Η νέα σκηνοθετική προσπάθεια του Μπεν Άφλεκ μας μεταφέρει στις Ηνωμένες Πολιτείες της Αμερικής σε μία εποχή που φαντάζει τόσο μακρινή από τη σημερινή. Μία ταινία που αποφεύγει με ιδανικό τρόπο της παγίδες, στις οποίες θα μπορούσε εύκολα να πέσει και «απεγκλωβίζεται» από τον αθλητισμό και το μπάσκετ, αγγίζοντας έννοιες όπως το marketing και το «American dream». Γίνεται επομένως εύπεπτη για ευρύ κοινό. Αυτό αποτελεί μία πρώτη επιτυχία του εγχειρήματος. Μία ακόμα αφορά την αναπαράσταση της εποχής τεχνικά. Ποντάρει πολλά στο αισθητικό κομμάτι και η αίσθησή μου είναι πως ανταποκρίνεται στις προσδοκίες.
Σε μία εποχή (1984) που η Converse και η Adidas κυριαρχούν, η Nike αποφασίζει πως ήρθε η στιγμή να τις ανταγωνιστεί επί ίσοις όροις. Δημιουργεί ένα εξαιρετικό μπασκετικό παπούτσι και ταυτόχρονα αναζητεί τον star που θα γιγαντώσει τη φήμη του. Αυτό είναι το μεγάλο στοίχημα του Σόνι Βακάρο (αληθινή ιστορία), που υποδύεται ο Ματ Ντέιμον. Η υπόθεση απαιτεί λεπτούς χειρισμούς. Οι ανταγωνιστές φαινομενικά έχουν τόσο το πλεονέκτημα στην αγορά, αλλά και στο «παρασκήνιο». Ο τολμών όμως αποδεικνύεται ότι νικά. Ο αγώνας του στελέχους μίας μεγάλης εταιρίες θεωρώ πως αποτελεί την κεντρική θεματική του έργου.
Από τον Στιβ Νας καταλήγουν στον νεαρό Μάικλ. Ο θρύλος του Τζόρνταν μπορεί να επισκιάζει τα πάντα σήμερα, ωστόσο εκείνη τη στιγμή η απόφαση ήταν παράτολμη και εμπεριείχε μεγάλο ρίσκο. Ο Σόνι τόλμησε, δικαιώθηκε από τον χρόνο για την επιλογή του και έγραψε ιστορία. Ας μη ξεχνάμε πως το Air Jordan είναι ένα από τα πιο πολυφορεμένα παπούτσια και στην Ελλάδα κι όχι μόνο για μπάσκετ. Το περιβάλλον που δημιουργείται δίνει μία αίσθηση αμεσότητας και ζωντάνιας. Οι στιχομυθίες επιτείνουν τη δράση και η μουσική συνδέεται με κάθε σκηνή, που μένει χαραγμένη στο μυαλό μας με αυτόν τον τρόπο.
Η αναπαράσταση της εποχής είναι ιδανική. Το ντύσιμο, τα σκηνικά, ακόμα και ο τρόπος ομιλίας. Έχει γίνει ενδελεχής μελέτη και το σενάριο είναι προσεκτικά γραμμένο. Πρόκειται για μία αυθεντική χολιγουντιανή ταινία που επενδύει πολλά στα εφέ και τον εντυπωσιασμό. Στόχος είναι αφενός να απευθυνθεί σε μεγάλο κομμάτι θεατών κι αφετέρου να διηγηθεί μία ιστορία που θα μπορεί η φήμη της να ταξιδέψει από στόμα σε στόμα και να γεμίσει τους κινηματογράφους. Ήδη έχει δημιουργηθεί ένα ανάλογο κλίμα και οι σκοτεινές αίθουσες γεμίζουν λίγο πριν μεταφερθούμε στους θερινούς κινηματογράφους. Το ΑIR συνδέθηκε με έναν θρύλο, αλλά αυτή η ιστορία όπως λέει κι ο τίτλος έχει να κάνει με την πορεία προς αυτόν («κυνηγώντας αυτόν»).
Γιατί όμως ο Μάικλ προτίμησε το AIR; Ποια ήταν η νέα τεχνολογία που εφαρμόστηκε σε αυτό το αθλητικό παπούτσι; Πώς εξελίχθηκε στον χρόνο; Τι συνέβη μετά την πολυπόθητη υπογραφή; Αυτά είναι μερικά ερωτήματα που ίσως αφήνουν χώρο για τη συνέχεια και το part 2 της ιστορίας. Θα το επιλέξει ο Μπεν Άφλεκ και η παραγωγή του; Θα κριθεί πιθανότατα από την τελική μέτρηση των δεδομένων, καθώς η ταινία ακόμα τρέχει στη διανομή και μετράει τις δυνάμεις και την απήχησή της στο κοινό.