Κάθε εβδομάδα οι νέες κυκλοφορίες μάς ανοίγουν διαφορετικά παράθυρα στον κόσμο: από την πολιτική σκέψη και την αναζήτηση μιας σύγχρονης Αριστεράς, μέχρι τη δύναμη του τραύματος, τον έρωτα που συγκρούεται με την αφοσίωση, τα τεχνολογικά οράματα που ακουμπούν το αύριο και τις ρομαντικές ιστορίες που κρύβονται στις σελίδες ενός βιβλιοπωλείου. Πέντε βιβλία, πέντε διαδρομές που μας καλούν να χαθούμε μέσα τους και να βρούμε κομμάτια του εαυτού μας.

“Η Πολιτική σε Κρίση”, του Στέφανου Δημητρίου (εκδόσεις Πόλις) 
«Σε αυτό το βιβλίο προσπαθώ να εξετάσω τα ουσιώδη γνωρίσματα μιας δημοκρατικής, μεταρρυθμιστικής Αριστεράς, η οποία σήμερα δεν υφίσταται ως ενιαίος πολιτικός φορέας, αλλά ως ρεύμα ιδεών και σύστημα αξιών, χωρίς συγκροτημένη και αυτοτελή πολιτική υπόσταση και οργανωτική διάπλαση. Μια τέτοια Αριστερά, όμως, για να υπάρξει και ως δημοκρατική και ως μεταρρυθμιστική, δηλαδή πραγματικά –και όχι ηχηρώς διακηρυκτικά– ριζοσπαστική, θα πρέπει να ξαναβρεί τη λαϊκότητά της, η οποία αντίκειται σε κάθε λαϊκισμό. Πρόκειται για κάτι πολύ δύσκολο. Και ακόμα πιο δύσκολο είναι να αποκατασταθεί η αυτονομία της πολιτικής. Σήμερα το κομματικό σύστημα εργάζεται στις χαραμάδες της πολιτικής. Η ίδια η πολιτική έχει πάψει να είναι το κέντρο αυτού του συστήματος. Το μείζον ζήτημα, όμως, σήμερα είναι η πολιτική, μεταρρυθμιστική ανασυγκρότηση της χώρας μας, αρχίζοντας από τη μεταρρύθμιση του πολιτικού συστήματος. Ποιες δυνάμεις της Αριστεράς, σήμερα, μπορούν να εκπονήσουν ένα συνεκτικό, ριζοσπαστικό, αλλά και πραγματιστικό ταυτόχρονα, σχέδιο μιας τέτοιας μεταρρυθμιστικής ανασυγκρότησης; Αυτό νομίζω –και θα προσπαθήσω να δείξω, σε αυτό το βιβλίο– ότι είναι το πολιτικό καθήκον της δημοκρατικής Αριστεράς. Τα παραπάνω δεν τα συναρτώ με την επίτευξη ενός τελικού, ιστορικού στόχου, αλλά με έναν αναστοχασμό για το πώς μπορούμε να συγκροτούμε τον εαυτό μας, μαζί με τους άλλους –και όχι εναντίον τους και σε βάρος τους– στη δημόσια σφαίρα. Η αξιακή ανατίμηση της δημόσιας σφαίρας αποτελεί προϋπόθεση για να μπορούμε να είμαστε μαζί. Αλλά, για να είμαστε μαζί, θα πρέπει να αναγνωρίσουμε την αντιπροσωπευτική δημοκρατία –με κοινωνική δικαιοσύνη και έναν «οικολογικό πατριωτισμό»– ως τον τόπο της πολιτικής μας συνύπαρξης, αλλά και διαφοροποίησης. Το «Εμείς» της δημοκρατίας προϋποθέτει πρωτίστως την ηθικοπολιτική και αξιακή μας αυτοσυγκρότηση, στη δημόσια σφαίρα της δημοκρατίας». Σ. Δ.

“Tο Αόρατο Λιοντάρι”, του Benjamin Fry (εκδόσεις Διόπτρα) 
Ένας άντρας τρέχει στον δρόμο πανικόβλητος. Σκοντάφτει στους περαστικούς, φωνάζει, κάνει σπασμωδικές κινήσεις. Οι γύρω του τον κοιτάζουν με απορία, τον αποφεύγουν, τον κρίνουν. Μέχρι που διακρίνουν πίσω του ένα λιοντάρι.

Πόσες φορές δεν κάνουμε το ίδιο; Βιαζόμαστε να χαρακτηρίσουμε τις αντιδράσεις των άλλων —ακόμη και τις δικές μας— ως υπερβολικές, ακατανόητες, ανεξήγητες. Κι όμως, συχνά πίσω τους κρύβεται ένα αόρατο λιοντάρι: το τραύμα.
Το τραύμα λειτουργεί σαν θηρίο που μας καταδιώκει χωρίς να φαίνεται. Κατευθύνει τις πράξεις μας, διαμορφώνει τον τρόπο που σκεφτόμαστε, που νιώθουμε, που αντιδρούμε. Ο συγγραφέας, έχοντας ο ίδιος περάσει από την εμπειρία του τραύματος, μας βοηθάει να το αναγνωρίσουμε. Μας δείχνει πώς το σώμα μας μιλάει μέσα από συμπτώματα, σιωπές και εκρήξεις.
Η θεραπεία είναι εφικτή. Το λιοντάρι μπορεί να εξουδετερωθεί. Μέσα από μια στοχευμένη φροντίδα του νευρικού μας συστήματος, με αλλαγή οπτικής, με νέες συνδέσεις και απελευθέρωση της παγωμένης ενέργειας, το τραύμα χάνει τη δύναμή του. 

