Η νέα κυκλοφορία των εκδόσεων Αλεξάνδρεια προσεγγίζει εξαιρετικά κοινωνικές, πολιτικές και τεχνολογικές αλλαγές που συντελούνται καθημερινά κι έχουν τον χαρακτήρα κοσμογονίας, ειδικότερα μετά το 2010. Ο συγγραφέας προσεγγίζει εξαιρετικά τη σημερινή οριακή κατάσταση. Βαθύς μελετητής της εξέλιξης και μετάλλαξης της σύγχρονης Δημοκρατίας. Ένα βιβλίο πολυεπίπεδο που έχει ως στόχο να δώσει σώμα σε έννοιες όπως η μεταδημοκρατία, η μεταπολιτική τα μετακόμματα. Το νέο “πολιτικό λεξιλόγιο” τον απασχολεί έντονα, όπως κι ο τρόπος που οι λέξεις διαπλέκονται, αλλάζουν αρκετές φορές σημασία και δημιουργούν νέες συνδέσεις και νοήματα στην εποχή μας.
Ως αποτέλεσμα της συσσωρευμένης απογοήτευσης και της συσκότισης της πολιτικής, μεγάλη πλειοψηφία αποστρέφεται το υπάρχον σύστημα δίχως να θέτει θέμα ανατροπής. Απλά απογοητευμένο, ίσως ψυχικά ακρωτηριασμένο και παραιτημένο υπομένει βουβά. Η σιωπή αυτή δε μοιάζει να οδηγεί σε έκρηξη, αλλά σε μία νέα δυσοίωνη πραγματικότητα που σηματοδοτεί πολιτικά μία ιστορική εξέλιξη που ερευνάται εν κινήσει. Η αδυναμία έκφρασης των προβλημάτων των πολιτών οδηγεί μαθηματικά σε αδιέξοδο και το περιβάλλον σε αντίθεση με το παρελθόν μοιάζει “αποστειρωμένο” και στάσιμο. Δεν υπάρχει πάθος, ορμή, ιδέες, όραμα κι ελπίδα.
Σε αυτό το βιβλίο τα ερωτήματα που θα τεθούν δε μένουν αναπάντητα. Ο Σιακαντάρης επιλέγει με σαφήνεια να εξηγήσει πως αντιλαμβάνεται αυτή τη μετάλλαξη που συντελείται. Βασικές αιτίες προκύπτει πως είναι η συρρίκνωση του κοινωνικού κράτους, οι ολοένα εντεινόμενες ανισότητες και η αδυναμία παραγωγής πολιτικών θέσεων που απαντούν στα σύγχρονα προβλήματα. Η κατάργηση Αριστεράς-Δεξιάς με το μότο «όλοι ίδιοι είναι» έρχεται πια ως παγιωμένη αντίληψη, μαζί της μία δήθεν αριστεία που αντικατοπτρίζεται στο τρίπτυχο «προσπαθώ, αξίζω, πετυχαίνω». Νομοτελειακά οδηγούν σε έναν αέναο εγωκεντρισμό, σε μία συνθήκη ατομικότητας και σε έναν κακώς νοούμενο συναγωνισμό σε έναν στίβο που δεν έχει σημείο τερματισμού.
Ιχνηλατεί χαρακτηριστικά στοιχεία της έκφρασης αυτής της τάσης. Η διάβρωση των θεσμών, η παρουσία τεχνοκρατών που θολώνουν το μήνυμα, η αδιαμεσολάβητη σχέση, ο ρόλος των μέσων κοινωνικής δικτύωσης, η έξαρση του εθνικολαϊκισμού, η αποπολιτικοποίηση των κομμάτων και η αποκομματικοποίηση της πολιτικής ως συγκοινωνούντα δοχεία. Ο συγγραφέας κατανοεί πως η νωχελική πνευματική στάση και παρέμβαση όλων μας δίνει το απαιτούμενο έδαφος σε προσωπικότητες όπως ο Τραμπ να κερδίσουν την εξουσία. Η κατάρρευση του υπαρκτού σοσιαλισμού συμπαρέσυρε τη σοσιαλδημοκρατία και τις κατακτήσεις της. Έναν σοσιαλισμό που από αποστολή έγινε επάγγελμα με στόχους που θυμίζουν επικερδή επιχείρηση.
Αναλύοντας όλες τις μεταβολές που αξίζει να ανακαλύψετε στις σελίδες του βιβλίου, στη συζήτηση επανέρχεται ο ρόλος του κράτους. Επισημαίνεται πως στις ημέρες μας απαιτείται συμμετοχικό κράτος. Από την αναφορά δε λείπει κι αναφορά στο «Κέντρο». Χαρακτηρίζεται ως μία μετριοπαθής αποιδεολογικοποίηση που επιτείνει το αδιέξοδο της σύγχρονης πολιτικής. Κοινωνική ρευστότητα κι ευαλωτότητα επηρεάζουν τις ανθρώπινες σχέσεις. Ο λαϊκισμός χρησιμοποιείται και παραποιείται συχνά ως έννοια εξυπηρετώντας την εκάστοτε εξουσία. Ως απάντηση έρχεται ο κοινοβουλευτισμός, ο πλουραλισμός κι όλα αυτά που κάποτε θύμιζαν… Δημοκρατία.
Ο Σιακαντάρης συμπυκνώνει το μήνυμά του σε τρεις λέξεις: ελευθερία, ισότητα και ευημερία. Ένα βιβλίο που αξίζει να διαβάσει όποιος ασχολείται ενεργά με την πολιτική και σέβεται τον εαυτό του, αξιολογώντας όσα ενδιαφέροντα αναλύει, είτε τελικά συμφωνήσει είτε διαφωνήσει επιμέρους. Τα ζητήματα που τίθενται είναι κομβικής σημασίας για όσους αντιλαμβάνονται τη συγκυρία και δεν αποκλείεται να έρθουν μπροστά μας λίγο μετά το 2030 κι όχι το 2050 που φαντάζει μακρινό.
