Το σκηνοθετικό ντεμπούτο της Σαρλίν Μπουρζουά – Τακέ προκάλεσε ποικίλα σχόλια στη διαδρομή της και από σήμερα έρχεται στις ελληνικές αίθουσες. Συμμετείχε στις “Ειδικές Προβολές” του Φεστιβάλ των Καννών και στο queer τμήμα. Μία ρομαντική επιλογή που αποτελεί μικρογραφία της σημερινής κοινωνίας. Ακροβατεί ανάμεσα στην αγάπη και τον ενθουσιασμό, θίγει επίκαιρους προβληματισμούς και με μία σε βάθος ματιά προκαλεί περισυλλογή και σκέψεις, που οδηγούν στο συμπέρασμα πως οι παγιδευμένες στο συμφέρον ανθρώπινες σχέσεις, οδηγούν μαθηματικά στην αποξένωση. 

Από την πρώτη σκηνή βρισκόμαστε στο κυνήγι της Αναΐς. Μία κοπέλα που συνεχώς τρέχει και μεταφέρει την έντασή της στον θεατή. Απομακρύνεται σταδιακά από τον σύντροφό της και γνωρίζει έναν άνδρα αρκετά μεγαλύτερό της (τον Ντάνιελ), η έκπληξη όμως έρχεται όταν συναντηθεί τη σύζυγό του και συγγραφέα, Εμιλί. Την ίδια ώρα έχει να διαχειριστεί την κατάσταση της υγείας της μητέρας της που υποφέρει και της προκαλεί ανησυχία. Προκύπτει μία σύγχυση που οδηγεί σε παράτολμες, ριψοκίνδυνες αποφάσεις. Δε φοβάται να δοκιμάσει, να απογοητευτεί, να πληγωθεί. 

Η αλληλεπίδραση της πρωταγωνίστριας με τους υπόλοιπα πρόσωπα, οι συνεχείς αλλαγές συντρόφων, οι διαδοχικές ανατροπές “σοκάρουν”. Το συναίσθημα κυριαρχεί, τα πάθη σταδιακά εκδηλώνονται σε όλα τα επίπεδα. Το ένστικτο οδηγεί σε μία πορεία που κανείς δε γνωρίζει που οδηγεί. Μοιάζει με ένα τρένο που έχει εκτροχιαστεί. Την ώρα που αναπτύσσεται κάθε μορφής έλξη, πίσω της κρύβεται ένα υπαρξιακό αδιέξοδο που σύντομα θα έρθει στην επιφάνεια και θα προκαλέσει τριγμούς. Η ανάγκη απόδρασης μεγάλη, η ελευθερία που συμβολίζει η θάλασσα αποτελεί πάντα τον ιδανικό τρόπο διαφυγής. 

Μία σκηνή από τη “Νύχτα Πρεμιέρας” του Τζον Κασσαβέτη, η μουσική του Νικόλα Πιοβάνι κι οι ερμηνείες των Αναΐς Ντεμουστιέ και Βαλέρια Μπρούνι -Τεντέσκι (Ανθρώπινο Κεφάλαια, Τρελή Χαρά) δίνουν ξεχωριστό χαρακτήρα στο έργο. Η πολυπλοκότητα του χαρακτήρα της νεαρής οδηγεί στην επίμονη αναζήτηση της ταυτότητάς της και παράλληλα γίνεται πηγή έμπνευσης για τη συγγραφέα. Ένα εκρηκτικό μείγμα, ένα ιδιότυπο κράμα και τολμά να αναζητήσει την ευτυχία, την εκπλήρωση των απωθημένων του, ξεπερνώντας αναστολές και φόβους. 

Ένα φιλμ που ακροβατεί αριστοτεχνικά ανάμεσα στην κωμωδία και το δράμα. Μία λυτρωτική διαδρομή από το άστυ προς την εξοχή και την αγνότητά της. Μονάχα εκεί πέφτουν οι ρυθμοί κι ο καθένας μπορεί να είναι ο εαυτός του. Δε διστάζει να έρθει αντιμέτωπο με ταμπού κι εδώ ακριβώς έρχεται να μπει η σφραγίδα της Μπουρζουά – Τακέ. Συγκινητική, τρυφερή, γλυκιά ιστορία που μου θύμισε σε κάποιες στιγμές τον “Χειρότερο Άνθρωπο στον Κόσμο” του Γιόακιμ Τρίερ που κυκλοφόρησε πριν μερικές εβδομάδες και το κοινό την αγκάλιασε χωρίς δεύτερη σκέψη. 

Στις αίθουσες συναντάμε επίσης αυτήν την εβδομάδα τους “Εραστές” της Νικόλ Γκαρσιά. Ένα ερωτικό τρίγωνο με τους Πιερ Νινέ, Στέισι Μαρτέν και Μπενουά Μαζιμέλ. Το “Μinions 2: Η Άνοδος του Γκρου” σε σκηνοθεσία του Κάιλ Μπάλντα. Φυσικά συνεχίζεται το “Bullet Train”, έχοντας την μερίδα του λέοντος στο box office, ενώ στα θερινά σινεμά έρχονται ενδιαφέρουσες επανεκδόσεις όπως οι “Γέφυρες του Μάντισον” του Κλιντ Ίστγουντ, οι “Υποψίες” του Άλφρεντ Χίτσκοκ και το “Έχω δικαίωμα να ζήσω” του Φριτς Λανγκ. Καλές επιλογές και ραντεβού σε μία εβδομάδα ξανά σε αυτήν εδώ τη στήλη …