Οι Anthony και Joe Russο έχουν σκηνοθετήσει μερικές από τις μεγαλύτερες ταινίες όλων των εποχών, με την ταινία τους “Avengers: Endgame” να έρχεται στη δεύτερη θέση ακριβώς πίσω από το “Avatar” του Τζέιμς Κάμερον… αν και αυτό δεν διευκόλυνε καθόλου την πρόθεσή τους να παρουσιάσουν στον κόσμο την περιπετειώδη ταινία επιστημονικής φαντασίας “The Electric State”. Το έργο ανακοινώθηκε για πρώτη φορά το 2017 και γνώρισε πολλαπλά σκαμπανεβάσματα και ανακατατάξεις στα παρασκήνια στο δρόμο προς την παραγωγή, με τα γυρίσματα να ξεκινούν το 2022 και να ολοκληρώνονται στις αρχές του 2023. Τα επαναληπτικά γυρίσματα ακολούθησαν το 2024. Τώρα φαίνεται ότι το “The Electric State” μπορεί επιτέλους να είναι έτοιμο να βγει στον κόσμο, οπότε έχει φτάσει η ώρα να φτιάξουμε μια λίστα με όλα όσα γνωρίζουμε για το “The Electric State” που βασίζεται πάνω στο αριστουργηματικό βιβλίο του Simon Stålenhag.

Η ιστορία αυτής της ταινίας ξεκινά τον Ιούλιο του 2017, όταν η Free League ξεκίνησε μια καμπάνια στο Kickstarter για να συγκεντρώσει χρήματα για ένα νέο αφηγηματικό βιβλίο τέχνης από τον καταξιωμένο καλλιτέχνη Simon Stålenhag – ένα βιβλίο με τίτλο “The Electric State”. Μέσω μιας ανάρτησης στο Facebook, το βιβλίο αυτό τράβηξε την προσοχή των σεναριογράφων Christopher Markus και Stephen McFeely, οι οποίοι έχουν συνεργαστεί με τους αδελφούς Russo σε ταινίες όπως “Captain America: The Winter Soldier”, “Captain America: Civil War”, “Avengers: Infinity War”, “Avengers: Endgame” και “The Gray Man”. Ο McFeely συνεχίζει τη συνεργασία στις επερχόμενες ταινίες Avengers: Doomsday και Avengers: Secret Wars. Και δεν ήταν οι μόνοι που άρχισαν να ενδιαφέρονται γι’ αυτό. Τουλάχιστον τέσσερα στούντιο και πολυάριθμοι παραγωγοί και σκηνοθέτες κυνηγούσαν τα δικαιώματα της διασκευής, ξεκινώντας «έναν έντονο πόλεμο προσφορών», τον οποίο τελικά κέρδισαν οι αδελφοί Russo. Τον Δεκέμβριο του 2017, ανακοινώθηκε ότι οι Ρούσσο θα ήταν παραγωγοί μιας κινηματογραφικής διασκευής του “The Electric State”, με το σενάριο να γράφεται από τους Markus και McFeely.

Το βιβλίο του Stålenhag είχε την ακόλουθη περιγραφή: «Στα τέλη του 1997, μια έφηβη και το κίτρινο ρομπότ-παιχνίδι της ταξιδεύουν δυτικά σε μια παράξενη Αμερική, όπου τα ερείπια γιγάντιων μη επανδρωμένων αεροσκαφών μάχης γεμίζουν την ύπαιθρο στοιβαγμένα μαζί με τα πεταμένα σκουπίδια μιας καταναλωτικής κοινωνίας υψηλής τεχνολογίας σε παρακμή. Καθώς το αυτοκίνητό τους πλησιάζει στην άκρη της ηπείρου, ο κόσμος έξω από το παράθυρο μοιάζει να ξετυλίγεται όλο και πιο γρήγορα, λες και κάπου πέρα από τον ορίζοντα, ο κενός πυρήνας του πολιτισμού έχει τελικά καταρρεύσει». Και η ταινία έχει διατηρήσει αυτό το εναλλακτικό σκηνικό της δεκαετίας του 1990.

Η Angela Russo-Otstot, καλλιτεχνική διευθύντρια της εταιρείας παραγωγής AGBO των αδελφών Russo, δήλωσε στο The Hollywood Reporter ότι η ταινία είναι «μια πραγματικά ενδιαφέρουσα εξερεύνηση ενός κόσμου όπου τα ρομπότ υπηρεσιών ζουν μαζί με τους ανθρώπους. Μέσα στον χρόνο που εκτελούν συγκεκριμένες υπηρεσίες για τους ανθρώπους, τα ρομπότ αρχίζουν να συνειδητοποιούν ότι μπορεί να θέλουν κάτι περισσότερο από τον σκοπό για τον οποίο (φτιάχτηκαν), και οι άνθρωποι αρχίζουν να το φοβούνται αυτό. Έτσι, τελικά, διαδραματίζεται μια σύγκρουση. Υπάρχει ένας πόλεμος μεταξύ των ανθρώπων και των ρομπότ, και οι άνθρωποι αξιοποιούν την τεχνολογία για να κερδίσουν, και παίρνουν όλα τα ρομπότ και τα εξορίζουν σε μια ζώνη αποκλεισμού στη μέση μιας έρημης ερημιάς στο κέντρο των ΗΠΑ. Έτσι, υπάρχουν και άλλες ιστορίες και αφηγήσεις που μπορούν να διαδραματιστούν σε διάφορες χώρες ανά τον κόσμο, αλλά εμείς παρακολουθούμε την ιστορία των ΗΠΑ σε αυτή την ταινία». Οι σεναριογράφοι λέγεται ότι «έχτισαν μια πραγματικά πλούσια μυθολογία. Υπήρχε μια υπάρχουσα μυθολογία στο βιβλίο, αλλά την επέκτειναν».

