμενης ψηφιακής εποχής. Ήταν το απαραίτητο αξεσουάρ της εποχής του “me”, όπως την ονόμασε ο Tom Wolfe, ένα εργαλείο που οριοθετούσε τον προσωπικό χώρο. Η λεπτεπίλεπτη αισθητική του εμπνέεται από την ιαπωνική παράδοση. Η ονομασία Walkman, έγινε όπως η Hoover, η γενική ονομασία όλων των αντίστοιχων προϊόντων ανεξαρτήτως εταιρείας.

Το λογότυπο FedEx

Το 1994 ο γραφίστας Lindon Leader της Landor Associates δούλευε πάνω στο λογότυπο της Federal Express παίζοντας με τις δυο αγαπημένες του γραμματοσειρές, Futura Bold και Univers 67. Καθώς ένωνε τις δύο συντομογραφίες Fed και Ex συνειδητοποίησε ότι σχηματίστηκε ένα βέλος. Ήταν ένα από τα πιο ευτυχή «ατυχήματα» στην ιστορία της γραφιστικής.

iPhone

Το 2007 το iPhone άλλαξε τον τρόπο σκεφτόμαστε και συμπεριφερόμαστε. Όμως δεν θα είχε τόσο γρήγορα αποδεκτό εάν ο Jonathan Ive δεν είχε κάνει μια καταπληκτική δουλειά στο σχεδιασμό του. Με ειλικρινή αναγνώριση της κληρονομιάς του Dieter Rams και του γερμανικού design των ‘50ς και χρησιμοποιώντας γνώσεις χειροτεχνίας που είχε αποκομίσει από τον αργυροχρυσοχόο πατέρα του ο Ive δημιούργησε την κυρίαρχη εικόνα μιας νέας θρησκείας. Σεμνό και ταυτοχρόνως μνημειώδες το iPhone είναι το τέλειο αντικείμενο στο οποίο δεν θέλεις να προσθέσεις ή να αφαιρέσεις κάτι.

 

 

πηγή: edition.cnn.com