Το 2025 στο τέλος του, τείνει να το κάνει να μείνει στην ιστορία, ως η χρονιά με μία από τις σημαντικότερες ανακατατάξεις στην ιστορία του κινηματογράφου, και φυσικά μιλάμε για τη μάχη για την εξαγορά της Warner Bros., ενός από τα πιο εμβληματικά στούντιο του Χόλιγουντ. Ο αγώνας μεταξύ του Netflix και της Paramount Skydance αποκαλύπτει βαθύτερες ανησυχίες για το πώς η συγκέντρωση της δημιουργικής και επιχειρηματικής δύναμης θα επηρεάσει την τέχνη του κινηματογράφου, τους θεατές, τις κινηματογραφικές αίθουσες και το μέλλον των ταινιών, εν γένει.
Η προτεινόμενη πώληση της Warner Bros. σε έναν από τους μεγαλύτερους παράγοντες της ψυχαγωγίας έχει προκαλέσει έντονες αντιδράσεις και ανησυχία σε όλη τη βιομηχανία του cinema. Το Netflix ανακοίνωσε πρόσφατα μια τεράστια συμφωνία για την εξαγορά του στούντιο και των streaming υπηρεσιών που ανήκουν στη Warner Bros. Discovery, μία συμφωνία που αποτιμάται σε περίπου 82,7 δισεκατομμύρια δολάρια. Ο στόχος του Netflix είναι να ενισχύσει το περιεχόμενό του με το πλούσιο αρχείο ταινιών και σειρών που διαθέτει η Warner Bros. και το HBO, συμπεριλαμβανομένων μερικών από τα πιο αναγνωρίσιμα franchises στην ιστορία του κινηματογράφου και της τηλεόρασης.
Φυσικά, όπως ήταν αναμενόμενο αυτή η εξαγορά έχει δεχτεί πολλές αντιδράσεις και πέρα από τις επιχειρηματικές και τις ρυθμιστικές προκλήσεις που αντιμετωπίζει, έχει να ασχοληθεί και με το γεγονός ότι πολλοί δημιουργοί, παραγωγοί και αναλυτές εκφράζουν ανησυχίες για το τι σημαίνει αυτό για την τέχνη και τη θέση του κινηματογράφου μέσα στην κοινωνία. Αντίστοιχα, η Paramount Skydance προσφέρει μία επιθετική αντιπροσφορά, απευθυνόμενη απευθείας στους μετόχους της Warner Bros. Discovery με υψηλότερη τιμή ανά μετοχή, προσπαθώντας να αποκτήσει τον έλεγχο ολόκληρης της εταιρείας και όχι μόνο του κινηματογραφικού τμήματος. Αυτή η επική «μάχη» για μια από τις μεγαλύτερες εταιρείες της ψυχαγωγίας δείχνει πόσο πολύτιμο θεωρείται το περιεχόμενο και οι κινηματογραφικές άδειες στη νέα εποχή του streaming.
Το κεντρικό ζήτημα που θέτουν αυτοί που ανησυχούν για την τέχνη του κινηματογράφου είναι η πιθανή υποτίμηση του κινηματογραφικού μέσου ως αποτέλεσμα αυτής της μεταβίβασης. Ιστορικά, οι μεγάλες συγχωνεύσεις και εξαγορές έχουν επηρεάσει τις στρατηγικές των στούντιο και έχουν αλλάξει τις σχέσεις μεταξύ δημιουργών και επιχειρήσεων, καθώς και την ποιότητα του προίοντος, με πιο πρόσφατο παράδειγμα τη συγχώνευση μεταξύ AOL και Time Warner, η οποία έχει χαρακτηριστεί από πολλούς ως μια από τις χειρότερες συμφωνίες στην ιστορία του κλάδου.
