Μια λίστα με ταινίες χαμηλών θερμοκρασιών, παγωμένων τοπίων και πολλών μέτρων χιονιού.
Η επιστροφή (2015)
Καταψυγμένος Λεονάρντο Ντι Κάπριο διασχίζει την επίσης κατεψυγμένη Αμερική, παλεύει με αρκούδα στα χιόνι, βγάζει τα σωθικά του σκοτωμένου του αλόγου και κοιμάται μέσα στην κοιλιά του για να ζεσταθεί.
Τουλάχιστον η Ακαδημία τον ανταμείβει επιτέλους με το πολυπόθητο χρυσό αγαλματίδιο των Όσκαρ. Κάπου βαθιά μέσα μου πιστεύω ότι ο Ντι Κάπριο το έχει τοποθετήσει πάνω από το τζάκι του και του έχει φορέσει σκουφάκι και κασκόλ για να μην κρυώνει.
Ανωτέρα Βία (2014)
Μια χιονιστιβάδα που το μόνο της θύμα είναι οι εύθραυστες ισορροπίες της οικογενειακής γαλήνης. Ποιος άλλον πέραν του βραβευμένου στις Κάννες Σουηδού Ruben Östlund (Το Τετράγωνο, Το Τρίγωνο της Θλίψης) θα έγραφε και θα σκηνοθετούσε μια δραματική κωμωδία όπου σε μια οικογένεια υπόδειγμα ο μπαμπάς μπροστά στη θανάσιμη απειλή το βάζει, ενστικτωδώς, στα πόδια εφαρμόζοντας στο ακέραιο το ρητό «του φευγάτου η μάνα δεν έκλαψε ποτέ» αφήνοντας πίσω του σύζυγο και τα δύο ανήλικα παιδιά τους;
Ο Τόμας τρέχει να ξεφύγει ο ίδιος ενώ η γυναίκα του και τα δύο παιδιά του απειλούνται από μια κατολίσθηση χιονιού στο χιονοδρομικό κέντρο που παραθερίζουν. Τελικά κανενός η σωματική ακεραιότητα δεν τραυματίζεται αλλά δεν μπορούμε να πούμε το ίδιο για τις μεταξύ τους σχέσεις και τον ψυχισμό τους.
Happy Feet (2006)
Μπορεί να τρέμω να περπατήσω στα ημι-χιονισμένα πεζοδρόμια του Παγκρατίου -μη γελάτε, εδώ γλιστρούν τις καλές μέρες με λιακάδα, ας είναι καλά η παντελής απουσία συντήρησής τους- αλλά δεν μπορώ να μην περάσω υπέροχα με τoν νεαρό πιγκουίνο Mumble, που εξ αιτίας ενός ατυχήματος όταν ακόμη στο αβγό, αδυνατήσει να τραγουδήσει προκειμένου να φλερτάρει αλλά καταφέρνει να αναπτύσσει ένα άλλο μοναδικό ταλέντο: χορεύει κλακέτες στον πάγο.
Ιδανικό για παιδιά αλλά και για ενήλικες, ιδανικό για όσους χαζεύουν πιγκουίνους και τον τρόπο που περπατάνε -υπάρχει κανείς που δεν;-, ιδανικό για να χουχουλιάσετε στον καναπέ ενώ έξω χιονίζει. Όλοι έχουν ένα ταλέντο που τους κάνει να ξεχωρίζουν κι αυτό είναι από τα μεγαλύτερα χαρίσματα, ανεξαρτήτως καιρού.
Οι επιζήσαντες (1993)
Μια συγκλονιστική, αληθινή ιστορία του 1972 γίνεται κινηματογραφική ταινία δύο δεκαετίες αργότερα και ακόμη ανατριχιάζει όλους μας πέντε δεκαετίες μετά. Το έργο, σε σκηνοθεσία Frank Marshall, αποτυπώνει την περιπέτεια που έζησαν οι επιζήσαντες του τραγικού αεροπορικού δυστυχήματος στις χιονισμένες Άνδεις, οι οποίοι, για να επιβιώσουν και στις πολικές θερμοκρασίες που επικρατούσαν, αναγκάστηκαν να τραφούν από τα πτώματα των συνεπιβατών τους, που ήταν συμπαίκτες τους στην ομάδα ράγκμπι, φίλοι και συγγενείς. Δύο από τους επιζήσαντες περπάτησαν επί 12 ημέρες μέσα σε απάνθρωπες συνθήκες ψύχους προκειμένου να φτάσουν σε κάποιο οικισμό και να ειδοποιήσουν τις Αρχές.
