Α Ciambra, του Γιόνας Kαρπινιάνο με εκτελεστικό παραγωγό τον Μάρτιν Σκορσέζε

Μία απόλυτα επίκαιρη ταινία, καθώς στο επίκεντρο της θεματικής βρίσκεται ένας νεαρός Ρομά. Αποτελεί την μεσαία στάση της τριλογίας του σκηνοθέτη, καθώς προηγήθηκε το «Mediterranea» και ακολούθησε το «Για την Κιάρα», το οποίο προβλήθηκε πρόσφατα στους κινηματογράφους. Μέσα από μία σκληρή αφήγηση υφαίνεται ένας ευρύτερος άξονας προκαταλήψεων γύρω από τη ζωή των νομάδων. Μία περιπέτεια διαρκείας, που ισοδυναμεί με την καθημερινότητα αυτών των ανθρώπων. Συμβιβασμός με τις επιταγές των καταβολών, «εμείς κι οι άλλοι». Το χρήμα που κυβερνάει κι αλλοτριώνει κι η εσχάτη προδοσία του θεσμού της φιλίας. Ένα πολιτικό σχόλιο για την τραγωδία των αμοιβαία αποκεντρωμένων μειονοτήτων που κρατούν ο ένας τον άλλον κάτω, στον πυθμένα του κοινωνικού ιστού.

Lemonade, της Ιοάνα Ουρικάρου σε παραγωγή Κρίστιαν Μουντζίου

Από το Βουκουρέστι στις Ηνωμένες Πολιτείες και το American Dream. Μία τριαντάχρονη γυναίκα προσπαθεί να ορθοποδήσει. Εργάζεται ως αποκλειστική νοσοκόμα, σε ένα κέντρο αποκατάστασης. Η βίζα της λήγει, μοναδικός δρόμος για παραμονή στη χώρα, η πράσινη κάρτα. Η γραφειοκρατία αποτελεί ένα συνεχές εμπόδιο. Είναι αναγκασμένη να θυσιάζει την ηθική μέσα της, να σκοτώσει τον εαυτό της για να τα καταφέρει, για αυτήν και το παιδί της. Ένας αγώνας επιβίωσης, στον οποίο η Μάρα έχει πραγματική αληθινή και μοναδική σύμμαχο, τη φίλη της Ανικό. Μία πικρόξινη γεύση του σύγχρονου κόσμου, όπου η πιο σκληρή εξουσία ασκείται μέσα από τη ψευδαίσθηση της ελεύθερης εποχής.

Τετάρτη 04:45, του Αλέξη Αλεξίου

Μία ταινία που μπορεί κάλλιστα να την επιλέξετε με αφορμή τα Χριστούγεννα. Συγκλονιστική ερμηνεία του Στέλιου Μάινα. Στην Αθήνα της κρίσης, οικονομικής κι όχι μόνο, ένας ιδιοκτήτης ενός Τζαζ μπαρ βρίσκεται σε αδιέξοδο. Χρέη και δανειστές τον κυνηγούν. Ο φόβος και κάτι από ουσίες μετατρέπουν τον πρωταγωνιστή μας σε αγρίμι. Η βροχή επιτείνει τη δράση στο σκηνικό. Η μουσική το πέπλο που θα καλύψει το έγκλημα. «Η Τζαζ χορεύεται». Τρομεροί συμβολισμοί. Το φινάλε συγκλονιστικό. Φτάνει στο σπίτι λαβωμένος. Βλέπει το δέντρο στολισμένο. Δεν μιλάει … απλά σκέφτεται. Δεν ενημερώνει, ούτε ανησυχεί κανέναν, «ο χρόνος ποτέ δεν είναι αρκετός», περιμένει να ξημερώσει. Ο Αλεξίου αφήνει την τελευταία σκέψη στον θεατή, να γράψει αυτός τον δικό του φινάλε.

Το πορτραίτο μίας γυναίκας που φλέγεται, της Σελίν Σιαλμά

Μία ανάσα από τον Χρυσό Φοίινικά και τελικά Βραβείο σεναρίου στις Κάννες. Ιστορία αγάπης που αναπτύσσεται τόσο αυθόρμητα που φαντάζει ως η φυσιολογική εξέλιξη των πραγμάτων μίας σχέσης που οικοδομείται με ευαισθησία κι ειλικρίνεια. Η Μαριάν είναι ζωγράφος. Κάνει μαθήματα σε νεαρές κοπέλες. Ξαφνικά γίνεται δέκτης μίας πρότασης-πρόκλησης. Δε χάνει χρόνο κι αμέσως το τοπίο αλλάζει. Έρχεται αντιμέτωπη με νέα δεδομένα σε αχαρτογράφητα εδάφη. Σκιαγραφούνται υποδειγματικά δύο χαρακτήρες γεμάτοι τραύματα, απωθημένα, ιδιαιτερότητες, ανάγκη για επικοινωνία. Αναζητούν τη δική τους σωτηρία, την ελευθερία από τη φυλακή της καταπίεσης. Η Adele Haenel (120 Xτύποι το Λεπτό, το Άγνωστο Κορίτσι) ξεχωρίζει με την ερμηνεία της, στην τρίτη της συνεργασία με τη σκηνοθέτη. Η φύση ενώνει, η Τέχνη ενώνει, ο Πολιτισμός ενώνει, η εποχή όμως καταδικάζει κάθε σκέψη για κάτι περισσότερο …

O Mπονιουέλ στον λαβύρινθο με τις χελώνες, του Σαλβαδόρ Σιμό, βασισμένο στο oμότιτλο graphic novel του Φερμίν Σολίς

Μία διαδρομή γνωριμίας με τον άνθρωπο και τον σκηνοθέτη πριν πέσει το «μαύρο» και χρειαστεί να μεταναστεύσει στην Αμερική. Τι μας διδάσκει αυτή η ιστορία; Αρχές δεκαετίας του 30΄. Ο συντηρητικός κόσμος έχει βγει από τον Α΄Παγκόσμιο πόλεμο και προσπαθεί να ορθοποδήσει σωματικά, αλλά και ψυχολογικά. Δυσκολεύεται να δεχτεί το προοδευτικό σινεμά. Ο Μπονιουέλ μένει πιστός στις αρχές του. Σουρεαλισμός και υπερρεαλισμός τον χαρακτηρίζουν. Αυτή είναι η ταυτότητά του ως δημιουργός. Δένουν τόσο όμορφα οι νότες του Αρθούρο Καρδελούς, το αριστοτεχνικό μοντάζ, η εναλλαγή των εικόνων που σε ταξιδεύουν στην εποχή και σε έναν άλλον κόσμο φανταστικό. Κι εκεί που πας να αφεθείς, έρχονται οι κυνικές σκηνές του ντοκιμαντέρ και σε επαναφέρουν. Ένα animation για ενήλικες, άκρως επίκαιρο, που κρούει τον κώδωνα του κινδύνου και βραβεύτηκε στην κατηγορία του από την Ευρωπαϊκή Ακαδημία Κινηματογράφου.