Το Φεστιβάλ Κινηματογράφου Θεσσαλονίκης, αν και έχει εξελιχθεί σε διεθνές γεγονός, διατηρεί σταθερά τη ρίζα του ως Φεστιβάλ ελληνικού κινηματογράφου. Ιδρυμένο το 1960, το φεστιβάλ αυτό έχει γίνει ο σημαντικότερος πολιτιστικός θεσμός της χώρας, προβάλλοντας την ελληνική κινηματογραφική παραγωγή και προσφέροντας μια πλατφόρμα για τους Έλληνες δημιουργούς.

Η πρώτη μας επιλογή δόθηκε ήδη στο συνολικό αφιέρωμα για τη διοργάνωση, το “Arcadia” του Γιώργου Ζώη που έκανε πρεμιέρα στο Βερολίνο. «Ένα θανατηφόρο τροχαίο ατύχημα αναστατώνει τη χειμωνιάτικη ραστώνη του τουριστικού θέρετρου. Ο Γιάννης κι η Κατερίνα καταφθάνουν σοκαρισμένοι για να αναγνωρίσουν το θύμα στο τοπικό νοσοκομείο. Μαζί αλλά και χωριστά, θα προσπαθήσουν να συνδέσουν κομμάτια του παζλ της ζωής που χάθηκε, ερχόμενοι αντιμέτωποι με μια σειρά από αναπάντεχες αποκαλύψεις. Και δεν είναι οι μόνοι. Στο απόκοσμο παραθαλάσσιο μπαρ της περιοχής, το Αρκάντια, η Κατερίνα θα συναντήσει μια αλλόκοτη συντροφιά από απροσδόκητους συνοδοιπόρους».

Πάμε να δούμε όμως τι άλλο ξεχωρίζουμε στα μονοπάτια του ελληνικού τμήματος.

“Quiet Life”, του Αλέξανδρου Αβρανά
Σουηδία, 2018. Ένα μυστηριώδες σύνδρομο που πλήττει τα παιδιά προσφύγων προκαλεί έντονη ανησυχία στους γιατρούς και τους πολιτικούς. Ο Σεργκέι και η Νατάλια αναγκάζονται να δραπετεύσουν από τη χώρα τους μετά από μια επίθεση που παραλίγο να στοιχίσει στον Σεργκέι τη ζωή του. Το ζευγάρι εγκαθίσταται στη Σουηδία με τις δύο μικρές τους κόρες και περιμένει την απόφαση της Υπηρεσίας Μετανάστευσης για την αίτηση ασύλου που έχει υποβάλει. Προσπαθούν να ζήσουν μια φυσιολογική ζωή: εργάζονται σκληρά, στέλνουν τα παιδιά τους σε σουηδικό σχολείο, μαθαίνουν τη γλώσσα και υπομένουν τους τακτικούς ελέγχους των αρχών, ελπίζοντας πως κάποια μέρα θα αποκτήσουν τη σουηδική υπηκοότητα. Όταν όμως η αίτησή τους απορρίπτεται, η μικρότερη κόρη τους, η Κάτια, καταρρέει και βυθίζεται σε ένα ανεξήγητο κώμα. Καθώς ο Σεργκέι και η Νατάλια έρχονται αντιμέτωποι με ένα ηθικό δίλημμα, η αντοχή και η αποφασιστικότητα τους δοκιμάζονται. Μπορούν να βρουν τη δύναμη και την ελπίδα που χρειάζονται για να σώσουν τις κόρες τους;

“Κρέας”, του Δημήτρη Νάκου
Σε ένα χωριό της ελληνικής επαρχίας, ο Τάκης ετοιμάζει τα εγκαίνια του νέου του κρεοπωλείου. Την προηγούμενη μέρα ο γιος του Παύλος σκοτώνει τον γείτονα που διεκδικεί μέρος της γης τους. Μοναδικός μάρτυρας είναι ο Χρήστος, ένας νεαρός από την Αλβανία που ο Τάκης έχει στη δούλεψή του από μικρό. Ο Τάκης πρέπει να αποφασίσει ποιος θα αναλάβει την ευθύνη.

“Killerwood”, του Χρήστου Μασσαλά
Ο Τίτος, ένας νεαρός σκηνοθέτης, ετοιμάζει την καινούργια του ταινία – ένα θρίλερ για μια σειρά ανεξιχνίαστων φόνων στη σύγχρονη Αθήνα. Έχουν όλοι αυτοί οι φόνοι τελεστεί από τον ίδιο κατά συρροή δολοφόνο; Είναι όλα στη σφαίρα της μυθοπλασίας;

“CAFE 404”, του Αλέξανδρου Τσιλιφώνη
Ο Τζίμι παλεύει να κρατήσει ζωντανό το ξεχασμένο Café 404. Μια μυστηριώδης τσάντα φέρνει την ελπίδα για σωτηρία, αλλά με τι κόστος; Η απληστία, οι εγκληματίες και η αστυνομία οδηγούν την κατάσταση στο χάος, απειλώντας ό,τι έχει απομείνει.

“Έχω κάτι να πω”, του Στράτου Τζίτζη
Η κωμωδία ενός σκεπτόμενου ανθρώπου που θέλει να πάρουν σοβαρά τις φιλοσοφικές του απόψεις ενώ αυτός δεν είναι παρά ένας αποτυχημένος σκηνοθέτης. Ο Σταύρος διδάσκει σε μια σχολή κινηματογράφου. Θέλει τα σενάρια να έχουν κάποιο βαθύ νόημα. Έτσι, έχει ελάχιστους σπουδαστές στην τάξη του και χάνει τη δουλειά του. Αποφασίζει να γράψει τις σκέψεις του για το βαθύτερο νόημα σε ένα βιβλίο. Αυτό, όμως, δεν φαίνεται να ενδιαφέρει κανέναν. Τότε βρίσκει μια απρόσμενη αναγνώστρια…

Το ελληνικό σινεμά δεν μπορεί παρά να έχει την τιμητική του. Για τρίτο διαδοχικό Φεστιβάλ μετά τη Δράμα και την Αθήνα, έτσι και στη Θεσσαλονίκη θα προβληθούν οι βραβευμένες μικρού μήκους ταινίες. Παράλληλα αρκετοί Έλληνες σκηνοθέτες έχουν την ευκαιρία να καταθέσουν τις ιδέες και τα project στο προπαρασκευαστικό τμήμα, την AGORA και να διεκδικήσουν να κάνουν το όνειρό τους πραγματικότητα. Αυτή είναι η δύναμη, η ένταση, η μαγεία ενός Φεστιβάλ με διεθνή λάμψη που είναι ικανό να φωτίσει τα σκοτάδια μας σε πολλαπλά επίπεδα.