Η κωμωδία είναι ένα κινηματογραφικό είδος που τα τελευταία χρόνια έχει γνωρίσει ιδιαίτερη άνθηση λόγω της παρουσίας, εσχάτως, εξαιρετικών κωμικών (κυρίως Αμερικανών και Βρετανών) οι οποίοι γράφουν οι ίδιοι τα σενάρια των ταινιών στις οποίες πρωταγωνιστούν.

Εμείς είδαμε τον προηγούμενο μήνα ξανά περί τις 50 κωμωδίες από το 2000 μέχρι σήμερα, ξεχωρίσαμε τις (κατά την γνώμη μας) 21 καλύτερες και σας τις παρουσιάζουμε δίχως αξιολογική σειρά.

Blades of Glory (2007)

Ξεκαρδιστικές καταστάσεις συμβαίνουν στον χώρο του επαγγελματικού figure skating, όταν δυο, εντελώς ανόμοιοι, αθλητές του πατινάζ επί πάγου αναγκάζονται να συνεργαστούν για να κερδίσουν έναν διαγωνισμό. Απολύτως απολαυστικοί οι Will Ferrell και Jon Heder στους πρωταγωνιστικούς ρόλους, εξίσου θεός ο Will Arnett.

In the Loop (2009)

Βασισμένη στην καταπληκτική πολιτική σάτιρα της σειράς «The Thick Of It», παρουσιάζει το τι συμβαίνει όταν πολιτικοί από την Βρετανία και τις ΗΠΑ προσπαθούν να αποτρέψουν έναν πόλεμο μεταξύ των δυο κρατών εξαιτίας μιας διπλωματικής κρίσης. Του ιταλοσκωτσέζου μάστορα της κωμωδίας Armando Iannucci με πρωταγωνιστές τους Tom Hollander, James Gandolfini και τον θεό Peter Capaldi.

Walk Hard: The Dewey Cox Story (2007)

Μια εξαιρετική παρωδία των «σοβαρών» μουσικών βιογραφικών ταινιών – κατά το ήμισυ του «Walk The Line» για την ζωή του Johnny Cash και του «The Doors» για την ζωή του Jim Morrison και των υπόλοιπων τριών μελών της μπάντας. Sex, drugs and rock n roll καταστάσεις δοσμένες με υπερβολή και αμέτρητους τόνους χιούμορ.

The Other Guys (2010)

Επίσης, παρωδία των «σοβαρών» αστυνομικών ταινιών, που διακωμωδεί εύσχημα και σε σημείο γέλιου μέχρι δακρύων όλα τα κινηματογραφικά κλισέ του είδους, με Will Ferrell και Mark Wahlberg σε συνδυασμό-φωτιά –ο ίδιος ο Wahlberg έχει παραδεχτεί πως ήταν η ταινία που τον έκανε να αγαπήσει την κωμωδία ως κινηματογραφικό είδος.

Shaun of the Dead (2004)

Δυο, εν δυνάμει, losers της βρετανικής εργατικής τάξης βλέπουν την ζωή τους να διακόπτεται απότομα από τον Αρμαγεδδόνα που ενσκήπτει και από τα πεινασμένα ζόμπι που βγαίνουν στους δρόμους και τους κυνηγάνε. Του σπουδαίου Edgar Wright με τους Simon Pegg και Nick Frost στους πρωταγωνιστικούς ρόλους.

The 40-Year-Old Virgin (2005)

Η ιστορία του κλασικού nerd που αποφασίζει λίγο πριν τα 40 του να πάρει την ζωή του στα χέρια του και να χάσει, επιτέλους, την (τόσο άχρηστη) παρθενιά του. Του μεγάλου Judd Apatow με Steve Carell και Paul Rudd να δίνουν ρεσιτάλ γέλιου.

Anchorman: The Legend of Ron Burgundy (2004)

Η κινηματογραφική παρωδία του «The Network», όπως την είδε το μάτι του Adam McKay. Οι περιπέτειες του Ron Burgundy την δεκαετία του ’70 στον καλύτερο τηλεοπτικό σταθμό του San Diego. Ξανά οι Will Ferrell, Steve Carell και Paul Rudd μπορούν να σε ωθήσουν στα όρια της αντοχής του γέλιου σου.

The Death of Stalin (2017)

Στην Μόσχα του 1953, λίγο μετά τον ξαφνικό θάνατο του Στάλιν, διάφορες κυρίαρχες αλλά και λιγότερο ισχυρές φιγούρες του συμβουλίου των υπουργών του συνωμοτούν μεταξύ τους για το ποιος θα πάρει την εξουσία. Ξανά Armando Iannucci στην σκηνοθεσία, με Steve Buscemi, Simon Russell Beale και Jeffrey Tambor σε «ιστορικούς» ρόλους-κλειδιά.

What We Do in the Shadows (2014)

Ο Viago, ο Deacon και ο Vladislav είναι τρεις βρυκόλακες που προσπαθούν να εγκλιματιστούν στην βαρετή καθημερινότητα της ζωής των υπολοίπων μας με ξεκαρδιστικές καταστάσεις να προκύπτουν από σχεδόν κάθε σκηνή. Των Jemaine Clement (το μισό του σχήματος Flight Of The Conchords) και Taika Waititi με τους ίδιους στους πρωταγωνιστικούς ρόλους.

Borat: Cultural Learnings of America for Make Benefit Glorious Nation of Kazakhstan (2006)

Τι να πει κανείς γι’ αυτό το κωμωδιακό έπος, από το πρώτο μέχρι το τελευταίο δευτερόλεπτο. Αν δεν βγεις από το σινεμά (ή δεν σηκωθείς από τον καναπέ σου) με κράμπες στην κοιλιά σου από τα γέλια, προφανώς δεν έχεις καταλάβει τίποτα από το κινηματογραφικό αυτό κατόρθωμα του Sacha Baron Cohen.