Μην τη δείτε εάν πρόκειται σύντομα να πετάξετε με αεροπλάνο!
Η απειλή (1982)
Το Πράγμα -The Thing, όπως είναι ο πρωτότυπος τίτλος της ταινία- που είναι μια εξωγήινη μορφή ζωής, εισβάλει σε έναν ερευνητικό σταθμό στην Ανταρκτική, παίρνει τη μορφή των ερευνητών που απορροφά και σπέρνει τον πανικό και την υποψία μεταξύ των μελών της ομάδας.
Ο Κάρπεντερ ξέρει να σπάει την μονοτονία του λευκού χιονισμένου τοπίου με τόνους κόκκινου αίματος και σωθικών και να παίζει να παγώνει το αίμα μας ακόμη και εάν παρακολουθούμε την ταινία του από στο ασφαλές σαλόνι μας με αναμμένο το καλοριφέρ.
Snowpiercer (2013)
Στη Γη το 2031 επικρατεί μια νέα εποχή των παγετώνων. Ολόκληρος ο παγκόσμιος πληθυσμός που έχει καταφέρει να επιβιώσει βρίσκεται μέσα σε ένα τραίνο που κινείται διαρκώς, αν βρεθείς εκτός τραίνου πεθαίνεις μέσα σε δευτερόλεπτα από το κρύο.
Η ταινία του Bong Joon-ho βασίζεται σε ένα γαλλικό graphic novel που εκδόθηκε αρχές δεκαετίας του ’80. Η ταινία με τη σειρά της έγινε η βάση για την σειρά του Netflix.
Κοινοί παρανομαστές: η έξυπνη ιδέα, ο κοινωνικός σχολιασμός -οι επιβάτες της τρίτης θέσεις εξεγείρονται καθώς ζουν σε άθλιες συνθήκες ενώ είναι αυτοί με την εργασία που κάνουν το τραίνο να κινείται- και φυσικά το θανάσιμο κρύο που περιβάλλει το αεναώς κινούμενο τραίνο.
Φάργκο (1996)
Η ιδιοφυΐα των αδερφών Κοέν γέννησε το λευκότερο film noir όλων των εποχών, γεγονός που από μόνο του εμπεριέχει τόνους σαρκασμού. Αμερικάνικο χιονισμένο τοπίο τον χειμώνα του 1987, η Φράνσις ΜακΝτόρμαντ στον ρόλο της εγκύου αστυνομικού Μαρτζ Γκούντερσον κερδίζει το Όσκαρ όπως επίσης οι Κοέν κερδίζουν το Όσκαρ Πρωτότυπου σεναρίου.
Τα γυρίσματα της ταινίας ξεκίνησαν στις 25 Ιανουαρίου 1995 στην περιοχή Σεντ Πωλ, της Μινεάπολης. Ωστόσο στις 9 Μαρτίου, λόγω του ασυνήθιστα ήπιου καιρού στην περιοχή εκείνη την χρονιά, το συνεργείο μετακινήθηκε στο Χάλοκ της Μινεσότα προς ανεύρεση σφοδρότερων καιρικών συνθηκών, που ήταν πιο κατάλληλες για την ανάγκες της ταινίας. Μια δεύτερη ομάδα υπό τη διεύθυνση του Ρότζερ Ντίκινς πραγματοποίησε γυρίσματα κοντά στο Μπάθγκειτ της Βόρειας Ντακότα. Σε ορισμένες σκηνές, χρησιμοποιήθηκε τεχνητό χιόνι. Παρά τον τίτλο της ταινίας, καμία σκηνή δεν γυρίστηκε στην τοποθεσία Φάργκο, της Βόρεια Ντακότα.
H ομότιτλη σειρά τεσσάρων κύκλων είναι εξαιρετική.
