Ένας τεχνοκράτης, δισεκατομμυριούχος επιχειρηματίας στον χώρο της φαρμακευτικής βιομηχανίας γιορτάζει τα ογδοηκοστά του γενέθλια και νιώθει πως θέλει να αφήσει μία παρακαταθήκη, ώστε το όνομά του να μείνει ζωντανό για πάντα στο πέρασμα των ετών. Το δίλημμά του είναι μία ταινία ή ένα έργο κοινής ωφελείας (βλέπε μία γέφυρα) που θα παραχωρούσε στο κράτος; Αποφασίζει πως η καλύτερη λύση είναι η πρώτη κι αγοράζει τα δικαιώματα του βιβλίου ενός νομπελίστα. Επιλέγει την πιο εκκεντρική σκηνοθέτη κι αυτή με τη σειρά της το πιο ακριβό, αλλά ταυτόχρονα τόσο διαφορετικό δίδυμο πρωταγωνιστών.

Ξεκινούν τα γυρίσματα. Οι διαφορές γίνονται φανερές από την αφετηρία της διαδικασίας. Το δίδυμο Μαριάνo Κον και Γκαστόν Ντουπράτ κάνουν σινεμά για το ίδιο το σινεμά. Δύο αντικρουόμενες προσωπικότητες ως προς την κουλτούρα και τη φιλοσοφία τους για τον κινηματογράφο και τη ζωή επιβάλλεται να συνεργαστούν, ώστε να φέρουν εις πέρας την αποστολή αυτής της τεράστιας παραγωγής. Για να αντιληφθούμε το προφίλ των δύο μεγάλων σταρ, η κάμερα μας ταξιδεύει στον ελεύθερό τους χρόνο. O Ιβάν παραδίδει μαθήματα και προσπαθεί να μεταλαμπαδεύσει τις γνώσεις του από γενιά σε γενιά, ο Φέλιξ ασχολείται συνεχώς με διαφορετικές γυναίκες και ποστάρει στο Instagram.

Ανάμεσα τους η Πενέλοπε Κρουζ στον ρόλο της Λόλα. Απελευθερωμένη από ταμπού, με ναρκισσιστικές τάσεις, αλλά … μόνη. Δεν είναι τυχαίο πως και τα τρία μεγάλα ονόματα αναζητούν κομμάτι του εαυτού τους, όταν βρίσκονται στις κατοικίες τους. Κάτι σαν άτυπη εξομολόγηση που διώχνει ένα μεγάλο βάρος από τη ψυχή και το μυαλό τους. Η φιλοδοξία και το συναίσθημα ξεχειλίζουν, οι ρόλοι αρχίζουν να γίνονται κομμάτι της καθημερινότητάς τους. Δημιουργείται ένας συναγωνισμός των αρσενικών που συχνά δημιουργεί τοξικό κλίμα και ακραίες αντιδράσεις. Το παιχνίδι με τα βλέμματα δηλώνει εγγύτητα και ταυτόχρονα λέει όσα δεν μπορούν να ειπωθούν με λέξεις.

Ο Αντόνιο Μπαντέρας δίνει μία βαθιά εσωτερική ερμηνεία που έρχεται ως συνέχεια της αντίστοιχης στο «Πόνος και Δόξα» του Αλμοδόβαρ. Συνδυάζει τη γοητεία με την ωριμότητα. Από την μεριά του ο Μαρτίνεζ μεστός, αγέρωχος, με ένα αίσθημα ανωτερότητας σηματοδοτεί μία ολόκληρη εποχή που δίνει τη θέση της στο νέο, αλλά πενθεί υπόκωφα γι΄αυτό που χάνεται όσο περνούν τα χρόνια, καθώς η κοινότυπη ψυχαγωγία αποτελεί μαχαιριά στην καρδιά. Στο μυαλό αρκετές φορές ήρθε ο «Επιφανής Πολίτης» των ίδιων δημιουργών που το 2016 κέρδισε τρία Βραβεία στη Βενετία. Σαρδόνια κωμωδία ή κωμικό δράμα;

Δημιουργείται ένα μανιφέστο που κατακτά κοινό και κριτικούς, κάτι όμως, κάποιος λείπει. Τι έχει συμβεί; Συχνά η Τέχνη κι ο Πολιτισμός δίνουν μία υπαρξιακή διάσταση και τα άτομα συνδέονται με τα έργα. Αυτό συμβαίνει στην περίπτωσή μας. Ο παραγωγός θέλει να κάνει το όνειρό του πραγματικότητα, να επιβεβαιώσει το κύρος του και να υπογράψει την υστεροφημία του. Ο «Ανταγωνισμός» κυριολεκτικά και μεταφορικά σαρώνει. Πότε τελειώνει άραγε μία ταινία; Ένας ύμνος για το ίδιο το σινεμά, τα παρασκήνιά και τους ανθρώπους του πριν το θέαμα φτάσει στην μεγάλη οθόνη. Ένα γράμμα που ήθελε να αφήσει το δίδυμο από την Αργεντινή, ίσως ως το δικό του έργο ζωής.

Πρεμιέρα κάνει επίσης το πολυσυζητημένο “Bullet Train” του Ντέιβιντ Λιτς με πρωταγωνιστές τους Μπραντ Πιτ και Σάντρα Μπούλοκ. Από σήμερα διαβάζετε γι΄αυτό στο έντυπο FAQ mag του Αυγούστου και σύντομα θα ανέβει η αναλυτική μας κριτική και στο olafaq.gr. Στα αξιοσημείωτα της εβδομάδας αξίζει να προσθέσουμε το “Atlantic City” του Λουί Μαλ (1980) και «Το Μαγαζάκι της Κεντρικής Οδού» των Γιαν Καντάρ και Έλμαρ Κλος (1965) που βγαίνουν ξανά στις θερινές αίθουσες. Τέλος, η κωμωδία «Διακοπές με την Οικογένεια» του Τζέι Χαντρεσεκάρ. Καλές επιλογές και σε όσους αποδράσουν καλές βουτιές.