“Ο Βασιλιάς του Φθόνου”, της Άννα Χουάνγκ (εκδόσεις Κλειδάριθμος) 
Έχει όλα όσα επιθυμεί… εκτός από εκείνη. Επικίνδυνος. Πανίσχυρος. Μοναχικός.

Είναι γνωστό ότι ο Βουκ Μάρκοβιτς αποφεύγει τις κοινωνικές συναναστροφές. Ο δισεκατοµµυριούχος µε το σηµαδεµένο πρόσωπο µιλάει σπάνια και δεν ενδιαφέρεται παρά µόνο για τον µικρό αλλά έµπιστο κύκλο επαφών του. Η µόνη εξαίρεση; Εκείνη. Είναι η πεντάµορφη και αυτός το τέρας. Είναι το αντικείµενο του πόθου του. Την είδε πρώτος. Τη θέλησε πρώτος. Όµως τώρα, έχει αρραβωνιαστεί τον πιο παλιό του φίλο. Και όσο ο γάµος τους πλησιάζει, τόσο εκείνος διχάζεται ανάµεσα στην αφοσίωση και τον πόθο. Θα µπορούσε να είναι δική του… και θα τα ρισκάρει όλα για να την αποκτήσει.

Όµορφη. Επιτυχηµένη. Λαµπερή. Για τον κόσµο, η Αγιάνα Κιντάνε ζει την τέλεια ζωή. Η καριέρα της έχει εκτοξευθεί, και είναι αρραβωνιασµένη µε έναν από τους πιο περιζήτητους εργένηδες στη Νέα Υόρκη. Όµως αυτό που δεν γνωρίζουν είναι ότι ο αρραβώνας τους δεν είναι παρά µια επαγγελµατική συµφωνία. Μετά τον γάµο τους, εκείνος θα πάρει την κληρονοµιά του και εκείνη τα χρήµατα που χρειάζεται για να φύγει από το πρακτορείο µόδας που την εκµεταλλεύεται.

“Σπίτι από Ζάχαρη”, της Τζέννιφερ Ίνγκαν (εκδόσεις Πατάκης) 
O Μπιξ Μπουτόν, «ο ημίθεος του ψηφιακού κόσμου, γνωστός παγκοσμίως με το μικρό του όνομα», είναι αεικίνητος, σαράντα ετών, πατέρας τεσσάρων παιδιών και ψάχνει απεγνωσμένα μια καινούρια ιδέα. Πέφτει τυχαία σε μια ομάδα συζήτησης, όπου οι περισσότεροι είναι καθηγητές του Πανεπιστημίου Κολούμπια. Ένας από αυτούς πειραματίζεται με την εξωτερίκευση της μνήμης.
Είμαστε στο 2010. Μέσα σε μια δεκαετία, το νέο τεχνολογικό μέσο του Μπιξ –Κάνε Το Ασυνείδητο Δικό Σου– που σου επιτρέπει την πρόσβαση σε όλες τις αναμνήσεις της ζωής σου και σου δίνει τη δυνατότητα να τις μοιράζεσαι, με αντάλλαγμα την πρόσβαση στις αναμνήσεις άλλων, έχει σαγηνέψει τα πλήθη, όχι, όμως, τους πάντες.

Το «Σπίτι από ζάχαρη μιλάει», με τόλμη και αξιοθαύμαστη οξυδέρκεια, για έναν κόσμο που απέχει μερικές μόνο στιγμές απ’ τον δικό μας. Είναι ένα βιβλίο εκθαμβωτικό ως σύλληψη, που μιλάει για ανθρώπους αληθινούς, των οποίων τις, τόσο διαφορετικές, φωνές ακούμε να αντηχούν μέσα μας. Και είναι τελικά μια κατάθεση που επιβεβαιώνει την αντοχή της ανθρώπινης λαχτάρας για αληθινή επαφή, για αγάπη, οικογένεια, ιδιωτική ζωή και εξιλέωση. 

“Tο Βιβλιοπωλείο Cinnamon Bun”, του Λόρι Γκίλμορ (εκδόσεις Ψυχογιός) 
Η Χέιζελ βρίσκει ένα κρυφό μήνυμα σε ένα βιβλίο του βιβλιοπωλείου της και προσπαθεί μάταια να το καταλάβει. Καθώς όλο και περισσότεροι μυστικοί κώδικες εμφανίζονται ανάμεσα στις σελίδες, αποφασίζει να ακολουθήσει τα στοιχεία. Αλλά χρειάζεται κάποιον να τη βοηθήσει. Ο Νόα, ο κούκλος και εξωστρεφής ψαράς, είναι πάντα έτοιμος για περιπέτειες. Κι ένα κυνήγι θησαυρού ακούγεται πολύ διασκεδαστικό. Ιδίως όταν αυτή που θέλει τη βοήθειά του είναι η όμορφη βιβλιοπώλισσα που γλυκοκοιτάζει για μήνες. Το “Βιβλιοπωλείο Cinnamon Bun” είναι μια ρομαντική ιστορία μυστηρίου, με δύο εντελώς αντίθετους χαρακτήρες κι ένα εγγυημένα απολαυστικό τέλος.

 

 

➪ Ακολουθήστε το OLAFAQ στο Facebook, Bluesky και Instagram.