Η κοκκινοσκουφίτσα (2011)
Βασίζεται αρκετά χαλαρά στο ομώνυμο παραμύθι, και πρόκειται κατά κύριο λόγο για ρομαντική ταινία που θέλει να το παίξει και λίγο τρόμου. Οκ, παιδική πάντως δεν τη λες. Η Αμάντα Σάιφρεντ είναι χάρμα οφθαλμών όπως πάντα, ο Γκάρι Όλντμαν προσπαθεί να σώσει τα προσχήματα ως κυνηγός λυκανθρώπων μέσα στον χιονιά, τα αποτελέσματα είναι μέτρια αλλά μας αποζημιώνουν οι κόκκινες μύτες των ηθοποιών για να μην νιώθουμε ότι μόνο εμείς οι κοινοί θνητοί υποφέρουμε από «το σύνδρομο παγωμένης μύτης»
Οι μισητοί οκτώ (2015)
Ο Κουεντίν Ταραντίνο βάλθηκε να μας πείσει με τους «Μισητούς Οκτώ» ότι μια χιονοθύελλα δεν είναι το χειρότερο πράγμα που μπορεί να σου τύχει. Το καταφύγιο εγκυμονεί περισσότερους κινδύνους από τη σφοδρή χιονόπτωση.
Σε μια παγωμένη εκδοχή των «10 μικρών Ινδιάνων» της Αγκάθα Κρίστι ο Ταραντίνο παίζει τους όρους του γουέστερν, το θερμόμετρο και την σύγχρονη Αμερική, κι ας το κάνει μέσω από το παρελθόν της.
To soundtrack είχε αναλάβει ο Ένιο Μορικόνε, ντύνοντας ιδανικά αυτό το θρίλερ δωματίου με τον χειμώνα να γρυλίζει υπόκωφα πίσω από τις κλειστές πόρτες.
Ψυχρά και ανάποδα (2013)
Αν έχετε παιδί/παιδιά παίζει να έχετε δει το Frozen πάνω από 50 φορές. Η ταινία, που έχουν λατρέψει όσο καμία άλλη τα πιτσιρίκια την τελευταία δεκαετία, είναι εμπνευσμένη από το παραμύθι του Χανς Κρίστιαν Άντερσεν, Η Βασίλισσα του Χιονιού. To τραγούδι Let it go έχει 3 δισεκατομμύρια προβολές στο YouTube ενώ υπάρχουν παράλληλα και άπειρα βιντεάκια με πιτσιρίκια να ξελαρυγγιάζονται τραγουδώντας το ενώ κυλιούνται στο χιόνι.
Μια λίστα με ταινίες χαμηλών θερμοκρασιών, παγωμένων τοπίων και πολλών μέτρων χιονιού.
Η επιστροφή (2015)
Καταψυγμένος Λεονάρντο Ντι Κάπριο διασχίζει την επίσης κατεψυγμένη Αμερική, παλεύει με αρκούδα στα χιόνι, βγάζει τα σωθικά του σκοτωμένου του αλόγου και κοιμάται μέσα στην κοιλιά του για να ζεσταθεί.
Τουλάχιστον η Ακαδημία τον ανταμείβει επιτέλους με το πολυπόθητο χρυσό αγαλματίδιο των Όσκαρ. Κάπου βαθιά μέσα μου πιστεύω ότι ο Ντι Κάπριο το έχει τοποθετήσει πάνω από το τζάκι του και του έχει φορέσει σκουφάκι και κασκόλ για να μην κρυώνει.
Ανωτέρα Βία (2014)
Μια χιονιστιβάδα που το μόνο της θύμα είναι οι εύθραυστες ισορροπίες της οικογενειακής γαλήνης. Ποιος άλλον πέραν του βραβευμένου στις Κάννες Σουηδού Ruben Östlund (Το Τετράγωνο, Το Τρίγωνο της Θλίψης) θα έγραφε και θα σκηνοθετούσε μια δραματική κωμωδία όπου σε μια οικογένεια υπόδειγμα ο μπαμπάς μπροστά στη θανάσιμη απειλή το βάζει, ενστικτωδώς, στα πόδια εφαρμόζοντας στο ακέραιο το ρητό «του φευγάτου η μάνα δεν έκλαψε ποτέ» αφήνοντας πίσω του σύζυγο και τα δύο ανήλικα παιδιά τους;
Ο Τόμας τρέχει να ξεφύγει ο ίδιος ενώ η γυναίκα του και τα δύο παιδιά του απειλούνται από μια κατολίσθηση χιονιού στο χιονοδρομικό κέντρο που παραθερίζουν. Τελικά κανενός η σωματική ακεραιότητα δεν τραυματίζεται αλλά δεν μπορούμε να πούμε το ίδιο για τις μεταξύ τους σχέσεις και τον ψυχισμό τους.