The Trip (2010)

O Steve Coogan αναλαμβάνει, για λογαριασμό της εφημερίδας Observer, να επισκεφτεί κάποια εστιατόρια της Βρετανίας και αποφασίζει να πάρει μαζί του τον καλύτερό του φίλο (αλλά και αιώνια κωμική «Νέμεσή» του), τον Ουαλό κωμικό Rob Brydon. Ανεξέλεγκτο βρετανικό χιούμορ στα καλύτερά του.

Team America: World Police (2004)

«Matt Damon». Κωμωδία χωρίς ηθοποιούς αλλά με κούκλες, δηλαδή puppets. Ο δημοφιλής ηθοποιός Gary Johnston προσλαμβάνεται από την αντιτρομοκρατική υπηρεσία Team America: World Police, με σκοπό την εξάρθρωση ενός εγκληματικού δικτύου τρομοκρατών. Υγιής καφρίλα και καταπληκτικό χιούμορ, δυο μαζί σε συσκευασία ενός.

This Is Forty (2012)

O Pete και η Debbie (ο Paul Rudd και η θεάρα Leslie Mann σε υποκριτικό combo-φωτιά) φτάνουν τα 40 τους χρόνια με δυο παιδιά στην πλάτη τους, πιεστικές ζωές, βαρετές καθημερινότητες και δουλειές που δεν τους αφήνουν πολλά περιθώρια αισιοδοξίας. Μια ρεαλιστική, αλλά εξίσου αστεία, αποτύπωση της κρίσης μέσης ηλικίας αμφότερων των φύλων.

Wanderlust (2012)

Ένα ζευγάρι (Jennifer Aniston και Paul Rudd) αποφασίζουν να κάνουν μια αλλαγή στις ζωές τους και σκάνε απρόσκλητοι σε ένα κοινόβιο με σύγχρονους χίπηδες. Ό,τι επακολουθεί, είναι βγαλμένο από τις καλύτερες σελίδες της slapstick κωμωδίας, όπως π.χ. ο εκτός σεναρίου αυτοσχεδιασμός του Rudd μπροστά στον καθρέπτη.

The World’s End (2013)

Η ομάδα που μας έδωσε το «Shaun Of The Dead», επανενώνεται και μας προσφέρει κάτι ακόμη καλύτερο: πέντε φίλους γύρω στα 40 που μαζεύονται ξανά μετά από χρόνια για ένα επικό pub crawl στα μεταμεσονύχτια μπαρ της περιοχής τους με στόχο να σώσουν την ανθρωπότητα από την επικείμενη καταστροφή.

Forgetting Sarah Marshall (2008)

O Jason Segel έγραψε και πρωταγωνίστησε σε αυτήν την καταπληκτική κωμωδία, με θέμα έναν νεαρό συνθέτη τηλεοπτικών σποτ που τον χωρίζει η κοπέλα του και αυτός πηγαίνει μέχρι την Χαβάη προκειμένου να προσπαθήσει να ξανακερδίσει την καρδιά της. Τόσο επιτυχημένη, ώστε γυρίστηκε και μια «άτυπη» συνέχειά της (δείτε παρακάτω).

Popstar: Never Stop Never Stopping (2016)

Τα παιδιά από την κωμική ομάδα των The Lonely Island μας προσφέρουν ίσως το καλύτερο mockumentary (ψευτοντοκιμαντέρ) γύρω από την ζωή των επίδοξων pop stars τύπου Justin Bieber. Χαζά, αλλά απολύτως ξεκαρδιστικά αστεία με θέμα και στόχο το πιο χαζό αλλά απολύτως ξεκαρδιστικό είδος μουσικής.

The Hangover (2009)

Οι επόμενες συνέχειες του κωμικού franchise ήταν απολύτως ακούσιες, αλλά η πρώτη αυτή ταινία μας έπιασε όλους εξαπίνης και στα πράσα, φέρνοντας ένα νέο αέρα κωμικής χαλαρότητας στο Χόλιγουντ.

Ted (2012)

Οι εκατοντάδες χιλιάδες οπαδοί της τηλεοπτικής σειράς Family Guy περίμεναν εναγωνίως την πρώτη κινηματογραφική απόπειρα του εμπνευστή και δημιουργού της, του Seth McFarlane. Και δεν απογοητεύτηκαν, καθώς η ιστορία του λούτρινου αρκούδου που μιλάει είναι γεμάτη από αστεία και καταστάσεις που σε αναγκάζουν να κυλιέσαι στο πάτωμα από τα γέλια.

Get Him To The Greek (2010)

Η νοητή συνέχεια του «Forgetting Sarah Marshall», πιάνει το νήμα από την στιγμή που εις εκ των πρωταγωνιστών της, ο ξεσαλωμένος βρετανός μουσικός Aldous Snow πρέπει να φτάσει επειγόντως για μια συναυλία στο Greek Theater του Λος Άντζελες –πράγμα δύσκολο, όταν το μυαλό του είναι μονίμως στα ναρκωτικά, το αλκοόλ και το σεξ με γκρούπις.

This Is the End (2013)

Με τις ευλογίες του Apatow, ο Seth Rogen, ο James Franco και ο Evan Goldberg έγραψαν και σκηνοθέτησαν μια από τις 4-5 καλύτερες κωμωδίες της τελευταίας εικοσαετίας, στηριζόμενη εν πολλοίς στο κάφρικο (αλλά πάντοτε αποτελεσματικό) χιούμορ τους, τίγκα στις pop culture αναφορές.