H νέα σειρά Σύγχρονη Ξένη Πεζογραφία των εκδόσεων Αλεξάνδρεια φιλοδοξεί να συστήσει στο ελληνικό αναγνωστικό κοινό αξιόλογους συγγραφείς που μεταφράζονται για πρώτη φορά. Από τους τέσσερις έως τώρα τίτλους της σειράς, παρουσιάζουμε εδώ αρχικά το βιβλίο του Keiran Goddard και σε επόμενη ενότητα θα επανέλθουμε στις υπόλοιπες νέες εκδόσεις.

«Για μερικούς ανθρώπους, το ταλέντο τους είναι να είναι νέοι. Ο Όλι ήταν ένας από αυτούς, όλοι τον ήξεραν στη γειτονιά, έμπαινε στην τάξη και τη γέμιζε φως. Εγώ δεν ήμουν. Ήμουν καλός στη βία, κι αυτό ήταν χρήσιμο όταν ήμασταν παιδιά. Είναι όμως ένα από αυτά τα πράγματα, όπως το να μπορείς να πίνεις πολύ, που στην αρχή είναι υπερδύναμη και πριν καλά καλά το καταλάβεις γίνονται δηλητήριο. Ο πρώτος πραγματικός καυγάς, το χέρι μου να απλώνεται πάνω από το τραπέζι για να αρπάξει το πουκάμισό του, κι ύστερα το κενό. Να συνέρχομαι και νιώθω το στόμα μου γεμάτο αίμα και σίδερο, κάτι παχύρευστο, να το καταπίνω και να εκπλήσσομαι που η γεύση του δεν ήταν και τόσο χάλια. Κι ύστερα το πρόσωπο του παιδιού, πόσο σοκαρισμένο ήταν. Το πρόσωπό του ήταν μαύρο από το αίμα. Γυάλιζε. Θυμάμαι να σκέφτομαι πως το αίμα ήταν πάρα πολύ, πως θα πρέπει να είναι κι από κάπου αλλού εκτός από το σώμα του».

Μιλάει ο Κόνορ, ένας από τους πέντε αφηγητές του μυθιστορήματος του Keiran Goddard (γενν. 1984). Ο Goddard είναι ποιητής και μυθιστοριογράφος με καταγωγή από το εργατικό Μπέρμιγχαμ. Το πρώτο του μυθιστόρημα με τίτλο Hourglass ήταν στη μακρά λίστα για το βραβείο Desmond Elliott το 2022. Το παρόν, δεύτερο μυθιστόρημά του συνιστά μια πολυφωνική αφήγηση που επικεντρώνεται σε μια κοινότητα εργατικής τάξης στην πόλη όπου μεγάλωσε. Η αφήγηση ακολουθεί τον Ράιαν, τον Πάτρικ, την Σιβ, τον Όλι και τον Κόνορ καθώς ενηλικιώνονται και απομακρύνονται. Ο Ράιαν έφυγε από το Μπέρμιγχαμ και πλούτισε, λίγο πολύ τυχαία, παίζοντας στο χρηματιστήριο στον φορητό υπολογιστή του. Οι άλλοι τέσσερις έμειναν πίσω. Όπως παρατηρεί ο Goddard στις εντυπωσιακές εισαγωγικές αράδες, «Τελικά δεν συνέβη τίποτα. Όλες οι ζωές που ήμασταν σίγουροι πως θα ζήσουμε. Όλη η ελευθερία και το πάθος. Δε συνέβη τίποτα».

Ο Πάτρικ εργάζεται ως delivery και έχει δύο παιδιά με την Σιβ. Ο Όλι είναι έμπορος ναρκωτικών που αγαπάει πολύ τις δικές του προμήθειες. Ο Κόνορ βιώνει μια χαοτική ζωή στο σπίτι του και καταστρώνει ένα σχέδιο για να βελτιώσει τα πράγματα.

Στην αρχή του μυθιστορήματος, αυτοί οι παιδικοί φίλοι μαζεύονται για μια βραδινή έξοδο και ο Κόνορ ρωτάει τον Ράιαν αν μπορεί να δανειστεί χρήματα για να ξεκινήσει ένα κατασκευαστικό έργο. Οι χαρακτήρες του Goddard νιώθουν απομονωμένοι μέσα στη ζωή τους και παραμένουν απομονωμένοι από τον ευρύτερο κόσμο όταν συναντιούνται. Μέχρι το τέλος του βιβλίου, έχουν περάσει μια τραγωδία που φαίνεται να τους έχει αποκόψει οριστικά από το παρελθόν τους.

Ο Goddard εναλλάσσει τις φωνές των πέντε κύριων χαρακτήρων του. Εσωτερικοί μονόλογοι που παρουσιάζουν την τελευταία κατάσταση πραγμάτων, ενώ η πλοκή συνεχίζεται φαινομενικά ακριβώς πίσω από το κείμενο. Το ύφος και η τεχνική παραπέμπουν στον Graham Swift και το δικό του πολυφωνικό μυθιστόρημα Τελευταίος γύρος ή στον Jon McGregor και στο Ταμιευτήρας 13. Φωνές και εικόνες διαδέχονται η μία την άλλη, συσσωρευόμενες σε ένα σύνθετο πορτρέτο ανθρώπων που αγωνίζονται για να ξεφεύγουν από τη νεότητά τους, από τις προσωπικές τους ματαιώσεις και από τους προδιαγεγραμμένους περιορισμούς της ταξικής καταγωγής τους.

Keiran Goddard, Βλέπω τα κτίρια να πέφτουν σαν αστραπές
μτφρ. Νατάσα Σίδερη
σελ: 256

 

➸ ΙΝΦΟ: Το “Βλέπω τα κτίρια να πέφτουν σαν αστραπές”, του Keiran Goddard κυκλοφορεί από τις εκδόσεις Αλεξάνδρεια, 2025.

 

➪ Ακολουθήστε το OLAFAQ στο Facebook, Bluesky και Instagram.