Happy Feet (2006)
Μπορεί να τρέμω να περπατήσω στα ημι-χιονισμένα πεζοδρόμια του Παγκρατίου -μη γελάτε, εδώ γλιστρούν τις καλές μέρες με λιακάδα, ας είναι καλά η παντελής απουσία συντήρησής τους- αλλά δεν μπορώ να μην περάσω υπέροχα με τoν νεαρό πιγκουίνο Mumble, που εξ αιτίας ενός ατυχήματος όταν ακόμη στο αβγό, αδυνατήσει να τραγουδήσει προκειμένου να φλερτάρει αλλά καταφέρνει να αναπτύσσει ένα άλλο μοναδικό ταλέντο: χορεύει κλακέτες στον πάγο.
Ιδανικό για παιδιά αλλά και για ενήλικες, ιδανικό για όσους χαζεύουν πιγκουίνους και τον τρόπο που περπατάνε -υπάρχει κανείς που δεν;-, ιδανικό για να χουχουλιάσετε στον καναπέ ενώ έξω χιονίζει. Όλοι έχουν ένα ταλέντο που τους κάνει να ξεχωρίζουν κι αυτό είναι από τα μεγαλύτερα χαρίσματα, ανεξαρτήτως καιρού.
Οι επιζήσαντες (1993)
Μια συγκλονιστική, αληθινή ιστορία του 1972 γίνεται κινηματογραφική ταινία δύο δεκαετίες αργότερα και ακόμη ανατριχιάζει όλους μας πέντε δεκαετίες μετά. Το έργο, σε σκηνοθεσία Frank Marshall, αποτυπώνει την περιπέτεια που έζησαν οι επιζήσαντες του τραγικού αεροπορικού δυστυχήματος στις χιονισμένες Άνδεις, οι οποίοι, για να επιβιώσουν και στις πολικές θερμοκρασίες που επικρατούσαν, αναγκάστηκαν να τραφούν από τα πτώματα των συνεπιβατών τους, που ήταν συμπαίκτες τους στην ομάδα ράγκμπι, φίλοι και συγγενείς. Δύο από τους επιζήσαντες περπάτησαν επί 12 ημέρες μέσα σε απάνθρωπες συνθήκες ψύχους προκειμένου να φτάσουν σε κάποιο οικισμό και να ειδοποιήσουν τις Αρχές.
Μην τη δείτε εάν πρόκειται σύντομα να πετάξετε με αεροπλάνο!
Η απειλή (1982)
Το Πράγμα -The Thing, όπως είναι ο πρωτότυπος τίτλος της ταινία- που είναι μια εξωγήινη μορφή ζωής, εισβάλει σε έναν ερευνητικό σταθμό στην Ανταρκτική, παίρνει τη μορφή των ερευνητών που απορροφά και σπέρνει τον πανικό και την υποψία μεταξύ των μελών της ομάδας.
Ο Κάρπεντερ ξέρει να σπάει την μονοτονία του λευκού χιονισμένου τοπίου με τόνους κόκκινου αίματος και σωθικών και να παίζει να παγώνει το αίμα μας ακόμη και εάν παρακολουθούμε την ταινία του από στο ασφαλές σαλόνι μας με αναμμένο το καλοριφέρ.
Snowpiercer (2013)
Στη Γη το 2031 επικρατεί μια νέα εποχή των παγετώνων. Ολόκληρος ο παγκόσμιος πληθυσμός που έχει καταφέρει να επιβιώσει βρίσκεται μέσα σε ένα τραίνο που κινείται διαρκώς, αν βρεθείς εκτός τραίνου πεθαίνεις μέσα σε δευτερόλεπτα από το κρύο.
Η ταινία του Bong Joon-ho βασίζεται σε ένα γαλλικό graphic novel που εκδόθηκε αρχές δεκαετίας του ’80. Η ταινία με τη σειρά της έγινε η βάση για την σειρά του Netflix.
Κοινοί παρανομαστές: η έξυπνη ιδέα, ο κοινωνικός σχολιασμός -οι επιβάτες της τρίτης θέσεις εξεγείρονται καθώς ζουν σε άθλιες συνθήκες ενώ είναι αυτοί με την εργασία που κάνουν το τραίνο να κινείται- και φυσικά το θανάσιμο κρύο που περιβάλλει το αεναώς κινούμενο τραίνο.
