Ο Τιερί Ντε Περετί (“Κορσικανός”) επιστρέφει στην μεγάλη οθόνη με μία αστυνομική περιπέτεια στον δρόμο για την αποκάλυψη της μίας και μοναδικής αλήθειας. Για να πετύχει όμως τον στόχο του πρέπει να αντικρίσουμε το τι πραγματικά συνέβη από διάφορες οπτικές γωνίες καθώς ξετυλίγεται η πλοκή. Έχοντας ως οδηγό το βιβλίο “L΄Infiltre” των Υμπέρ Αβουάν και Εμμανουέλ Φανστέν φέρνει στους θερινούς κινηματογράφους μία ιστορία με σπουδαίες προεκτάσεις για την ίδια την κοινωνία. Ένα θέαμα που μπορεί εύκολα να μας φέρει στο μυαλό κάτι από το “Sportlight” του Τομ ΜακΚάρθι, από το “Ιnsider” του Μάικλ Μαν κι από “Ζodiac” του Ντέιβιντ Φίντσερ. Τα όρια μεταξύ μυθοπλασίας και τεκμηρίωσης συχνά θολώνουν.

Η διακίνηση ναρκωτικών αποτελεί μείζον θέμα σε ολόκληρη την Ευρώπη. Η Μεσόγειος συχνά αποτελεί ένα πέρασμα για τους διακινητές που φέρνουν μεγάλα φορτία μέσω θαλάσσης. Στη προκειμένη περίπτωση υπάρχει ένας προφανής μηχανισμός του υποκόσμου και μία ασπίδα προστασίας από απρόσμενους συμμάχους που στην μεγάλη εικόνα φαίνεται να προστατεύουν τον κόσμο από την μάστιγα. Δυστυχώς όμως οι δεσμοί “καλού-κακού” που έχουν αναπτυχθεί είναι άρρηκτοι και σχεδόν αδύνατον να διασπαστούν. Όταν ένα κρίκος της αλυσίδας αποφασίζει να σπάσει την “ομερτά” εξελίσσεται σε μάρτυρα-κλειδί, προκειμένου να έρθει στο φως μία αποκάλυψη που θα συνταράξει το κοινό και θα δοκιμάσει την εμπιστοσύνη των πολιτών προς το κράτος.

Από την μία ο κυνισμός που εκπλήσσει ακόμα και έμπειρους παράγοντες του ρεπορτάζ κι από την άλλη η ηθική που πηγαίνει περίπατο όταν μιλά η διαδρομή του χρήματος. Οι δημοσιογράφοι οφείλουν να δράσουν με χειρουργική ακρίβεια, προκειμένου να μην τορπιλίσουν την επιχείρηση. Η Δικαιοσύνη έχει ενεργοποιηθεί κι ένα τρομερό παρασκήνιο εκτυλίσσεται γύρω της προκειμένου στόματα να μείνουν ερμητικά κλειστά. Συνεχείς πιέσεις, διαδοχικές επαφές, νέοι σύνδεσμοι, πληροφοριοδότες, διαπλοκή και σχέσεις που οδηγούν σε αδιέξοδο. Οι πρωταγωνιστές γνωρίζουν το ρίσκο που παίρνουν και πως είναι πιθανό να μη φτάσουν μέχρι τέλους. Έχουν πάρει όμως τις αποφάσεις τους. Ο καθένας με τα δικό του προσωπικό κίνητρο.

Τρομερός ο Ροζντί Ζεμ. Μαγνητίζει με τον μοναδικό του τρόπο να ελίσσεται, να διαφεύγει και να βρίσκεται πάντα τη σωστή στιγμή στο μέρος που πρέπει. Πλάι του ως δημοσιογράφος της Liberation ο Πίο Μαρμάι. Άξιος συμπαραστάτης ερμηνευτικά. Σε κόντρα ρόλο με αυτούς που μας έχει συνηθίσει ο σπουδαίος Βενσάν Λιντόν. Κοντά του η Βαλέρια Τεντέσκι. Παράλληλες διαδρομές που τέμνονται σε κομβικές στιγμές με απροσδιόριστα αποτελέσματα. Κυριολεκτικά μέχρι την τελευταία σκηνή ο θεατής μένει καθηλωμένος. Ο χρόνος τρέχει, ωστόσο αδυνατεί να αντιληφθεί πιο θα είναι το τέλος. Κερδίζουν τελικά οι καλοί ή μήπως επιβεβαιώνεται ο νόμος της ζωής που θέλει τους ρομαντικούς να πηγαίνουν στο καναβάτσο;

Θα έχουμε την μεγάλη ανατροπή; Θα δικαιωθούν οι κόποι όσων ανακάλυψαν πτυχές του σκανδάλου που έμοιαζε αδύνατο να έρθουν στην επιφάνεια; Mάχη μέχρι εσχάτων χωρίς κανένα εχέγγυο δικαίωσης. «Δείτε πόσο αποτελεσματικοί είμαστε». Μία σφυγμομέτρηση με τον νικητή να κρίνεται στις λεπτομέρειες και να μην κερδίζει τίποτα περισσότερο από την υστεροφημία του. Ο Περετί θέλει ξεκάθαρα να δώσει μεγάλη έμφαση στο “ταξίδι” και με μόνο τυχαία δεν είναι η επιλογή του ονόματος Ιθάκη. Υποφέρει με τους ήρωές του και μόνο μαζί τους θα λυτρωθεί στο φινάλε.

Oι διαδρομές που εξερευνά ο σκηνοθέτης κυριολεκτικά και μεταφορικά δεν είναι εύκολες. Ο δρόμος δεν είναι στρωμένος με ροδοπέταλα. Αποφασίζει να ενστερνιστεί τη ρήση του Ζαν-Λικ Γκοντάρ που μιλάει για ταινίες που πρέπει να αντιμετωπίζουμε με τρόπο πολιτικό. Ο δυνατός σταδιακά απομυθοποιείται, απογυμνώνεται και μένει εκτεθειμένος. Θα έχει την κάλυψη που περιμένει; Τι κλυδωνισμοί θα υπάρξουν στην Υπηρεσία; Tο αύριο θα είναι τελικά ελπιδοφόρο ή θα αναζητηθεί μία σύγχρονη “Ιφιγένεια” να θυσιαστεί και ο κύκλος να προχωρήσει; Oι απαντήσεις από σήμερα στα σινεμά.