Μπορεί κανείς να αναγνωρίσει με ευκολία την ηλικία του Γουίλεμ Νταφόε που πρόσθεσε έναν ακόμα χρόνο ωριμότητας και δημιουργίας στην τούρτα της ζωής του; Ένας θρύλος του παγκόσμιου σινεμά που από το το 1986 και το “Platoon” του Όλιβερ Στόουν φλερτάρει με το Όσκαρ. Ένας άνθρωπος με έντονο παρουσιαστικό που «εσωτερικοποιεί» και «σωματικοποιεί» τους περισσότερους ρόλους, δίνοντάς τους αξιοσημείωτο βάθος. Η γκάμα των ερμηνειών του απλώνεται από τον λαμπερό κόσμο του Χόλιγουντ μέχρι τον ανεξάρτητο, ευρωπαϊκό Κινηματογράφο, καθώς συνεργάστηκε με τον Λαρς Φον Τρίερ.

Στο μεγάλο του ταξίδι έχει κερδίσει μέχρι σήμερα 86 Βραβεία και έχει βρεθεί υποψήφιος άλλες 139 φορές. Απόφοιτος του Appleton East High School. Mέλος οικογένειας με οχτώ παιδιά. Είναι παντρεμένος με την Ιταλίδα σκηνοθέτρια και ηθοποιό Τζάντα Κολαγκράντε. Υιοθετεί τη φιλοσοφία των vegan και κάνει συχνά yoga για αποφόρτιση. Έχει χαρακτηριστεί ως ένας από τους “25 καλύτερους ηθοποιούς του 21ου αιώνα” από τους New York Times. Μία φοβερά τιμητική διάκριση. Έχει διατελέσει επίσης μέλος της κριτικής επιτροπής τόσο στο Φεστιβάλ του Βερολίνου (2007), όσο και σε αυτό των Καννών (2014). Το 2022 έλαβε τον τίτλο του επίτιμου Διδάκτορα Τεχνών στο Πανεπιστήμιο του Wisconsin-Milwaukee (UWM). Επιπλέον, αποτελεί ιδρυτικό μέλος μιας πειραματικής εταιρείας θεάτρου με το όνομα The Wooster Group.

Οι πρωταγωνιστικοί του ρόλοι δεκάδες, οι υποστηρικτικοί ακόμα περισσότεροι. Μία από τις κορυφαίες του ερμηνείες συναντάμε στον “Φάρο” του Ρόμπερτ Έγκερς. Ένα έργο του ανεξάρτητου αμερικανικού σινεμά που αρνείται να συμβιβαστεί με το ρεύμα της εποχής κι αναζητεί βαθιά και ταυτόχρονα μακριά στο παρελθόν τη ρίζα του προβλήματος. Μία αλληγορία διάρκειας δύο ωρών και μία συνεχής προσπάθεια αποκρυπτογράφησης πίσω από τα “φαινόμενα”. Η αρχέγονη πάλη μεταξύ των ανδρών που ελάχιστα τους κάνει να διαφέρουν από το υπόλοιπο ζωϊκό βασιλείο. Αυτή είναι η φύση του αρσενικού. Στοιχεία αρχαίας τραγωδίας (ύβρις-νέμεσις-τίσις), η ιστορία του Προμηθέα που δώρισε τη φωτιά στους ανθρώπους, πλήρωσε με τη χειρότερη μορφή τιμωρίας κι ο επακόλουθος κατακλυσμός, ο μύθος του Σίσυφου που είναι αναγκασμένος να κουβαλάει βάρη τόνων καθημερινά. Κι από εκεί στον Φρόιντ, στη σύγχρονη ψυχανάλυση και φόρος τιμής σε κινηματογραφιστές που σημάδεψαν την ιστορία της έβδομης τέχνης.

