Άντονι και Τζο Ρούσο (“Captain America: Ο Στρατιώτης του Χειμώνα”, Εκδικητές: Ο Πόλεμος της Αιωνιότητας) επιστρατεύουν τον Ράιαν Γκόσλινγκ να κουβαλήσει με το ειδικό του βάρος μία από τις μεγαλύτερες παραγωγές της κορυφαίας πλατφόρμας στον κόσμο. H μετάβαση από τον κόσμο των κόμικς στον αντίστοιχων των αληθινών ηρώων δεν είναι εύκολη υπόθεση. Αποφάσισαν όμως να δοκιμάσουν και φυσικά ο κολοσσός τους πριμοδότησε με ένα γιγαντιαίο κεφάλαιο, προκειμένου να φέρουν εις πέρας την αποστολή τους. Η έξοδός της στις αίθουσες αποτελεί την απόλυτη blockbuster επιλογή το τρέχον διάστημα.
Αφετηρία στην μακρινή Μπανγκόκ. Το ταξίδι ξεκινάει. Ένας πράκτορας της CIA, o «Σιέρα Σιξ» ανακαλύπτει πως ο κόσμος δεν είναι και τόσο «αγγελικά πλασμένος» και τα αντανακλαστικά του ενεργοποιούνται. Σε αυτές τις θέσεις όμως δε χωράει ηθική όπως έχει δείξει η ιστορία. Σύντομα θα βρεθεί στο στόχαστρο κι εκεί παίρνει φωτιά η δράση με το σκηνικό να μεταφέρεται σε πρωτεύουσες της Ευρώπης. Οι σκηνές που ακολουθούν δεν πρέπει να αναλυθούν περαιτέρω. Στόχος είναι κάθε θεατής να τις ανακαλύψει και να τις ερμηνεύσει με τον δικό του μοναδικό τρόπο.
Τον σπουδαίο πρωταγωνιστή έρχονται να πλαισιώσουν οι Κρις Έβανς, Μπίλι Μπομπ Θόρντον και Άνα Ντε Άρμας. Ένα εκρηκτικό μίγμα που η αλληλεπίδρασή του κανείς δε γνωρίζει που και πως θα καταλήξει. Οι καταιγιστικός ρυθμός εξέλιξης μπερδεύει και η κατάσταση αργεί να διαλευκανθεί. Ο Ράιαν Γκόσλινγκ κυριαρχεί στο επίπεδο των ερμηνειών και δείχνει πως και σε αυτήν την κατηγορία δεν έχει πρόβλημα προσαρμογής. Έχει την ικανότητα να μετατρέπει μία ταινία σε επιτυχία. Η Ντε Άρμας μαγνητίζει, ο Έβανς στον ρόλο του αντίπαλου δέους είναι αποφασισμένος να φτάσει μέχρι το τέλος με κάθε κόστος.
Παρά τα ειδικά εφέ, δυστυχώς υπάρχουν στιγμές που το ενδιαφέρον χάνεται. Ως είδος δεν είναι ακριβώς ένα ψυχολογικό θρίλερ. Η σφραγίδα των Ρούσο είναι ολοφάνερη σε κάποια σημεία, ωστόσο η συνέχεια γίνεται άνευρη. Τις όποιες κορυφώσεις, διαδέχονται απότομες πτώσεις. Λείπει η διάρκεια κι όταν αυτό συμβαίνει σε ένα φιλμ δύο ωρών είναι πρόβλημα. Φυσικά ο καθένας έχει τη δυνατότητα να κρίνει διαφορετικά κάθε σκηνή και το συνολικό έργο, ωστόσο αυτή η επίγευση μου έμεινε αποχωρώντας από τη σκοτεινή αίθουσα.
Μετά τα Roma, Irishman, Hand of God, Power of Dog το Netflix δεν τα παρατά στο κομμάτι των ταινιών μυθοπλασίας και σηκώνει τον πήχη ακόμα περισσότερο. Μοιραία στο μυαλό μας γίνονται άτυπες συγκρίσεις που αφορούν τη σχέση περιεχομένου και τιμής. Βέβαια ο Τεντ Σαράντος έκανε γνωστό πως στο μέλλον θα αλλάξει η φιλοσοφία της εταιρείας και κάπως έτσι ίσως το Gray Man μείνει στην ιστορία ως η ακριβότερη παραγωγή σε αυτό το επίπεδο. Είναι όμως το κλειδί για την ανάκαμψη της πλατφόρμας η στροφή στο ψυχαγωγικό σινεμά;