Ο Ινιάκι Σάντσεθ Αριέτα (“El Camino”) επανέρχεται στην μεγάλη οθόνη με το “El lodo” που κάνει πρεμιέρα στις ελληνικές αίθουσες. Ένα κινηματογραφικό μίγμα που ξεκινάει ως μία περιπέτεια με φόντο το μείζον θέμα της εξάντλησης των αποθεμάτων του νερού, εξελίσσεται σε νέο – γουέστερν απουσία ερήμου, ενώ μέσα του κρύβει και νουάρ στοιχεία. Σύνθετο εγχείρημα που πασχίζει να αποδείξει πως μία από τις σημαντικότερες αρετές είναι η διορατικότητα κι η πολλαπλή οπτική ανάγνωσης των σύγχρονων προβλημάτων.
Στην επαρχία της Βαλένθια συναντάμε έναν υδροβιότοπο που τα αποθέματά του συρρικνώνονται δραματικά. Ο βιολόγος Ρικάρντο επιστρέφει στην πατρογονική γη με στόχο να βοηθήσει τους κατοίκους της. Έχει εκπονήσει ένα σχέδιο που απαιτεί “θυσίες” στο παρόν για να υπάρχει … μέλλον. Έχει δοκιμαστεί με σπουδαία ποσοστά επιτυχίας σε Βραζιλία και Αργεντινή. Σύντομα θα αντιληφθεί πως η ατμόσφαιρα είναι αφιλόξενη για τον ίδιο και την οικογένειά του. Οι κάτοικοι εγκλωβισμένοι στην κατήφεια τους αναζητούν εξιλαστήρια θύματα. “Μένουμε σε ένα πανέμορφο τόπο, τίποτα δεν μας λείπει εκτός από δουλειά και το νερό τώρα“.
Πασχίζει να πείσει την πλειοψηφία για την έκτακτη κατάσταση και την ορθή διαχείρισή της. Κανείς δεν έχει διάθεση να ακούσει. “Θα μας φέρεις νερό“; Aντιμέτωπος με πρωτόγνωρες συνθήκες ο επιστήμονας δίνει τον αγώνα του με πίστη στις γνώσεις και το πλάνο που έχει καταστρώσει. Μέρα με την ημέρα η ζωή στην περιοχή γίνεται δυσκολότερη και επικίνδυνη. Παράλληλα ο Ρικάρντο βιώνει ένα εσωτερικό τέλμα. Ένα αιφνίδιο γεγονός έχει συγκλονίσει την προσωπική του ζωή και έχει οδηγήσει τη σύζυγό του στην κατάθλιψη με διαρκείς εκρήξεις και κρίσεις πανικού. Η συνολική διαχείριση και η διατήρηση της ισορροπίας περνάει από χίλια κύματα.
Μαέστρος της σκηνοθεσίας ο Σάντσεθ μας χαρίζει σασπένς μέσα από τις συνεχείς ανατροπές και μοναδικές εικόνες της μαγείας της πληγωμένης φύσης που εκδικείται. Η Λαγκούνα Μπλάνκα έχει “λεηλατηθεί”. Μία προστατευόμενη περιοχή μετατρέπεται σε έρμαιο της κοινότητας κι οι αρχές αδυνατούν να συμβάλλουν. Με τη δύναμη της μάζας οι άνθρωποι νιώθουν την ανάγκη να επαναστατήσουν. “Δικό μας είναι το νερό” – απόλυτη ύβρις. Η μουσική εντείνει τη δράση. Ο πρωταγωνιστής όσο περνάει ο χρόνος μένει μόνος. Θα επαναληφθεί άραγε η μοιραία ιστορία;
Σε μία εποχή κοσμογονικών αλλαγών στον πλανήτη, αρκετοί υποστηρίζουν πως ο επόμενος Παγκόσμιος πόλεμος θα είναι για το νερό. Δεν έχουν άδικο. Η ταινία θέτει τον θεατή σε ρόλο πρωταγωνιστή και τον καλεί να αποφασίσει τι θα έκανε αν ήταν στη θέση του Ρικάρντο. Η ερμηνεία του Ραούλ Αρεβάλο (Το μικρό νησί, Ένα τέλειο σχέδιο) λειτουργεί ως μαγνήτης. Προσπαθεί να παραμείνει δυνατός, καταβάλλει κάθε δυνατή προσπάθεια. Η εξαθλιωμένη κοινωνία όμως δεν έχει χώρο και ανεπτυγμένη κριτική ικανότητα, ώστε να αφουγκραστεί όσα μάταια προσπαθεί να τους εξηγήσει.
Με σαφές οικολογικό πρόσημο και έναν φύλακα άγγελο να έρχεται από το πουθενά οδηγούμαστε στο φινάλε. Τα συναισθήματα ανάμεικτα. Έχει έρθει η ώρα για τον εξαγνισμό των αμαρτιών. Το επιμύθιο που μένει είναι πως δεν υπάρχει χρόνος. Οι συνέπειες της κλιματικής αλλαγής επηρεάζουν άμεσα την καθημερινότητα μας. Η ενημέρωση κι η ευαισθητοποίηση των πολιτών αποτελεί τον δρόμο για να κερδίσουμε μία μάχη που προς το παρόν χάνουμε κατά κράτος. Όσο υπάρχουν όμως επιστήμονες σαν τον πρωταγωνιστή μας, θα υπάρχει κι ελπίδα!
Στις αίθουσες συναντάμε επίσης τη νέα ταινία του Πάμπλο Λαραίν «Spencer», που ασχολείται με την πριγκίπισσα Νταϊάνα και τον πρωταγωνιστικό ρόλο έχει η Κρίστεν Στιούαρτ. Ο «Μικρός Νικόλας και το Κυνήγι του Χαμένου Θησαυρού» μεταφέρει στον κινηματογράφο μία ακόμα λογοτεχνική ιστορία. «Το κόλπο της Νυφίτσας» έρχεται να μας προσφέρει μία μαύρη κωμωδία και τέλος η επανέκδοση του «Στη σκιά των τεσσάρων γιγάντων» του Άλφρεντ Χίτσκοκ.