Μια από τις πιο κρίσιμες ανησυχίες αφορά τις κινηματογραφικές αίθουσες. Αν και η Warner Bros. έχει παραδοσιακά στηρίξει την κυκλοφορία των ταινιών της στις αίθουσες πριν από την ψηφιακή τους διάθεση, το Netflix έχει συνηθίσει να δίνει προτεραιότητα στη streaming διανομή των ταινιών του, με περιορισμένες ή σύντομες κινηματογραφικές κυκλοφορίες, με στόχο να κερδίσουν μία θέση στις λίστες των υποψηφιοτήτων για τα βραβεία. Οι κριτικοί και οι δημιουργοί φοβούνται ότι, αν το Netflix πάρει τον πλήρη έλεγχο, αυτές οι παραδόσεις θα αλλάξουν ριζικά και άμεσα, μειώνοντας τη σημασία των κινηματογραφικών προβολών και την πολιτιστική αξία που αυτές κατέχουν μέχρι σήμερα.
Αυτή η «μετακίνηση» από κινηματογραφική αίθουσα προς την άνεση του καναπέ μας αντικατοπτρίζει μια ευρύτερη τάση στην παρακολούθηση ταινιών και είναι μια τάση που ενισχύθηκε με την έλευση των ψηφιακών πλατφορμών τα τελευταία χρόνια. Ωστόσο, πολλοί θεωρούν ότι αυτή η στροφή ενδέχεται να έχει αρνητικό αντίκτυπο στο πώς οι θεατές αντιλαμβάνονται την τέχνη του κινηματογράφου, καθώς η εμπειρία των αιθουσών προσφέρει μια συλλογική και αμετάκλητη σχέση με την αφήγηση, την εικόνα και τον ήχο είναι κάτι που η οικιακή θέαση δεν μπορεί να αντιγράψει πλήρως.
Παράλληλα, η πιθανότητα συγκέντρωσης υπερβολικής δύναμης στα χέρια μίας ή δύο εταιρειών έχει προσελκύσει την κριτική ειδικών αντιμονοπωλιακών ρυθμιστών και ορισμένων συνδικαλιστικών οργανώσεων. Μάλιστα ορισμένοι υποστηρίζουν ότι η κινηματογραφική βιομηχανία κινδυνεύει να χάσει την πλουραλιστική της δομή, περιορίζοντας την πρόσβαση νέων και ανεξάρτητων δημιουργών σε χρηματοδότηση και διανομή.
Υπάρχουν άραγε θετικά σε αυτή την πώληση;
Από την άλλη πλευρά, υπάρχουν και επιχειρήματα υπέρ της συμφωνίας. Οι υποστηρικτές της για παράδειγμα θεωρούν ότι η πρόσβαση ενός στούντιο όπως η Warner Bros. στους πόρους, την τεχνολογία και την παγκόσμια εμβέλεια του Netflix μπορεί να ενισχύσει τη δημιουργία νέου περιεχομένου και να δώσει τη δυνατότητα σε ταινίες μεγαλύτερου προϋπολογισμού να βρουν το κοινό τους. Επιπλέον, η υποστήριξη από μια μεγάλη πλατφόρμα μπορεί να διασφαλίσει τη χρηματοδότηση και την παραγωγή κινηματογραφικών έργων που διαφορετικά θα ήταν δύσκολο να πραγματοποιηθούν.
Σε περίπτωση που η Paramount Skydance υπερισχύσει της προσφοράς του Netflix, το σκηνικό αλλάζει: η προσφορά της Paramount υποστηρίζει μια διαφορετική στρατηγική που δίνει περισσότερο βάρος στις παραδοσιακές κινηματογραφικές προβολές και σε μια πιο ισορροπημένη παραγωγή μεταξύ streaming και θεάτρου.
Τελικά, ο αντίκτυπος της πώλησης της Warner Bros. στην τέχνη της δημιουργίας ταινιών δε θα κριθεί μόνο από το ποιος θα κερδίσει τον έλεγχο του στούντιο, αλλά και από τον τρόπο που αυτός θα εκμεταλλευτεί το δημιουργικό δυναμικό, το πλούσιο αρχείο και τις πολιτισμικές αξίες που έχουν συνδέσει τον κινηματογράφο με ανθρώπους σε όλο τον κόσμο. Σε έναν κόσμο όπου οι τεχνολογικές και επιχειρηματικές δυνάμεις διαμορφώνουν ολοένα και περισσότερο την τέχνη, η σημασία αυτής της συμφωνίας ξεπερνά το οικονομικό της μέγεθος, αγγίζοντας την ίδια την ουσία του τι σημαίνει σήμερα «τέχνη του κινηματογράφου».