Φάργκο (1996)
Η ιδιοφυΐα των αδερφών Κοέν γέννησε το λευκότερο film noir όλων των εποχών, γεγονός που από μόνο του εμπεριέχει τόνους σαρκασμού. Αμερικάνικο χιονισμένο τοπίο τον χειμώνα του 1987, η Φράνσις ΜακΝτόρμαντ στον ρόλο της εγκύου αστυνομικού Μαρτζ Γκούντερσον κερδίζει το Όσκαρ όπως επίσης οι Κοέν κερδίζουν το Όσκαρ Πρωτότυπου σεναρίου.
Τα γυρίσματα της ταινίας ξεκίνησαν στις 25 Ιανουαρίου 1995 στην περιοχή Σεντ Πωλ, της Μινεάπολης. Ωστόσο στις 9 Μαρτίου, λόγω του ασυνήθιστα ήπιου καιρού στην περιοχή εκείνη την χρονιά, το συνεργείο μετακινήθηκε στο Χάλοκ της Μινεσότα προς ανεύρεση σφοδρότερων καιρικών συνθηκών, που ήταν πιο κατάλληλες για την ανάγκες της ταινίας. Μια δεύτερη ομάδα υπό τη διεύθυνση του Ρότζερ Ντίκινς πραγματοποίησε γυρίσματα κοντά στο Μπάθγκειτ της Βόρειας Ντακότα. Σε ορισμένες σκηνές, χρησιμοποιήθηκε τεχνητό χιόνι. Παρά τον τίτλο της ταινίας, καμία σκηνή δεν γυρίστηκε στην τοποθεσία Φάργκο, της Βόρεια Ντακότα.
H ομότιτλη σειρά τεσσάρων κύκλων είναι εξαιρετική.
Η κοκκινοσκουφίτσα (2011)
Βασίζεται αρκετά χαλαρά στο ομώνυμο παραμύθι, και πρόκειται κατά κύριο λόγο για ρομαντική ταινία που θέλει να το παίξει και λίγο τρόμου. Οκ, παιδική πάντως δεν τη λες. Η Αμάντα Σάιφρεντ είναι χάρμα οφθαλμών όπως πάντα, ο Γκάρι Όλντμαν προσπαθεί να σώσει τα προσχήματα ως κυνηγός λυκανθρώπων μέσα στον χιονιά, τα αποτελέσματα είναι μέτρια αλλά μας αποζημιώνουν οι κόκκινες μύτες των ηθοποιών για να μην νιώθουμε ότι μόνο εμείς οι κοινοί θνητοί υποφέρουμε από «το σύνδρομο παγωμένης μύτης»
Οι μισητοί οκτώ (2015)
Ο Κουεντίν Ταραντίνο βάλθηκε να μας πείσει με τους «Μισητούς Οκτώ» ότι μια χιονοθύελλα δεν είναι το χειρότερο πράγμα που μπορεί να σου τύχει. Το καταφύγιο εγκυμονεί περισσότερους κινδύνους από τη σφοδρή χιονόπτωση.
Σε μια παγωμένη εκδοχή των «10 μικρών Ινδιάνων» της Αγκάθα Κρίστι ο Ταραντίνο παίζει τους όρους του γουέστερν, το θερμόμετρο και την σύγχρονη Αμερική, κι ας το κάνει μέσω από το παρελθόν της.
To soundtrack είχε αναλάβει ο Ένιο Μορικόνε, ντύνοντας ιδανικά αυτό το θρίλερ δωματίου με τον χειμώνα να γρυλίζει υπόκωφα πίσω από τις κλειστές πόρτες.
Ψυχρά και ανάποδα (2013)
Αν έχετε παιδί/παιδιά παίζει να έχετε δει το Frozen πάνω από 50 φορές. Η ταινία, που έχουν λατρέψει όσο καμία άλλη τα πιτσιρίκια την τελευταία δεκαετία, είναι εμπνευσμένη από το παραμύθι του Χανς Κρίστιαν Άντερσεν, Η Βασίλισσα του Χιονιού. To τραγούδι Let it go έχει 3 δισεκατομμύρια προβολές στο YouTube ενώ υπάρχουν παράλληλα και άπειρα βιντεάκια με πιτσιρίκια να ξελαρυγγιάζονται τραγουδώντας το ενώ κυλιούνται στο χιόνι.