Όταν τα αδέρφια Russo εξασφάλισαν για πρώτη φορά τα δικαιώματα του βιβλίου του Stålenhag, ήταν πολύ απασχολημένοι με το “Avengers: Infinity War” και “Avengers: Endgame” για να σκηνοθετήσουν οι ίδιοι την ταινία, οπότε ανέθεσαν στον Andy Muschietti, ο οποίος μόλις είχε σημειώσει τεράστια επιτυχία με την πρώτη του ταινία “It”, να αναλάβει το τιμόνι της ταινίας. Αλλά ο Muschietti έπρεπε να κάνει το “It: Chapter Two” πρώτα… και μέχρι να τελειώσει με αυτή τη διασκευή του Stephen King, του είχε προσφερθεί η ευκαιρία να σκηνοθετήσει το “The Flash” για λογαριασμό της Warner Bros. και της DC. Έτσι, ενώ εκείνος επικεντρωνόταν στο να κάνει μια δική του ταινία υπερηρώων, οι Russos αποφάσισαν ότι τελικά θα σκηνοθετούσαν το “The Electric State”. Απλά έπρεπε πρώτα να φτιάξουν το θρίλερ δράσης “The Gray Man” για το Netflix. Αυτός είναι ο λόγος για τον οποίο χρειάστηκαν πέντε χρόνια για να ξεκινήσουν τα γυρίσματα του “The Electric State”: όλοι οι σκηνοθέτες που είχαν αναλάβει την ταινία ήταν πολύ απασχολημένοι για να την κάνουν.

Η Mille Bobby Brown του “Stranger Things” υπέγραψε για να πρωταγωνιστήσει στην ταινία στα τέλη του 2020, αναλαμβάνοντας το ρόλο της έφηβης που αναφέρεται στην περιγραφή του βιβλίου. Λέγεται ότι θα είναι «μια νεαρή γυναίκα που ταξιδεύει σε όλη τη χώρα μετά από έναν εμφύλιο πόλεμο μεταξύ της ανθρωπότητας και των ρομπότ που κάποτε την υπηρετούσαν, ο οποίος ξεφεύγει από τον έλεγχο. Ενώ ψάχνει για τον αγνοούμενο αδελφό της, ο χαρακτήρας της Brown συναντά έναν μυστηριώδη λαθρέμπορο». Αυτόν τον λαθρέμπορο υποδύεται ο Chris Pratt (“Guardians of the Galaxy”). Ο Giancarlo Esposito (Breaking Bad) υποδύεται έναν ανταγωνιστή που ονομάζεται Marshall, ο οποίος χειρίζεται εξ αποστάσεως ένα ρομποτικό drone και έχει αναλάβει να κυνηγήσει το ρομπότ που ταξιδεύει με τον χαρακτήρα της Brown στην αναζήτησή της. Ο Ke Huy Quan (“The Goonies”) υποδύεται έναν γιατρό που ο χαρακτήρας της Brown ψάχνει απεγνωσμένα να βρει. Η Michelle Yeoh, η οποία υποδύεται το αξέχαστο μεγάλο ρόλο του “Everything Everywhere All At Once”, ήταν δεσμεύτηκε να υποδυθεί έναν χαρακτήρα, αλλά αναγκάστηκε να αποσυρθεί λόγω προβλημάτων προγραμματισμού.

Ο Anthony Mackie (“The Falcon and the Winter Soldier”) και ο Billy Bob Thornton (“Sling Blade”) παρέχουν τις φωνές για τους ρομποτικούς χαρακτήρες. Το ρομπότ του Mackie είναι βοηθός του λαθρέμπορου που υποδύεται ο Pratt, ενώ το ρομπότ του Thornton είναι μια βασική φιγούρα στον εμφύλιο πόλεμο. Οι Stanley Tucci (“The Devil Wears Prada”), Brian Cox (“X-Men 2”), Martin Klebba (“Pirates of the Caribbean”), Woody Norman (“C’mon C’mon”), Jenny Slate (“It Ends with Us”) και Jason Alexander (“Seinfeld”) είναι επίσης στο καστ. Ο Woody Harrelson (“Zombieland”) υποδύεται ένα ρομπότ που εμπνεύστηκε από τον Mr Peanut (το διαφημιστικό λογότυπο και η μασκότ της Planters, μιας αμερικανικής εταιρείας snack-food που ανήκει στη Hormel). Ο Russo-Otstot δήλωσε: «Θυμάμαι όταν έπρεπε να πλησιάσουμε την Hormel για να ζητήσουμε την άδεια να το κάνουμε αυτό. Ήμασταν σαν: “Πρέπει να αυτός να είναι ο κύριος Peanut. Πρέπει να το κάνουμε να δουλέψει”. Και ευτυχώς, τα καταφέραμε».

