Βραβευμένη για τη σκηνοθεσία της στις Νύχτες Πρεμιέρας και για την ερμηνεία της 10χρονης Σοφία Οτέρο στο Βερολίνο η πρώτη μεγάλου ταινία της Εστιμπαλίθ Ουρεσόλα Σολαγούρεν σόκαρε το κοινό. Με τη δύναμή της δημιουργία της δίνει φωνή σε κάθε ευάλωτο άτομο. Δημιουργεί ένα πορτραίτο γεμάτο τραύματα που όμως βρίσκει μία αξιοσημείωτη ωριμότητα για την ηλικία του, προκειμένου να διαχειριστεί τα μηνύματα που της στέλνει το σώμα της και να αντιληφθεί πως πρέπει να τα επικοινωνήσει στον δρόμο για τη λύτρωση της ψυχής της. Φυσικά η κοινωνία δεν είναι πάντα έτοιμη να δεχθεί το διαφορετικό, ούτε έχει τη διάθεση να ακούσει. Αντιθέτως έχει την ψευδαίσθηση πως μπορεί να δικάζει και να καταδικάζει, επειδή νιώθει ανώτερη με το μυαλό της και μόνο. Η θεωρία της ανήκει το χρονοντούλαπο του παρελθόντος και βασίζεται σε αρρωστημένα και ταυτόχρονα ξεπερασμένα στερεότυπα.
Οι θερμοκρασίες ανεβαίνουν. Το καλοκαίρι στη Νότια Ευρώπη γίνεται κάθε χρόνο και δυσκολότερο. Ένα νεαρό αγόρι αρχίζει να νιώθει άβολα με τη φύση του. Σύντομα θα βρεθεί να νιώθει ξένο στο ίδιο του το σώμα. Η μητέρα αρχίζει να αντιλαμβάνεται το ερέθισμα πως κάτι δεν πάει καλά. Ίσως να μην μπορεί να αντιληφθεί τι ακριβώς συμβαίνει, είναι όμως έτοιμη να κάνει τα πάντα και πρόθυμη να δεχτεί κάθε επιλογή, ώστε το παιδί της να είναι χαρούμενο. Το νιώθει να πάλλεται εσωτερικά, να βασανίζεται, να αναζητεί μονοπάτια που θα της δείξουν ποιο πραγματικά είναι.
Η διαδρομή προς την εύρεση της ταυτότητας έχει πολλά στάδια και επώδυνα μονοπάτια. Όσο νωρίτερα κάθε άνθρωπος αποδεχθεί πως κάτι δε πηγαίνει καλά και ψάξει βαθιά μέσα του τόσο πιο γρήγορα θα κερδίσει την ποιότητα στη ζωή του. Για καλή τύχη εδώ έχουμε την εξαίρεση κι όχι τον κανόνα της χρονοτριβής και της προσπάθειας να κρύψουμε το “πρόβλημα” κάτω από το χαλάκι. Πώς όμως όλα αυτά σχετίζονται με τα 22.000 είδη μελισσών; Η σύνδεση είναι αλληγορική κι έχει μία φιλοσοφική χροιά. Εύκολα θα ανακαλύψει ο θεατής τους συσχετισμούς και τους ποικίλους συμβολισμούς που σχετίζονται με τη μητέρα Φύση.
Έχοντας λάβει τα Goya σεναρίου, νέου σκηνοθέτη, B΄ γυναικείου ρόλου για την Ane Gabarain και 38 Βραβεία συνολικά έχει κερδίσει τον σεβασμό ως δημιουργός και αναμένονται τα επόμενά της δείγματα. Μεγάλη αξία επίσης έχει η έφεσή της στη μουσική. Είχε δείξει τα δείγματά της από το παρελθόν και τα εντάσσει εξαιρετικά σε αυτήν την πρώτη μεγάλου μήκους ταινία της. Σημαντική είναι επίσης η επίδραση που είχε η παραμονή της στην Κούβα για να σχηματοποιήσει πρώτα στο μυαλό της αυτόν τον ύμνο στην ελευθερία, τον αυτοπροσδιορισμό και την αυτοδιάθεση. Δεν είναι εύκολη υπόθεση, ούτε δεδομένη η επιτυχία όταν καταπιάνεσαι με τόσο λεπτά ζητήματα.
Τη στιγμή που το παιδί έχει ανάγκη για επαφή και παιχνίδι ταυτόχρονα χάνεται στα δαιδαλώδη μονοπάτια που της υποδεικνύονται από τα πιο βαθιά της σημεία. Δεν είναι εύκολη η άσκηση ισορροπίας, η εξωτερίκευση όσων περνάει και ο προσδιορισμός του πως πρέπει να δράσει. Με έμφαση στη λεπτομέρεια η σκηνοθέτις και έχοντας ως πρωταγωνίστρια, τη νεότερη που κέρδισε το Βραβείο Ερμηνείας στο Βερολίνο δημιουργεί μία αναγκαία συνθήκη προς ενημέρωση και επαγρύπνηση. Δείχνει έναν άλλο δρόμο σκέψης και προσέγγισης ευαίσθητων καταστάσεων. Δύο ώρες περισυλλογής και γέννησης σκέψεων σχετικά με την προσέγγιση ανάλογων παραδειγμάτων.
Δίχως ίχνος επιτηδευμένου διδακτισμού, δημιουργείται η αίσθηση ενός πολύ χρήσιμου μαθήματος για την ίδια την καθημερινότητά μας. Ο γολγοθάς ενός ανθρώπου και ο σεβασμός που οφείλουμε να δείξουμε όλοι ως μία κοινότητα που προχωράει μπροστά κι αντιμετωπίζει με αλληλεγγύη τα μέλη της κι ειδικά όσους νιώθουν κάτι μέσα τους να τους πλακώνει και να τους κρατάει πίσω. Μία από τις κορυφαίες κυκλοφορίες του φετινού καλοκαιριού που ελπίζουμε να γεμίσει τις θερινές αίθουσες κι αποχωρώντας να μας έχει βελτιώσει – έστω ελάχιστα – ως ανθρώπους.
➸ Ακολουθήστε το OLAFAQ στο Facebook, Twitter και Instagram.