Γουίλεμ Νταφόε και Ρόμπερτ Πάτινσον σε ερμηνείες ζωής. Σε ασπρόμαυρο φόντο δυσκολεύεσαι πια να ξεχωρίσεις την ημέρα από τη νύχτα. Χάνεται κάθε έννοια του χρόνου και μαζί της η ελπίδα. Έλλειψη χρωμάτων, έλλειψη συναισθημάτων. Ο διευθυντής φωτογραφίας Γιάριν Μπλάσκε ζωγραφίζει. Η επαφή είναι τόσο στενή που ο Τόμας μετατρέπεται σε Εφραίμ κι ο Εφραίμ σε Τόμ. Δε διαφέρουν σε τίποτα πια. Έχουν αποκτηνωθεί. Η λογική τους έχει νικηθεί από το θυμικό. Τους οδηγούν τα ένστικτα. Εμείς κοινωνοί του δράματος καθηλωμένοι σε μία καρέκλα.

Κομβική η παρουσία του και το “Florida Project” του Σον Μπέικερ. Μία μοναδική ερμηνεία που βρέθηκε υποψήφια για Όσκαρ Β΄ανδρικού ρόλου, 17 χρόνια μετά τη “Σκιά του Βρυκόλακα”. Συνεργάστηκε και ήταν επιλογή επτά οσκαρικών σκηνοθετών (Michael Cimino, Kathryn Bigelow, William Friedkin, Oliver Stone, Martin Scorsese, Anthony Minghella και Guillermo del Toro). Από μόνο του αυτό λέει πολλά. Και μέσα από την “Πύλη της Αιωνιότητας” και τον ρόλο του Βίνσεντ Βαν Γκογκ, στο πέρασμα από τη “Γαλλική Αποστολή” του Γουές Άντερσον και φυσικά στη συνάντηση με τον Γιώργο Λάνθιμο (“Poor Things”, “Ιστορίες Καλοσύνης”).

Στην μεγάλη επιτυχία του χειμώνα είναι ο Γκοντ. Τα τραύματα του παρελθόντος τον καταδιώκουν. Ο ίδιος επιχειρεί κάτι παράτολμο που κανείς δε γνωρίζει πως θα εξελιχθεί. Αξισημείωτο είναι πως ένας από τους αδελφούς του είναι κορυφαίος γιατρός στο κομμάτι των μεταμοσχεύσεων, επομένως είχε την κατάλληλη υποστήριξη, ώστε να δώσει μία καθηλωτική ερμηνεία στο πλευρό της Έμμα Στόουν. Στον λανθιμικό σύμπαν δεν υπάρχει κανένα ταμπού, ούτε περιορισμοί που απηχούν στις κοινωνικές επιταγές. Σε μία εποχή συντηρητικοποίησης και υποβάθμισης του ρόλου της συζύγου, το έργο αυτό έρχεται ως ένα μανιφέστο ελευθερίας. Ο ταξικός διαχωρισμός αποδίδεται με “χειρουργική ακρίβεια”. Ο Λάνθιμος πλέκει υποδειγματικά είδη και θολώνει τον χρόνο. Θέλει να δείξει με αυτόν τον τρόπο πως αυτός ο κόσμος έτσι ήταν, είναι και θα παραμείνει.

Πάνω από 150 ερμηνευτικές προκλήσεις μέσα σε σαράντα χρόνια. Στις περισσότερες από αξιοπρεπής μέχρι το απόλυτο κλειδί για το ξετύλιγμα της πλοκής. Δε δίστασε να πάρει ρίσκο, ενώ σε προσωπικές του εξομολογήσεις είχε εκδηλώσει δημόσια το παράπονό του πως έχασε ρόλους εξαιτίας του χαρακτήρα του. Η πορεία του συνεχίζεται και σύντομα θα τον δούμε σε νέες περιπέτειες, καθώς τις περισσότερες φορές ξεπερνά τις προσδοκίες με το ταμπεραμέντο του, που έχει πολύ ιδιαίτερα χαρακτηριστικά μιας κι η καταγωγή του είναι ταυτόχρονα αμερικανική και ευρωπαϊκή.