Το “The Electric State” δημιουργήθηκε στη Universal το 2020, οπότε ο Muschietti είχε επιστρέψει σε ρόλο εκτελεστικού παραγωγού, ενώ το τιμόνι είχαν αναλάβει οι Russos. Το σχέδιο ήταν η ταινία να βγει στους κινηματογράφους, αλλά στη συνέχεια η Universal την πέρασε στο Netflix, όπου το πρότζεκτ επέβλεψε ο Nick Nesbitt. Έτσι, αν και μπορεί τελικά να παίξει σε κάποια αίθουσα, θα πρόκειται κυρίως για κυκλοφορία μέσω streaming. Η ταινία αναμένεται να αρχίσει να προβάλλεται στο Netflix κάποια στιγμή τον Μάρτιο του 2025.

Στο πλαίσιο της προετοιμασίας για την κυκλοφορία, η επιτροπή αξιολόγησης της Motion Picture Association αποκάλυψε ότι έδωσε στην ταινία την αξιολόγηση PG-13 για βία/δράση επιστημονικής φαντασίας, γλώσσα και κάποιο θεματικό υλικό. Αυτά είναι όλα όσα γνωρίζουμε για την ταινία “The Electric State” προς το παρόν, αλλά καλό θα ήταν να μάθουμε και κάποια πράγματα για τον πραγματικό και αυθεντικό δημιουργό του.

Ο Simon Stålenhag είναι ένας Σουηδός καλλιτέχνης, συγγραφέας και μουσικός, που έχει γίνει γνωστός για το μοναδικό του ύφος, το οποίο συνδυάζει ρεαλιστική απεικόνιση του φυσικού κόσμου με φουτουριστικές και δυστοπικές τεχνολογικές εικόνες. Το έργο του Stålenhag αντλεί έμπνευση από τη σουηδική ύπαιθρο της δεκαετίας του ’80 και ’90, που ο ίδιος μεγάλωσε, και ενσωματώνει έναν ονειρικό συνδυασμό αναμνήσεων από τη νεότητα του και εντυπώσεων από την επιστημονική φαντασία. Τα έργα του Stålenhag συχνά απεικονίζουν καθημερινά τοπία, όπως ήσυχες επαρχιακές περιοχές, χωράφια και δάση, με παράξενα, σχεδόν παράδοξα στοιχεία επιστημονικής φαντασίας: τεράστια ρομπότ, ιπτάμενα drones, ερείπια από μηχανές και εξωγήινες κατασκευές. Αυτές οι εικόνες δημιουργούν μια αίσθηση νοσταλγίας για έναν κόσμο που δεν υπήρξε ποτέ, έναν κόσμο που συνδυάζει το γνώριμο με το άγνωστο.

Έργα όπως τα “Tales from the Loop” (μεταφέρθηκε σε μια καταπληκτική σειρά που παίχτηκε στο Amazon Prime) και “The Electric State” παρουσιάζουν αυτή την αντίθεση ανάμεσα στη φύση και την τεχνολογία, αναδεικνύοντας το εύθραυστο της ανθρώπινης ύπαρξης μέσα σε έναν κόσμο που συνεχώς εξελίσσεται, αλλά με έναν τρόπο που μοιάζει και απόκοσμος και καθησυχαστικός. Οι χαρακτήρες στα έργα του είναι συχνά μικροί και μοναχικοί, σκιασμένοι μπροστά στα τεράστια μηχανήματα, φανερώνοντας την ασημαντότητα της ανθρώπινης ζωής μπροστά στις αχανείς δυνάμεις της τεχνολογίας και του χρόνου.

Το έργο του Simon Stålenhag δεν είναι απλά μια οπτική αναπαράσταση φανταστικών κόσμων, αλλά μια βαθιά στοχαστική εξερεύνηση της σχέσης του ανθρώπου με την τεχνολογία και το παρελθόν. Η αίσθηση αποξένωσης και η ρευστότητα ανάμεσα στο παρελθόν και το μέλλον που μεταφέρει το έργο του προσφέρει έναν καθρέφτη στην ίδια την ανθρώπινη ύπαρξη, στην ένταση ανάμεσα στην τεχνολογική πρόοδο και την ανθρώπινη ψυχή.

 

 

☞︎​ Ακολουθήστε το OLAFAQ στο Facebook, X/Twitter και Instagram.

 

 

Ακολουθήστε το OLAFAQ
στο Google News